Eimreiðin - 01.05.1917, Blaðsíða 13

73
höfðingjanna? Ég vona, að svo sé ekki. Ég vil vona, að ein-
hverstaðar meðal þeirra, sem lögum og lofum ráða í álfu vorri,
finnist a. m. k. einn, þótt seint sé, er minnist þess, að vér erum
gæzlumenn, eigi þjóðar vorrar einnar, heldur þeirrar allsherjar arf-
leifðar hugsunar, listar og siðmenningar, sem vér erum bornir til,
en sem niðjar vorir eiga ef til vill eftir að sjá í rústum sakir
þessa hins blinda ofstopa og æðis.
þýtt hefir
MATTH. JOCHUMSSON.
íslenzk sálarfræði
ÁGÚST H. BJARNASON: ALMENN
SÁLARFRÆÐI. Til notkunar við sjálfs-
nám og í forspjallsvísindum. Reykjavík
1916. XVI -f- 344 bls. — Kostar 10 kr.
1.
Engin vísindagrein er jafnvel fallin til þess, að vera undir-
staða sannrar mentunar og sálarfræðin. Með orðin »þektu sjálfan
þig« að leiðarstjörnu komust spekingar fornaldarinnar upp á há-
tinda andlegs þroska, þó að þeir að almennri þekkingu stæðu
skólabörnum nútímans langt'að baki. Hugsum eitt augnablik um,
hvað Sókrates vissi í landafræði, náttúrufræði, stjörnufræði, sögu! .
Pað hefur ekki verið á marga fiska. En hann kunni að hugsa og
athuga sjálfan sig og aðra. Petta á ekki að vera nein hvöt til
þess, að láta þekkingarauð 20. aldarinnar ónotaðan. En það getur .
orðið tilefni til margvíslegra hugsana, fyrst og fremst þessarar:
gerum vér í almennri mentun nútímans nokkurn skynsamlegan
greinarmun á aðalatriðum og aukaatriðum ?
Ég skal ekki leiða getum að, hvað þess verður langt að bíða,
en ég veit með vissu, að sú tíð kemur, að sálarfræðin í sambandi
við rökfræði, siðspeki og lífernislist verður einn af meginþáttunum
í námi hinna lærðu skóla. Hún kemst meira að segja alla leið