Eimreiðin - 01.04.1919, Qupperneq 28

92
FRÁ KÖTLUGOSINU
[EIMREIÐIN
á skerja- og sandöldu og runnið til beggja hliða, austur
og vestur.
18. okt. Svipað veður og í gær, en heldur skírara í
lofti. Nokkur niður er ennþá og sífeldir dynkir í jöklin-
um. Kl. 11 að kvöldi verða miklir eldglampar og feikna-
legir dynkir.
19. okt. Aðfaranótt þessa dags er stilt veður, en tíðir
eldsglampar og dynkir nokkrir. Að morgni er hægt um til
jökulsins að sjá, og er svo allan daginn. Sjást aðeins
glampar, þegar kvöldar. Framan af deginum sést til vest-
urfjalla og jökullinn sést einnig upp að hábungu. Er hann
allur svartur af ösku. Út úr miðjum degi þyknar loft og
gerir þá eindregna sunnanátt. Kemur hæg væta að kvöldi.
Verða menn henni fegnir, því jörð virtist vera óholl af
öskumóðunni. Fénaður lætur þó enn ver við jörð eftir að
hún vöknar. Hér í Álftaveri er ekki mikil aska, því eins
og áður er sagt dreif hér lítinn vikur og alls engan meö
sjónum.
20. okt. í nótt hafa verið afarmiklir dynkir og leiftur.
Að morgni er dimm þoka yfir öllu, en birtir upp kl. 9
f. h. Sést þá til hájökulsins. Er hann hvítur að ofan með
sínum gamla svip. En fyrir neðan bungur er hann sva
svartur af ösku, að engin skilgreining sést þar á neinu,
Þó má sjá hvar gígurinn er, því norðan í hæstu bungu
jökulsins stendur hár gufumökkur, sem streymir upp með
miklum hraða. — í dag er jörðin mikið til hrein eftir
rigninguna í nótt. Að kvöldi verða svo miklir dynkir, að
fólki kemur til hugar að flýja bæi. Ekki verður þó af því
og fer alt vel.
21. okt. Nú er dimmviður og sunnanvæta; Sést ei neitt
né heyrist og er rólegt þennan dag allan. En að kveldi
birtir og sést þá mökkurinn og í honum eldglampar
miklir, en dynkir heyrast ekki.
Hér er safnsdagur í dag og vantar mjög fénað. Finst
hann viða illa kominn: fastur í jökulfor, lifandi og dauður.
Hæltur eru nú, hvert sem litið er, afjökulforog hr.önnum.
22. okt. Þennan morgun hefst ægilegur aðgangur, og
verður honum eigi með orðum lýst. Kl. 4 f. h vakna eg