Eimreiðin


Eimreiðin - 01.04.1919, Blaðsíða 43

Eimreiðin - 01.04.1919, Blaðsíða 43
cimreiðin] TÖFRATRÚ OG GALFRAOFSÓKNIR 107 ■Galdramennirnir hjá Satan, en vísindamennirnir voru beggja blands, fylgdu báðum og hvorugum. En það er nauðsynlegt að hafa ofurlitla hugmynd um vísindalegu töfrana, til þess að skilja hitt. Vísindalegu töfrarnir eru spunnir saman úr ýmsum þáttum. Áður heflr verið minst á babýlonsku vísindin, Kaldeavísindin og persnesku tvíveldiskenninguna, sem varð fyrir áhrif þaðan að hæstu og mögnuðustu uppsprettu töfravísindanna. f*á áltu einnig Forn-Egyftar allmikið til af slíkum vísindum og leyndardómum frá fornu fari. Og ioks urðu ýms drög úr grísku heimspekinni nothæf í þessa átt. í Alexandríu í Egyftalandi var um alllangt skeið mið- stöð allra vísinda í heiminum. Þangað streymdu vísinda- menn úr öllum heiminum. Þar var safnað saman ritum allra þjóða og tungumála i hið mikla bókasafn. Hér var því tækifæri til þess að bræða saman allan þennan hræri- graut alstaðar að, og sjóða upp úr öllu saman eitt heilt og óslitið kerfi. Og það svikust visindamennirnir heldur •ekki um. Þar var t. d. Philó, gyðinglegi spekingurinn nafnfrægi, sem bræddi saman gyðingdóm og hellensk vís- indi, og sýndi fram á, að í rauninni kendu þeir eitt og hið sama, Plató og Móses! Hann var samtíðarmaður Jesú. Hér í Alexandríu er því hin visindalega töfratrú grund- völluð, og þar eru þau verk samin um það efni, sem síðan er alla tíð vitnað í. í endalok fornaldarinnar þagnar alt sjálfstætt visindalíf í Evrópu. Kirkjan vann loks algerlega bug á heiðninni, og heimspekisskólanum í Aþenu, síðasta vígi heiðninnar, var lokað. En kirkjan var lengi vel mjög treg á að sam- þykkja galdratrúna. Að vísu hafði fjöldi af beinum töfra- kenningum komist inn í guðfræði kirkjunnar, eins og síðar mun verða minst á, en það var óafvitandi. Þeirri skoðun, sem haldið var fram í Ancyra (sjá áður), hélt kirkjan, þrátt fyrir vaxandi trú manna á veruleika galdr- anna og sambandi við illa anda. Og á tímum Karls mikla tekur kirkjan beinlínis til strangra meðala, til þess að liefta galdratrúna. Á sýnódus í Padeborn árið 785 er
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.