Bókasafnið - 01.04.1995, Blaðsíða 21

* Kynnið ykkur framboð á kennslu í ættfræði og sækið sjálf eða sendið full-
trúa úr safninu á námskeið.
* Hefjið uppbyggingu handbókasafns, leggið áherslu á að eignast fyrst al-
menn rit, s.s. manntöl, ábúendatöl, almennar æviskrár.
* Kaupið áskrift af FréttabréfiÆttfiœðifélagsins og látið liggja frammi.
* Kynnið ykkur félagatal Ættfræðifélagsins þar sem kemur fram áhugasvið
félaga og þar með oft og tíðum sérþekking.
* Takið saman og fjölfaldið flokkaðan lista yfir þær heimildir í ættfræði
sem safnið á.
* Safnið nöfnum á stofnunum, söfnum, ættfræðimiðstöðum, heimilda-
mönnum og heimildasöfnum sem þið getið síðan vísað á eða leitað til.
* Kaupið áskriftir af héraðstímaritum af eigin svæði og víðar ef fjárhagur
safns leyfir.
* Reynið að koma upp og viðhalda úrklippusafni (minningargreinar, af-
mæli, bókagagnrýni um bækur gagnlegar við söfnun og úrvinnslu ætt-
fræðiheimilda.
* Reynið að kaupa hugbúnað til skráningar á ættfræði ásamt gagnasöfn-
um og gera þau aðgengileg safngestum.
* Reynið að eignast afrit af kirkjubókum, a.m.k. ykkar eigin þjónustusvæð-
is, helst í pappírsformi.
* Geymið gamlar útgáfur af t.d. íbúaskrám, þjóðskrá, símaskrám, skatt-
skrám, fasteignabókum.
* Munið að því fyrr sem ættfræðiáhugafólkið kynnast söfnum ykkar betur,
þeim mun sjálfstæðari verður það í vinnubrögðum og þarf minna á ykk-
ur að halda þegar mikið er að gera!
Góð lesningfyrir bókaverði:
1. Corsaro, James. 1991. Manus manum lavat - genealogy and libraries : a
cooperative enterprise. The Bookmark 49: 177-181.
2. Gunnar Karlsson. 1982. Baráttan við heimildirnar : leiðbeiningar um
rannsóknartœkni og ritgerðavinnu í sagnfræði. Reykjavík : Sagnfræðistofn-
un H.í.
3. Gunnar Karlsson. 1981. Hvarstœða: leiðbeiningar um bókanotkun ísagn-
frœði. Reykjavík : Sagnfræðistofnun H.í.
4. Jonasson, Eric. 1975. Tracingyour Icelandic fiamily tree. Winnipeg :
Wheatfield Press. [Ný útgáfa komin eða væntanleg].
5. Jón Valur Jensson. 1991. Yfirlit um helstu ættfræðiheimildir samkvæmt
skráningartíma. FréttabréfÆttfrœðifélagsins 9: 16.
6. Jóna Þorsteinsdóttir. 1985. Atthagadeildir í almenningsbókasöfnum.
Bókasafnið 9: 15-18.
7. Kristín H. Pétursdóttir. 1994. íslensk œttfrœði: skrá um rit í œttfrœði og
skyldum greinum. Reykjavík : Þjóðsaga.
8. Þorsteinn Jónsson. 1982. Ættarbókin. Reykjavík : Sögusteinn.
SUMMARY
Genealogy and Pnblic Libraries
Genealogy is a very popular hobby in Iceland, pursued by people of all
ages and for different reasons. The authors point out that knowledge and
interest in genealogy goes back to the period of settlement in the country, as
represented in the Icelandic Sagas. Interest in genealogy has been rapidly
growing in the last years and the public libraries have tangible been made
aware of this development. Therefore library staff has now to face various
tasks in this regard, but often has little knowledge in the area and must
therefore advance in knowledge within a short amount of time. The main
approaches to improvement are discussed, i.e. how librarians can develop
their knowledge, build up the collections and enhance the services. The
authors conclude by stating that genealogy, apart from being an interesting
hobby, strengthens family ties in the modern society and consider it to be
maturing to get acquainted with the life of former generations. Thus librari-
ans have good reasons to satisfy the needs of the constantly growing groups
of genealogy lovers.
Kveðja
frá Félagi bókasafnsfræðinga og Bókavarðafélagi Islands
Aðalheiður Friðþjófsdóttir bókasafnsfræðingur
f. 17. maí 1930, d. 1. apríl 1995.
Laugardaginn 1. apríi lést í
Reykjavík Aðalheiður Friðþjófs-
dóctir, bókasafnsfræðingur.
Aðalheiður var fædd 17. maí 1930 á Húsavík. Foreldrar
hennar voru Friðþjófur Páisson, símstöðvarstjóri á Húsavík
og Auður Aðalsteinsdóttir, húsfreyja. Aðalheiður lauk
stúdentsprófi úr máiadeild Menntaskólans í Reykjavík 1950
og B.A. prófi í bókasafnsfræði frá Háskóla Islands með ensku
og sænsku sem aukagrein 1970. Hún stundaði fram-
haldsnám í ensku og enskum bókmenntum við Háskólann í
Reading á Englandi 1952- 1953 og nám í forn- og
miðaldaensku við Háskóla Islands 1979, í enskum leikbók-
menntum 1980 og í málfarsmun í ensku 1981.
Aðalheiður vann hjá Þjóðleikhúsinu á árunum 1957-
1970, var bókavörður við Háskólabókasafn 1970-1971 og
bókavörður hjá Landsbókasafni Islands 1971-1984. Loks
starfaði hún sem bókasafnsfræðingur hjá Póst- og
símamálastofnun frá júlí 1984 og byggði þar upp
tæknibókasafn sem hún veitti forstöðu til dánardags.
Aðalheiður var stundakennari í verklegri skráningu í
bókasafnsfræði við Háskóla íslands um skeið. Hún var
formaður skráningarnefndar á vegum bókafulltrúa ríkisins og
Samstarfsnefndar um upplýsingamál, en nefndin stóð fyrir
útgáfu ísíenskrar þýðingar á Skráningarreglum bókasafna,
1988. Önnur ritstörf Aðalheiðar voru aðallega á sviði leik-
listar, en lokaverkefni hennar í bókasafnsfræði var skrá um
íslensk leikrit 1950-1959. Hún gerði einnig skrár um
leiksýningar hjá Þjóðleikhúsinu, Leikfélagi Reykjavíkur og
fleiri aðilum 1971-1975 og einnig 1975-1980. Aðalheiður
var í Félagi bókasafnsfræðinga og ritari í stjórn þess 1981—
1983. Hún starfaði einnig í Bókavarðafélagi Islands. Þar var
hún í samstarfshópi bókavarða í tæknibókasöfnum í deild
félags rannsóknarbókavarða um árabil.
Aðalheiðar er minnst sem góðs bókasafnsfræðings og
kennara, sem með kyrrlátri og fágaðri framkomu vann sér
hylli og virðingu nemenda sinna og samstarfsmanna. Sem
leiðbeinandi var hún einstaklega hjálpsöm og hafði sérstakt
lag á að hvetja óörugga nemendur til dáða þegar
skráningardæmin þóttu helst til flókin eða ritvélin lét ekki að
stjórn. Nemendur sem unnu námsvinnu hjá Aðalheiði nutu
einnig góðs af þolinmæði hennar og góðri leiðsögn. I
samstarfi við aðra bókaverði lagði Aðalheiður alltaf gott til
málanna og þeir sem áttu því láni að fagna að vera með henni
í samstarfi nutu góðs af greind hennar og kímnigáfu. Hún
fylgdist vel með breytingum og þróun í bókasafns- og
upplýsingafræði, sótti endurmenntunarnámskeið og nýtti þá
þekkingu sem hún aflaði sér í starfi.
Aðalheiðar verður saknað á vinnustað og rneðal kollega.
Við fráfall hennar þakka bókaverðir og gamlir nemendur
henni góða samfylgd.
Kristín Geirsdóttir,
formaður Félags bókavarða
í rannsóknarbókasöfnum.
Bókasafnið 19. drg. 1995 21