Dagur - 06.12.1997, Qupperneq 7

Dagur - 06.12.1997, Qupperneq 7
 LAUGARDAGUR 6. DESEMBER 199 7 - 23 LÍFIÐ í LANDINU L. > Rómantík, tilfinn- ingasambönd og kynlíferu ánægju- gjafarfólks, eftir- sóknarverðjyrirbæri og stórparturaf hamingju margra. Lífið erekki svo ein- falt og þessi fyrir- bæri geta allt eins orðið uppspretta angistarog þjáningar. .Sambandsleysi við eigið sjáifþjakar vestræna manninn, þó sumir séu að vakna upp. Það verður svo tii þess að við verðum leiksoppar utanaðkomandi afla, “ segir Helga Ágústsdóttir, þýðandi bókarinnar Ástarfíkn. mynd: brink. Sjúk í ást? Þetta er allavega skoðun Anne Wilson Schaef, sem hún setur fram í bókinni „Astarfíkn - flótti frá nánd.“ „Hún gerir mikið úr samfélagsþættinum, þátt kaup- sýslu og fjölmiðla í allri sinni mynd. Hún bendir á hvernig m.a. þessi öfl styðja við þessa mynd sem hefur verið sköpuð. Það er til orðinn heill iðnaður í kringum þess- ar fíknir," segir Helga Agústsdóttir þýð- andi bókarinnar. „Anne tekur líka fyrir stuðning kirkjunnar við fíknirnar. Það er rétt að taka fram að ekki er átt við ís- lensku kirkjuna, en vald kirkjunnar birtist í ýmsum myndum víða um heim. Fólk mætir hjá ýmsum kirkjudeildum algjörum þvergirðingshætti og sldlningsleysi, þó það sé jafnvel í samböndum þar sem það bíður daglega andlegan og líkamlegan skaða. Mér finnst höfundurinn fyrst og fremst vera að skrifa um einstaklinga og við- brögð þeirrra við tilfínningalegum þrýst- ingi í samfélaginu, til dæmis því að vera í sambandi, að hlutirnir líti vel út, þrýst- ingi sem varðar kynlíf. Sá þrýstingur er að stórmagnast hér og orðinn að iðnaði sem gerir út á einmana sálir. A hverju heldurðu t.d. að þessar símalínur gangi; hamingjusamlega giftu fólki með tvö börn í góðri íbúð og með passlega greiðslubyröir" Þjáning cr ekM ást Rótin að þessum ffknum virðist vera tóma- rúm í mannssálinni sem fólk reynir að fylla á einhvem hátt? „Sambandsleysi við eigið sjálf þjakar vestræna manninn, þó sumir séu að vakna upp. Það verður svo til þess að við verðum leiksoppar utanaðkomandi afla. Yfir okkur er predikaður í fjölmiðlum og vfðar misvísandi boðskapur um hvað ást sé. Höfundurinn tekur mjög skemmtilega á þ\n' í þessari bók og hún sýnir okkur hvernig við verðum Ieiksoppar þessara afla og hvernig vesturlandabúar rugla sí- fellt saman hugtökum og tilfinningum. Ef maður þjáist vegna einhvers þá hlýtur maður að elska hann. Ef maður þolir ekki að viðkomandi sé með einhverjum öðr- um, fari með einhveijum í bíó, þá hljóti maður að elska hann. Eg segi hins vegar eins og höfundurinn og nokkrir kver- úlantar sem ég þekki: Ef maður finnur til, er uppfullur af spennu og kvíða, með hnút í maganum og sveitta lófa, þá er eitthvað að. Þetta eru óttaviðbrögð. Þetta eru ekki viðbrögð við gleði og hlýju." Rauði þráðurinn í gegnum hókina er að ftklamir, hvort sem þeir eru samhanda-, rómantikur- eða kynltfsftklar, hafa lélega sjálfsmynd? „Já, þeir þurfa alltaf að fá einhvern ut- anaðkomandi til að segja að þeir séu í lagi. Þeir þurfa alltaf að vera að sanna það fyrir sjálum sér og umhverfinu. Við þekkjum áreiðanlega öll dæmi um svona fólk. Tökum sambandafíknina sem dæmi; mann sem fer úr sambandi og er gjör- samlega friðlaus þangað til að hann hefur komið sér upp nýju sambandi. Eða nýfrá- skilda konu sem er lafmóð á skemmti- stöðunum helgi eftir helgi að leita sér að einhverjum til að fylla upp í tómarúmið og telur að það verði einungis gert með því að fangelsa einhvern." Ein fíkn felui aðra Höfundurinn segir t hókinni að það sé oft erfitt að greina hvaða fíkn einstaklingur sé haldinn? „Hún dregur það fram að ein fíkn er stundum notuð til að fela aðra og það er dálítið háð gildismati einstaklingsins og félagslegu umhverfi. Við höfum svo dá- samleg dæmi um þetta hér á landi, þar sem Islendingar hafa þinglýst leyfi til þess að drekka sig fulla um helgar. Svo sofa menn hjá ellefu manns eða svo og vakna á mánudegi og segja við sjálfan sig: „Mikið gasalega hef ég verið fullur um helgina." Svona notar fólk það hegð- unarmynstur sem kemst næst því að vera viðurkennt til að fela undirliggjandi fíkn.“ Kynlíf rómantík og samhönd eru t sjálfu sér eftirsóknarverðir hlutir. Maður á dáltt- ið erfttt með að tengja rómantík einhvers konar ftkn eða ofneyslu? „Það má alls ekki rugla saman róman- tíkurfí'kninni við það að skapa notalegt og rómantískt andrúmsloft í kringum sig. Það sem gerist hins vegar þegar róman- tíkurfí'knin nær tökum á manni er að það fer allt að snúast um aðstæðurnar og hvernig fólkið og hlutirnir líta út. Anne Wilson tekur skemmtilegt dæmi um mann sem sækist eftir því að fá konur með sér að suðurhafseyjar. Hann er svo upptekinn af því hvað þetta er falleg mynd; „Hér er ég með þessari fallegu konu að synda nakinn í þessu dásamlegar umhverfi", að hann upplifir aldrei tengsl- in og tilfinningarnar." Þola ekki raunverulega nánd Samhandafíklum er skipt t tvo hópa; þeir sem eru fíknir t samhönd sem fyrirhæri og þeim sem eruftknir t ákveðið samhand? „I báðum tilvikum eyðileggja þessir ein- staldingar hver annan. Sambandafíklar þurfa að fínna einhvern sem er tilbúinn til að leika leikritið með þeim. Rómantík- urfíldar og sambandafíklar halda því báð- ir fram að þeir séu að leita að innihalds- ríku og tilfinningaríku sambandi. Málið er, eins og Anne segir svo skemmtilega í bókinni, að „ef djúpt einlægt tilfinninga- samband stæði á miðju stofugólfinu hjá þeim, þá myndu þeir stökkva gargandi út um gluggann." Þeir þola ekki einlæga nánd og vilja eiga manneskjuna með húð og hári. Þessi fíkn er stundum ástæða raðhjónabandanna sem eru svo algeng hér á landi og reyndar víðar, þar sem fólk fer úr einu sambandi í annað, oft án þess að vinna úr skilnaðinum. Það er líka at- hyglisvert að lesa um hvernig t.d. margir sambanda- og rómantíkurfíklar eru snill- ingar í að beita mörgum viðurkenndum aðferðum sem eru yfírleitt taldar stuðla að heilbrigðum samböndum. Þær ná bara aldrei alveg alla leið. Þeir sem eru fí'knir í eitt ákveðið sam- band byggja gjarnan líf sitt þannig upp að þeir eru ósjálfbjarga á ákveðnum sviðum, þannig verða þeir háðir hinum aðilanum og hann þeim. Allt snýst gjarnan um hinn aðilann og framþróun er engin. Öll þróun og breytingar teljast ógnun við samband- ið með stóru essi. Persónufrelsið er afar rýrt. I heilbrigðum samböndum eru ein plús einn tveir, en í fíknisamböndunum verður það hálfur plús hálfur sem gera einn - kannski. Það sem er svo gott við þessa bók er að hún á svo mikið erindi við fólk og vegna þess að hún er að taka á hlutum sem við höfum gefíð okkur að eigi að vera í ákveðinni formúlu. Hvert sækjum við svo formúluna? Jú, í kvikmyndir og fjölmiðla. Þangað sækir fólk hugmyndir si'nar um útlit, framkomu og hvernig sambönd eigi að vera. Þegar það gengur svo ekki upp í raunveruleikanum þá er allt í voða.“ HH Fíknsambönd Nokkur hæfnisatriði við myndun fíknsambanda, úr bókinni Ástarfíkn - flótti frá nánd: - Að geta sýknt og heilagt látið eigin þarfir víkja vegna sambandsins - Að skilgreina allt í tilveru sinni út frá sambandinu og gera sambandið að þunga- miðju lífs síns. - Að geta strax deilt leyndarmálum og sagt ævisögu sína. - Að geta „hangið“ í sambandinu þótt það stangist á \ið heilbrigða vitund. - Að geta þjáðst óendanlega vegna sambandsins. - Að geta mænt ástföngnum augum í augu hins aðilans með svip sem minnir á kálf að dauða kominn í forarvilpu.

x

Dagur

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagur
https://timarit.is/publication/251

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.