Dagur - 20.11.1999, Blaðsíða 16

32 - LAUGARDAGUR 20. NÓVEMBER 1999
Thyptr
Fluguveiðar að vetri (145)
Frá flugu til flugu
Vinur minn Marc Petitje-
an flugnahöfðingi í Sviss
hefur enn einu sinni sent
frá sér „nýja línu.“ Þessir
stóru hönnuðir eru eins
og tískukóngarnir, í
heimi fluguveiða er beðið
eftir vörulistum sem sýna
hvaða framþróun hefur
orðið. Cartier og hvað
þeir nú heita tískufröm-
uðirnir ákveða hvaða efni
og Iitir eigi að ganga þá
vertíðina. I heimi fluguveiða eru náttúru-
lögmálin hins vegar í gangi, þau sömu og
skaparinn ætlaðist til. Petitjean hannar
allar sínar flugur með „cul de canard“
(CDC) Qöðrum, sem eru kringum fitu-
kirtilinn á rassenda andarinnar. Þær eru
mun líflegri en aðrar fjaðrir. Eg hef áður
lýst því hve mikla trú ég hef á slíkum
flugum, enda reynst mér afbragðsgóðar.
Æviskeiðið
Til gamans, fróðleiks og ábendingar helga
ég vikuskammtinum hluta úr flugnafræð-
um Petitjeans. Hér sýnir hann æviskeið
mýflugunnar (en af þeim eru næstum
100 tegundir hér á landi) og hvernig
túlka má eftirlíkingar af mýflugunni við
hinar ýmsu náttúrulegu aðstæður til að
blekkja fisk.
Ef við byijum á myndinni lengst til
vinstri, fýrir miðju, má sjá flugu á vatns-
fletinum. Þar verpir hún slímugum eggj-
um sem falla til botns. Skömmu síðar
verða þau að löngum „ormum" sem eru
þráðlaga lirfur (allt upp í 1 cm, en oftast
miklu minni). Lirfurnar eru sýndar niðri
við botn, neðst til vinstri, en utan myndar
eru nokkur afbrigði hnýtt á öngul: sterk-
rauðar lirfur, brúnleitar, fölbleikar, grá-
Ijósleitar. Sumar eru með vott af skotti,
hnúður framaná er mis áberandi. Athygl-
isvert er að þessar lirfur eru hnýttar á
öngul númer 14-20. Eg er harðákveðinn í
að ná mér í númer 20, eftir reynslu frá
Hlíðarvatni í sumar, og Elliðavatni, þar
sem ég skar upp bleikjur sem voru með
ákaflega smáar lirfur innanborðs. Þær
neituðu að taka nokkuð sem var stærra.
Púpur
Til hægri, neðan vatnsborðs, sjáum við
að á ákveðnu stigi breytist lirfan í púpu,
sem nú stígur til yfirborðsins, dinglar
smá stund í vatnsfilmunni meðan hún
háttar sig úr haminum, og brýst loks
upp á yfirborð. Til hægri við myndina
sjáum við að Petitjean hnýtir púpubúk-
inn með miklum brúsk framúr. Þetta er
algeng aðferð til að hnýta „emergers"
eins og þeir kallast í enskum bókmennt-
um. Hægt er að kasta svona flugu svo
mjúkleg að hún Iendi með búkinn undir
vatnsfilmunni, en brúskurinn standi
uppúr. (Virkar eins og flot). Þá er eins
og púpan sé að rífa sig Iausa. En ég hef
líka veitt á svona flugur undir yfirborði,
og trúi ég að fiskarnir telji þær einkar
Iíflegar púpur að flýta sér. Þessar flugur
eru til alveg niður í stærð 20, sem ég tel
verulega spennandi kost, til að nota
þegar fiskurinn er ákaflega vandlátur.
Litirnir eru brúnleitur, gulur, og Ijós-
grár, undir vænghúsinu framarlega er
púpan höfð ljósari en á búkinn.
Fluga sem flýgur
Efst á myndinni sjáum við flugnasveim-
inn, og meira segja tvær að maka sig.
Flugurnar sem Petitjean hnýtir til eftirlík-
ingar verða einkar líflegar að sjá þegar
létt CDC-efnið fær að njóta sín. Sú sem
er efst til hægri er hnýtt í stærðum 8-10,
hinar tvær uppi til vinstri eru 14-16.
Þetta eru eiginlegar þurrflugur. Mýflugur
eru misstórar og mislitar!
Hvemig
veiðir maður?
Veiðimaður sem kemur
að vatni eða á verður nú
að meta hvert þessara
„æviskeiða" standi, hjá
þeim tilteknu flugum
sem fiskurinn er að éta.
Sé ekkert um að vera á
yfirborði myndi ég byrja
á lirfum (Iengst til
vinstri). Láta hana
sökkva vel og draga mjög
hægt. Og þora að hafa
hana smáa. Óhætt er að
vera með mjög grannan
taum því fiskurinn tekur
þessi litlu dýr ósköp
óstressaður.
Sýnist manni að fiskar
séu að gára vatnsborðið,
jafnvel að hringir komi á
það, þá fer maður í
púpu. Huga ber vel að
því hvort fiskar rjúfa yf-
irborðið. Oftast gera
þeir það ekki, manni
sýnist það bara. Þá eru
þeir að grípa púpurnar
rétt undir. Komi hryggir
eða sporðar í ljós gætu
þeir verið í púpum í
vatnsfilmunni. Þá ber að
láta fluguna með
brúskinn lenda varlega og hanga í
vatnsborðinu. Komi hins vegar glöggir
hringir, smellir og hausar uppúr, má
reikna með að hann sé loksins kominn í
hina eiginlegu flugu, sem dettur af
himnum ofan, og éti hana á yfirborð-
inu.
Mín reynsla er sú að við vanmetum
alltof oft smæð agnsins sem hann vill,
og veiðum of mikið á „flugu“, lfka á
„púpu“, þegar við ættum að huga betur
að „lirfu". Hvers vegna? Eg veit það
ekki. Eg held það bara.
Þeir sem vilja skoða meira hjá Marc
geta slegið upp www.petitjean.com á Ver-
aldarvefnum.
FLUGUR
------
Krossgáta nr. 163
Lausn
Nafn .
Heimilisfang
Póstnúmer og staður .
Helgarkrossgáta 163
I krossgátunni er gerður
greinarmunur á grönnum
og breiðum sérhljóðum.
Lausnarorð sendist til Dags
(Helgarkrossgáta nr. 163),
Strandgötu 31, 600 Akur-
eyri eða með símbréfi í
númer 460-6171.
Lausnarorð 161 var
„langstökk11. Vinningshafi
er Inga D. Konráðsdóttir,
Túngötu 42 í Reykjavík, og
fær hún senda bókina Járn-
karlinn, Matthías Bjama-
son ræðir um ævi sína og
viðhorf, eftir Ömólf Árna-
son. Skjaldborg gefur út.
Verðlaun: Höfð-
ingjahótelið eftir
Agöthu Christie.
Skjaldborg gefur
út.