Dagblaðið Vísir - DV - 27.11.1981, Qupperneq 6

6
DAGBLAÐIÐ & VÍSIR. FÖSTUDAGUR 27. NÓVEMBER 1981.
Spurningin
Ertu farin(n) að huga
að sumarfrfínu
næsta ár?
Sigurður Haraldsson, útgerðarmaður i
Ólafsvík: Nei, ég er ekki farinn að
Iiugsa til þess ennþá.
Ólafur Jónsson, forstöðumaður Tóna-
bæjar: Já, ég verð í sumarbústað í
Grímsnesi auk þess sem ég fer til
Ameriku.
Garðar Baldvinsson bankastarfs-
maður: Nei, það er ég ekki farinn að
gera. Geri þó ráð fyrir því að fara
eitthvað út, kannski til Þýzkalands.
Björg Valgeirsdóttir bankastarfs-
maður: Nei, því miður. Mig langar að
fara i hálendisferð og einnig út, t.d. til
Frakklands.
Kristinn Bjarnason strætisvagnabil-
stjóri: Nei, ekkert. Ég fæ sumarfríið
mjög seint, ekki fyrr en um miðjan
ágúst. Það er langur tími í það.
Margrét Ásgeirsdóttir afgreiðslu-
maður: Nei. Mig langar helzt til
Egyptalands. Aldrei að vita.
Lesendur Lesendur Lesendur
Utvegurinn:
Stefnir að útrým-
» við aldrei
ingu loðnunnar? reynslunni?
Stefán B. Benediktsson skrifar:
Mjög er nú deilt um magn
loðnunnar og ekki allir á sama máli,
fremur en venjulega þegar
fískistofnar eru til umræðu.
Útgerðarmenn og skipstjórar
segja allt vera fullt af loðnu á
miðunum og ekkert sé að marka
hrakspár fiskifræðinga, þeir haldi sig
þar sem engin ioðna er, hvíli sig í
lygnum sjó og hafist ekkert að.
íhugum hvað gerðist árin 1944 og
’45. í áratugi fiskuðum við
Norðurlandssíld (demantssíld).
Alltaf virtist vera nóg af síldinni,
enda voru á þeim árum litlar sem eng-
ar rannsóknir á síldarstofninum, lítil
tækni og fiskifræðingar fáir.
Síldveiðarnar hófust venjulega
fyrir Norðurlandi um og upp úr 20.
júni ár hvert. Og sumarið 1944 fóru
síldveiðiskipin á miðin eins og
venjulega en þá skeði það að lítill eða
engin síld veiddist fyrr en kom fram í
ágúst eða í nær einn og hálfan
mánuð.
Um miðjan ágúst varð mikil
breyting á, þá fylitist allt Gríms-
eyjarsund af síld og allt norður að
Langanesi og vestur til Húnaflóa.
Þama mokuðu skipin upp sildinni og
fylltu sig yfirleítt á einum degi. Allar
síldarþrær fylltust og varð oft mikil
löndunarbið.
Þetta sumar varð metár í síldar-
afla, þótt veiðitíminn væri óvenju
stuttur. Þá hefðu fiskifræðingar
fengið orð í eyra, hefðu þeir spáð að
nú væri verið að drepa megnið af
síldarstofninum.
En hvað skeður sumarið 1945,
eftir hinar miklu veiðar sumarið
áður? Það þarf ekki að orðlengja
það. Síld sást varla um sumariö og
flotinn sigldi slyppur og snauður í
Þessa mynd tók greinarhöfundur við veiðar á Grimseyjarsundi árið 1944.1200 til 1400 mál fengust úr þessu kasti. Skipið var
Huginn frá Reykjavík og skipstjóri Björn Hansson.
höfn um haustið. Síðan hefur þessi
fræga demantssild varla sézt á
þessum hefðbundnu miðum. Og ef
hún gerði vart við sig einhvers staðar
var hún óðara drepin, þá með nýrri
veiðitækni, þannig að henni var ekki
undankomu auðið.
Getum við ekki dregið einhvern
lærdóm af þessu? Loðnan hagar sér
að mörgu leyti svipað og síldin. Hún
er félagsfiskur, sem safnast saman í
torfum og eftir því sem henni
fækkar, fækkar líka svæðum, sem
hún heldur sig á.
Þá er komin upp sama staða og
með síldina. Loðnan gæti, þegar
stofninn er orðinn litill, safnazt
saman að mestu á eitt svæði (t.d.
norðausturmið) eins og útlit er fyrir
að séaðgerast nú.
Þá er auðvelt að valda þeim skaða
á stofninum sem seint verður bættur.
Skammir og vantraust á fiski-
fræðinga okkar eru ekki til bóta,
heldur að hafa sem bezta samvinnu
við þá og treysta þeim.
Við eigum ekki aðra möguleika.
„C0UNTRY” -T0N-
LISTIN LENGILIFI
—fáum f ulltrúa hennar til íslands
HaraldurÖrn Haraldsson hringdi:
Hingað til lands koma allir
mögulegir tónlistarmenn en lítið
hefur farið fyrir fulltrúum banda-
rísku ,,country”-tónlistarinnar. Mér
þætti mikill fengur í að fá nokkra
þeirra í heimsókn, þótt ekki væri
nema einn og einn í fyrstu. Ef vel
gengur gæti þetta jafnvel orðið
árlegur viðburður.
Ég legg því til að áhugamenn um
,,country”-tónlist sameinist um að
bjóða a.m.k. einum fulltrúa hennar
til íslands, með það fyrir augum að
um fleiri gæti orðið að ræða ef allt
fer vel.
Þess skal raunar getið að ekki
einungis er mikið líf og fjör í þessari
tónlist heldur eru „country”-
tónleikar venjulega miklar skraut-
sýningar, sem þýðir húsfylli kvöld
eftir kvöld, sennilega af báðum
ofangreindum ástæðum.
,,Country”-tónlistin lengi lifi.
Hjónin June Carter og Johnny Cash eru nafnkunnir fulltrúar hinnar bandarísku
„country”-tónlistar, þá ekki sizt eiginmaðurinn.
Fleiri markasyrpur, skrifar Paul
Stone. Hann telur sjónvarpið vel geta
keypt fleiri myndir með enska bolt-
anum, fyrst hægt var að kaupa 362
sænskar kvikmyndir.
Áskorun til sjónvarpsins:
Fleiri markasyrpur
Paui Stone skrifar frá Vm:
Ekki er ég í nokkrum vafa um að
sá þáttur i sjónvarpinu sem á hvað
mestum vinsældum að fagna er enska
knattspyrnan.
Hvernig væri nú að flýta íþrótta-
þættinum og framhaldsþáttunum um
í að minnsta kosti hálftíma, svo enski
boltinn gæti verið í hálfan annan
tíma?
Mér skilst að myndirnar með
ensku knattspyrnunni séu mjög ódýr-
ar, og því munar sjónvarpið ekkert
um þennan tíma og peninga fyrst það
gat keypt alla þessa mergð af sæ’nsku
myndunum.
Að lokum kemur hér smávægileg
ábending til Bjarna Felixsonar: Val
þitt á leikjum er nokkuð gott en þú
mættir sýna meira af markasyrpum
með frægum leikmönnum og eins
fleiri markaleiki. Svo hvet ég alla
áhugamenn um enska knattspymu til
að skrifa og koma með fleiri tillögur.
Tryggjum
glæsilega
kosningu
Alberts
Pétur Guðjónsson skrifar:
,,Ég skora á alla sjálfstæðismenn
sem vilja hlut Alberts Guðmunds-
sonar, Sjálfstæðisflokksins og
Reykjavíkurborgar sem mestan að
leggja alit það er þeir mega af
mörkum hjá vinum og vanda-
mönnum og tryggja glæsilegá
kosningu Alberts og tryggja þar með
framtíðargengi Sjálfstæðisflokksins
og Reykjavikurborgar.