Dagblaðið Vísir - DV - 03.04.1982, Blaðsíða 22

MANNLÍF FYRIR NORÐAN - MANNLÍF FYRIR NORÐAN - MANNLÍF FYRIR NORÐAN - MANNLÍF FYRIR NORÐAN - MANNLÍF FYRIR NORÐAN - MANNLÍF
Texti og myndir: Gísli Sigurgeirsson
22, DAGBLAÐIÐ & VlSIR. LAUGARDAGUR 3. APRlL 1982.
MANNLÍF FYRIR NORÐAN - MANNLÍF FYRIR NORÐAN - MANNLÍF FYRIR NORÐAN - MANNLÍF FYRIR NO R
■
MANNLÍF FYRIR NORÐAN - MANNLÍF FYRIR NORÐAN - MANNLÍF FYRIR NORÐAN -
Cuðmundur Skúlason fer með hlutverk
nafna sins prests að Myrká, sem eygir
þá von að afla peninga fyrír nýjum
kirkjuklukkum með gctraunagróða.
MANNLÍF FYRIR NORI |
Bískupinn er leikinn af Arnsteini Stef-
ánssyni, sem kryddar tiiveruna með leik-
list.
Unnur Arnsteinsdóttir tekur sin fyratu
spor á fjöiunum i hlutverki vinnuhonunn
ar tdu.
Hauksdóttir leikur sjálfa
prentsMna, Petrn, sem hefur aðrar lif-
skoðanir en prestnr.
Leikarar, leikstjón og aðnr starfsmenn við sýmnguna, samankomnir i stofunni á prestssetrinu.
„Ég er með ala rétta,” segir séra Arthnr, en skyldi það reynast rétt hjá honum?
DV-myndir GS/Akureyri
„Það verða bara allir að
fara snemma
fjós
Litið inn á leikæf ingu Ungmennaf élags Skriðuhrepps
„Hvað finnst þér um hafragraut?
Finnst þér ekki betra að hafa hann sait-
aðan? Því er líkt farið um leikstússið
hjá okkur. Það er eins og krydd á til-
veruna.”
Þannig komst Arnsteinn Stefánsson,
bóndi og leikari í Stóra-Dunhaga i
Hörgarádal að orði, þegar biaðamaður
DV leit inn á ieikæfingu hjá Ung-
mennafélagi Skriðuhrepps á Melum sl.
mánudagskvöld. Félagið hefur að
undanförnu æft gamanleikinn „Get-
raunaleik” og verður frumsýning á
Melum í kvöld, laugardagskvöld. Síðan
verður stiginn dans að lokinni sýningu.
Þá var öldin önnur
Arnsteinn hefur tekið þátt i mörgum
leiksýningum með Ungmennafélagi
Skriðuhrepps og ekki færri en fjórar
dætur hans hafa „stigið á fjalirnar.”
Sú yngsta, Unnur, fer meðhlutverk fdu
vinnukonu í Getraunaleik og er það
frumraun hennar á „fjölunum.” Arn-
steinn var spurður hvað hann væri bú-
inn að taka þátt í mörgum sýningum?
„Ég man það ekki, ætli þær séu ekki
11 eða 12. Ég lék í einum 4—5 sýning-
um þegar ég var ungur, en síðan tók ég
mér hvíld í 21 ár. Þá byrjaði ég aftur og
ætli ég hafi ekki verið viðloðandi flest-
ar sýningar síðan,” svaraði Arnsteinn.
— Fyrsta hlutverkið?
Að mörgu að hyggja
Æfingin á mánudagskvöldið gekk
hnökralítið, enda komið að frumsýn-
ingu. En það var þó að ýmsum smá-
atriðum að hyggja.
— Það er hræðilegur liturinn ó blóð-
inu úr séra Guðmundi, sagði einn.
— Við verðum bara að slátra kálfi,
til að fá eðlilegt blóð, sagði annar.
— Það getur nú orðið tafsamt að
slátra kálfi fyrir hverja sýningu, sagði
sá þriðji.
— Hvað haldið þið að hann séra
Þórhallur á Möðruvölium segi, þegar
Örn Þórisson fer meó Untverk VHU, «
hann gerir sér vonir ■
— og tdu.
Sómakonan Jóseflna er f köadum
Sesselju Ingólfsdóttur. Jóseflna er annt
um séra Guðmund.
„Það var í Apakettinum og mig
minnir að sá hafi heitið Óli, sem ég lék.
Það var 1944 eða 5.1 þá daga var öldin
önnur. Þá komum við gangandi til æf-
inga og æfðum allan daginn. En
æfingar voru ekki nema 5—6 og það
var enginn leikstjóri. Við leiðbeindum
hvert öðru og venjulega var ekki nema
ein sýning, í mesta lagi tvær” sagði
Arnsteinn.
Hreppsbúar heima og
heiman
„Það er alltaf gaman að vinna við
leiksýningar með skemmtilegu og
áhugasömu fólki,” sagði Jóhann Ög-
mundsson, sem leikstýrir uppfærslunni
í getraunagróða.”
„Það er eins og með önnur verk, það
er skemmtilegast að sjá hvað árangur-
inn er stórkostlegur á stuttum tíma.
Þegar við byrjuðum þurftu krakkarnir
að stauta sig fram úr textanum, en nú
rennur þetta í gegn eins og vel smurð
vél.”
„Getraunaleikur” er 39. verkefnið
sem Jóhann ögmundsson leikstýrir.
Hann var spurður hvort hann heföi hug
á að bæta fleirum við?
„Hver veit nema ég fylli að minnsta
kosti fjórða tuginn. Kannski bæti ég
fimmta tugnum við. Hver veit? Ég á
enn eftir hátt í 20 ár í nírætt. Nú er ég
líka að hætta að vinna i Kassagerðinni
og þá er ég til í allt,” sagði hinn siungi
Jóhann Ögmundsson.
hann sér Þórð sem sr. Arthur skríðandi
í hempunni? spurði sá fjórði.
Svona gengu samræður, ýmist í
gamni eða alvöru, en þar kom að menn
veltu fyrir sér klukkan hvað sýningar
ættu að hefjast.
Ekki voru þar allir á sama máli.
Sumir vildu byrja kl. níu en aðrir hálfri
stundu fyrr. „Það verða bara allir að
fara snemma í fjós,” sögðu þeir sem
vildu síðari kostinn. Dugðu þau rök og
hefjast því sýningar á Melum kl. 20.30.
Frumsýningin verður í kvöld, eins og
áður sagði, en næsta sýning verður á
miðvikudagskvöldið. . GS/Akureyri’

af MNrieik, ea prestsins heitasU óak <
aó eigaast skelÍBÖóni.
Misskilningur
„Getraunagróði” er eins og margir
aðrir gamanleikir byggöur á misskiln-
ingi á misskilning ofan. Prestshjónin
Guðmundur og Petra, leikin af Guð-
mundi Skúlasyni og Svanhildi Hauks-
dóttur, eru kjarninn í leiknum, enda
gerist leikurinn í'stofu prestssetursins.
Séra Guðmundur er hart leikinn, þann-
ig að hann er tæpast fær um að sinna
prestsstörfum þega líða tekur á sýning-
una. Kemur þá kollegi hans, séra
Arthur, til skjalanna, en hann er leik-
inn af Þórði Steindórssyni. Sjálfur
biskupinn kemur einnig í heimsókn, en
í gervi hans er Arnsteinn Stefánsson.
Unnur dóttir hans leikur ídu vinnu-
konu á prestssetrinu, en örn Þórsson
fer með hlutverk Villa, unnusta fdu. Þá
er aðeins ótalin blessunin hún Jóse-:
fína, sú vammlausa og guðhrædda
kona, sem reynist séra Guðmundi vel.
Sesselja Ingólfsdóttir túlkar þá aðsóps-
miklu konu. Auk leikendanna hafa
Haukur Steindórsson, Sverrir Haralds-
son, örn Stefánsson, Hermann Árna-
son, Sigrún Arnsteinsdóttir og Stefán!
Lárusson gert sýninguna að veruleika.
I