Dagblaðið Vísir - DV - 03.04.1982, Blaðsíða 10

Dagblaðið Vísir - DV - 03.04.1982, Blaðsíða 10
10 DAGBLAÐIÐ & VtSIR. LAUGARDAGUR 3. APRÍL 1982. Sally Field hefur oftastnær túlkað Ijúfar og geðþekkar konúr í kvik- myndahlutverkum sínum. Það kom þvi öllum í bandaríska kvikmynda- heiminum á óvart þegar henni var boðið hlutverk aðgangsharðrar og samvizkulausrar blaðakonu í kvik- myndinni Absence of Malice. Blaða- konu þessari er hreint ekki fisjað saman, hún sefur hjá manni (Paul Newman) ef hún telur að með þvi móti geti hún fengið hann til að leysa frá skjóðunni og henni er nákvæm- lega sama þó hún leggi líf saklausrar manneskju (Melinda Dillon) i rúst meðóvönduðunj fréttaflutningi. For- síðufréttir sinar birtir blaðakona þessi án þess að hirða hið minnsta um sannleiksgildi þeirra. Þrátt fyrir illvirki blaðakonunnar er Sally Fields jafngeðþekk og áður þegar slaðið er upp frá þvi að horfa á Abence of Malice. Með þessu sýna Fields og leikstjórinn Sydney Pollack að það er ekki endilega ógeðfelldasta fólkið sem er hvað samvizkulausasl. Siðareglur blaðamanna hafa áður verið til umræðu í kvikmyndum, til dæmi í þýzku myndinni Glötuð æra Katrínar Blúm. Í kvikmyndinni Absence of Malice þykir efnið tekið heldur klaufalegum tökum og höf- undi handrits, Kurt Luedtke, einkum kennt um. Luedke er fyrrverandi rit- stjóri dagbiaðs og því vel kunnugur viðfangsefni sinu. Hann gerir hins- vegar ekki annað en að draga upp sömu myndina og sífellt er verið að gefa af blaðamönnum í kvikmynd- um. Samkvæmt henni drekka með- limir blaðamannastéttar firnin öll að vinnudegi loknum, standa i sífelldu kapphlaupi um fréttir og hirða ekki hætis hót um staðreyndir. Absence of Malice veitir varla nokkur svör varðandi blaðamennsku en vekur ef til vill einhverjár spurningar með áhorfandanum, eins og til dæmis þessar: Eru blöðin að ýkja og falsa sögur vegna síharðn- andi samkeppni við sjónvarpið? Eru það slöðugar kröfur lesenda um spennandi efni sem valda ýkjunum? Hvar er orsakanna að breyttum hátt- um í blaðamennsku i rauninni að leita? Luedtke og Pollack fara kringum efnið eins og kettir kringum heitan graut. Til samanburðar við Absence of Malice má nefna kvikmyndina Slapshot sem sýnd var í Laugarásbíói fyrir u.þ.b. fjórum árum og fjallar um ofbeldi í íþróttum, nánar tiltekið í íshokkí. i Slapshot var engin dul dregin á að misþyrmingar í íþróttum draga að áhorfendur og flest allt er leyfilegt í miðasölustríðinu. í Absence of Malice er fjallað um mann sem verður fyrir þvi að um hann er skrifuð upplogin frétt. í stað þess að reyna að varpa örlitlu Ijósi á slík mál gera Luedtke og Pollack þau einungis flóknari. Absence of Malice fjallar því miður um áhugavert efni án þess að gera því nokkur viðhlít- andi skil. -SKJ Paul Nevnman og Sally Fieldi Absence ofMa/ice. Kvikmyndir Kvikmyndir ABSENCE OFMAUCE: Það var árið 1977 að þýzki leik- stjórinn Werner Herzog heyrði fyrst minnzt á Carlos Fermin Fitzcarraldo. Ævisaga þessa manns vakti litinn áhuga hjá Herzog í fyrstu. Fitz var írskur að ætt og bjó í frumskógum Perú skömmu fyrir síðustu aldamót. 1 þá tíð auðguðust evrópskir innflytjendur í Perú gifurlega á gúmmíframleiðslu, áður en gúmmí- trén gengu til þurrðar i frum- skóginum. Á meðan gúmmíæðið stóð yfir byggðu nýríkir inn- flytjendur stórfenglega borg í frum- skóginum. Borgin var kölluð Manaus og þar var jafnvel reist óperuhús. Það var varla von að Herzog heillaðist umsvifalaust af gúmmí- ævintýri frá síðustu öld, einkum þeg- ar tekið er tillit til þess að hann hafði þegar gert eina kvikmynd, „Aguirre”, í frumskógum Suður- Ameriku og var hreint ekki tilbúinn að leggja út í nýtt verkefni á þeim slóðum. „Aguirre” fjallar um fyrstu Evrópubúana sem komu til Suður- Ameríku og við kvikmyndatökuna mættu Herzog og félagar hans sömu hindrunum og aðalpersónur myndar- innar höfðu mætt öldum fyrr. Lofts- lagið, moskítóflugurnar og sjúkdóm- ar af ýmsu tagi ætluðu þá lifandi að drepa. En sagan af Fitzcarraldo var ekki bara saga af venjulegum gúmmí- kaupmanni. Hann hafði hlýtt á Caruso syngja í óperuhúsinu í Manaus og eftir það rak stórfengleg- ur draumur hann áfram. Fitz ætlaði sér að byggja eigin óperuhöll lengst inni í frumskógunum til aðgetageFið Jivaro-indíánum tækifæri til að hlusta á sjálfan Caruso. Aðeins ein — sagan að eiga viðskipti við tiltölulega sjálf- stæða indíánaþjóðflokka landsins er annað. Viðskipti Herzogs og ind- íánanna verða ekki rakin hér en end- irinn varð sá að leikstjórinn og lið hans tóku saman föggur sínar og héldu heim í árslok 1979. Herzog hafði gefizt upp við það sem Fitz tókst. Allir álitu að kvikmyndin um Fitz væri úr sögunni en Herzog er sagður manna ólíklegastur til að gefast upp við það sem hann hefur einsett sér og í september 1980 var hann aftur kom- inn með nær fullskipað lið til Perú. Jack Nicholson var hættur við hlut- verk Fitz vegna annarra verkefna og í hans stað var kominn Jason Robards. Herzog hefði getað valið heppilegri leikara í aðalhiutverkið. Robards er hátt á sjötugsaldri, hjart- veikur og þoldi vistina í frumskógin- um vægast sagt mjög illa. Það leið heldur ekki á löngu þar til Robards gafst upp og sneri aftur til Bandarikj- afþriggja ára erfiöi Herzogs við kvikmyndatöku í Perú ítalskar óperur i frumskóginum og dreymir um að reisa óperuhöll. Ímiðið: Mick Jagger ásamt kvikmynda- gerðarfólki og indíánum á siglingu eftir Amansónfljóti. Kinski krafðist þess að hlutverk Jaggers yrði strikað út úr handritinu og þar með lauk þáttöku Rollingsins i „Fizcarraldo ", Tilhliðar: Claudia Cardinale i hlutverki Molly. staðreynd stóð í vegi fyrir fram- kvæmd þessa mikla verkefnis. Gúmmiekrurnar voru flestar nær fullnýttar og komnar í auðn og eng- inn maður fékkst til að leggja byggingaráætlun Fitz hið minnsta lið. Gúmmíekrumar, sem enn voru ónýttar, voru það bara vegna þess að straumþung vatnsföll og illkleif fjöll vörnuðu því að menn kæmust að þeim. En Fitz lét ekki hindranir sem aðrir gáfust upp við aftra sér. Til að komast að einni auðugustu gúmmíekru Perú, sem lá að á, en fyr- ir ofan mjög háa og vatnsmikla fossa, lét ævintýramaðurinn Fitzcarraldo nokkur þúsund indíána beragufuskip sitt yfir fjallshrygg. Það voru óslökkvandi óperuáhugi Fitz og skipaflutningar hans sem urðu til þess að Herzog lagði enn á ný af stað inn í frumskóginn. Árið 1979 var hann búinn að finna heppilega staði til kvikmyndatöku og afla sér nauðsynlegra leyfa yftrvalda í Perú. Jack Nicholson þáði hlutverk Fitz, Claudia Cardinale tók við hlutverki Molly, hóruhúseiganda og vinkonu Fitz, og Mick Jagger var fús til að leika Wilbur, enskan leikara sem studdi Fitz í áformum hans. Allt virtist ætla að ganga Herzog i haginn. Framleiðandi kvikmyndar- innar lagði fúslega út fyrir gufuskipi sem bera átti yfir fjöll og frumskóga og leikararnir og kvikmyndagerðar- fólkið voru mætt í frumskóginn eins og til stóð þegar indíánarnir á svæðinu gerðu uppsteyt. Að semja við yfirvöld Perú er nefnilega eitt og BAÐ EINHVERW UMÆSIFRÉTT? I þriðja sinn þurfti Herzog að byrja á byrjuninni. Klaus Kinski fékkst til að taka að sér hlutverk Fitz, en með þvi skilyrði að ekkert annað hlutverk í myndinni skyggði á hans. Þar með var handritinu breytt og Mick Jagger sendur heim. Claudia Cardinale var orðin ein eftir af þeim sem upprunalega áttu að leika í myndinni og henni tókst að umbera alla erfiðleika, jafnvel stirða skaps- muni Kinskis. í júlí 1981 hófst vinnan við „Fitzcarraldo” loks fyrir alvöru. Hundruð indíána drösla gufuskipi y f- ir holt og hæðir frumskógarins, Molly og Fitz ganga upp tröppur óperuhússins í Manaus og krefjast þess að fá inngöngu til að hlýða á raust Carusos og óperudraumarnir hertaka Fitz. Þegar gufuskipið liggur loks á lygnu fljótinu við gúmmí- ekruna, langt fyrir ofan fossána hræðilegu, virðast draumar Fitz hafa rætzt. En hann vaknar við vondan draum. Indiánar hafa höggvið á landfestarnar, skipið rekur í átt til fossanna og ævi Fitz virðist á enda. Fyrir kraftaverk kemst skipið heilu og höldnu gegnum fossana. Fitz hef- ur ekki verið sigraður og hann getur enn haldið óperutónleika, nú um . borð í skipinu sem eitt skipa hefur siglt ófæra fossana. „Fitzcarraldo” er enn eitt þrek- virki Herzogs. Gerð myndarinnar kostaði ómælt erfiði og sjö og hálfa milljón í beinhörðum Bandaríkjadöl- um. Myndin hefur þegar verið sýnd í Miinchen og hún verður sýnd á kvik- myndahátiðinni í Cannes í Frakk- landi. Eftir það hefjast sýningar á henni víða um heim og vonandi fyrr en seinna hér á landi. Clf I

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.