Dagblaðið Vísir - DV - 03.09.1982, Blaðsíða 4

4
DV. FÖSTUDAGUR 3. SEPTEMBER1982.
Tóku sjö vestur-þýska togara
við Grænland á tíu dögum
Nei, það er alls ekkert þorskastríð á milli Grænlendinga og Þjððverja, en það verður að iylgjast vel með veiðiskap
Þjóðverjanna, sögðu þeir (talið frá vinstri) S. Broberg, skipherra, A. Esbensen, aðstoðarskipherra og P. Starklint,
stýrimaður.
„Við tókum sjö vestur-þýska togara
við Grænland á tíu dögum. Þeir höfðu
allir gerst brotlegir þar sem þeir hafa
ekki tilkynnt um réttan afla til Græn-
lendinga,” sagði S. Broberg skipherra
á danska varpskipinu Hvidbjornen í
samtali við DV. En skipið kom til
Reykjavíkur í fyrradag til að taka vist-
ir. Hefur það annast strandgæslu viö
Grænland frá því í lok júní ásamt frei-
gátunni Beskytteren. Vestur-þýsku
togararnir voru allir teknir dagana 19.
til 29. ágúst síöastliðinn.
„Þeir voru allir að fiska á Dorn-
banka. Þama eru um tólf vestur-þýskir
togarar að jafnaði. Við tókum þann
fyrsta 19. ágúst. Þaö var aðeins um
venjulegt eftirlit að ræða eins og í
öllum tiivikunum. Við kynntum okkur
aflaskýrslur, skoöuðum möskvastærð
og þess háttar. I öllum sjö togurunum
rákumst viö á aflaskýrslur sem voru
rangar. Þeir gáfu upp minni afla til
Grænlendinga en þeir lönduðu síðan í
Þýskalandi,” sagði Broberg.
Aöspuröur sagði hann aö þeir heföu
sektað fyrstu þrjá togarana á staðn-
um. Og að Grænlendingar hefðu gefið
þeim upp hve sektin ætti að vera há.
Námu sektirnar frá 80 til 100 þúsund
dönskum krónum. Heföu togararnir
síðan haldið áfram veiðum. Hina f jóra
hefðu þeir ekki getað sektaö þar sem
ekki heföu verið sömu skipstjórar og
gert heföu skýrslumar, en Þjóðverj-
amir hefðu tvo skipstjóra á hverjum
togara og hvíldi alltaf annar. Þeir
hefðu því kært skipstjórana til
lögreglustjórans í Gádtháb, og hann
myndi síðan rannsaka málið betur og
sjá til þess að þeir hlytu dóm. Þeir hefðu
einnig haldið veiðum áfram, en mál
þeirra yrði tekið fyrir um leið og til
Þýskalands kæmi.
Aðstoðarskipherrann á Hvidbjarnen
A. Esbensen og stýrimaðurinn P.
Starklint, sem annast faglegu hliðina á
eftirlitinu um borð í togurunum voru
einnig viðstaddir samtalið við
Broberg. Þeir voru spurðir hvort
þorskastríð ríkti nú viö Grænland?
„Nei, það er alls ekkert þorskastríð
á milli Grænlendinga og Þjóðverja, en
það verður að fylgjast vel meö veiði-
skap Þjóðverjanna. Það hefur sýnt sig.
Þeir eru í Efnahagsbandalaginu og
hafa öll tilskilin leyfi til að veiöa. Af
þorski mega þeir veiða um 9 þúsund
tonn og þeir eru nú alveg við mörkin,
þó að við vitum ekki nákvæmlega hvað
þeir eru búnir að veiöa mikið. Þá mega
þeir veiöa um 53 þúsund tonn af karfa,
og þær veiðar virðast ganga vel hjá
þeim.”
Þá sögöu þeir að þrír norskir rækju-
togarar og einn færeyskur hefðu verið
teknir fyrir rangar upplýsingar fyrr í
sumar. Og ekki mætti gleyma einum
grænlenskum rækjutogara, sem hefði
einnig verið sektaður.
Að lokum vildu þeir geta þess að
veðrið við Grænland hefði verið mjög
leiöinlegt í sumar, rigning og rok og
vont i sjóinn. Þá hefði hafis veríö mjög
mikill við austurströnd Grænlands,
þar sem togararnir halda sig aöallega,
eða eins og A. Esbensen aöstoöarskip-
herra sagöi: „Það hefur ekki verið
svona mikill ís þarna í 17 ár. Ekki
hefur þaö þó valdið neinum skipsskaða
ennþá, enda eru Þjóðverjarnir klókir
aðveiðaí ísnum.”
Þess má geta að Hvidbjornen hélt til
Grænlands aftur í slaginn eftir
hádegið í gær. Verða þeir þar fram í
miðjan þennan mánuö. En þá verður
haldið heim til Danmerkur eftir
þriggja mánaða útivist.
-JGH.
Danska varðskipið Hvidbjernen í Reykjavíkurhöfn í fyrradag. Það hélt til Grænlands eftir bádegið i gsr. Það heldur síðan til Danmerkur um miðjan þennan mónuð eftir þriggja mánaða veru við
Græniandsstrendur. DV-myndir S.
Svo mælir Svarthöfði Svo mælir Svarthöfði Svo mælir Svarthöfði
Ekki eru allir þorskar í sjó
Ekki var fyrr búið að leysa efna-
hagsvandann í endaðan ágúst en nýr
biasti við. Það hafði sem sé gleymst
að taka það inn í dæmið, hvernig
unnt yrði að standa að fiskveiðum
með sómasamlegum hætti eftir 1.
september- Skakkar kannski ekki
miklu hjá þjóð, sem svo háttar um,
að allt maniilíf hlýtur að leggjast
niður í landi hennar nema áfram séu
dregnir fiskar úr sjó.
Fiskkaupendur halda fast við, að
þeir vilji fá þorskinn sem ódýrast
enda beri þeir ekki ábyrgð á offjár-
festingunni í fiskiskipastólnum. Út af
fyrir sig rétt og lái þeim hver sem
vill. Gailinn er bara sá, að það gerir
þorri útgerðarmanna ekki heldur.
Þeir hafa reynt að sníða sér stakk
eftir vexti, og er þó öilu til skila hald-
ið, að þeir gangi ekki á eigur sínar
við þau rekstrarskilyrði, sem verið
hafa um hríð. Og þó keyrir nú um
þverbak enda loforð sjávarútvegs-
ráðherra um hvers konar lagfæring-
ar og breytingar létt i vasa.
Senniiega er Hólmavikurtogarinn
kominn upp í lOÓmillj. kr. eftir geng-
isfeliinguna síðustu. Það þarf lítil 24
þús. tonn til þess að hann geti staðið
undir sér. Eflaust vefst ekki fyrir 1.
þingmanni Vestf jarða að leysa þetta
dæmi, — eða hvað? Menn skyldu
ætla, að rekstraráætlanir hafi legið
fyrir, þegar kaupin voru ákveðin.
Nema hann ieiti ráða hjá Stefáni Val-
geirssyni og verði leiddur i allan
sannleikann um það, hvílík lyftistöng
Þórshafnartogarinn á eftir að verða
fyrir byggðirnar við Þistilfjörð.
Nú liggur nýtt fiskverð sem sagt
fyrir. Sjávarútvegsráðherra barmar
sér í f jölmiðlum yfir því, að útgerðin
hafi ekki viljað hafa það pínulítið
hærra og þess vegna hafi ekki verið
stungið upp á því í yfirnefnd. Hann
boðar, að til ráðstafana verði gripið
vegna útgerðarinnar og í lengstu lög
reynt að koma í veg fyrir opinbera
styrki henni til handa. Einhvem
tima seinna á að afnema opinber
gjöld af olíu, enda telur hann „óverj-
andi að ríkið sé með nokkur gjöld á
olíu eins og nú er ástatt”. Og svo
talar hann um að „létta fjármagns-
byrðina, sem allt er að sliga”. Þann-
ig hefur hann talað lcngi, en þeirri
spuraingu er ósvarað, hvers vegna
hann greip ekki tækifærið um dag-
inn, úr því á annað borð var verið að
setja bráðabirgðalög, og kom mál-
efnum útgerðarinnar i það horf, sem
hann vill hafa þau i. í Rómverjabréfi
standa þessi orð: „Því hið góða, sem
ég vil, gjöri ég ekki, en hið vonda,
sem ég ekki vil, það gjörl ég.” Þann-
Ig hlýtur þanki sjávarútvegsráð-
herra að vera á þessum haustdögum,
þegar hann sér ailt betur en aðrir en
kemur engu áleiðis.
Einhvers staðar segir Laxness:
„Fish is fish.” Þorskur er þorskur,
— gæti þetta útlagst á vorri tungu.
Lykilorð í allri efnahagsumræðu og
pólitik og jafnvel á föraum vegi er
ekki meira um annað talað. Ef mikill
þroskur veiðist, skiptir engu þótt illa
sé stjóraað. Ríkisstjórain verður vin-
sæl, af því að allir fá bónus og yfir-
vinnu og skattarair koma ekki fyrr
en árið eftir og þroskurinn gleymist
algjörlega. Ef minnkar um þorsk frá
í fyrra, ber hann sök á öllum axar-
sköftum, sem gerð eru. Þannig er
pólitikin.
Svarthöfði.