Dagblaðið Vísir - DV - 22.03.1983, Side 4

4
DV. ÞRIÐJUDAGUR 22. MARS1983.
Eimskip:
Hagnaður 1982
eftir 5 tapár
Hagnaöur af rekstri Eimskipafélags
Islands á síðasta ári var 7,9 milljónir
króna, og er þetta í fyrsta sinn á síðast-
liðnum fimm árum aö hagnaður er á
rekstri fyrirtækisins. Þetta kom fram í
ræðu Halldórs H. Jónssonar, stjórnar-
formanns Eimskips, á aðalfundi
félagsins.
Jákvæða rekstrarafkomu á árinu
1982 má fyrst og fremst rekja til
mikilla flutninga, sem voru á fyrri
hluta ársins, og góðrar nýtingar á
skipaflota félagsins þá. Einnig á aukin
hagræðing og endurskipulagning sinn
þátt í hinni jákvæðu afkomu.
Heildarflutningar Eimskips minnk-
uðu á árinu 1982 um 12 af hundraði,
miðað við árið á undan. Voru þá 646
þúsund tonn en 566 þúsund tonn 1982.
Stafar þetta af tvennu. Annars vegar
hætti félagið siglingum fyrir erlenda
aðila milli hafna erlendis, en hins
vegar varð verulegur samdráttur í
heildarútflutningi landsmanna á árinu
1982.
-SþS
Skipið, sem Eimskipafélag tslands hefur nýlega gert samninga um kaup á,
verður stærsta skip í eigu félagsins fyrir utan eikjuskipin Alafoss og Eyrarfoss.
Eimskip:
Samð um kaup
á nýju skipi
afhent í september
Nýtt skip bætist í kaupskipaflota
landsmanna í september nasstkom-
andi. Þá verður Eimskipafélagi
Islands afhent þýska skipið John Wulff
sem það hefur nýlega gengið frá
samningum um kaup á.
Skipið er smíðað í Þýskalandi árið
1977 og hefur tæplega fjögur þúsund
tonna burðargetu. Lestarrými er 225
þúsund rúmfet.
Kaupverö skipsins er tæplega fjórar
milljónir dollara, en kaupverö á
sambærilegu nýju skipi væri tæplega
sjö milljónir dollara.
Skipið er sérstaklega gert til stór-
flutninga, en er að auki vel búið til
gámaflutninga og getur flutt 160 20 feta
gáma.
Lengd skipsins er 93,4 metrar og
breidd 14,5 metrar. Aðalvél er af MAK
gerð, þrjú þúsund hestöfl og brennir
svartolíu. Ganghraði skipsins er 14
mílurá klukkustund.
-SþS
DV-þátttakendur fyrir framan leikhúsið, þar sem þeir sáu hinn sérstæða söngleik „CATS” (Kettimir). Leikhúsið,
New London Theatre, er með sviði i miðju og áhorf endur allt í kring um sviðið.
HRATT FLAUG STUND
MEÐ DV í LONDON
Allur hópurinn dvaldi á sama
hótelinu, The White House Hotel, og
er eitt af betri hótelum Lundúna.
Hótelið er vel staðsett með tilliti til
samgangna til og frá miðborginni,
stendur viö Regents Park, rétt hjá
Great Portland neöanjarðar-
brautarstööinni.
Fullyrða má, að þátttakendur í
þessari fyrstu ferð sem DV efnir til
fyrir áskrifendur í samvinnu viö
feröaskrifstofu hafi kunnaö vel að
nýta tímann meöan á ferðinni stóð.
Það vakti athygli fararstjóra og
fulltrúa DV á staönum, að þátt-
takendur í ferðinni létu engan tíma
fara til ónýtis, voru ýmist í kynnis-
ferðum í borginni eða tóku þátt í
þeim dagskrám sem ráðgerðar
höfðu verið og tilheyrðu ferðinni.
DV hópurinn kom heim frá London
sl. sunnudag, rétt eftir miðnætti, og
tók þeim miklu viðbrigðum að
koma úr 14—15 stiga hita Lundúna-
borgar í hríðarmuggu og frost eins
og sönnum Islendingum sæmir, með
brosi og ánægju út að eyrum eftir vel
heppnaðaferð.
DV mun gefa lesendum nánari
innsýn í þessa fyrstu utanlandsferð
áskrifenda blaðsins nk. laugardag,
birta myndir úr ferðinni og segja frá
helstuviðburðum. -GA
1 þann mund, er 60 alþingismenn
tóku saman pjönkur sínar og
bjuggust til heimferðar af Alþingi
Islendinga var næstum jafnstór
hópur DV-áskrifenda að leggja af
stað í vikuferð til Lundúna.
Ferð þessi var farin að frumkvæði
Dagblaðsins Vísis, en á vegum
Ferðaskrifstofunnar Polaris.
Ferðin stóð í átta daga og tókst
eins og best verður á kosið.
Fararstjóri var Brynja Runólfs-
dóttir og var hennar hlutur að
aðstoöa og ráðleggja þeim sem þess
óskuðu og ókunnir eru krókóttu
samfélagi stórborgarinnar.
Og hér er komið ur kinverskum hádegisverði i Soho, þar sem annar ritstjóra
'DV, Jónas Kristjánsson, útskýrði fyrir mönnum „Cheng Chang ku”... og
allt það.
Svo mælir Svarthöfði
Svo mælir Svarthöfði
Svo mælir Svarthöfði
Hin tvö aukaframboð
Þau kvennaframboð, sem þegar
eru komin fram virðast benda til
þess, að framboðin séu af vinstri
væng stjómmálanna og þurfi
borgaralegu flokkarair ekki að óttast
um verulegt fylgistap. Þannig gæti
sagan endurtekið sig frá sveitar-
stjóraarkosningunum, en þá vora
það fyrst og fremst alþýðubanda-
lagsmenn, sem misstu fylgi til
kvennaframboðanna. Nú virðast
konuraar ætia að bjóða fram víðar
en þá og verður fróðlegt að sjá fylgi
þeirra, en hæpið er að þær komist
með konu á þing; það tókst aðeins
einu sinni, þegar fröken Ingibjörg H.
Bjaraason var í framboði af lands-
Iista kvennaframboðs.
Að vísu verður ekki sagt að konur
hafi haft mikinn framgang í próf-
kjörum borgaralegu flokkanna, en
þó héldu þær sætum sínum. Hins veg-
ar var Soffía Guðmundsdóttir felld
úr framboðssæti fyrir norðan og má
búast við að róttækar konur þar kjósi
k vennaf ramboðið.
Vitanlega munu kvenna-
framboðin ekki hafa nein áhrif á
stjóra landsins. En þau munu hins
vegar hafa í för með sér, að meira
verður leitað eftir konum til
framboðs hjá stjóramálaflokkunum,
og ætti kvennahlutur þá að verða
með sæmilegum hætti innan1
nokkurra kjörtímabila. Hitt er
annað, að konur hafa almennt minni
áhuga á stjóramálum en karlar og
vilja frekar vinna áhugamálum sín-
um framgang með öðram hætti en
bjóða sig fram til þings eða bæjar-
stjóraar.
Ef borgaralegu flokkarair taka
höndum saman um stjórnarsamstarf
er hins vegar nauðsynlegt, að konur
skipi embætti ráðherra og virðist
engin frekar þar koma til greina en
Ragnhildur Helgadóttir, enda hefur
hún mesta stjórnmálareynslu þeirra
kvenna, sem nú hafa opinber afskipti
af stjóramálum og myndi sóma sér
vel í ráðherraembætti, hvort heldur í
embætti menntamálaráðherra eða
utanríkisráðherra.
Kvennaframboðið mun að sjáif-
sögðu fá eitthvað af óánægðum at-
kvæðum frá hægri, þótt það verði
minna. Það mun aftur verða til þess
að Bandalag jafnaðarmanna mun
missa spón úr aski sínum en kjós-
endafylgi Vilmundar er hins vegar
enn svo mikið, að nær öruggt er að
hann nái kosningu til Alþingis. Til
þess að ná kosningu hér i Reykjavík
verður Vilmundur eð fá nokkur þús-
und atkvæði, og takist honum það
mun hann óhjákvæmilega taka með
sér eitthvað af uppbótarþing-
mnnnnm úr öðrum kjördæmum.
Þessi hópur manna nær hugsanlega
lykilaðstöðu eftir kosningar og getur
ráðið stjóraarmyndun.
En alit getur gerst. Nokkru fyrir
kosningaraar i Vestur-Þýskalandi
virtist sem flokkur græningja myndi
ná miklu fylgi en hins vegar myndi
flokkur frjálsra demókrata þurrkast
út af Sambandsþinginu í Bonn.
Sá fiokkur hefur baft mjög mikil
áhrif í Vestur-Þýskalandi og langt
umfram kjörfylgi, svipað og Alþýðu-
flokkurinn hér á landi. En því nær
sem dró kosningum þeim mun meira
minnkaði fylgi græningja, en fylgi
frjálsra demókrata jókst.
Og þannig gæti cinnig farið hér.
Þótt margar af hugmyndum
Vilmundar Gylfasonar séu góðar era
aðrar að sama skapi óraunhæfar og
hann sleppir algjörlega að minnast á
sum atriði, svo sem eins og til þess að
styggja ekki borgaralega sinnað
fólk, sem fær frá honum stefnuskrá
senda í pósti.
Þannig hefur hann t.d. ekki
minnst á afstöðuna til varaarliðsins í
stefnuskrá sinni og lætur hana liggja
milli hluta, liklega til þess að geta
fengið eitthvað af atkvæðum her-
stöðvaandstæðinga. En menn taka
eftir svona og sjálfsagt verður Vil-
mundur knúinn sagna um afstöðu
Bandalagsins til hersins áður en
menn ganga að kjörborði.
Staða Bandalags jafnaðarmanna
og Alþýðuflokksins er eins og fyrr
segir svipuð flokki græningja og
frjálsra demókrata. En kjósendur
hér verða að gera upp á milli þessara
flokka, og gæti þá farið svo, að menn
kysu heidur að kasta atkvæði sinu á
flokk, sem hefur komið mörgu góðu til
leiðar gegnum tíðina og skipað sér
oftar en hitt með hinum borgaralegu
öfium, heldur en kjósa flokk, sem
virðist ekki hafa fótfestu í neinni af
hefðum lýðræðis og þingræðis á
íslandi. Svarthöfði.