Dagblaðið Vísir - DV - 14.05.1983, Blaðsíða 21

DV. LAUGARDAGUR14. MAl 1983.
21
Karlsson,
oforte, lekinn tali...
ekki veröa heimili þeirra mikið lengur í bili því Mezzoforte er á
förum til hálfs árs dvalar í Bretlandi, þar sem haft verður ofan
af fyrir sér með hljómleikahaldi. Fyrstu tónleikarnir verða 30.
maí nœstkomandi, en alls er ácetlað að koma fram á 47 stöðum
víðs vegar um Bretlandseyjar.
Áður en hljómsveitin heldur þanggð mun hún skreppa til
Hollands og Belgíu og koma þar sex stnnurn fram opinberlega.
Við óskum þeim góðs gengis en hverfum aftur í tímann til að
byrja með.
m Myndir: Guimar V. Andrésson

„Einmitt,” segir Friörik. „Skólinn getur beðið en þetta
gerist bara einu sinni og að fara í nám hljótum við að geta
síðar fyrst ég komst inn núna.”
Svo fóruð þið út til Bretlands í alls kyns kynningar og
hélduð líka hljómleika. Hvernig var það?
„Það var mjög gaman. Við vissum ekkert hvers konar
fólk myndi koma en það var mjög vel mætt, um þúsund
manns, og þaö var greinilegt að fólkið þekkti hljómsveit-
ina; þekkti lögin. Maður sá það þegar maður var að spila
að fólkið var að syngja melódiuna; ekki bara í Garden
Party heldur í fleiri lögum. Undirtektirnar voru alveg frá-
bærar.”
Hvernig fólk var þetta sem sótti hljómleikana?
„Það var blandaður hópur alveg frá 16 ára upp í 30, 35
giskaégá.”
Heldur þú að þið eigið nokkuð breiðan hlustendahóp?
„Já, manni finnst það. Ég held aö minnsta kosti að við sé-
um ekki nein poppgoð sem trylltir unglingar dýrka, sem
betur fer segi ég bara,” segir Friðrik og hryllir við tilhugs-
uninni.
„Eg hef engan áhuga á að gera þaö að ævistarfi mínu að
verapoppstjarna.”
Þiö hafiö fengið mikið hrós í bresku músíkpressunni fyrir
tónlistina en hún segir að sviðsframkoman sé ekki eins
góð?
„Nei, ekki ennþá. Þetta eru hlutir sem við þurfum aöeins
að laga. Ekki þannig að við ætlum aö láta eins og fífl á svið-
inu heldur meira þannig aö hafa skemmtilegt ljósashow,
meiri effekta, kannski reykmaskínur og annað þess háttar,
vera að minnsta kosti ekki fýlulegir á sviðinu heldur léttir.
Viö vorum náttúrlega svolítið stressaðir þarna í London,
enda í fyrsta skipti sem við komum fram í Bretlandi. Viö
þurfum að gera þetta aðeins léttara. Segja kannski einn til
tvo brandara og vera aðeins skemmtilegri.
Maður tók eftir því í Englandi að þar er þetta miklu
stærra mál, að vera fyrir augað, hitt er næstum aukaat-
riöi.”
,,Vorum alvarlega að pœla í að hcetta að
koma fram opinberlega”
Hvernig hefur samkomulagið í hljómsveitinni verið þessi
ár?
„Það hefur verið ágætt. Menn voru að vísu farnir að vera
svolítið hver í sínu horni. En eftir þetta í Bretlandi finnst
mér mórallinn hafa lagast mikið. Þetta er orðið miklu
meira mál núna, mikiu meira að stefna að. Þetta var ósköp
lítilfjörlegt; við spiluðum, æfðum og spiluðum og aösóknin
var ekkert sérstök. Til dæmis fórum við í hringferð um
landiö í tilefni fimm ára afmælis hljómsveitarinnar í haust
og aðsóknin var alveg grátleg. Það var hreint ömurlegt. Þá
vorum við alvarlega að pæla í aö hætta að spila opinber-
lega.”
Þetta bjargaðist samt allt saman og nú má segja að þið
séuð á grænni grein. Eruð þið farnir að sjá einhvern hagnað
af þessari miklu plötusölu ykkar úti?
„Nei, þaö er ekki búið að gera þetta upp, en það liggur al-
veg ljóst fyrir að við getum lifað á þessu, enda myndum við
aldrei leggja út í þetta öðruvísi.”
Eruö þiö með einhvern sérstakan samning við Steina
varðandi peningana?
„Já, prósentudreifing er öll stíft ákveðin en ég held aö
það borgi sig ekki að upplýsa hvernig hún er, fólk fer bara
að reikna út alls konar vitleysu. En það ger gefið mál að
þessi plötusala gefur eitthvað af sér.Svo fáum viðlíka borg-
að fyrir að spila í sumar. Við fáum tryggingu, svo við slepp-
um viö allt hark. Við þurfum ekkert að rembast við að fá að
spila á einhverjum búllum. Þetta er allt þrælskipulagt.”
Hvaöa vonir gerið þið ykkur með þessa dvöl í Bretlandi?
„Við vonumst náttúrlega til að geta kynnt tónlist okkar
sem víöast. Einnig kannski okkur sjálfa sem hljóðfæraleik-
ara. Eg held að þetta eigi að geta styrkt stöðu okkar á allan
hátt ef vel til tekst. Við stöndum nokkuð vel að vígi; erum
búnir að skapa okkur visst nafn þarna, en baráttan verður
alltaf harðari og harðari. Eg veit að þetta verður mjög erf-
itt hjá okkur; að reyna að viðhalda þeim vinsældum sem
viö höfum öðlast þarna.”
Hefur eitthvað veriö rætt innan hljómsveitarinnar að að-
laga sig markaðnum betur, til dæmis með því að bæta við
söngvara?
„Já, það hefur verið rætt; aðallega í viðtölum viö okkur,
en við erum staðráðnir í að halda okkar striki. Söngvari
myndi líka ræna allri athyglinni frá okkur, þessum gamla
kjarna,” segir Friðrik og hlær.
,,Held að maður flytji aldrei héðan fyrir
fullt og allt ”
Hvaö tekur svo við þegar þessari hljómleikaferð í Bret-
landi lýkur?
„Við munum taka upp nýja plötu í ágúst; annars sjáum
við bara til hvemig þetta gengur í sumar. Það er áætlað aö
vera í Englandi til áramóta. Þaö er jafnvel veriö að tala um
að spila meira suður í Evrópu, það er verið að gefa út plöt-
urnar okkar í Þýskalandi, Italíu og á fleiri stööum. Eg hef í
þaö minnsta von um að við veröum að spila meira og minna
alveg fram að jólum.”
Eru þiö tilbúin til þess að setjast að þarna úti?
„Ja, kannski meðan þetta gefur eitthvað af sér, en ég
held að maður flytji aldrei héðan fyrir fullt og allt,” segir
Friðrik og lítur á Helgu sem kinkar sammála kolli.
Heldur þú að það sé mikill munur á að vera tónlistarmað-
ur í Bretlandi og hér heima ?
„Já, maður fann þaö þama úti að þar er litið á þetta eins
og hverja aðra atvinnu. Popparar eru ekki bara einhverjir
aumingjar sem ekki nenna að vinna. Það er auðvitaö miklu
meira fjármagn í kringum þetta þarna úti, það eru svo
margir sem Ufa á þessu þannig aö þetta er litið allt öðrum
augumenhér.”
Hafið þiö fundið fyrir því hér heima aö litið sé á þetta sem
eitthvert fikt?
„Það hefur alltaf verið litið á hljóðfæraleik hérna sem
eitthvert hobbí, þetta sé ekki alvöruvinna. En hljóðfæra-
nám er alveg æðisleg vinna. Maður þarf að leggja mjög
hart að sér til að ná einhverjum árangri. Eg held að fáir
geri sér grein fyrir því hvað þetta er raunverulega mikil
vinna.”
,,Hann kom svo að segja beint frá meistur-
unum”
Svo við snúum okkur að námi þínu í klassískum gítarleik.
Hjá hvaða kennurum hefur þú verið?
„Eg var fyrst hjá Gunnari H. Jónssyni í þrjú ár, síðan
kom Joseph Fung 1980 og ég er búinn að vera hjá honum í
þrjú ár. Það var mikil vítamínsprauta að fá hann, hann var
nýútskrifaður úr háskóla, haföi veriö í Royal Northern Coll-
ege hjá Gordon Crowsky og John Williams. Hann kom svo
aö segja beint frá meisturunum.
Þetta hefur verið mjög spennandi. Hann hefur veriö mjög
innspírerandi og ég fékk miklu meiri áhuga á klassíkinni
þegar hann kom. Svo tekur maður námið mun alvarlegar
þegar kemur á þessi seinni stig þess. ’ ’
Svo byrjar þú að kenna sjálfur?
„Eftir að ég kláraði fjölbrautaskólann í fyrra, en ég var
þar á tónlistarbraut, hef ég verið að kenna við Tónskóla
Sigursveins, jafnframt því sem ég hef kennt við jassdeild
FlH-skólans.”
Er kennslan eitthvað sem þú hefur hugsað þér í framtíð-
inni?
„Já, ég var einmitt búinn að sækja um á kennarabraut í
þessum bandaríska skóla sem ég nefndi hér áðan. Eg er bú-
inn að sjá það aö ætli ég mér að geta lifaö svona sæmilega á
músíkinni verö ég að læra meira. Þarna í Bandaríkjunum
hefði ég fengið full kennararéttindi. Þá hefur maður alveg
pottþétta atvinnu og kennslan finnst mér mjög frjálsleg,
maður hefur tíma til að gera ýmislegt annað með henni. ”
Hefuröu hugsaö þér að halda náminu eitthvað áfram úti í
Englandi?
„Já, ég haföi hugsað mér það. Eg hef verið að leita mér að
kennara sem gæti tekið mig í tíma milli þess sem við erum
aðspila.”
,,Hefþann metnað
að verðagóður kennari”
Hefur þetta nám þitt á klassískan gítar haft áhrif á gítar-
leik þinn með Mezzoforte?
„Það er náttúrlega ýmislegt sem ég hef lært af klassíska
gítarnum, eins og til dæmis ýmis tæknileg atriði. Annars er
klassískur gítarleikur og rafmagnsgítarleikur mjög ólík
fyrirbæri. Þessi hljóöfæri eru í rauninni ekkert svipuð þó aö
bæði séu gítarættar.”
Hvernig fer það saman að vera að læra klassískan gítar-
leik og spila í ciiskófönk hljómsveit?
„Maður verður bara að reyna að halda þessu aðskildu,
þetta eru tveir ólíkir heimar. Eg man til dæmis eftir því
einu sinni að ég var að spila á gítartónleikum og fór beint
þaðan aö spila með Mezzoforte. Það var alveg gífurlega
ólíkt andrúmsloft á þessum stöðum.”
Eins og að stökkva inn í aðra öld?
„Já, það má segja það, frá því að spila þessa hefðbundnu
músík beint í músík nútímans.”
Áttu þér einhver uppáhaldstónskáld í klassíkinni?
„Eg hef mjög gaman af ýmsum nútímatónskáldum, til
dæmis einum Englendingi sem heitir Wiiliam Walton, en ég
spilaði einmitt verk eftir hann á prófinu. Svo hef ég líka
gaman af eldri músík, renaissancetónlist og barok-tónlist.
Þar er náttúrlega Bach háþunkturinn. Annars hef ég mjög
gaman af að kynnast tónlist frá ýmsum tímabilum því mér
finnst ég geta upplifaö tíðarandann frá því tímabili sem
tónlistin er samin á í gegnum tónlistina. ’ ’
Hefur þú einhvern metnaö í klassíkinni?
„Eg hef alla vega þann metnað að verða kannski góður
kennari. Eg ætla að ná mér í kennararéttindi hvenær sem
það verður. Eg hef ekki neinn sérstakan metnað að verða
einhver afburða einleikari, enda er það mjög harður bransi
og maður verður að salta allt annað fari maður út í hann.
Eg hef áhuga á svo mörgu öðru í músíkinni að ég held að
það eigi ekki við mig að einbeita mér bara að einu.”
Er einhver draumur sem þú átt þér?
„Það var alltaf draumurinn að geta lifaö á músíkinni. Sá
draumur viröist vera að rætast svo aö ég verð líklega að
búa mér til nýjan draum.”
Dreymdi þig um aö verða tónlistarmaður þegar þú varst
lítill?
„Nei, ég ætlaði að verða tannlæknir. ”