Dagblaðið Vísir - DV - 27.01.1984, Síða 12

Dagblaðið Vísir - DV - 27.01.1984, Síða 12
12 " V’; ---— Frjálst.óháÖ dagblaö Útgáfutélag: FRJÁLS FJÖLMIDLUN HF. Stjórnarformaöur og útgáfustjóri: SVEINN R. EYJÓLFSSON. Framkvæmdastjóriogútgáfustjóri: HÖRÐUR EINARSSON. Ritstjórar: JÓNAS KRISTJÁNSSON og ELLERT B. SCHRAM. Aðstoóarritstjóri: HAUKUR HELGASON. Fréttastjórar: JÓNAS HARALDSSON ogÓSKAR MAGNÚSSON. Auglýsingastjó^ar: PÁLL STEFÁNSSON og INGÓLFUR P. STEINSSON. Ritstjórn: SIDUMULA 12—14. SÍMI BéAll. Auglýsingar: SÍÐUMULA 33. SÍMI 27022. Afgreiðsla,áskriftir, smáauglýsingar, skrifstofa: ÞVERHOLTI11. SÍMI 27022. Sími rilstjórnar: 84611. Sefning, umbrot, mynda og plötugerð: HILMIR HF„ SÍÐUMÚLA 12. P rentun: Árvakur hf„ Skeifunni 1». Áskriftarverð á mánuðí 250 kr. Verð i lausasölu 22 kr. Helgarblað 25 kr. Sprengjum kastaö Það fór ekki framhjá neinum að Morgunblaðiö og Þjóð- viljinn skýrðu frá því samtímis að samningar fulltrúa vinnumarkaðarins hefðu verið í gangi að undanförnu með mikilli leynd. Bæði blöðin greindu frá meintum samningsdrögum og tilgreindu þar bæði sömu prósentu- tölur og tímasetningar. Þessi fréttaflutningur kom fulltrúum vinnuveitenda jafnt sem verkalýðshreyfingarinnar í opna skjöldu og báðir mótmæltu eindregið að nokkrar tölur hefðu veriö nefndar í viðræðunum, en neituðu hinsvegar því ekki að ítarlegar viðræöur hefðu farið fram. Ljóst er að fréttir Morgunblaðsins og Þjóðviljans spilltu mjög fyrir áframhaldi samningsviðræðna og nú er altalað að til þess sé leikurinn gerður. Trúnaður hafi verið brotinn og upplýsingum lekið til blaðanna beinlínis í því skyni aö kasta sprengju og koma í veg fyrir sam- komulag í þeim anda, sem greint er frá. Fullyrt er að pólitískir útsendarar Alþýðubandalagsins hafi staöið fyrir þessu samsæri. Fingraför þeirra eru augljós, tilgangurinn einnig. Alþýöubandalaginu er þaö þvert um geð að samningar takist um kaup og kjör. Flokkurinn vill blása sem mestan eld í glæður óánægju og ókyrrðar á vinnumarkaðnum, kynda undir ófriði og nýta sér til fullnustu þær blikur sem nú eru á lofti í atvinnu- og kjaramálum. Alþýðubanda- lagið vill fiska í gruggugu vatni. Þess vegna er bombu- fréttum lekið til f jölmiðla. Annað mál, svipaðs eðlis, gerðist í fyrradag. Iðnaðar- ráðherra kemur fram í útvarpsviðtali og tekur mikiö upp í sig, hefur í hótunum gagnvart starfsmönnum álversins. Afleiðingarnar eru þær að mikil illska hleypur í deiluna, og haft er eftir sáttasemjara að slíkar yfirlýsingar séu furðulegar á „afar viðkvæmu augnabliki”. Nú er þess að geta að kröfur starfsmanna álversins eru að mati DV úr öllu hófi og bein atlaga að efnahagsráðstöf- unum og veröbólguviðnámi. Þeim ber að hafna. En það á auðvitað ekki að gerast með hótunum eða hvatvísum yfir- lýsingum í fjölmiðlum. Allt slíkt er vatn á myllu þeirra afla í þjóðfélaginu, sem vilja egna til pólitískra uppþota, skæruhernaðar, sem hleypir öllu í bál og brand. Þau samningsdrög, sem fulltrúar vinnumarkaðarins eru sagðir fjalla um að því er varðar almenna kjara- samninga, eru miklum mun geðfelldari og raunhæfari en kröfur álstarfsmanna. Þær eru niðri á jörðinni. Ef vísvit- andi er verið aö spilla fyrir þeim meö því að leka þeim í blöðin, þá er það ljótur leikur. Ef samkomulag tekst með skaplegum hætti við ASI og einstök verkalýðsfélög; ef deilur eru jafnaðar og ábyrg afstaða fær að ráða, þá er von til þess að verðbólgu verði haldið niðri og íslendingum takist í sameiningu að brjót- ast út úr efnahagsþrengingum sínum. En til þess að það megi takast, þurfa áhrifamenn utan og innan ríkisstjórnar, utan og innan hagsmunasamtaka, að taka höndum saman og skapa skilyrði fyrir heilsteypt- ar viðræður og sanngjarnar lausnir. Það á ekki að efna til þess óvinafagnaðar, að etja mönnum saman aö ófyrir- synju. Innan Alþýðubandalagsins takast nú á ábyrgir verkalýðsforingjar annars vegar og pólitískir henti- stefnumenn hins vegar. Síðarnefndi hópurinn vill efna til ófriðar í landinu. Enginn skyldi hjálpa honum til þess. ebs. kOO r n tT'tT* * T . cTTTr> A/TT.T»pOfW ________________DV. FOSTUDAGUR 27. JANtJAR 1984, Þeir lægst launuðu fyrst Oft vekur þaö furöu mína hve fjöl- miðlar birta ruglaöa mynd af gangi mála. Það nýjasta er „hugmyndin” um afkomutryggingu. Nú er afkomu- tryggingu slegiö upp sem stórkostlegri uppgötvun. Vitnaö er í tvo verkalýðs- leiötoga sem lýst hafa vonbrigöum sín- um meö afstööu heildarsamtaka verkafólks. Vonbrigðum sem virðast sár og einlæg. Aöalheiður Bjamfreðs- dóttir situr í miðstjórn Alþýðusam- bandsins og Bjarni Jakobsson oft sem varamaöur svo þau ættu sjálfsagt aö þekkja til mála. En skyldu hugmyndir þeirra um aö bæta láglaunafólki kaupskerðingu og dýrtíö meö afkomutryggingu vera nýj- ar af nálinni? Aldeilis ekki. Hins vegar hafa fáir viljað hlusta á þessar hugmyndir fyrr. Fjölmiölar hafa reynt að þegja þær í hel. I kosningabaráttunni og löngu áöur var megininntak málflutnings Alþýöu- flokksins aö komið yröi á afkomu- tryggingu. Þaöan er hugmyndin komin og hafa alþýðuflokksmenn mjög hamraö á henni. Við höfum flutt tillög- ur á Alþingi sem gert hafa ráö fyrir þátttöku almannatrygginga og einnig skattkerfisins. Viö höfum einnig rætt aðrar útfærslur á afkomutryggingu og bent á haldgóöar leiöir. Hins vegar hefur reynslan af „láglaunabótum” sem síöasta ríkisstjóm útdeildi jafnt til stóratvinnurekenda, hátekjumanna og verkafólks sýnt okkur aö viömiðun við úrelt tekjuskattskerfi er varasöm. Astæðulaust er þó að ætla aö ekki megi koma á kerfi svokallaðs neikvæðs tekjuskatts þar sem á réttlátan hátt yröi greitt úr skattkerfinu tii þeirra lægst launuðu. KARL STEINAR GUÐNASON ÞINGMAÐUR FYRIR ALÞÝÐUFLOKKINN Þjóðarskömm En skyldu alþýðuflokksmenn hafa sleppt þessu taU að loknum kosning- um? Nei, aldeUis ekki. Þegar bráöa- birgðalögin um kauprániö voru tU af- greiöslu á Alþingi fluttum viö tUlögu um 15 þúsund króna lágmarkslaun. TiUagan var útfærö á þann hátt aö þesíia uppbót fengju þeir einir sem hefðu minna en 15 þúsund krónur í rauntekjur. Þessa tUlögu rökstuddum viö meö því aö neyð þess fólks sem er á lágmarkskaupi, þ.e. kr. 10.961,- á mán- uöi, væri svo mikil aö óþolandi væri. Viö bentum á að þjóðin ætti svo mikil auðæfi aö þaö væri hneisa, — þjóöar- skömm ef þjóðfélagið greiddi þeim lægstlaunuðu minna en kr. 15 þúsund á mánuði. Þess vegna yröi aö brjótast út úr taxtafrumskóginum. Þess vegna bæri aö taka málið sérstökum tökum. Flestum sama A Alþingi uröu Utlar umræður um afkomutrygginguna. Flestum virtist sama um láglaunafólkiö þar og þá. 1 atkvæðagreiðslu um málið greiddu ríkisstjómarflokkamir ásamt sumum í Alþýðubandalagi og Kvennalista at- kvæöi gegn málinu. Rök? Skyldu þau hafa heyrst? Nei, engin. A.m.k. ekki úr ræöustól. 1 hliöarsölum heyröi ég þessari tillögu hallmælt því samkvæmt henni fengi bónusfólkið ekkert o.s.f rv. „Líst bara vel á þetta" Nú, eftir aö þau Aðalheiður og Bjami höföu vakið máls á afkomu- tryggingu þótti þaö tíðindum sæta í fjölmiölum. Forsætisráöherra var spuröur álits. Hann sagöi: „Mér líst bara vel á þetta.” Þetta fannst mér mikil frétt. Forsætisráðherra greiddi nefnilega atkvæði gegn 15 þúsund króna lágmarkslaunum fyrir nokkrum vikum. Gegn tillögum okkar um aöra útfærslu meö þátttöku skattkerfis og almannatrygginga. Hann lagöist þá alfariö gegn afkomutryggingu lág- launafólks. Gott er að hafa tungur tvær.......... „Þetta er ekki neitt " Þegar launþegasamtökin setja nú fram kröfuna um 15 þúsund króna dag- vinnulaun (sem er önnur útfærsla en afkom utrygging) heyrist sagt: „ Þetta erekkineitt. Þetta kemur mér ekkert að gagni”. Víst er þaö aö þeir sem þurfa aö lifa á lágmarkstekjutrygg- Alverið: Af hverju mega laun ekki hækka? Eftir því sem kjararániö eykst og vangoldnar skuldir hlaöast upp magnast óánægja og gremja meöal launafólks. Það sér ekki fyrir endann á ránsherferö stjómvalda og sannast þar aö mikið vill meira. Olíkt hafast menn aö. Bókageröar- menn, starfsmenn álversins og kenn- arar í Reykjavík vilja endurheimta kjararán síöustu missera. Forystu- menn þeirra lægst launuðu gera fátt til aö hvetja sitt fólk til dáöa en hyggjast þess í stað segja allt liðið á sveitina. Þaö má víst ekki níðast á blessuðum atvinnurekendaræflunum og láta þá borga mannsæmandi laun. Starfsmenn álversins fá kaldar kveðjur Verkamenn í álverinu í Straumsvík vilja endurheimta kaupmátt launanna 1982. Forstjóri álversins telur þar vera um 40% hækkun aö ræöa. I viðtali við Þjóðviljann telur hann álveriö geta staðið undir þessum launum en því sé hins vegar ekki stætt á aö láta undan kröfunum vegna þess fordæmis sem þaö gefur öörum launþegum. Starfsmenn álversins láta ekki sitja við orðin tóm. Þeir hafa boðað verkfall til þess aö fylgja eftir kröfum sínum. Þessi röggsemi þeirra hefur ekki fengiö góöar undirtektir hér á síðum þessa frjálsa og óháöa dagblaðs. Magnús Bjamfreðsson, Haukur Ilelga- son og ebs vanda álversmönnum ekki kveðjurnar. Þorvaldur örn Árnason LlFFRÆÐINGUR, STARFAR HJA menntamálarAðuneytinu. „Þetta sýnir, aö hinir hærra launuðu í verkalýöshreyfingunni hafa vegiö að láglaunafólkinu,” segir Haukur 17. þ.m. Þaö er hægt aö skilja mál hans svo að launahækkanir álversmanna veröi teknar úr vasa láglaunafólks. Svo hefur maöurinn þungar áhyggjur af því aö verkamenn í álverinu veröi forréttindastétt. Hvers vegna amast hann þá ekki við þeim sem nú þegar mynda forréttindastétt, eins og stór- eignamönnum og forstjórum? Af hverju tekur hann ekki Ragnar HaU- dórsson áljarl fyrst á beinið? Er það eitthvað sjálfgefiö aö forréttindi skuli vera frátekin handa stjórnendum og fyrirmönnum? „Þessum kaupkröfum á að hafna umsvifalaust. Þær eru atlaga gegn efnahag þjóöarinnar og kemur laun- þegum verst þegar upp er staöiö,” segir ebs í leiðara 20. þ.m. I sama leið- ara segir einnig: „Oll er þessi kröfu- gerð sniðin aö því aö bæta launafólki upp skertan kaupmátt.” Ja, skárri er það nú frekjan. En áfram með smériö: „Þar er einblínt á launastigann sem lausn allra mála... ”Hvað annaö kem- ur til greina? Leyfa verkamönnunum að kaupa sér bíl á hálfvirði? Kæmi þaö sér betur fyrir þjóðarbúiö? Reyndar mætti auka kaupmáttinn með því aö lækka verö á nauösynjavör- um. Ætli viðkomandi eigendur og ráða- menn séu tilbúnir til þess? Launa- og vaxtaútgjöld verslunarinnar hafa minnkaö verulega síöustu mánuði. Eg hef þó ekki orðið var við það aö við launaþrælarnir höfum fengiö aö njóta þess í lægra vöruveröi. Þess í staö teikna verslunarkóngamir nýjar verslunarhallir og hyggjast þannig stækka konungdæmi sitt. Hvaðan koma laun starfsmanna álversins? Laun starfsmanna álversins eru ekki greidd úr ríkissjóöi eöa úr vösum lág- launafólks. Þaö ætti ekki aö þurfa aö

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.