Dagblaðið Vísir - DV - 05.04.1984, Síða 12
12
|Ga brÍejjfoEYFAR
TjXjrTTXTT HABERG HF.
• Skeifunni Sa — Sími 8*47*88
%«•«••••••#••••••••• •••••••••••••••••••••••••••
OFFSETLJÓSMYNDUN
OG SKEYTING
Óskum að ráða offsetljósmyndara sem einnig er vanur
skeytingarvinnu.
Upplýsingar gefur Ólafur Brynjólfsson.
FRJÁLS FJÖLMIÐLUN HF.
Siðumúla 12.
KAFFIBOÐ
fyrir Iðjufélaga, 65 ára og eldri, verður haldið að Hótel Sögu,
Súlnasal, sunnudaginn 15. apríl kl. 3 síðdegis.
Aðgöngumiðar veröa afhentir á skrifstofu félagsins.
Stjórn Iðju.
M
Seyðisfjarðarskóli
auglýsir
Staöa skólastjóra við Seyöisfjarðarskóla er laus til umsókn-
ar fyrir næsta skólaár.
Við skólann er framhaldsdeild. Nýr grunnskóli er í bygg-
ingu. Nýr embættisbústaður á staðnum.
Upplýsingar gefur formaður skólanefndar, Þórdís Bergs-
dóttir, sími 97-2291, og Þorvaldur Jóhannsson skólastjóri,
vinnusími 97-2172 og heimasími 97-2293.
Skólanefnd.
AUGLÝSENDUR
VINSAMLEGAST ATHUGIÐ
Vegna siaukinnar cftirspurnar eftir auglýsingarými iDV verðum við að fara ákveðið
fram á það við ykkur að panta og ski/a til okkar aug/ýsingum fyrr en nú er.
LOKASKIL
FYRIR
STÆRRIA UGL ÝSIIVGAR:
Vegna mánudaga:
FYRIR KL. 17 FIMMTUDAGA
Vegna þriðjudaga:
FYRIR KL. 17 FÖSTUDAGA
Vegna miðvikudaga:
FYRIR KL. 17 MANUDAGA
Vegna fimmtudaga:
FYRIR KL. 17 ÞRIDJUDAGA
Vegna föstudaga:
FYRIR KL. 17 MIÐVIKUDAGA
Vegna Helgarblaðs t:
FYRIR KL. 17 FIMMTUDAGA
Vegna Helgarblaðs II:
(SEM ER EINA FJORLITABLAÐIÐ)
FYRIR KL. 17 FÖSTUDAGA NÆSTU VIKU A UNDAN
AUKALITIR ERU DAGBUNDNIR
OPIÐ VIRKA DAGA KL. 9-17.30.
A uglýsingadeild
Siðumúla 33 simi27022.
DV. FIMMTUDAGUR 5. APRlL Í984.
Menning Menning Menning
Kammersveitin og Zukofsky
Tónleikar Kammersveitar Reykjavfkur í
Menntaskólanum vlð Hamrahlífl 1. aprfl.
Stjórnandi: Paul Zukofsky.
Lesarar: Rut L. Magnússon og John Speight.
Efnisskrá: William Wahon: Facade; Alban
Berg: Annar Þáttur, adagio, úr Kommer-
konzert; Charles Camille Saint-Saflns: Le
carnoval des animaux.
Að undanfömu hefur Kammer-
sveit Reykjavíkur leikið að minnsta
kosti eina tónleika á hverju starfsári
undir stjóm og í samvinnu við hljóm-
sveitarstjórann og fiðluleikarann
Paul Zukofsky. Samstarf þeirra hef-
ur getið af sér hvem frægöarleikinn
eftir annan. Nægir þar að nefna
flutninginn á verkum eins og Pierrot
lunaire og Dumbarton Oaks. Þau
hafa valið sér viðfangsefni sem
þykja síöur en svo af léttara tagi og þar
var engin breyting á þetta árið.
Einstök ráðstöfun...
Facade Williams Waltons við
kvæði Edith Sitwell er sjaldheyrt
verk. Kemur það fyrst og fremst til
af því hversu erfitt það er í flutningi
því það er afspyrnu skemmtilegt
áheymar.
Kvæðið er á enskri tungu,
óþýðanlegt með öllu. Þótt kvæðið sé,
á ensku þá er það fyrst og fremst
hljómur orða, atkvæða og hrynjandi
Tónlist
Ey jólf ur Melsted
málsins, „talrhyþmían” sem kvæðið
byggist á. Svo málar Walton um-
gjörð umkvæðiðíviðeigandilitum,
eöa eins og einhver sagði; tvöfaldar
ekki delluna heldur hefur hana upp í
veldi. Flutningurinn útheimtir því
ekki aðeins upplesara sem eru vel
heima í enskri tungu heldur þurfa
þeir lDca að vera þrælvissir á því
millistigi milli tals og söngs sem hér
á við. Eiginlega verður það að teljast
einstök ráðstöfun almættisins að hér-
Paul Zukofsky.
lendis skuli finnast tveir söngvarar
af bresku bergi brotnir sem reynast
færir um aö leysa þessa þraut — og
ekki aöeins leysa hana heldur gera
það makalaust vel. Hljómsveitar-
þátturinn gefur upplestrinum ekkert
eftir hvað erfiðleika áhrærir. Hér var
sá þáttur í góðra manna höndum
sem gáfu snilld söngvaranna/lesar-
anna ekkert eftir.
Krafa um að
leggja sig fram
Það er ekki tekið út með sitjandi
sældinni að leika Alban Berg. Bæði
er að músíkin er erfið til f lutnings og
svo er Berg síður en svo fyrir allra
eyru svo það krefur flytjendur
ósjálfrátt um aö leggja sig alla fram.
Rut Ingólfsdóttir lék fiölueinleikinn
með blásurunum. Það gerði hún
skinandi vel og hlaut góðan stuðning
meöleikara sinna.
Aðeins einn áratugur
Kamival dýranna var hér flutt í
sinni upprunalegur hljómsveitar-
gerð fyrir strengjakvintett, tvö
píanó, flautu, klarinettu, munnhörpu
og xylofón. Þessi ágæta hermitónlist
á ekki síður erindi (það er að segja
ádeilan sem í henni felst,) viö nú-
tímamanninn en mann nítjándu ald-
ar. Saint-Saéns tekst svo innilega aö
lýsa hinum hégómlegu, „mannlegu”
þáttum í fari dýranna með tónum.
Flytjendur gerðu verkinu góð skil
eins og þeirra var von og vísa. Hér
lauk tíunda starfsári Kammersveit-
ar Reykjavíkur. Hún hefur gegnt
mikilsverðu hlutverki í tónlistarlíf-
inu í áratug og ég ætla bara að vona
að hún haldi því áfram um ókomna
áratugi. EM
Roger Woodward hjá
Tónlistarfélaginu
Píanótónleikar Rogers Woodwards 6 vegum
Tónlistarfólagsins í Austurbœjarbiói 31. mars.
Á efnisskrá: verk eftir Frédáric Chopin.
A tónleikum Sinfóníuhljómsveitar
Islands á fimmtudag fengu áheyr-
endur að kynnast hvílíkur feikna
píanisti Roger Woodward er. Fimi
hans er einstök og hann hikar ekki
við að beita henni til hins ýtrasta.
Hann spilar hæga kafla svo ofur hægt
og mjúkt að það verkar þungt. Svo
geysist hann áfram í hröðum köflum,
allt að endimörkum þess sem mann-
legt er. Þaö er óneitanlega gaman að
píanistum þessarar gerðar, sem í
krafti fimi sinnar og hæfni ganga
stundum svo langt að hafa enda-
skipti á hlutunum — jafnvel forðast
viöteknar venjur í túlkun. En það er
heldur ekki rúm fyrir marga af
þeirri sortinni.
Tónlist
Eyjólfur Melsted
Hugun og skilgreining
Woodward hóf leikinn með Des-
dúr Noktúmunni op. 27 og lék síðan'
Andante spinato og Grand Polonaise
brillante, sem hann lék á tónleikun-
um meö Sinfóníunni, en sneri sér
síðan að völsunum. Fyrri hluti efnis-
skrárinnar var heldur „mel-
ankólískur” og síst dró leikur Wood-
wards úr þeirri tilfinningu. Annars
virðist Woodward foröast tilfinning-
Roger Woodward.
ar í leik sínum. Miklu heldur byggir
hann leik sinn á kaldri skynsemi,
íhugun og skilgreiningu. Leikur hans
í hinum rólyndislegri verkum verk-
aði dáleiðandi fremur en svæfandi.
Woodward túlkar ekki þann Chopin
sem á eintali sat við hljómborðið og
trúði því fyrir tilfinningum sínum.
Hann kafar ofan í innri merkingu
eintalsins eins og hann vilji skil-
greina hug höfundarins. Ekki verður
betur heyrt en aö hann sé vel að sér í
þeim þætti tónsálarfræðanna sem
f jallar um áhrif tónbilanna á mann-
inn. Þannig hugunar- og skilgrein-
•ingarleikur er langt því frá að vera
stílvís. Þar á ekki svona köld
„intellektúel” spilamennska heima
heldur stQl sem hafðar til fínlegs til-
finninganæmis. Þvi hygg ég að leikur
Woodwards kunni að verka pirrandi
á þá sem vilja fá sinn Chopin leikinn
eftir kokkabókinni. Og víst er að það
þarf geysisnjalla menn, eins og
Woodward, til að geta leyft sér svo
sérstæöan leikmáta.
Aukalög þurfti Woodward að leika
sem hann virtist gera með glöðu
geði. En þá sneri hann sér aftur á
móti ( og lék eftir sínu höfði) að körl-
um eins og Bach og Liszt, svona rétt
til að leysa mannskapinn úr Chopin-
haftinu áður en hann héldi heim.
EM