Dagblaðið Vísir - DV - 02.05.1984, Side 16

dv. MíDVníubA'ciúRífvMkti&eí.
16 fI
Spurningin
Notarðu strætó?
Guöriður Gisladóttir: Nei, það geri ég
aldrei, ég held aö ég hafi síöast komið i
strætó áriö 1968.
Ingólfur Sigurjónsson: Þaö eru ein
15—20 ár síöan ég kom síöast í strætó.
Eg fer allra minna feröa á eigin bill'
Ekki get ég ímyndaö mér hvaö farið
kostar.
Jón Vignir Sigmundsson: Nei, ég kem
aldrei í strætó og get ekki ímyndaðmér
hvaö kostar í hann. Eg man ekki einu
sinni hvenær ég kom síðast í einn slík-
an.
Valgeir Gunnarsson: Nei, ekki oft.
Ætli þaö séu ekki einir 3 mánuðir síöan
ég kom síðast. Eg held aö þaö kosti ein-
arl3krónuríhann.
Þórhallur Halldórsson forstöðumaöur:
Eg notast lítiö viö strætisvagna. Ætli
það sé ekki svona hálfur mánuður síö-
an ég kom síðast í vagn. Það kostar 13
krónurfarið.
Skúli Aöalsteinsson scndibilstjóri: Það
geri ég sjaldan. Sennilega kom ég síö-
ast í strætó um jólin. Eg nota alltaf bíl.
Annars held ég að þaö sé nauðsynlegt
að fólk noti vagnana meira, það er hætt
að verða pláss fyrir alla þessa bíla á
götunum.
Lesendur Lesendur Lesendur Lesendur
Höfundarréttur
Friöbert Pálsson hjá Háskólabíói
haföi samband viö „Lesendur” vegna
bréfs sem hér birtist bér þann 25 s.l.
Þar er talað um að mynd sem sýnd
var í Háskólabíói, Reds, hafi veriö
tveggja eöa þriggja ára gömul þegar
hún var sýnd hér á landi.
Friðbert sagði þetta ekki rétt því
þessi mynd hefði feng-ið óskarinn 1982
og hefði verið sýnd hér ári síðar.
Sá er skrifar bréfiö reynir að réttlæta
aðgeröir ólöglegrar útleigu á video-
spólum vegna þess sem hann kallar
lélega þjónustu bíóhúsa.
Friðbert sagði það algerlega háð því
hvemig samnningar tækjust við fram-
leiðendur hvenær myndir kæmu til
landsins og fráleitt að brjóta mætti
höfundaréttarlög þó myndir kæmu
ekki strax í bíóhúsin.
vibyrpA 1
SOLBÆR -TE
** *■». 4* wA-tem*
Ábyrgð á galU
aðrí steypu
—Óhróðri og rangfærslum svaraö
Gisli Jónsson skrifar:
I DV þann 18. apríl sl. var birt á
lesendasíöu símtal við nafnlausan bíl-
stjóra. Vitnaði hann í kjallaragrein, er
ég ritaði í DV þann 4. apríl sl. Bílstjór-
inn sagöi mig hafa fjallaö um vatns-
blöndun steypu og telur mig hafa
gleymt aö minnast á hlut múrara-
meistara. Bílstjórinn fer hér meö
alrangt mál.
Eg minntist ekki í grein minni á
vatnsblöndun steypu heldur fjallaöi
um ábyrgö á gallaðri steypu almennt.
Skýrt kom fram í grein minni að í
umræddu skaðabótamáli heföi Hæsti-
réttur taliö sannaö að steypuselj-
andinn hefði afhent gallaöa steypu.
Hér má reyndar upplýsa til viðbótar að
steypuseljandinn reyndi aö halda því
fram aö of mikiö vatn heföi verið sett í
steypuna að ósk kaupanda en þeim
ósannindum var hrundið.
Eg get tekið undir þau orö bílstjór-
ans að bakari hafi verið hengdur fyrir
smiö því í umræddu máli var steypu-
kaupandinn, vegna úreltra laga-
ákvæða, látinn bera ábyrgö á svikum
steypuseljands.
Bílstjórinn heldur því fram að stór
hluti þeirra sem sjá um uppsteypun
mannvirkja séu ábyrgðarlausir menn
og óskiljanlegt hvemig þeir hafa
komist í gegnum próf í iðnskóla en
innan um séu þó menn sem færir eru aö
gegna starfi sínu. Svo svívirðilegan
óhróður um ákveöna stétt iðnaðar-
manna hefi ég ekki áöur séö á prenti og
er ekki að undra þótt bílstjórinn hafi
kosiö að láta ekki nafns sins getið.
Frekari umræður um gallaöa steypu
veröa vonandi faglegri.
Súkkulaðivika
Guðmundur skrifar:
Eg var aö paufast í gegnum tíma-
ritið Det Nye, sem ég er áskrifandi aö.
Og sem ég er tæplega hálfnaður meö
lesninguna rekst ég á einhvem fylgi-
hlut því bunga var á blaðinu. Viö
nánari athugun reyndist þarna vera
kominn tepoki. Þetta var sk. kynning
á sólberjatei frá einhverjum tefram-
leiöandanum.
Ég rauk auðvitað inn í eldhús og
hitaði vatn. Síöan gæddi ég mér á yl-
volgu sólberjatei á meöan ég lauk við
aö lesa blaðiö.
Blaöið varð auðvitað helmingi betra
fyrir vikiö og nú vil ég skora á mat-
vælaframleiðendur og tímaritsútgef-
endur aö gera meö sér samning
svipaöan og aö framan er getið.
Haldiöi t.d. ekki aö þaö væri munur
að maula súkkkulaöistykki yfir tíma-
ritinu?
, Þaö held ég.
HRINGIÐ
ísíma
86611
milli
kl.13
0915
eda
—athugasemdir við skrif Vestra
manna sem hefur sitt lifibrauð af
verslun og verslunarstörfum. En
hann er svo sem ekki einn um þaö aö
sjá ofsjónum yfir ef verslunarfólk
fær 1—2 frídaga. Ekki held ég nú
samt aö fólk hafi þurft aö svelta nú
um páska sökum þess að verslanir
hafi ekki veriö opnar sem skyldi. Allt
opið upp á gátt til kl. 20.00 og jafnvel
til kl. 22.00 miðvikudaginn fyrir
páska og síðan til kl. 16.00 laugar-
daginn fyrir páska. Þaö gera sjö
klukkustundir á laugardeginum en
ekki þrjár til f jórar eins og Vestri vill
meina að hafi verið. Eg held aö hann
væri ekki gjaldgengur í verslun ef
reikningsgetan er ekki meiri en
þetta. Þaö er alveg yfirgengileg
illska sem hleypur í fólk ef viö sem
vinnum verslunarstörf fáum okkar
frídaga en þó erum við samt fólkiö
sem höf um hvaö lengstan vinnutíma.
Hvers vegna er aldrei talaö um
banka og aðrar opinberar stofnanir,
þar er ekki talað um vaktaskipti og
lengri afgreiöslutíma? Nei, nei, slíkt
væri fráleitt, þar er nefnilega lokaö á
miöjum dögum og enginn segir orð,
en grun hef ég um aö Vestri og aðrir
ámóta nöldurseggir séu þar innan
veggja. Því staöreyndin er sú að þeir
kvarta minnst sem vinna lengst hvaö
þessimálvaröar.
Þaö var annars léiöinlegt meö
brauöin hans Vestra, ætli hann hafi
nú ekki samt haft örlítiö hom í frysti-
kistunni sinni fyrir páskabrauöiö sitt
ef hann heföi reynt aö hugsa örlitiö
lengra en til líöandi stundar? Og
talandi um laugardaga í sumar, er
verslunarfólki virkilega of gott aö
eiga frí tíu laugardaga yfir
hásumariö? Ég trúi því ekki fyrr en
ég tek á aö því veröi breytt og þar
með gert aö engu margra ára starf
þess fólks sem baröist fyrir því aö fá
þessu framgengt á sínum tíma.
Versiunarstörf geta verið lýjandi, sérstaklega ef mikiö er aö gera.
Hanna Baldvinsdóttir skrifar:
Nú er svo komið aö ég, hinn armi
verslunarþræll, get ekki oröa bundist
lengur. Oft hef ég orðið vond en nú
sýöur á mér og þaö skeöi viö lestur
greinar eftir einhvem sem kallar sig
Vestra; ekki er nú manndómurinn
þaö mikill aö hann J)ori aö láta nafn
sitt fylgja þegar hann ræöst á stétt
SVO MÁ BRÝNA
DEIGT JÁRN AÐ BÍTl