Dagblaðið Vísir - DV - 09.06.1984, Blaðsíða 20

Sérstæð sakamál
20
Sérstæð sakamál
DV. LAUGARDAGUR 9. JUNI1984.
NAUÐG
ANA
Hvenær nauöganirnar hófust veit
enginn meö vissu því að fjöldi nauðg-
ana sem kæröar eru er talinn vera
einungis brot af raunverulegumi
fjölda þeirra sem framdar eru. En
runa árása nálægt hinni frægu Sea-'
'i'ae Strip í Washington fylki byr jaöi í
maimánuði 1981 og náöi hámarki
sumarið 1982.
Þann 19. apríl klukkan hálftólf
kom tvítug stúlka á Sea-Tac flugvöll
frá Los Angeles. Hún leit vel út, var
ein á ferö og vantaði far. Hún tók1
bakpokann sinn við töskumóttökuna, i
yfirgaf flugstööina og hélt af staö í I
átt til Seattle.
Hún haföi oft áður húkkaö sér far I
og vissi aö það gengi vel. Henni hafði i
alltaf fram aö þessu tekist aö klóra I
sig fram úr þeim vandamálum seml
upp komu. I þetta skipti var liún hins
vegar í hættu stödd.
Rétt fyrir tólf stoppaði maöur,
hvítur á hörund og með yfirskegg,!
fyrir henni. Hann bauö henni far og l
hún þáði. Bíllinn sem hann ók varl
lítill pallbíll.
Hann lofaöi aö fara meö hana á
tiltekinn staö í Seattle. Hann ókl
áfram og fór ranga leiö. Hefði
stúlkan þekkt svæöiö vel heföi húm
gert sér grein fyrir því. Smám
saman tók hún þó eftir merkjum á'
leiöinni og geröi sér grein fyrir því I
sem var að gerast. Hún spuröi hann1
hvers vegna hann geröi þetta. Hann
svaraöi henni ekki heldur spuröi:
„Eigum viöaögeraþaö?”
,,Nei,”svaraöihún.
„Ef þú veröur ekki samvinnuþýö,” I
sagöi hann um leið og hann tók upp1
skammbyssu, „verðum viö aö hafa
þaösvona.” I
Maöurinn rétti henni handklæöi og'
sagði: „Bittu þetta fyrir augun á þér.”
„Nei,” svaraöi stúlkan. Hún var'
ákveðin í aö muna hvemig árásar-1
maður hennar leit út jafnvel þó að
hann væri meö derhúfu dregna niöur
aðaugum.Hannókhrattáfram. I
, J’yrst þú vilt ekki gera þaö sem'
ég segi þér, þá þarftu ekki aö hafa i
áhyggjur af morgundeginum eða
hinum,” sagöi hann.
Undankoma
Það var ljóst hvaö hann var að
fara. Stúlkan taldi víst aö hann
ætlaði aö drepa hana. Ef hún reyndi
hinsvegar að flýja þá væri þaö opin
leið til dauða. Hún myndi líklega
einnig fá skot í sig áöur en henni
tækist að yfirgefa bílinn.
Hún velti fyrir sér hvernig henni
mætti auönast aö láta manninn
draga úr hraöanum og beina um leiö
athygli hans aö ööru en sér. Henni
dattsnjallræöiíhug.
„Þaö er lögreglubíll þarna,” sagði
hún viö ökumanninn. Hann dró úr
hraöanum og hún sá hann leita í bak-
sýnisspeglinum. Um leið og þetta
Það var á þessu svæði sem kona frá Los Ange/es steig upp i bii nauðgara. í kjöifarþess hófust rannsóknirnar.
Hún náöi í hjálp og yfirvöld
ákváöu aö setja málið i rannsókn.
Stúlkan mundi ekki eftir hvernig
pallbillinn haföi verið á litinn. Hann
var annaðhvort blár eöa hvítur,
sagði hún leynilögreglumönnum.
Hún náöi ekki númerinu.
„Veistu hvaöa tegund af byssu það
var sem hann miðaði á þig?”
var stúlkan spurö. „Hlaupiö var
fjögurra til sex þumlunga langt og
krómaö,” svaraöi hún.
Leynilögreglumenn báöu stúlkuna
aö lýsa handklæðinu sem árásar-
maðurinn haföi látiö hana fá. Hún
sagöi að þaö hefði verið með bláum
og hvítum línum og heföi frekar virst
eins og þurrka heldur en eins og
klæöispjatla, sagöi fómarlambið
leynilögreglumönnunum. Arásar-
maöurinn haföi verið meö brúna der-
húfu,mundi hún.
Arásarmaöurinn var meö brúnt
og ræktarlegt yfirskegg og vel snyrt
hár. Hann leit alls ekki út eins og aö
hann væri eitthvað afbrigöilegur
heldur var hann fremur vel snyrtur
og skipti fallega Iitum.
Kynferöisafbrot voru ekki neitt
heppilegt mynstur þá heldur hann
sig við þaö þangaö til eitthvaö hræöir
hann til að breyta um hegðun. En
jafnvel þó aö hann náist næstum eða'
eitthvað fari úrskeiöis þá snýr hann
g jaman til fyrri hegðunar.
I ljósi þessa leituðu leynilögreglu-
menn aö svipuðu hegöunarmynstri
áður. Þeir fundu annaö ákaflega
svipaö frá því í maí 1981 þegar 19
ára stúlka haföi húkkaö bíl á slóöum
sem voru ekki fjarri. Pallbíll stööv-
aöi og ökumaðurinn hallaöi sér fram
og spuröi hvort hún vildi fá far. I
framhaldi af því dró hann upp byssu
og sagði:
„Komdu upp í bílinn.”
Stúlkan geröi sér grein fyrir því
aö hún haföi ekki um mikiö aö velja.
„Enga stæla og ég geri þér ekki
mein,” sagði maöurinn um leiö og
hann lokaöi dymnum. Þá benti hann
á plastkassa viö hliöina á sér sem í
var klæðispjatla. ,3ettu klútinn fyrir
augun, ” sagöi hann. Stúlkan setti
klútinn ekki strax fyrir augun heldur
horföi á hann taka upp limband úr
sama kassa og hún vissi aö hann
ætlaöi aö nota það til aö fjötra hana á
höndum og fótum. A meðan hann ein-
beitti sér að límbandinu og reif af því
langar ræmur notaöi hún tækifæriö
og stökk út úr bílnum. Hún sagöi lög-
reglunni frá atburðunum.
Lögreglumenn geröu sér grein
fyrir hve margt þaö var sem var líkt
í þessum málum. Þeir ályktuöu að
þarna væri um sama mann aö ræöa.
Þaö voru líklega fleiri lík tilvik sem
höföu átt sér staö því að ólíklegt var
aö hann heföi ekkert aðhafst milli 8.
maí 1981 og 19. apríl 1982.
Stökktu!
Við þaö aö lesa skýrsluna frá 8.
maí komust þeir einnig aö því aö
pallbíllinn var hvítur.
Næsta árás var 22. júlí 1982. Þaö
var aö minnsta kosti næsta árás sem,
skráð var.
Þetta var eftir miönætti og stúlka
um tvítugt húkkaöi sér far meö hvíta
pallbílnum. Þegar þau höföu ekið
stutta stund dró ekillinn upp skamm-
byssu.
„Vertu róleg,” sagöi hann. Hann
lofaöi því aö meiöa hana ekki ef hún
gerði þaö sem hann segöi henni.
, Ji’aröu úr fötunum,” sagöi hann.
Stúlkan neitaöi. Hann ógnaöi
henni aftur en hún neitaði þrátt fyrir
aö hann beindi byssunni aö henni.Þá
sagöi hann henni til furðu:
,,Stökktu.”
Hún geröi það.
Lögreglumenn voru nokkuö ráö-
villtir gagnvart þessum málum. Svo
virtist helst sem maöurinn fengi
meira út úr því aö hræöa fórnar-
lömbin og sleppa þeim heldur en að
hann ætlaði sér eitthvaö meira.
Spurningunni var svaraö 22. ágúst
1982 þegar 21 árs gamalli konu var
rænt og henni nauðgað. Þetta var
vændiskona sem vann á svipuöu
svæöi og fyrri atburðir höföu átt sér
staö á. Maðurinn stoppaöi við hliö
hennar og bauðst til að borga henni
fyrir þjónustu. Hún tók tilboðinu og
hann ætlaði aö aka henni til þess sem
hann sagði aö væri heimili sitt.
Hún fór upp í pallbílinn og hann ók
áfram. Þau höföu skammt fariö
þegar hann dró upp skammbyssu úr
vasa á bílstjórahurðinni.
geröist opnaöi hún dyrnar og stökk
út. Hún lenti á öxlinni á veginum,
meiddist á fæti og skrámaöist á höföi
og olnbogum. Hún átti þó nóg þrek
eftir til að haltra inn í skuggana viö
veginn og sjá þaö sér til óblandinnar
ánægju aö maðurinn ók áf ram.
nýtt á þessu svæöi. Leynilögreglu-
mennirnir vissu aö margir nauðgar-
ar vinna gjarnan eftir ákveðnu
mynstri.
Mynstur
Þegar nauögari kemst inn á