Dagblaðið Vísir - DV - 28.06.1985, Blaðsíða 16

16
Spurningin
Hvernig kannt þú við er-
lenda ferðamenn?
Bjarni S. Bjarnason vcrslunarmaður:
Bara ágætlega í heild. Þeir mættu
koma fleiri hingaö til lands.
Þorgríinur Pálmason bóndi: Eg hef
allt gott um þá aö segja. Þeir eiu ekk-
ert fyrir mér.
Hólmfríður Guðmundsdóttir starfs-
stúlka: Bara ágætlega.
Ásdís Kristjánsdóttir sjúkraþjálfari:
Eg hef haft lítil kynni af þeim.
Einar Karlsson, fv. blaðaljósmyndari:
Mjög vel, við verðum bara aö fá sem
allra flesta.
Sigurður Björnsson verslunarmaður:
Eg sé þá aldrei svo að ég kann ágæt-
lega viö þá.
DV. FÖSTUDAGUR 28. JUNI1985.
Lesendur Lesendur Lesendur Lesendur
Bréf ritari er óhress með þœr móttökur sem hann fékk í k vörtunardeild Sólar hf.
Hylk-
ið
brást
Kristinn Magnússon skrifar:
Þaö henti mig fyrir stuttu síöan aö
kaupa einfalt en áhugavert gostæki,
sem freistaði sjálfsagt fleiri þegar
þaö var auglýst í fjölmiðlum til
ánægju og gagns bæði fyrir fulloröna
og þá ekki síður til meiri notkunar
hjá yngri kynslóðinni. Fólk átti aö
geta bragðbætt íslenska blávatnið
með þar til geröu gosi sem streymdi
úr hylki nokkru sem skrúfað var í
tækið.
Þetta var hið svokallaða Soda
Stream frá Sól hf. Allt gekk aö ósk-
um þar til hylkiö sem fylgdi græjun-
um var tæmt og annaö keypt í stað-
inn, sterkt, þungt og stútfullt svo
ekki vantaði ánægjuna í þeim efnum
yfir helgina fyrir 17. júní. Þegar svo
hylkið sem losað var úr innsigluðum
plastumbúðum var skrúfaö í tækið sat
allt fast, ekkert gos, steinþögn. Það
kom ekkert „prum” sem heyrðist
þegar nóg var komið af herlegheitun-
um, en þetta hljóð fylgir fritt í kaup-
unum.
Það vafðist fyrir ókunnugum hvað
hefði farið úrskeiðis og hylkið var
skrúfað úr. Þá mátti komast að raun
um að pinni nokkur sem átti að
þrýsta niður sat blýfastur svo þar
var fyrir bí ánægjan sem vænta
mátti af andlitum bamanna. Fjöl-
skyldan var stödd fyrir austan fjall,
langt úr alfaraleið og hvergi verslun
þar nærri sem hefði þennan ánægju-
auka á boðstólum.
Þegar í bæinn var komið eftir langt
frí og ferðafrelsi var fariö með gos-
hylkið í afgreiðslu „kvörtunardeild-
ar” Sólar hf. og reynt að fá skýringu
á tilbrigðinu. Voru þar fyrir þrír
karlmenn, einn roskinn og tveir ung-
ir, og sjálfsagt mfldð fyrir gosið mið-
að við aldur. Annar ungu sveinanna
var brosandi út að eyrum framan í
viöskiptavinina eins og hann fengi
fullnægju af óförum annarra. Eng-
um datt í hug að afsaka misbrestinn.
Sá elsti staðfesti samt að þetta kæmi
stundum fyrir. Svo var farið að baka
til og náð í annað hylki um leið og
hann sagði að ventillinn væri bilaður.
Svona einfalt var það. Væri nú ekki
betra og jafnframt frábær meðmæli
frá fyrirtækinu aö veita verslunum
sem selja hylkin leyfi til að opna pok-
ann sem er utan um hylkin, þegar
það er afgreitt svona, til að fyrir-
byggja að viðskiptavinurinn sé gabb-
aður, þó sumir hafi af því óblandna
ánægju.
Ámi Ferdinandsson hjá Sól hf.:
Okkur þykir að sjálfsögðu ákaf-
lega leiöinlegt að þetta skyldi gerast
og biöjum manninn afsökunar á
þeim óþægindum sem hann hefur
orðiö fyrir. Það kemur stöku sinnum
fyrir að ventlar standi á sér en er
mjög sjaldgæft. Algengara er -aö það
leki meö ventlinum. Þaö sést strax
því að pokinn utan um hylkið blæs
þá út. Því getum við ekki leyft að
pokinn sé rifinn upp í verslunum,
hann er mikflvægt öryggisatriði.
Kona af Suðurlandi bendir á að sjálfsagt sé að miða sjónvarpsdagskrá á
þjóðhátíðardaginn við eldra fólk.
Sjónvarpsdagskráin þann 17. júnf:
Fyrir neðan allar hellur
Kona af Suöurlandi hringdi:
Mér finnst fyrir neðan allar hellur að
sjónvarpið skyldi bjóða sjónvarps-
áhorfendum upp á dagskrá frá Laug-
ardalshöll þann 17. júní. A þeim tíma
sem útsendingin fór fram voru allir
unglingar ekki heima hjá sér, heldur
einhvers staðar úti að skemmta sér.
Þetta á við unglinga í dreif býlinu sem í
þéttbýlinu. Sjónvarpsáhorfendur þetta
kvöld er eldra fólk og þvi er sjálfsagt
að miða dagskrána við þarfir þeirra
og óskir. Ef ekki hefði verið fyrir Stikl-
umar hans Omars hefði ekki verið
sitjandi fyrir framan viðtækið þjóðhá-
tíðarkvöldið.
Reykjavík
erekkinafli
alheimsins
Hlustandi á landsbyggöinni skrifar:
Við á landsbyggðinni höfum oft mót-
mælt því viðmiði sem Ríkisútvarpið
virðist hafa um alla hluti, þ.e. að
Reykjavík sé upphaf og endir alls sem
gerist hér á landi. Um síðustu helgi var
t.d. verið aö segja frá göngugarpinum
Reyni Pétri. Sagt var að hann hefði
lokið göngu sinni í Mosfellssveit í upp-
hafi fréttar um ferðir hans. Síðan kom
löng og nákvæm lýsing á því sem átti
að gerast í Reykjavík daginn eftir. Við
sem hlustuðum á þetta tal undruðum
okkur á lélegri landafræðikunnáttu
ykkar í Reykjavík, þið hafið kannski
gleymt spottanum frá Reykjavík til
Selfoss. Nei, þessu var bjargað fyrir
horn meö því aö skjóta því að í lokin aö
feröinni mundi ljúka á ölfusárbrú.
Lýkur henni tvisvar eöa hvaö? Starfs-
fólk Ríkisútvarpsins ætti að vita hvar
upphaf og endir göngu Reynis Péturs
er en ekki búa til endi á hana áður en
henni lýkur og miða þá náttúrulega viö
þann staö sem þeim finnst vera nafli
alheimsins eða Reykjavík. Þessu hlýt-
ur landsbyggðarfólk aö mótmæla.
„Þúþig
mundir
spjara”
Krummi hringdi:
Mig langar til aö senda kæra
kveðju til göngumannsins, Reynis
Péturs Ingvarssonar:
Þó ég ætti á þessu von,
þúþig mundir spjara;
Reynir Pétur Ingvarsson,
ei gangan var til baga.
Ganga Reynis Péturs kringum
landið hefur vakið ósvikna athygli
og aðdéun.
Heföi Ásmundur Stefánsson gott
af þvi að setjast á skólabekk hjá
tannlœkni?
Forysta ASI á
námskeið hjá
tanniæknum
Launþegi hringdi:
Eg hef smáathugasemd vegna
tannlæknamálsins. Eg heyrði í sjón-
varpi aö formaður tannlæknafélags-
ins talaði um að þeir heföu náð svo
góðum samningum 1976 en það náðu
fleiri góðum samningum þá. Þeir
hafa síöan verið eyöilagðir með lög-
um æ ofan í æ. Mér er spurn hvort
þessi lög nái ekki yfir tannlækna.
Geta þeir ekki tekið forystu ASI á
námskeiö fyrst þeir eru svona klók-
ir?