Dagblaðið Vísir - DV - 31.10.1985, Síða 37

DV. FIMMTUDAGUR 31. OKTOBER1985,
37
Sviðsljósið
Sviðsljósið
Sviðsljósið
Lech Valesa og hjónin Montand og Signoret hittust í París árið 1981.
Þau voru öll þekkt fyrir að hafa ákveðnar skoðanir á stjórnmálum
og leggja lítið upp úr því að halda þeim leyndum.
Dáðust allra
meðal
Simone og Yves Montand - ung
og upprennandi. Hún var reyndar
strax orðin stjarna aðeins tvítug
að aldri.
Frakka
Þá er sú fræga og dáða Simone
Signoret flutt yfir á annað tilverustig
og landar hennar, Frakkar, skrifa
endalausar greinar og pistla um
þessa hæfileikamiklu leikkonu: kon-
una sem þorði að hafa skoðanir og
láta þær í Ijósi þegar kynsystur
hennar í sömu atvinnugrein urðu
helst að leika heimskar ljóskur á
sviði og í einkalífi til þess að eiga
von um að komast áfram.
Simone Signoret og maður hennar,
leikarinn Yves Montand, höfðu alla
Frægar leikkonur elda ofan í eig-
inmennina með afdrifaríkum af-
leiðingum. Karlarnir voru þeir
Yves Montand og Arthur Miller
en leikkonurnar Marilyn Monroe
og Simone Signoret. Matarlystin
leiddi síðar til þess að Montand
og Marilyn skelltu sér út í ástar-
samband sem hlaut skjótan endi.
ævi róttækar stjórnmálaskoðanir og
sjálfstæð viðbrögð við ýmsu í til-
verunni. Einnig þótti lífsmáti þeirra
með öðrum hætti en menn áttu að
venjast.
Þau lögðu leið sína í kaffihúsin á
Saint Germain og Montparnasse allt
frá því að hjónakomin voru ung og
óþekkt og einnig eftir að heims-
frægðin var í höfn. Heimili þeirra var
i næstu götu og til skamms tíma
máttu ferðamenn í París eiga von á
að rekast á þau með kaffibolla,
brauðsnúð og dagblað að morgni
dags í kaffihúsunum þarna í ná-
grenninu. Og kröfugöngur lét Sim-
one helst ekki fram hjá sér fara - þar
arkaði hún oft í fararbroddi með
franska rithöfundinn Jean Paul
Sartresérviðhlið.
Simone þótti alla ævi standa manni
sínum feti framar hvað snerti leik-
hæfileika og annað andlegt atgervi
og Montand sagði sjálfur í blaðavið-
tali að á yngri árum hefði hann átt
í mikilli innri baráttu vegna þess að
minnimáttarkennd gagnvart sterk-
um persónuleika eiginkonunnar
hefði dregið úr honum þor til að
framkvæma það sem hann langaði
til hverju sinni.
Síðustu árin lagði Simone fyrir sig
ritstörf með sama ágæta árangrinum.
Við ritstörf á síðari árum -
ævisagan í burðarliðnum.
og allt annað sem hún tók sér fyrir
hendur. Ævisagan, sem hún skráði,
er Frökkum hvalreki því allir vildu
vita hugsanir þessa kvenskörungs
og ekki spillti að fregna af storma-
sömu einkalífi hjónanna - hjóna-
bandi sem hélt alla lífsgönguna þrátt
fyrir stöðugar hrakspár í slúðurdálk-
um blaðanna.
HANN LAGÐIST
í USTIR
Það þykir ekki góð latína að taka
upp á því á fullorðinsaldri að leggjast
í listir - en einmitt þetta henti þann
ágæta Gauguin um miðja síðustu
öld. Hann var vel efnaður kaupsýslu-
maður og að allra áliti nokkuð norm-
al - þegar hann skyndilega sagði
skilið við konuna og barnahópinn
og sneri sér alfarið að málaralist.
Og þarna eru konurnar hans sem
ekki áttu upp á pallborðið hjá
betri Parísarbúum um þetta leyti.
Samskipti hans við málarann Van
Gogh eru löngu fræg orðin á þrykki,
einkum atvikið þegar sá síðamefndi
þoldi ekki lengur sambúðina við
vininn Gauguin og skar af sér eyrað
í mótmælaskyni. Það hefur ýmislegt
verið brallað í erfiðum samböndum
gegnum árin en þetta er líklega með
því drastiskara á því sviði. Félags-
fræði nútímans býður aðrar og ein-
faldari leiðir til lausnar samskipta-
vandamálum og velflestir nútíma-
menn halda báðum eyrum þrátt fyrir
stöðugar ferðir til ijölskylduráðgjafa
og námskeiðssetur af öllum gerðum.
En sem sagt - tilgangur þessara
skrifa var upphaflega að birta sjald-
séða mynd af kappanum - svona leit
hann út þegar haldið var i menning-
Svona leit hann út sjálfur, lista-
maðurinn Gauguin, sem vakti
háværar deilur með nokkrum
pensildráttum á síðustu öld.
una. Enginn veit hins vegar um
klæðaburðinn á gaurnum meðal
eyjaskeggja á suðrænni slóðum þar
sem fyrirfundust þreklegar konur
með dökkt, slegið hár, sem fáklæddar
stóðu og sátu í litríkum og mynstruð-
um kjólum úti í guðsgrænni náttú-
runni. Og Gauguin náði græna litn-
um á léreftið líka.