Dagblaðið Vísir - DV - 30.12.1986, Side 4

4
ÞRIÐJUDAGUR 30. DESEMBER 1986.
Fréttir
Þrjár útgáfur af Suðuriandi:
Tvær á hafsbotni,
ein í fjöruborði
„Þetta hafa verið traust og góð
skip en við höíum ekki tekið ákvörð-
un um hvort nýtt skip verður látið
heita Suðurland," sagði Már Gunn-
arsson hjá Nesskip í samtali við DV.
Nesskip hefur nú misst tvö skip með
nafninu Suðurland á stuttum tíma.
Eldra Suðurlandið fórst skammt
norður af Færeyjum í mars 1982 og
með þvi einn maður. Nýja Suður-
landið fórst svo á jólanótt eins og
kunnugt er af fréttum og kostaði sex
skipveija lífið.
Þriðja Suðurlandið liggur á fjöru-
kambi norður í Djúpuvík og ryðgar
niður. Það skip var notað til far-
þegaflutninga milli Reykjavíkur og
Borgamess snemma á öldinni en
siglt norður á Strandir á fjórða ára-
tugnum og gert að vistarverum fyrir
síldarsaltendur. Þegar síldarævin-
týrinu í Djúpuvík lauk var skipinu
siglt upp í fjöru og þar má enn lesa
nafh þess á ry'ðguðum skrokknum.
Er Suðurlandið fórst, við Færeyjar
1982, gekk gekk björgun skipveija
betur en síðastliðna jólanótt: „Skipið
var þá örskammt frá Færeyjum og
það var hægt að senda þyrlur beint
frá Skotlandi til aðstoðar. Þá fórst
einn maður af áverka er hann hlaut
þegar verið var að sjósetja björgim-
arbát," sagði Már Gunnarsson hjá
Nesskip.
Sjópróf vegna skipskaðans síðast-
liðna jólanótt verða að öllum líkind-
um haldin hjá embætti bæjarfóget-
ans i Hafharfirði . 5. janúar
næstkomandi. -EIR
Suðurland á siglingu. Þetta skip fórst síðastliðna jólanótt.
Suðuriandið tiyggt fyrir 100 milljónir
MS Suðurland, sem fórst á jóla-
nótt, var tryggt fyrir um 100 milljónir
króna hjá Sjóvá. Þar var áhöfnin
einnig tryggð. Farmurinn, 19 þúsund
tunnur af síld, að verðmæti 70 millj-
ónir króna, var hins vegar tryggður
hjá Tryggingamiðstöðinni.
„Að sjálfsögðu er þetta töluvert
tjón fyrir alla. Hins vegar má segja
að Suðurlandið hafi ekki verið mjög
hátt tryggt miðað við marga fiski-
báta sem eru tryggðir fyrir þrefalda
þessa upphæð," sagði Jóhannes
Proppé hjá Sjóvá.
-EIR
Suðurland i Djúpuvík. Farþegaskip
er siðar þjónaði sem verbúð.
Rekstur Lána-
sjóðsins 245% fram
úr áætlun
Annað árið í röð hefur rekstrar-
kostnaður Lánasjóðs íslenskra
námsmanna farið hrikalega fram úr
áætlun. Að þessu sinni var áætlað á
fjárlögum að kostnaðurinn yrði 9,2
milljónir króna en hann var kominn
í 31,7 milljónir á Þorláksmessu. Þetta
er nærri 245% hækkun.
í haust voru veitt lán til 3.637 manns,
að upphæð 364 milljónir króna. Með-
allán var rúmlega 100 þúsund. I vor
fengu hins vegar 5.994 lán upp á 849
milljónir króna. Þá var meðallánið
tæplega 142 þúsund.
Næsta vor áætlar Lánasjóðurinn að
veita 6.240 lán, samtals að upphæð
yfir milljarð króna. Áætlað er að með-
allán verði þá 144.300 krónur. HERB
Afborgunin lækkar
um 339 krónur
Þeir námsmenn sem skulda Lána-
sjóði íslenskra námsmanna lán með
lánskjaravísitölu frá því fyrir 1. sept-
ember 1983 greiddu fyrst af þeim í
mars á þessu ári og hver þeirra var
þá rukkaður um 339 krónum of mikið.
Þetta stafar af því að láðst hafði að
reikna með 3% afslætti á vísitölubót-
um í september 1983.
Höfuðstóll þeirra lána sem hér um
ræðir er nú 25,1 milljón króna of hár
af þessum sökum samkvæmt nýjum
útreikningum Lánasjóðsins. Þetta er
sams konar mál og nýlega var tekið
til endanlegrar afgreiðslu hjá Hús-
næðisstofnun ríkisins. Þar reyndist
höfuðstóll lánanpa hins vegar rúmlega
63 milljónum króna of hár. -HERB
í gæsluvarðhald
grunaður um
nauðgun
Þrítugur Keflvíkingur var hand-
tekinn fyrir jól, grunaður um nauðg-
un, og hefur hann verið dæmdur í
gæsluvarðhald til 6. janúar nk.
Það er 22 ára gömul stúlka sem
kærði manninn en þau munu hafa
verið saman í partíi aðfaranótt sunnu-
dagsins 21. desember og í framhaldi
af því fóru þau saman í annað hús í
bænum þar sem maðurinn á að hafa
nauðgað henni.
Að sögn rannsóknarlögreglunnar í
Keflavík hefur maðurinn ekki viður-
kennt að um nauðgun hafi verið að
ræða og engir áverkar eru á stúlkunni.
-FRI
í dag mælir Dagfari
Hver borgar spítalann?
Eins og menn muna varð uppi fót-
ur og fit meðal starfefólks Borgarsp-
italans þegar fréttir láku út um það
að borgarstjórinn vildi selja ríkinu
Borgarspítalarm. Eða eins og kjör-
orðið hljóðaði úr penna Flosa: ríkið
borgar spítalann. Starfefólkið hélt
marga fundi, bæði opinbera og óop-
inbera og meira að segja borgara-
fúndi líka enda verður að halda
borgarafundi þegar deilt er um það
hver á að borga Borgarspítalann.
Það kom sem sagt í ljós að bæði
læknunum, hjúkrunarliðinu og öðru
starfefólki ■ þótti alveg óskaplega
vænt um spítalann sinn og vildi ekki
fyrir nokkum mun að ríkið tæki að
sér reksturinn. Fremstur í flokki
læknanna fór Auðunn nokkur Svav-
ar sem ku vera einn skeleggasti
frjálshyggjumaðurinn í hópi Hann-
esar Hólmsteins og framarlega í
Sjálfstæðisflokknum sem borgar-
stjórinn tilheyrir. Var að vonum
erfitt fyrir frjálshyggjumanninn að
skilja hvemig stæði á því flokkurinn
hans vildi allt í einu fara að taka
upp ríkisrekstur á Borgarspítalanum
eftir allt talið um báknið burt og
leit út fyrir um tíma að allt starfelið
Borgarspítalans gengi í frjáls-
hyggjufélagið til að koma í veg fyrir
söluna.
Af öllu þessu ríkti hálfgert neyðar-
ástand á spítalanum vegna þess að
Davíð hélt sig fast við þá fyrirætlan
sína láta ríkið borga spítalann en
læknamir hótuðu öllu illu á móti.
Sjúklingamir sem vom svo óheppnir
að Iiggja inni á þessum tíma biðu
milli vonar og ótta um það hvort
þeir fengju lækningu meina sinna
enda er til lítils að liggja inni á spít-
ala ef læknaliðið gengur út og
enginn vill borga sjúkravistina.
Hvort sem það var nú vegna and- .
stöðunnar hjá starfefólkinu, ellegar
almenns sleifarlags hjá pólitíkusum
fór það samt svo að þessari fast-
eignasölu var frestað fram yfir
áramótin og töldust báðir aðilar
hafa af þeirri töf nokkum sigur.
Davið borgarstjóri fékk bréf upp á
það frá ráðherrum að þá langaði
ofealega mikið til að kaupa spítal-
ann, en læknaliðið fékk aftur á móti
svigrúm til að endurskipuleggja
vamarbaráttu sína. í framhaldi af
þessu er síðan hafinn skæruhemað-
ur sem ekki sér fyrir endann á.
Meinatæknar munu vera hópur
fólks á spítölunum í einni stétt sem
hefiir þá sérstöðu að beita tækninni
til að lækna meinin, sem er víst
meira heldur en læknamir gera.
Enginn veit raunar hvað meina-
tæknar geta gert né heldur hvað
þeir geta gert af sér. Þessi hópur
hefur nú ákveðið að ganga út af
spítalanum ef kjör hans verða ekki
leiðrétt nú um áramótin.
Borgarstjórinn hefur séð sér leik á
borði og neitar algjörlega að ræða
við þetta fólk. Sem er auðvitað afar
sniðugt af borgarstjóranum. Ef
meinatæknunum þykir jaíhvænt um
spítalann sinn og öðm starfefólki
hlýtur það að leggja á sig nokkra
sjálfboðaliðavinnu til að koma í veg
fyrir að spítalanum verði lokað. Ef
hins vegar þeir gera alvöru úr hótun
sinni og vilja fá borgað fyrir að
mótmæla því að ríkið borgi spítalann
kemur að því að spítalanum verður
lokað enda verða sjúklingar ekki
lagðir inn á spítala sem ekki hefui-
starfefólk til að lækna þá.
Kemur þá af sjálfu sér að hvorki
ríkið þarf að borga spítalann, né
heldur þarf Davíð að borga spítalann
ef enginn vill borga fólkinu sem
vinnur á spítalanum. Verður þá al-
veg sama hverjum þykir vænst um
spítalann, starfefólkinu, sjúklingun-
um eða okkur hinum, sem höfum
borgað þennan spítala, af því okkur
þykir svo vænt um að hafa aldrei
þurft að leggjast inn á hann. Spítal-
anum verður lokað vegna þess að
þar vantar bæði starfefólk og sjúkl-
inga og öllum þykir svo vænt um
spítalann að enginn tímir að borga
fyrir það. Sem er vitaskuld langbesta
lausnin.
Að þessu leyti eru meinatæknar
að gera öllum greiða. Bæði ríki og
borg, sem ekki vilja borga spítalann,
sjúklingunum sem hætta við að
verða veikir af því enginn er spítal-
inn til að lækna þá og svo starfe-
fólkinu sem þykir svo vænt um
spítalann að það getur ekki hugsað
til þess að þiggja laun hjá öðrum
heldur en þeim sem ekki hefur efhi
á því að borga þeim.
Dagfari