Dagblaðið Vísir - DV - 30.12.1986, Síða 22

22
ÞRIÐJUDAGUR 30. DESEMBER 1986.
Innlendur annáll 1986
Kaupstaður í 200 ár
200 ár voru í sumar liðin : bví
kaupstaðurinn Reykjavík fékk leyíi
kóngs til að höndla. Þúsundir borg-
arbúa streymdu um götur þann 18.
ágúst ásamt gestum utan af lands-
byggðinni og erlendis ffá - tróðust um
þvert til að komast að kökuhorni því
sem boðið var upp á í tilefrii dagsins
og fengu færri en vildu. Afinælistertan
var reyndar sá hluti hátíðahaldanna
sem fjölmiðlar sýndu mestan áhuga
fyrir afmælið með þeim afleiðingum
að öllum þeim gölda sem ekki tókst
að krækja sér í sneið af þessu bakaríss-
amsulli fannst að þeir hefðu með öllu
misst af afrnælinu.
Veðurguðir voru óvenjuhliðhollir
Reykjavík þann 18. Sól skein í heiði
og mannfjöldinn sprangaði um stræti
og torg. Stöku gestur ráfaði inn á
byggðasýningu að Kjarvalsstöðum,
tæknisjó í Borgarleikhúsinu ellegar
skoðaði sveitamennina sem til sýnis
voru í Hljómskálagarðinum.
Ríkisstjómin notaði tækifærið og
losaði sig við Viðey. Viðey er eyja á
Kollafirði þar sem standa fom hús sem
erfiðlega hefur gengið að halda við.
Kostnaður hefur verið óheyrilegur og
ríkið stunið þungan undan endur-
reisnar- og viðhaldsskyldu sinni.
Afmælið bar upp á á síðustu stundu -
og nú verður allt viðhald og tilstand
í Viðey eftirleiðis á ábyrgð Reykvík-
inga.
Borgarstjóri axlar Viðeyjarbaggann fyrir hönd skattgreiðenda í afmælisborginni.
Oavíð Oddsson borgarstjóri kveikti á
Bylgjunni með aðstoð Einars Sigurðs-
sonar, stjómanda stöðvarinnar.
Hljóð-
bylgjan
skall
á hljóð-
himnum
Sunnlend-
inga
Bylgjan, nýtt músíkútvarp í Reykja-
vík, hóf útsendingar síðla í ágúst.
Reykvíkingar og nærsveitamenn ná
sendingum stöðvarinnar sem lætur nál
nudda skífu frá morgni til kvölds og
útsendingar stundum slitnar til að
skjóta inn auglýsingum og örstuttum
og ónákvæmum fréttum um gang
heimsmála.
Alþjóðleg þruma
úr heiðskíru lofti
/
Stórveldin reyndu að losa um þráteflið á fundi í Reykjavik. En hin alþjóðlega skák fór aftur i bið.
Fréttin um að fundur Gorbatsjoffs
og Reagans yrði haldinn í Reykjavík
í október kom eins og alþjóðleg þruma
úr heiðskírum og fréttasnauðum ís-
Ienskum himni. Hænuhausamir
snerust marga hringi og svo var hafist
handa um að skipuleggja og þó fyrst
og fremst velta vöngum yfir hugsan-
legum gróða okkar Islendinga. Menn
ætluðu í fyrstu að þeir gætu leigt
bæði íbúðir sínar, bíla og jafnvel sjálfa
sig í einhvers konar þjónkun við þann
sæg manna sem hingað þyrptist vegna
fundarins. Fréttamenn og diplómatar
pöntuðu flugfar og hótel í Reykjavík
og nágrenni og menn sáu fyrir sér
fullsetin hótel og veitingahús þá viku
sem vesenið stóð. Veitingamenn létu
í byrjun þau boð út ganga til landans
að best væri fyrir hann að dúsa innan
veggja á meðan þeir græddu sem mest
þeir mættu á útlendingum. Síðan kom
í ljós að útlendingar borða yfirleitt
ekki á veitingahúsum - og veitinga-
menn auglýstu þá eftir löndum sínum
svo ekki yrði nú lagt á borð alveg til
einskis. Gamla, sífallandi krónan
reyndist skárri en enginn dollar áður
en lauk.
Það verður naumast annað sagt um
okkur mörlanda en að við höfum lagt
okkur fram við að taka á móti þeim
sæg manna sem hingað skolaði vegna
rabbfundar leiðtoga risaveldanna: við
fengum vora alþjóðlegu fegurðar-
drottningu, sjálfa Hófí af bamaheimil-
inu í Garðabæ, til að koma til landsins
til að töfra heimspressuna. Við buðum
útsendurum þeirrar sömu pressu afnot
af húsum okkar fyrir 80 þúsund krón-
ur á sólarhring, lánuðum svo kúrek-
anum og rússabolsanum hið veglega
hús, Höfða, til að hittast í og drifum
hvem sótraftinn á fætur öðrum á flot
til að gæta öryggis þeirra og vellíðun-
ar á meðan á Islandsdvölinni stóð.
Útkoman úr fundinum var svo hin
sama og niðurstaða funda yfirleitt er:
núll. Nema hvað þjóðjn, sem hingað
til hefur ráfað gegnum tíðina blinduð
af ótta við rússagrýluna í Kreml, lærði
að meta þau kurteisu heiðurshjón,
Mikjál og Raisu, sem létu svo lítið að
brosa til landsmanna gegnum leiðslur
sjónvarpsins og sögðu meira að segja
nokkur orð. Það var meiri viðhöfh en
gamli kúrekinn úr guðseiginlandi lét
hafa sig út í. Hann stóð aftur á móti
fyrir sérstæðri hávaðasamkomu í her-
skála á Keflavíkurflúgvelli þar sem
hann hældist um yfir að hafa ekki
slakað á um eina tommu gagnvart
Rússanum.
Á endanum voru það auðvitað Is-
lendingar og íslensk náttúrufegurð
sem stóð uppi sem sigurvegari hinnar
alþjóðlegu viðureignar við ysta haf.
„Þeir fá ekki allt,“ sagði Hófí og neit-
aði að fara úr fötunum fyrir útlendu
fróttamennina. Aðrir létu sér það að
kenningu verða þeirra á meðal
Steingrímur forsætis sem fór ekki al-
veg úr öllu fyrir bandarísku pressuna,
en lét sig þó hafa það að standa á
skýlunni í gjólunni í sundlaugunum
og mæla margt þarft og spakt um land
og þjóð eins og hans var von og vísa.
Steingrímur fór ekki alveg úr frekar en fegurðardrottningin.