Dagblaðið Vísir - DV - 09.02.1987, Blaðsíða 32

44
Sviðsljós
MÁNUDAGUR 9. FEBRÚAR 1987.
>■
Popparinn Boy George hefur ekki
náð því að halda sér £rá vímuefnun-
um síðan hann yfirgaf meðferðar-
heimili Meg Patterson. En hann
gengur til læknis sem reynir að koma
honum yfir versta hjallann og eru
róandi lyf nú stærsta vandamálið.
En Boy segist ekki geta haldið sér
frá heróíninu án þess að fá einhverja
hjálp - um næstu jól muni hann
verða laus við allt saman að fullu
og öllu.
Bróðirinn kjaftaði
Ekkert gerðist í málum þessarar
frægu stjörnu - sem er átrúnaðargoð
unglinga viða um heim - fyrr en
David bróðir hans sneri sér í örvænt-
ingu til fjölmiðla og skýrði frá því
að Boy væri við dauðans dyr vegna
heróínsins. Þá fyrst fóru hjólin að
snúast og segist Boy George nú eiga
þessum hóður sínum lífið að launa.
David varð fyrir miklu aðkasti vegna
þess hvernig hann brást við vandan-
um en popparinn fullyrðir að engin
aðgerð önnur hefði getað þvingað sig
til að horfast í augu við það sem var
að gerast.
Hræðslan við eyðnina
Það er ekki eingöngu vandamálið
með vímuefnin sem plaga heldur er
hræðslan við eyðnina þung byrði að
bera. Boy er kynhverfur og hræðist
þennan sjúkdóm meira en nokkuð
annað undir sólinni. Hann neitar
samt að gangast undir eyðnipróf -
vill ekki vita sannleikann ef veiran
hefur náð tökum á líkama hans.
„Baráttan við vímuefnin er alveg
nógu erfið þótt ég þurfi ekki að horf-
ast í augu við eyðnina líka. Og ég á
aðeins eitt að segja unglingum - far-
íbúðin í London er yfirfull af listaverkum og þar vantar engin nútímaþægindi. En þarna hefur einn vímuefnasjúklingur þegar látist og Boy George var
sjálfur við dauðans dyr.
ið varlega og látið öll vímuefni alveg maður heldur að það sé enginn vandi erlausu asnamir sem festast. Svo er versta helganga sem hægt er að
vera. Það er gaman í byrjun þegar að ráða við neysluna - bara karakt- ertu allt í einu fastur sjálfur og það koma sér í að mínu mati.

Fórnarlamb læknis-
fræðilegra mistaka
Ame Gigernes er norskur strákur sem hefur fengið að kenna á því að
vera notaður í tilraunaskyni í þágu læknavísindanna. Hann er 23 ára, 142 sm
á hæð og vegur 300 kíló!
Frá því hann var sjö ára hefur hann einungis hækkað um 3 sm. Upphaf-
lega var hann lagður inn á sjúkrahús sex ára vegna asma og þá var byrjað
að reyna ýmis lyf á honum. Honum vom gefnir allt of stórir skammtar af
kortison og í rúmt ár var hann á lyfinu tandiril sem er ekki framleitt lengiur
vegna þeirra aukaverkana sem Ame af biturri reynslu hefur kynnst. Hann
hefur farið til ótal lækna og gengist undir alls kyns lyfjameðferð en ekkert
virðist hjálpa.
Síðasta hálmstrá foreldranna var að senda drenginn í nálastungumeðferð
og til allrar hamingju hefur það haft góð áhrif. Ame verður þó að lifa áfram
með sjúkdóminn og hann hefur komið sér upp litlu verkstæði þar sem hann
gerir við úr, útvörp og fleira.
Tilfíimingatonn
„Ég elska hvert einasta gramm!“ segir sú sjö ára
Rose Roberts og tekur þar heilmikið upp í sig. Fíll-
inn Maureen, sem verður ástarinnar aðnjótandi,
er sýningardama i fjölskyldusirkus Robertsættar-
innar í Englandi og vegur fimm þúsund og fimm
hundruð grömm. Heljarást það!