Dagblaðið Vísir - DV - 17.03.1987, Blaðsíða 4

4
ÞRIÐJUDAGUR 17. MARS 1987.
Fréttir
Kvíðafullir menntaskólanemar í gær.
Allt úr skorðum dragist
verkfallið á langlnn
Heldur var dauft yfir menntaskól-
unum í Reykjavík í gærmorgun eftir
að verkfall kennara var hafið. í
Menntaskólanum í Reykjavík voru
mættir í frönskutíma nokkrir krakk-
ar í 3. bekk. Kennarinn, Ragna
Sveinsdóttir, er stundakennari og
ekki í kennarafélaginu.
„Þetta er allt mjög skrýtið og þótt
útlitið sé ekki glæsilegt fyrir krakk-
ana ef verkfallið dregst á langinn
er samt einn ljós punktur í þessu
fyrir mig og mína nemendur því allt,
í einu höfum við nægan tíma í fröns-
kunni og maður þarf ekki að keppa
við klukkuna," sagði Ragna Sveins-
dóttir sem var að hefja kennslu
þegar tíðindamenn DV bar að garði.
Nemendur, sem rætt var við, vom
sammála um að þeir þyldu ekki
meira en viku verkfall. Dragist verk-
fallið lengur en það færi allt úr
skorðum og nær vonlaust að ætla
sér að þreyta próf í vor. „Þó erum
við bara í 3. bekk. Ég veit að ástand-
ið er enn verra hjá þeim sem ætla í
stúdentspróf, þau þola ekkert stopp,“
sagði Matthías Sigurðsson, nemandi
í 3. bekk.
Ekki troðinn undir í dag
„Eins og þið sjáið verður maður
ekki troðinn undir í dag,“ sagði Öm-
ólfur Thorlacius, rektor Mennta-
skólans við Hamrahlíð, en hann var
sá eini úr kennaraliðinu sem mættur
var í skólanum í gærmorgun. Húsið
var algerlega tómt utan hvað skrif-
stofufólk, rektor og maður, sem vann
að hljómburðarmælingum í sam-
komusal skólans, voru að störfum.
Ömólfúr sagði að reynt hefði verið
að undirbúa nemendur eins vel og
hægt hefði verið fyrir verkfallið.
Þeir hefðu fengið með sér heima-
verkefni og verið hvattir til eins
mikils heimanáms og mögulegt væri.
„Það er hins vegar alveg ljóst að
dragist verkfallið eitthvað meira en
svo sem 5-6 daga fer margt úr skorð-
um. Prófin eiga að hefjast í byijun
maí og erfitt að breyta þar nokkm
um. Sjálfsagt verður reynt að seinka
þeim eitthvað en hvort það tekst er
önnur saga,“ sagði Önólfur Thorlac-
ius.
Að vísu voru ekki margir mættir
þeir sem mættu fengu bara þeim
Þær sátu á bókasafninu í Menntaskolanum við Sund og lásu fögin sin,
Birna Bjarnadóttir, Valgerður Guögeirsdóttir, Nanna Þóra Andrésdóttir
og Kristin Egilsdóttir.
í frönskutima hjá Rögnu Sveinsdóttur í Menntaskólanum ( Reykjavík en
mun meiri kennslu.
Lesið á bókasafninu
Ekkert var um að vera í Mennta-
skólanum við Sund utan hvað
nokkrir nemendur voru staddir á
bókasafhi skólans og lærðu. Þau
sögðu bókasafinð koma að góðum
notum við það nám sem þau gætu
stundað án tilsagnar en auðvitað
væri margt sem þau þyrftu að fá til-
sögn í. Hana væri ekki að fá meðan
verkfallið stæði.
„Með því að læra heima eins mik-
ið og við getum og notfæra okkur
bókasafhið verðum við betur undir
það búin að byija námið aftur ef
verkfallið dregst eitthvað á langinn.
Satnt erum við kvíðin og erum þó
bara í 3. bekk,“ sagði Bima Bjama-
dóttir sem var ásamt vinkonum
sínum við lestur í bókasafhi
Menntaskólans við Sund. -S.dór
örnólfur Thorlacius rektor var eini kennarinn sem mættur var f Mennta-
skólanum i Hamrahlíð.
DV-myndir GVA
I dag mælir Dagfari
Menning upp um alla veggi
í fyrrakvöld gat áð líta hóp fólks
í Ríkissjónvarpinu sem ku hafa verið
að fjalla um meningarpólitík. Það
var nokkuð skondin umræða vegna
þess að þar opnaði varla nokkur
maður munninn öðmvísi en að gæta
þess að tala ekki af sér. Fulltrúar
nokkurra stjómmálaflokka, sem
ekki vom þó nema helmingur þeirra
sem bjóða fram, sátu fyrir svörum
og síðan var salurinn fylltur af
hljóðu og kurteisu fólki sem þurfti
ekki að tala af sér því það fékk ekki
að segja neitt. Kannski var það eins
gott, því það er nefhilega aldrei að
vita nema fólkið úti í salnum verði
líka í framboði þegar haft er í huga
að annar hver maður í landinu býð-
ur sig fram.
Menningarvitar flokkanna vom
valdir eftir því hvort þeir hefðu ve-
rið menntamálaráðherrar eða eigi
eftir að verða menntamálaráðherrar.
Nema með þeirri undantekningu þó
að fyrir Alþýðuflokkinn var mættur
Jón Baldvin Hannibalsson sem er
búinn að lýsa yfir því að hann vilji
vera forsætisráðherra en ekki
menntamálaráðherra. Hrafh Gunn-
laugsson hefur sagt frá því í
Mogganum og annars staðar að Eið-
ur Guðnason sé menntamálaráð-
herraefhi Alþýðuflokksins og þessi
illkvittni í garð krata er skýringin á
því af hveiju Jón Baldvin mætir
sjálfur en ekki Eiður. Jón vill ekki
sýna Eið meðan Hrafri er að taka
hann til bæna.
Annars hefði Eiður passað miklu
betur í þennan þátt vegna þess að
hann er þeirrar skoðunar að menn-
ingin þrífist ekki nema hjá ríkinu
og hefur lýst því opinberlega að
frelsi í fjölmiðla- og menningarheimi
verði þjóðinni til ævarandi háðung-
ar. Þetta var líka að heyra hjá hinum
menntamálaráðherraefhunum og
þeim fáu sem fengu að tjá sig utan
úr sal. Allir töldu þeir sjálfsagt að
ríkið legði miklu meira til menning-
armálanna. Allir vildu þeir byggja
Tónlistarháskóla ríkisins, efla
Myndlistarskóla ríkisins, Leiklistar-
skóla ríkisins, en einhvem veginn
gleymdist að minnast á Rithöfunda-
skóla ríksins. Þau mistök verða að
skrifast á reikning stjómenda þátt-
arins sem höfðu ekki boðið neinum
úr þeim menningargeiranum, en öll-
um má ljóst vera að rithöfúndar
verða einnig að fá háskólamenntun
á vegum ríkisins úr því meiningin
er að láta ríkið mennta myndlistina,
tónlistina og leiklistina.
Þá vildu menntamálaráðherramir
efla fijálsa leiklist með því að ríkið
sæi um hana og einn stakk upp á
því að fijálsa leiklistin fengi inni í
Þjóðleikhúsinu og af því má ráða
að hingað til hefur Þjóðleikhúsið
flutt ófrjálsa leiklist, án þess að það
hafi verið skilgreint frekar. Svo ekki
sé nú talað um myndlistina, en þar
þótti meira en sjálfsagt að kaupa öll
verk sem ungum myndlistarmönnum
dettur í hug að skapa enda er nóg
af veggjum á víð og dreif um bæinn,
sagði einn ráðherrann.
Þetta þótti Dagfara merkilegasta
framlagið til menningarumræðunn-
ar í þessum þætti. Nú fáum við
menningu upp um alla veggi og ætti
þá bæði menningunni sjálfri, svo og
listamönnunum og þjóðinni allri að
vera borgið þegar listsköpunin
kemst til veggs og virðingar með því
einu að láta ríkið hengja hana upp.
Hvað eru menn að hafa áhyggjur
af listinni og menningunni þegar
hægt að kippa henni í lag með því
að láta ríkið útvega veggpláss? Og
við eigum örláta menntamálaráð-
herra, bæði fyrrverandi, núverandi
og tilvonandi, sem gleypa við svona
veggfóðri í beinni útsendingu. Skrít-
ið að engum skyldi hafa dottið fyrr
í hug þessi einfalda lausn á menning-
arvandanum. Ekki er útilokað að
Eiði Guðnasyni hafi komið það til
hugar, enda eindreginn hvatamaður
að því að hengja háðungina upp til
sýnis á vegum ríkisins, en gallinn
var bara sá að Eiður fékk ekki að
vera með, vegna þess að Hrafn
Gunnlaugsson hefúr verið að velta
Eiði upp úr hans eigin orðum. Það
er aldrei skynsamlegt fyrir ráðherra-
efni að láta hafa eitthvað eftir sér
sem getur komið þeim illa. Hin ráð-
herraefnin, sem sátu í sjónvarpssal,
kunna vel þá gullnu reglu að segja
aldrei neitt sem getur styggt háttv-
irta kjósendur. Enda er þeim hleypt
í sjónvarpið þegar mikið liggur við.
En ekki Eiði.
Dagfari