Dagblaðið Vísir - DV - 28.03.1987, Side 12

58
LAUGARDAGUR 28. MARS 1987.
Konan að baki Amóri Guðjohnsen
Arnór Guójohnsen á fullri ferð. Þó eiginkonur leikmannanna sjáist ekki sitja
þær spenntar á áhorfendabekkjunum en þær gera mikið að þvi að fara á
lelki.
Kristján Bemburg, DV, Belgiu;
Það vill oft gleymast þegar ungir,
óhugasamir piltar fara út í atvinnu-
mennsku að þeim fylgir oft ung
stúlka sem veit lítið út í hvað hún
er að fara. Oft á tíðum bjargast hlut-
irnir en stundum gefst hún upp þar
sem álagið er mikið á eiginmannin-
um og henni er ekki sinnt sem skyldi.
Ólöf Einarsdóttir, konan hans Arn-
órs Guðjohnsens, hefur kynnst
dökku hliðunum ó þessu hlutskipti
en líká átt bjarta daga. En gefum nú
Ólöfu orðið:
„Það er allt í lagi að vera gift at-
vinnuknattspyrnumanni. Fyrir
Amór er þetta eins og hver önnur
vinna. Að vísu er mjög mikil pressa
á leikmönnum og þeir eru mikið í
burtu. Maður verður að læra að lifa
með því ef maður ætlar að búa með
íþróttamanni yfirleitt. Geti maður
ekki sætt sig við fjarvistimar er al-
veg eins gott að sleppa þessu.
Það er margt sem eiginkonur at-
vinnuknattspyrnumanna þurfa að
sjá á bak. Þær hætta yfirleitt í skóla
og geta ekki verið allan daginn í
burtu, sérstaklega ekki ef verið er
með barn. Það er náttúrlega hægt
að vera með alls konar hobbi en það
er erfitt. Knattspyrnumaðurinn hef-
ur engan tíma til að gera neitt heima
og gerir í rauninni ekkert þar. Hann
vaskar til dæmis ekki upp, allavega
ekki minn maður,“ segir Ólöf og
hlær.
„Hjá sumum knattspyrnufélögum
er heilmikið gert fyrir eiginkonumar
en það fer mikið eftir þjálfaranum
hvort um eitthvað slíkt er að ræða.
í byrjun var bókstaflega ekkert
gert hér hjá Anderlecht fyrir okkur
konurnar. En síðan Aari Hahn, yfir-
þjálfari Anderlecht, tók við hefur
eiginkona hans reynt að koma okkur
öllum saman. Við höfum til dæmis
farið saman á snyrtinámskeið hjá
Lancome. Svo höfum við farið saman
út að borða og ýmislegt fleira og
mórallinn er miklu betri núna heldur
en hér áður.
Það vill oft myndast öfundsýki
milli eiginkvenna knattspymu-
mannanna. Þó fannst mér öfundsýk-
in vera meiri milli eiginkvennanna
hjó Lokeren heldur en hjá okkur.
Ég held að öfundsýkin sé meiri hjá
konum leikmanna minni félaganna,
eins og til dæmis Lokeren. Þar eru
kannski bara nokkrar sem geta leyft
sér einhvem munað og þær skara
nóttúrlega fram úr hinum í klæða-
burði og öðru.
Við eiginkonumar leggjum mikið
upp úr því að fara á völlinn og förum
fínt klæddar. Fyrir okkur er þetta
eins og að fara út á laugardagskvöldi
á íslandi. Þetta er kannski eini dag-
urinn i vikunni sem við förum út úr
húsinu,“ segir Ólöf og hlær.
Jafnupptekin og Arnór
Arnór fór út í atvinnumennsku
aðeins sextán ára gamall og þá voru
þau Ólöf byrjuð að vera saman.
„Þegar ég var sextán ára hvarflaði
það ekki að mér hversu miklar breyt-
ingar yrðu við þetta á lífi mínu,“
sœir Ólöf þegar hún rifjar þetta upp.
„Ég ætlaði að vera úti í eitt ór og
eftir það ár pakkaði ég öllum mínum
styttum og albúmum niður og fór
heim aftur. Ég bjóst ekki við að þetta
yrði neitt meira en þetta eina ár og
hugsaði ekkert meira út í það.
Svo samdi Arnór í þijú ár í viðbót
og þá fór ég út aftur en ég gerði mér
engan veginn ljóst hversu rosalega
erfitt þetta yrði í byrjun. Núna er
þetta hins vegar orðið allt annað.
Ég hef komið mér vel inn í málið og
stundum liggur við að ég sé jafnupp-
tekin og Arnór.
Ég byrjaði á að fara í snyrtisér-
fræðiskóla en hætti eftir ár. Það
gekk ekki af því ég var svo lítið kom-
in inn í málið. En síðan hef ég farið
á ljósmyndanámskeið og blómanám-
skeið. Þetta voru stutt námskeið sem
gáfu engin próf en ég hafði mjög
gaman af þessu. Ég fór líka á nám-
skeið í vefnaði. Það gaf heldur engin
próf, þó svo mín verk hafi verið not-
uð á sýningum.
f vor lýk ég svo tveggja ára námi
í fararstjórn og öðru sem lýtur að
ferðamannaþjónustu. Það felst í því
að ég læri að vera fararstjóri og
skipuleggja veislur og fundahöld."
Sýningardama
„Ég hef líka fengist svolítið við að
sýna föt. Ég hef sýnt fyrir Nato og
danskar verslanir. Eins hef ég sýnt
fyrir Trade Center í Brussel og svo
fyrir Lokeren, en þar hef ég verið í
Qögur ór að sýna.
VERTU VISSUM