Dagblaðið Vísir - DV - 17.08.1987, Qupperneq 4

4
I
MÁNUDAGUR 17. ÁGÚST 1987.
Fréttir
Steingrímur Hermannsson utanríkisráðheira um Flugstöðvarmálið:
Undrandi á afskiptum Jóns
ég mun óska eftir þvi í ríkisstjóm að starfshættir verði með öðrum hætti
„Ég verð að játa að óg varð mjög
undrandi að lesa þær fréttir í blöðun-
um að Jón Baldvin Hannibalsson
fjármálaráðherra væri að láta ranns-
aka kostnaðinn við flugstöðvar-
bygginguna. Þau mál heyra undir
mig“, sagði Steingrímur Hermanns-
son, utanríkisráðherra, í viðtali við
DV.
„Strax þegar ég tók við starfi utan-
ríkisráðherra skoðaði ég þetta mái
mjög vandlega og kjmnti það síðan
í ríkisstjóminni. Þar lagði ég fram
þær skýringar sem mér höíðu verið
gefaar um ástæður þess að kostnað-
ur við bygginguna fór þetta mikið
fram úr áætlun. Ég lagði til á ríkis-
stjómaríundinum að fjármálaráðu-
neytið og utanríkisráðuneytið fæm
saman í saumana á þessu máli og
það var samþykkt. Því varð ég undr-
andi að lesa um það að fjármálaráð-
herra hefði án samráðs við mig
óskað eftir athugun ríkisendurskoð-
unar. Ég mun síðan óska eftir því á
ríkisstjórnarfandi að starfshættir
verði framvegis með öðrum hætti.“
Steingrímur sagðist í sjálfa sér
ekkert hafa á móti því að fjármála-
ráðuneytið athugaði málið en
sagðist telja það eðlilegt að Jón
Baldvin hefði farið fram á það við
sig að hann óskaði eftir athuguninni.
Jón Baldvin sagði í samtali við
DV að um síðustu áramót hefóu
þingmenn fengið þær upplýsingar
að kostnaðurinn væri innan marka
kostnaðaráætlunar. í stjómarmynd-
unarviðræðunum hefði síðan verið
sagt að umframkostnaður væri 400
milljónir rúmar en nú væn þetta
orðinn milljarður. Steingrímxu1 var
spurður hvers vegna þetta hefði
breyst svona á aðeins 8 mánuðum.
„Eg veit ekki alveg við hvað Jón
er að miða þarna en ég verð að segja
eins og er að ég varð undrandi þegar
ég sá þessar kostnaðartölur fyrst.
Þama mun þó hafa átt sér stað ein-
hver misskiiningur. Þegar farið var
fram á 600 milljón króna lánsheimild
í fyrra héldu þfagmenn að þar væri
um lokalánsheimild að ræða. Hún
var að vísu skorín niður en sérfræð-
ingar hér segja mér að þetta hafi
alls ekki verið lokalánsheimild held-
ur hefði þetta átt að duga fyrir árið
í ár,“ sagði Steíngrímur.
• Utanríkisráðherra sagðist ekki
vera að afeaka neitt með þessu, millj-
arður fram úr kostnaðaráætlun væri
mikil tala.
-S.dór
Snæfellsás ’87:
Sólaræfingar á Snæfellsnesi
Um helgina var haldið óvenjulegt
mót á Amarstapa á Snæfellsnesi. í
frétt frá mótshöldurum segir: „Til-
gangur þessa móts er að gefa
áhugafólki um mannrækt tækifæri
til að víkka reynslusvið sitt, kynnast
nýjum leiðum og fleiri kostum til
eflingar heilsu og aukinnar lífefyll-
ingar."
Á fjórða hundrað manns var á
Amarstapa til að taka þátt í mótinu.
Dagskrá mótsins var fjölbreytt. Þar
hafa verið kynntar eftirfarandi að-
ferðir: nálarstungumeðferð, heilun,
álfabyggðir, vitundarsvið mannsins,
ásatrú, stjörnulíffræði, yin/yang,
rúnagaldur, hlutskyggni, tarot-lest-
ur, leiðsögn rúnanna, kristallalækn-
ingar, tai chi, kristallatæki,
baháí-trúin og kirlian ljósmynda-
taka.
Sveinbjöm Beinteinsson allsheij-
argoði sagði að hann hefði verið með
blót á laugardagskvöld og hefðu
margir mætt og væri hann ánægður
Solaræfingar á Arnarstapa. Stapafell í baksýn.
DV-myndir Brynjar Gauti.
með mótið. „Veðrið hjálpar til,“
sagði Sveinbjöm. Hann sagði að um
eitt hundrað manns væri í flokki
ásatrúarmanna en aðeins væm þijú
eða fjögur á mótinu.
Gestur Guðnason var ásamt fleir-
um í sólaræfingum undir stjóm
Skúla Magnússonar. Gestur sagði
að með sólaræfingum færi blóðrásin
á stað og munurinn á þessari leikfimi
og þeirri vestrænu sem við þekkjum
er að sólaræfingamar em hægari
og gefa ákveðna vellíðan.
Reistur var pýramídi þar sem að
sögn mótsgesta safaast saman orka.
Snæfellsjökull er meðal sjö sterkustu
orkustöðva á heiminum. Enda er
mikill fjöldi erlendra manna sem
sækir mótið á Amarstapa en það er
kallað Snæfellsás 87. Víðs vegar um
jörðina hefur fólk safaast saman til
að hugleiða frið og ljós þessa daga.
Áætlað er að um 55 milljónir manna
hafi tekið þátt í hugleiðslunni.
-sme
I dag mælir Dagfari
fiska en hann veiddi.
Auðvitað skilur maður það vel að
Skúli reiðist yfir því að hafa verið
almennilegur við ráðuneytið ef ráðu-
neytið er ekki almennilegt í staðinn.
Sérstaklega þegar honum er gert að
sanna sakleysi sitt með því að sýna
fram á að hann veiddi jafnmikið og
hann seldi eða að hann hafi ekki
selt meira en hann veiddi. Skúli ætl-
ar í mál við ráðuneytið til að hreinsa
sig af þessum árásum. En ráðuneytið
situr við sinn keip. Þar eru menn
búnir að margreikna og bera saman
og fá það alltaf út að Skúli hafi selt
meira en hann veiddi.
Þetta finnst Dagfara vera
heimskulegt hjá ráðuneytinu. Ef ís-
lendingar geta selt meira en þeir
veiða hlýtur það að vera gróði fyrir
þjóðarbúið og kvótastefaan er í
rauninni að sanna ágæti sitt með
þeirri þróun hjá útgerðinni að hún
getur selt meira heldur en hún veið-
ir. Þetta getur jafavel endað með því
að menn geti selt án þess að veiða
og þá er auðvitað bjöminn unninn
og þorskstofainn varanlega vemd-
aður. Skúli Alexandersson er eigin-
lega að sanna það sjálfúr að kvótinn
sé af hinu góða þegar hann getur
selt meira en harrn veiðir. Er þetta
ekki fundið fé? Dagfari
annmarka og mótmæli. Hefur svo
gengið í nokkur ár og kvótinn í veið-
inni hefur tekist svona og svona
vegna þess að það er dýrt að gera út
á fisk sem ekki má veiða. Hins vegar
hefur kvótinn á útgerðarkontórun-
um í landi gefist mikið betur. Þar
hafa menn keypt og selt veiðikvóta
og svo var komið að þeir græddu
mest á útgerðinni sem aldrei sóttu
sjóinn en seldu kvótann sinn fyrir
góðan prís. En það er nú annað mál.
í einhveiju bríaríi tók sjávarút-
vegsráðuneytið upp á því einn
daginn að bera saman veiðitölur og
sölumagn einstakra útgerðarfyrir-
tækja og uppgötvaði þá sér til
undrunar að sumum þeirra hafði
tekist að selja fleiri fiska heldur en
komu upp úr sjónum samkvæmt
aflaskýrslum. Þetta varð til þess að
ráðuneytið gerði sérstaka rannsókn
á málinu og fann það út að annað-
hvort hefðu fiskamir vaxið og veiðst
í landi ellegar hitt að útgerðarfyrir-
tækin hefðu einfaldlega svindlað og
veitt meira en þau máttu.
Ekki var samt gefið upp hver þessi
fyrirtæki vom enda er það alltaf
hemaðarleyndarmnál á íslandi
hveijir svindla. Sérstaklega ef það
em stórlaxamir sem svindla. En
I mitt í öllum leyndardómnum rís upp
Hér fyrr á öldinni risu upp mikil og
söguleg málaferli vegna embættis-
verka Skúla sýslumanns Thorodds-
ens sem var frægur maður í
íslandssögunni fyrir afekipti sín af
stjómmálum. Þessi málaferli gengu
almennt undir nafainu Skúlamál og
hafa meðal annars orðið einum þing-
mönnum Alþýðbandalagsins að
yrkisefhi þegar hann samdi leikrit
fyrir Þjóðleikhúsið um uppreisnina
á ísafirði. Verða þau ekki rifjuð frek-
ar upp en er þó getið hér vegna þess
*að nú er risið upp nýtt mál sem einn-
ig gengur undir naihinu Skúlamál.
Em þau kennd við Skúla nokkum
Alexandersson sem er þingmaður
fyrir Alþýðubandalagið eins og leik-
ritaskáldið og gegnir þingmennsku
fyrir Vesturland. Skúli þessi er út-
gerðarmaður og stórgrósser á Hellis-
andi eins og góðum allaballa sæmir
og hefur orð á sér fyrir að vera eins
og fólk er flest, sem er ekki eins og
góðum allaballa sæmir. Allaballam-
ir em nefhilega yfirleitt hafair yfir
það böl að vera eins og við hin. En
látum það vera.
Til að forða þjóðinni frá því að éta
útsæðið í hafinu hefur núverandi
sjávarútvegsráðherra beitt sér fyrir
kvótafyrirkomulagi í fiskveiðum og
komist upp með það þrátt fyrir ýmsa
Skúlamál hið nýja
Skúli Alexandersson, útgerðarmað-
ur Jökuls á Hellisandi, og heldur þvi
fram að ráðuneytið sé að ofeækja sig
og bera upp á sig svindl, alsaklausan
manninn. Kemur fram í viðtali við
Skúla að hann og þeir hjá Jökli
hafi verið sérlega samvinnuliprir
þegar beðið var um skýrslur og ráðu-
neytið hafi jafavel fengið upplýsing-
ar um innanlandssölu sem þeir hefðu
þó vel getað sleppt að tíunda. Hann
kannast ekki við það, hann Skúli,
að hafa selt fleiri fiska en hann seldi
né heldur að hann hafí selt fleiri