Dagblaðið Vísir - DV - 03.11.1988, Qupperneq 15

FIMMTUDAGUR 3. NÓVEMBER 1988.
15
Tvær sögur af
stjórnmálamönnum
„Allir vita, að Stefán hefur þegar tryggt sér löggjafarvaldið, með oddaat-
kvæði sínu á Alþingi,“ segir í greininni. - Stefán Valgeirsson alþingis-
maður.
Það hefur verið haft á orði núna
undanfarið að Alþingi njóti ekki
lengur þeirrar virðingar sem það
áður hafði. Það hlýtur þá að vera
sök <m.a. þeirra stjórnmálamanna
sem sjálfir halda ekki þeirri virð-
ingu í heiöri.
Fjármálaráðherrann
Það er með ólíkindum hvernig
sumir stjórnmálamenn haga mál-
flutningi sínum. Þannig virðast
sumir þeirra ekki skirrast við að
gera gys að greind kjósenda og
beinlínis misbjóða skynsemi
þeirra. í fréttum að undanfornu
hefur t.d. fjármálaráðherra lands-
ins haldið því fram í öngum sínum
yfir fjárlagahallanum að hann stafi
m.a. af því að fyrirtaekin í landinu
skuldi ríkinu um 2 milljarða króna
vegna vangoldins söluskatts.
í sjálfu sér jafngildir slík yfirlýs-
ing að því sé lýst yfir að fyrirtækin
hafi stolið þessum peningum af
hinu opinbera. Nú vita allir, sem
vilja vita, að þessi vangoldni sölu-
skattur er að langmestu leyti til
kominn vegna áætlana skatt-
heimtuaðila á fyrirtæki og ein-
staklinga sem ekki hafa skilað
söluskattsskýrslum og þeim ber
því engan söluskatt að greiða!
Það kæmi ekki á óvart þó að
meira en helmingurinn af þessari
„svokölluðu“ skuld fyrirtækjanna
væri þannig til kominn og inn-
heimtist þvi aldrei. Svona mál-
flutningur hlýtur alltaf aö verða
KjaUarinn
Sólveig Pétursdóttir
lögfræðingur,
varaþingmaður fyrir
Sjálfstæðisflokkinn í Reykjavík
léttvægur fundinn og er sýnilega
til að villa um fyrir fólki.
Handhafi allsherjarvalds?
Annað ágætt nýlegt dæmi um
stjómmálamann og kyndugar at-
hafnir hans er framkomin þings-
ályktunartillaga Stefáns Valgeirs-
sonar um tafarlausa stöðvun fram-
kvæmda viö Ráðhús Reykvíkinga
við Tjörnina. Dugi tilmæli Alþingis
ekki til stöðvunar þá skulu forsetar
Alþingis vinna að því fyrir dóm-
stólum að stöðva framkvæmdir.
Heyr á endemi!
Allir vita að Stefán hefur þegar
tryggt sér löggjafarvaldið með
oddaatkvæði sínu á Alþingi. Og
með ráðsmennsku sinni yfir millj-
arða „skussasjóði" hefur hann í
raun tryggt sér framkvæmdavald-
ið, eða a.m.k. dálaglegan hluta þess.
En aö honum dytti líka í hug að
seilast til dómsvaldsins hefði lík-
lega fáum komið til hugar. - Eða
er þessi þingmaður kannski bara
að gera gys að sjálfum sér?
Stjörnuflokkurinn
I þessari sömu þingsályktunartil-
lögu Stefáns Valgeirssonar skal
forsetum Alþingis falið að fá 3
„trausta" lögfræöinga til aðstoöar
í ráðhúsmálinu. Það væri gaman
að vita hvernig Stefán hugsar sér
þessa flokkun á lögfræðingum.
Megum við kannski eiga von á því
að íbúar þessa lands verði almennt
dregnir í dilka eins og hvert annað
sauðfé?
Ef svo er hlýtur þessi sami þing-
maður, meö öll sín völd, að fara í
„stjörnuflokkinn" og því tilvalinn
til útflutnings, að vísu með til-
heyrandi niðurgreiðslum. Það væri
kannski þess virði? - Ég tala nú
ekki um ef fjármálaráðherra lands-
ins fengi að fljóta með, enda hag-
vanur í útlöndum.
Sólveig Pétursdóttir
„Og meö ráðsmennsku sinni yfir millj-
arða „skussasjóði“ hefur hann 1 raun
tryggt sér framkvæmdavaldið, eða
a.m.k. dálaglegan hluta þess.“
Skólastefna?
Við sem eigum börn á skólaaldri
höfum góða möguleika til þess að
bera saman skóla eins og þeir voru
og eins og þeir eru. Viö slíkan sam-
anburð kemur ekki endilega í ljós
að skólarnir hafi batnað eða versn-
að. Á hinn bóginn komumst við að
raun um aö þeir hafa breyst. Náms-
efnið er tekið öðrum tökum auk
þess sem það tekur breytingum
vegna breytinga á mörgum sviðum
í umhverfi okkar.
Markmið eru betur skilgreind og
alls konar fyrirmæh eru bundin í
námsskrám í stað þess að kennarar
raunverulega semji sínar eigin
námsskrár hver og einn í samræmi
við það sem þeim hentar. Hinir
svokölluðu sérskólar hafa margir
hverjir verið seinir til aö taka við
sér og hafa aðeins að litlu leyti fylgt
þeirri þróun sem orðið hefur ánn-
ars staðar. í reynd hafa sumir þess-
ara skóla einangrast í skólakerf-
inu.
Sérgreinakennarar hafa yfirleitt
ekki fengið sams konar menntun
til kennslu og kennarar við al-
menna skóla og byggja því á ann-
ars konar grunni. Sem betur fer
hafa þó verið gerðar ráðstafanir til
úrbóta og ástandið hefur batnað
hvað þetta varðar. Til þess að fylgj-
ast með þróun skólamála almennt
er að sjálfsögðu ekki nóg að kenn-
ararnir séu menntaðir til kennslu,
þar þarf fleira að koma til.
Stjórnendur skóla
Stjórn þess skóla sem ég kenni
viö hefur verið í höndum skóla-
KjaUariim
Guðmundur Axelsson
framhaldsskólakennari
gjarna verið úthlutað tveimur full-
irúum í nefndinni.
Hvernig sem á því stendur hefur
aldrei verið í nefndinni maður sem
hægt væri að kalla skólamann.
Slíkur fulltrúi væri í reynd einnig
fulltrúi nemenda þar sem hkur eru
á að þekking slíks manns á skóla-
starfi sé að hluta byggð á niðurstöö-
um rannsókna á því hvað hentar
nemendum og hvernig best er að
koma því á framfæri við þá.
Eins og nefndin hefur verið skip-
uð eru því miður líkur til að tillög-
ur og störf nefndarinnar gangi að
mestu út á það að fylgja eftir hlut-
um eins og útvegun tækja og hús-
næðis eða m.ö.o. hlutum sem ekki
tengjast faglegu skólastarfi. Auð-
vitað kemur þetta skólastarfinu við
„Til þess að fylgjast með þróun skóla-
mála almennt er að sjálfsögðu ekki nóg
að kennararnir séu menntaðir til
kennslu, þar þarf fleira að koma til.“
stjóra og skólanefndar. Skóla-
nefndin er þannig skipuð að þau
fagfélög sem málið varðar eiga
hvert sinn fulltrúa og formaður er
tilnefndur af menntamálaráð-
herra. í reynd hefur það verið svo,
að undanfarið hefur formaðurinn
oftast verið fulltrúi eins þessara
félaga (oftast þess sama) eða með
öðrum orðum, einu félaginu hefur
en er ekki afgerandi um gæði þess.
Ef til vill er nefnd sem skipuð er
eins og að framan greinir hagstæð
ráðherrum. Þeir þurfa þá allavega
síður að óttast að þeim berist tillög-
ur um breytingar og framkvæmdir
studdar svo sterkum faglegum rök-
um að ekki verði undan vikist að
gera eitthvað.
Samkeppni
Það fólk sem útskrifast úr skólum
og kemur út á vinnumarkaðinn
verður strax þátttakendur í sam-
keppni um þau störf sem í boði
eru. Þetta fólk er sem sagt strax
komið í samkeppni við okkur sem
fyrir erum. Stundum heyrir maður
því haldið fram að ákveðin íhalds-
semi eða afturhaldssemi sé ríkj-
andi varðandi breytingar á námi,
einkum á ýmsum sérsviðum þar
sem atvinnuframboð er tiltölulega
lítið.
Menn berjast með kjafti og klóm
gegn því aö breytingar sem horfa
til framfara eigi sér stað eingöngu
vegna þess að þeir telja að öll
menntun og þekking sem er meiri
en þeirra eigin sé af hinu illa, enda
sé urn að ræða ógnun við stöðu
þeirra og hagi og því færri sem afla
sér meiri menntunar þeim mun
betra. Mönnum hættir til að
gleyma því að ótti af þessu tagi
ætti að vera algerlega ástæðulaus.
Margra ára eða áratuga reynsla
manna í starfi hlýtur á hverjum
tíma að vega þungt til mótvægis
við framfarir í námi og kennslu
enda verða úrbætur á þessum svið-
um oftast þannig til að bætt er inn
i námsefni hlutum sem reynslan
hefur sýnt að gefast betur.
Guðmundur Axelsson