Dagblaðið Vísir - DV - 02.12.1988, Blaðsíða 12

12
FÖSTUDAGUR 2. DESEMBER 1988.
Spumingin
Trúir þú á endurholdgun?
Árni Gylfason, atvinnulaus: Já, alveg
tvímælalaust, ég er alveg tilbúinn til
þess.
Jón Guðmundsson þjónn: Já, alveg
hiklaust.
Samúel Helgason, atvinnulaus: Nei -
við erum bara mold og ekkert annað.
íris Daníelsdóttir nemi: Nei, en ég
trúi samt á annað líf.
Elín Sigurðardóttir, vinnur í mót-
töku: Nei, en ég trúi samt á líf eftir
dauðann.
Oddný Sverrisdóttir nemi: Nei, við
lifum bara einu sinni - það er alveg
nóg.
Lesendur
Frystingin í
„Chrysler“-búning?
J.K.Ó. hringdi:
Ég var að lesa í DV í gær frétt
og viðtal við fiármálaráðherra, Ól-
af Ragnar Grímsson, um sjávarút-
veginn, undir fyrirsögninni „Upp-
stokkun eins og hjá Chrysler". Seg-
ir þar að greinilegt sé að íjármála-
ráðherra hafi orðið fyrir miklum
áhrifum af Lee Iacocca, forstjóra
Chrysler-verksmiðjanna í Banda-
ríkjunum, og að nú þyrfti að verða
svipuð uppstokkun hér í íslenskum
sjávarútvegsfyrirtækjum og hefði
orðið hjá þessu bílaframleiðslufyr-
irtæki þegar áðurnefndur Lee
Iacocca tók þar við stjórninni.
Fjármálaráðherranum láðist að
geta þess, eða a.m.k. kom það ekki
fram í fréttinni, að Lee þessi Iacoc-
ca strengdi þess heit að taka ekki
laun umfram einn dollara á ári fyrr
en hann hefði snúið taprekstri
verksmiðjunnar í gróða. Og þetta
hefur honum nú tekist þarna fyrir
vestan.
Skyldu hinir gegnisbreytingar-
glöðu forsvarsmenn SH og Sam-
bandsfrystihúsanna taka sér eitt-
hvaö slikt í munn? Auðvitaö ekki.
í hinum hálfþjóðnýtta rekstri flsk-
Lee lacocca forstjóri og Ólafur Ragnar Grímsson fjármálaráðherra. Sá síðarnefndi leggur til uppstokkun með
Chrysler sem fyrirmynd.
vinnslunnar á Islandi er ekki að
finna menn sem láta svona orð
falla. Það væri hins vegar æskilegt
að þannig hugsandi menn væru í
forsvari fyrir íslenskan sjávarút-
veg. Reginmunurinn er e.t.v. sá að
í Bandaríkjunum eru forstjórastöð-
ur stórra fyrirtækja mannaðar
þeim sem „hafa efni á“ að vera í
stöðu æðstu stjórnenda og geta því
einbeitt sér að rekstrinum en eru
ekki sífellt að glíma viö „eigin
vandamál", kannski hluti eins og
vasadagpeninga til ferðalaga, bygg-
ingu einkahúsnæöis eða þaðan af
lítilmótlegri einkamál.
En auðvitað er gott að fjármála-
ráðherra hefur næmt auga fyrir
bættum úrræðum og veit hvar á
að leita samanburðar. Sennilega
gerir hann réttan samanburð á
Chrysler-verksmiðjunum annars
vegar og lýðveldinu íslandi hins
vegar að því er mannfjölda varðar.
Og alla vega er hægt að vera hon-
um sammála um að sjávarútveg
hér á landi eigi að líta á sem eitt
stórt fyrirtæki. Fyrir slíkan rekst-
ur þyrfti þá heldur ekki nema einn
forstjóra.
Þjóðargjaldþrot og játning:
Tek undir með Jóni
Gunnar Þorsteinsson hringdi:
Ég las einhverja þá bestu kjall-
aragrein um stjórnmál í DV sl.
mánudag (28. nóv.) sem ég hefi séð
lengi. Hún var eftir Jón Magnússon
lögmann. Ég get tekiö undir hvert
orð sem þar stóð.
Þessi grein var pólitísk aö sjálf-
sögðu en hún var sanngjöm og
heiöarleg í senn og þaö er meira
en hægt er aö segja um pólitísk
skrif nú á dögum hér á landi. Þarna
gegnumlýsir hann stjórnmála-
flokkana hvem af öðrum og gerir
þaö svo nettlega að verður af hin
besta skemmtun en án þess að
greinin missi gildi sitt.
Svona eiga fleiri að taka á málun-
um því aö það er enginn stjórn-
málaflokkur hér á landi í dag sem
getur þjónað sem hornsteinn fyrir
einn eða annan, að ekki sé nú talað
um stefnumál, og hræsni er því
best að viðhafa sem minnsta í skrif-
um af þessu tagi. Eöa, eins og Jón
segir réttilega á einum stað í grein-
inni: „Hver þjóö uppsker pólitískt
það sem hún sáir pólitískt. Á þessi
þjóð nokkuð annað skilið en þjóð-
argjaldþrot eftir þvilíka sáningu?"
Sjónvarpsdagskrá RUV:
Ekki burðugt fyrir börnin
Móðir frá Akureyri skrifar:
Ég er fimm bama móðir og hef
sjónvarp á heimilinu en hvorki Stöð
2 né video. Nú er svartasta skamm-
degið mnnið upp og börnin farin að
horfa meira á sjónvarpið. En það sem
Sjónvarpið býður upp á er ekki þaö
besta í heimi, og heldur ekki það
næstbesta. - Það er yfirleitt endur-
tekið efni og alltaf sýnt á matartíma,
sem er alveg óþolandi fyrir flestar
mæður.
Hvers vegna reynið þið ekki að
bæta við dagskrána góðu efni, t.d.
teiknimyndum, og byrjið dagskrána
kl. 5 síðdegis og hafið hlé frá kl. sjö
til hálfátta eða jafnvel til kl. átta. -
Þetta fyrirkomulag væri stórkostlegt
fyrir mæður.
Og enn eru sunnudagar til stór-
skammar hjá Sjónvarpinu. Ég er al-
veg sammála því sem strákurinn úr
Mosfellssveit lýsti í sínu bréfi og tek-
ur dæmi um; að sýna svarthvíta
hundleiðinlega mynd frá kl. 3-6! -
Ég held að þið ættuð að fara að hugsa
ykkar gang frekar en nú er því Stöö
2 er farin aö skáka ykkur. En
kannski er það ykkur bara fyrir
bestu.
Þið hjá ríkissjónvarpinu virðist
draga lappimar með aö festa kaup á
góöu efni þar til það er keypt úr
höndunum á ykkur, sbr. handbolt-
ann, fegurðarsamkeppnina o.s.frv. -
Mínum börnum finnst jóladagskrá
Sjónvarpsins yfirleitt leiðinleg. Þið
hljótið þó aö geta boöið bömum upp
á góðar teiknimyndir og þviumlíkt
yfir jólin, úr því að Stöð 2 er með
bamaefni frá kl. 8-13. - Skárra væri
það nú!
Undanfari framlífs
Ingvar Agnarsson skrifar:
Líf er ekki ætíð eftirsóknarvert,
því stundum er verra að lifa en
deyja. - „Líf er ekki líf til fulls, fyrr
enþað er sama sem farsæld" (H.P.).
Sá sem veldur öðmm mönnum
ófarsæld, vitandi vits, meö ein-
hverjum hætti er allra aumastur,
jafnvel þótt hann sýnist lifa í vel-
lystingum og hreyki sér hátt, því
uppgjör bíður allra þá héðan er
flutt. - Enginn skyldi hreykjast, því
veraldargengi er valt og til þess
lánað mönnum að þeir láti aðra
njóta gæðanna raeð sér.
Hið mikla uppgjör bíður allra að
loknu jarðlífi og við tekur framlíf
á annarri stjörnu. Þá verður ekki
spurt um skammvinnan stundar-
hag, heldur um það, hvemig lífinu
hafi verið varið í þágu lífsins. - Því
hver og einn skapar sér eigin fram-
tíð.
Sá, sem sýnt hefur lífinu lotning
og leitast viö að vernda það og
styöja, hann á vísa vist meðal
lengra kominna samherja á lífs-
stjörnu þeirri, sem hann hefur búið
sér búsetu á með breytni sinni
gagnvart lífinu, í stuttri jarðvist.
Togast á í Borgaraflokknmn:
Albert kemur
og Albert fer
Ólafur Halldórsson hringdi:
Ég er einn þeirra sem hafa stutt
og kosiö Borgaraflokkinn þótt ég sé
ekki flokksbundinn. Ég beið því
spenntur eftir niðurstöðum fundar
flokksins um atvinnumál sem hald-
inn var í gærkvöldi (29. nóv.).
Það var svo í morgunútvarpinu í
morgun að ég heyrði viðtal við sjálf-
an formanninn, Albert Guömunds-
son, sem sagði að hann myndi ekki
láta flokksmenn sína og stuðnings-
menn sitja í fyrirrúmi um vitneskju
um það hvort hann yfirgæfi flokkinn
og tæki viö sendiherrastöðu í París.
Utanríkisráðherra myndi ganga fyr-
ir í því máli! Þetta þykir mér furðu-
legt í meira lagi því að ég hafði áður
heyrt hann segja að hann þyrfti að
ræða við félaga sína í Borgaraflokkn-
um og aðra, þ. á m. fjölskyldu sína,
áöur en hann gæfi nokkurt svar til
ráöherra um ákvörðun.
Á áðurnefndum fundi Borgara-
flokksins var það hins vegar Guö-
mundur J. Guðmundsson sem lét
móðan mása og það svo að margir
fundu ískaldan hroll streyma niður
eftir bakinu á sér. Hann talaði um
atvinnuleysi, kreppu og svartnætti
sem væri framundan. Hann hefur
þar áreiðanlega lög að mæla. Albert
deplaði hins vegar ekki auga, hann
bara kom og fór án þess að gefa
nokkra yfirlýsingu í það skiptið. Nú
er hins vegar boðaður fundur nk.
laugardag hjá Borgaraflokknum um
máhð og ætti þetta þá að hggja ljósar
fyrir.
Við vitum öll að ef Albert fer til
Frakklands er flokkur hans ahur því
að flokkurinn var stofnaður af hon-
um og fyrir hann. Og þótt margir séu
til kallaðir úr þingmanna- og vara-
þingmannaliði flokksins verður nýr
formaður, varaformaöur og önnur
forystusveit varla samþykkt án und-
angengins og tafarlauss samþykkis
landsfundar. Nema þetta hafl allt
verið „geirneglt" löngu fyrirfram!
Þrir úr forystusveit og þingmannaliði Borgaraflokksins: Benedikt Bogason,
Júlíus Sólnes og Ásgeir Hannes Eiríksson.