Dagblaðið Vísir - DV - 26.02.1990, Page 12

12
MÁNUDAGUR 26. PEBRÚAR 1990.
Spumingin
Áttu gæludýr?
Brynjar Unnsteinsson, 8 ára: Já, lít-
inn eins árs kettiing.
Sigurður Sólmundarson, 12 ára: Já,
tvo páfagauka sem heita Larry og
Balki.
íris Hrafnkelsdóttir, 17 ára nemi:
Ekki núna en átti hamstur og fiska
þegar ég var yngri.
Ragnar Santos, 18 ára: Já, eina þrett-
án ára læðu.
Ásta Guðrún Jóhannesdóttir, 13 ára:
Já, tveggja ára labradorhund sem
heitir Boris.
ám-7
Linda Ragnarsdóttir, 14 ára: Já, fimm
fullorðna hamstra, níu unga og fress-
kött sem heitir Bonsi.
Lesendur
i>v
Hugmyndir á fundi Verslunarráðs:
Eru þetta börn?
Gísli Guðmundsson skrifar:
Á aöalfundi Verslunarráðs ís-
lands, sem haldinn var nýlega, var
m.a. rætt um að tvöfalda þyrfti út-
ílutning landsmanna nú strax fyrir
áramót ef þjóðin ætti ekki að drag-
ast aftur úr nágrannaþjóðunum. -
Ekkert nema stöðnun er fram und-
an á sviöi útflutningsverslunar
landsmanna, samkvæmt skvrslu
frá OECD.
Á þessum fundi Verslunarráðs-
ins var einnig mikið rætt um
harðnandi samkeppni á heims-
markaði og þá möguleika sem ís-
land hafi til að bregðast við breytt-
um aðstæðum. íslensk fyrirtæki
gætu t.d. tekið aö sér aö selja og
dreifa vörum til þriðja lands og
gegnt þannig miklu hlutverki í al-
þjóðaverslun á komandi árum -
ekki síst vegna legu landsins milli
Bandaríkjanna og Evrópu.
Þarna var enn einu sinni minnst
á Keflavíkurflugvöll og nú sem
vannýtta auðlind á þessu sviði. Þar
mætti hugsa sér aö staðsetja eins
konar alþjóöa fríhöfh sem hefði
aðdráttarafl fyrir verslun og viö-
skipti erlendis frá. - Þetta er nú
ekki í fyrsta skipti sem minnst er
á alþjóða fríhöfn á Keflavíkurflug-
velli!
En það er eins og þeir sem nú
tala um þessa hluti hafi aldrei heyrt
eða verið sagt frá flokki hér á landi
sem heitir Alþýðubandalag og ræð-
ur yfir eða hefur a.m.k. neitunar-
vald í ríkisstjórn íslands um þessar
mundir! Hafa aðilar innan Versl-
unaráðsins ekki þá dómgreind til
aö bera að sjá að hér verður ekkert
gert í þessa veru á meðan kommún-
istar í Alþýðubandalaginu (nú kall-
aðir sósíalistar) eru kosnir á þing,
rétt eins og þeir væru hver annar
venjulegur lýðræðisflokkur?
Trúa þeir í Verslunarráðinu því
að við Islendingar getum að ein-
hverju marki fetað í fótspor Lúx-
emborgara sem hafa engan inni-
byrgðan móral af þjóðemishroka
eins og við - þjóð sem keppir við
aörar nágrannaþjóðir um að lokka
til sín erlent fjármagn til varð-
veislu í bönkum og byggingum með
aðsetri fyrir alþjóðastofnanir sem
fá að starfa í Lúxemborg skatt-
frjálst, með því skilyrði einu að
ráða innlent vinnuafl í störf hjá
þessum stofnunum.
Allt þetta er fjarlægt hugsunar-
hætti íslenskra ráðamanna (ekki
fólksins í landinu) og verður áfram
á meðan sú ónáttúra ræður hugum
stjórnmálamanna (líka innan
Framsóknarflokks og Sjálfstæðis-
flokks) að hér megi engu breyta
nema þaö þjóni hagsmunum ein-
stakra manna og samtaka innan
þessara flokka.
Sennilega er það Alþýðuflokkur-
inn sem í dag er hvaö fijálslyndast-
ur í þessum efnum en hann má sín
einskis gegn ofurvaldi Alþýðu-
bandalagsins annars vegar og
hræðslu Framsóknar- og Sjálfstæð-
isflokks hins vegar. - Því er það
eins og aö hlusta á börn - ef ekki
„barnabörn" - á aðalfundi Versl-
unarráðsins þegar rætt er í alvöru
um aö efnahagslega einangrun ís-
lands þurfi að ijúfa! Hana hefur
verið reynt að rjúfa í áratugi án
árangurs, og við það situr.
Frá síðasta aðalfundi Verslunarráðs Islands. - Jean-Paul Schmit frá Lúxemborg í ræðustóli.
Frá atkvæðagreiöslu í Dagsbrún um núlllausnina svokölluðu.
Óánægja með núlHausnina:
Orð í belg um tímatal
Eysteinn G. Gíslason skrifar:.
Undanfarið hafa sést greinar í blöð-
um um það gamla deilumál hvenær
aldamót séu. Óneitanlega sýnist þar
stundum vera reynt að flækja einfalt
mál til að fá fram ákveðna niöur-
stöðu. Hér með skal bent á sjónarmið
sem undirrituöum finnst óumdeilan-
legt, og hafa þó sjálfsagt margir bent
á það áður.
Viö miðum tímatal okkar við fæð-
ingu Krists, og ættu þá jól og áramót
reyndar að vera á sama tíma eins og
áður mun hafa tíðkast. Látum eins
og svo sé enn. Einu ári eftir fæðingu
Krists, þegar hann var ársgamall,
hófst árið 2. í lok þess voru liðin 2
ár frá fæðingu hans - ekki í byrjun
þess. Á sama hátt voru liðin 10 ár frá
fæðingu Krists í lok ársins 10, hundr-
að ár í lok ársins 100, eöa ein öld.
Önnur öld byijaði þá á áramótum
100 og 101. Þúsund ár voru hðin frá
fæðingu Krists, eða 10 aldir, við ára-
mót 1000 og 1001. - Þá byijaði 11. öld-
in. Á sama hátt verða liðnar 20 aldir
frá fæðingu Krists við árslok ánð
2000, og tekur tuttugasta og fyrsta
öldin þá viö. Skilin milli 20. og 21,ald-
ar, þ.e. aldamót hljóta þá að vera um
áramótin 2000 og 2001.
Það skal viðurkennt að þessi stað-
reynd kom flatt upp á mig á ungl-
ingsárum þegar mér var ben't á hana
fyrst. Mér haföi nefnilega alltaf fund-
ist að skilin milli áratuga og alda
lægju milli 9 og 0, en ekki 0 og 1, og
þannig hefur fleirum farið.
Að bjóða út fiskveiðarnar?
Fáfræði í forustu
Dagsbrúnar
Sigurður skrifar:
Eg er einn þeirra sem ekki voru
ýkja ánægöir með núhsamningana
svokölluðu. Ég er almennur verka-
maður og hef verið í tæp 20 ár. Ég
held ég geti sagt með sanni að þessir
síðustu samningar, sem gerðir voru
hér og á að flokka undir eins konar
þjóðarsátt, séu vita vonlausir fyrir
okkur verkafólkiö í landinu.
Það voru margir sem létu í ljós
óánægju með samningana á fundin-
um þar sem þeir voru bomir upp til
atkvæðagreiðslu. Málið er aö óá-
nægjan með samningana var mjög
almenn en fyrir geysilegan áróður
fyrir því að fella ekki samningana
og að nú yrði sérstaklega gert átak
til að koma til móts við láglaunafólk-
ið í staðinn voru margir sem létu til-
! leiðast og samþykktu þá.
Ég verð að taka undir með þeim
■ sem nú em að láta í ljósi óánægju
\ meö stöðu mála hjá verkafólki, ekki
síst í fiskvinnslunni. Það er líkast því
; sem fomsta verkamannafélagsins
Dagsbrúnar sé afar fáfróð um hagi
alls þessa fólks og ég finn á mörgum
að þeir telja sig hafa verið illa svikna
með því að samþykkja þessa marg-
umtöluðu núlllausn. Ég er ekki undr-
andi þótt nú sé að koma fram krafa
um nýtt og öflugt félag verkafólks
svo að þetta fólk geti vænst þess að
forustan a.m.k. standi alveg óskipt
með sínum umbjóðendum.
Ég bendi fólki á aö lesa grein Jó-
hanns Jónssonar sem skrifar í Þjóð-
viljann 22. febr. sl. og sem mér finnst
endurspegla einmitt það sem fólk
hefur verið að ræða um sín í milli
og um áherslur hugsanlegs nýs fé-
lags þar sem endanlega yrði sagt
skihð við hina gömlu Dagsbrúnarfor-
ystu. - Einnig hefur Þórarinn Vík-
ingur fiskvinnslumaður skrifað
grein í DV þann 15. þ.m. um svipaö
efni og hefur sú grein e.t.v. orðið
kveikjan að því að fleiri hafa farið
aö hugsa um þá alvarlegu stöðu sem
verkafólk almennt er að festast í hér
á landi.
Gisli Engilberts'son skrifar:
Við ættum að hugleiða það hvort
ekki sé tímabært að bjóöa út fiskveið-
ar okkar íslendinga þannig að hvert
byggöarlag fengi kvóta og sá er getur
skilaö hverju tonni á land með fyrsta
flokks gæðum og á ódýrastan hátt
fengi að spreyta sig við veiðamar.
Einnig væri hugsanlegt að erlendir
aðilar fengju tækifæri á því að bjóða
í veiðarnar á sama hátt og þeir hafa
fengið að bjóða í smíðar íslenskra
fiskiskipa, svo dæmi sé tekið.
Félag farstöðvaeigenda
Félagi í D-4 skrifar:
í grein í DV þann 23. febr. sl. er
félagsmaöur í FR að spyrja að því
hvað orðið hafi um félagiö, - Þessar-
ar spumingar gætu sennilega fleiri
spurt og er leitt til þess að vita aö
núverandi sljóm félagsins skuli ekki
fyrir löngu vera búin að gera grein
fyrir viöskhnaði síðustu stjómar en
hann var vægast sagt ömurlegur og
hörmulegur.
Þótt þeir sem vom á seinasta árs-
þingi viti hvemig þetta var er það í
verkahring núverandi stjómar að
gera félagsmönnum grein fyrir við-
skilnaði síöustu stjómar og framtíð-
arhorfum félagsins.
Ég get upplýst að öll tæki og annar
búnaöur félagsins, sem núverandi
stjórn ekki nýtir sér á nýrri skrif-
stofu félagsins, er varðveitt í góðri
geymslu sem einn félagsmaður út-
vegaði ókeypis.
Skrif félagsmanns um D-4, yfir-
töku, valdníðslu og annað í þeim dúr
em í sjálfu sér ekki svaraverð; þau
lýsa vanþekkingu félagsmanns á
uppbyggingu félagsins í 20 ár.
Okkur sem höfum starfað í félag-
inu í mörg ár og reynt að láta eitt-
hvaö gott af okkur leiða sárnar skrif
sem þessi en herðumst um leið í bar-
áttunni fyrir því aö félagið lifi. - Ég
vil svo að endingu hvetja stjórn fé-
lagsins til að láta frá sér heyra og
leiða alla félagsmenn í sannleikann
um stöðu félagsins.