Dagblaðið Vísir - DV - 03.03.1990, Blaðsíða 13
LAUGARDAGUR 3. MARS 1990.
13
Helgarpopp
Hljómsveitin Happy Monday's frá Manchester.
Lélegur fótbolti
eflir tónlistarlífið
- segja meðlimir Manchestersveitarinnar Happy Monday's í viðtali við DV
Yfirstandandi vetur hefur ekki boöiö landanum upp
á mikil tilþrif hvað lifandi rokktónhst varöar. Á þessu
verður gerð bragarbót um miöjan mánuðinn en þá
er væntanleg til landsins hljómsveitin Happy Mon-
day’s sem er einn aðaldrifkrafturinn í blómlegu tón-
listarlífi Manchesterborgar þessi misserin.
Tónhst Happy Monday’s er kynleg blanda af óhefl-
uðum krafti óháða rokksins og ögrandi danstónlist.
Þannig nær hljómsveitin að steypa í sama form and-
stæðum sem lyndir vel saman og styrkja hvor aðra.
Breskum plötukaupendum virðist falla gjörningur
þessi vel í geð því að á síðasta ári komst Happy Mon-
day’s í hóp söluhæstu hljómsveita óháða markaðarins
í Bretlandi. Gagnrýnendum breskum þykir sömuleið-
is töluvert til Happy Monday’s koma og sem dæmi
má nefna að meðal 20 bestu laga síðasta árs hjá Mel-
ody Maker og Sounds voru tvö úr smiðju Manchester-
piltanna. Einnig má nefna að breiðskífan Bummed
var inn á topp 10 yfir bestu plötur ársins 1988 hjá
Melody Maker.
Iðjuleysi upphaf allra dygða
„Við bjuggum sex saman í íbúðarkytru í Manc-
hester upp úr 1980, atvinnulausir og ráðvilltir ungir
menn,“ segir söngvarinn Shaun Ryder þegar hann
rifjar upp tilurð Happy Monday’s. Upp úr aðgerðar-
leysi og ólifnaði reis fyrirbærið. Það stóð á hálfgerðum
brauðfótum fyrstu árin því félagarnir sex kunnu lítt
til verka, enginn þeirra hafði komið nálægt hljóm-
sveitarvafstri og hljóðfæri þekktu þeir mest af af-
spurn.
Fimm árum síðar var spilverk þeirra orðið húsum
hæft og sumum þótti það meira að segja áhugavert.
Meðal þeirra voru forsprakkar Factory Records sem
m.a. gefur efni New Order út. Árið 1985 kom fyrsta
smáskífa Hdppy Monday’s á markað á merki Factory
og innihélt hún lagið Delightfut. Þar með var boltinn
farinn að rúlla. Þó verður tæplega sagt að vegurinn
til frægðar hafi verið beinn og breiður. Þrátt fyrir
ágæt orð gagnrýnenda seldust fyrstu smáskífurnar
frekar Ula og tónleikar hljómsveitarinnar utan heima-
borgarinnar voru Ula sóttir. Sumstaðar mættu innan
við 200 manns og þar af var helmingurinn genginn
út eftir hálftíma leik hljómsveitarinnar. Ekki voru
Umsjón:
Snorri Már Skúlason
aUir jafnvanþakklátir í garð Happy Monday’s ogþeirr-
ar hstsköpunar sem hljómsveitin hafði fram aö færa.
Gamla rörinu John Cale úr Velvet Underground barst
lagið Freaky Dancing til eyma og hreifst. Hann setti
sig í samband við hljómsveitarmeðlimi og varð úr að
hann útsetti fyrstu breiðskífu Happy Monday’s sem
heitir stutt og laggott Squirrel and G-man 24 hour
party people plastic face can’t smUe. Ekki varð sá
gripur til að auka veg Happy Monday’s nema í litlum
mæli. Þó var ljóst að hljómsveitin var í framför og
hugmyndaauðgi var nokkuð sem hijómsveitina skorti
ekki. Það kom þeim sem með hljómsveitinni höfðu
fylgst því ekki svo mjög á óvart aö næsta plata,
Bummed, varð sniUd.
Hjólin fara að snúast
Bummed kom á markað seint á árinu 1988 og var
hampað sem einni bestu plötu þess árs. Þar er ný-
bylgjurokkið í forgrunni hressUegt og hrátt en undir
niðri, í undirmeðvitund tónlistar með sjálfstæða til-
vist, kraumar heitur danstakturinn. Bummed ber með
sér handbragð Martin Hannet, útsetjara sem er trúr
sinni heimaborg því hann er þekktastur fyrir sam-
starf sitt við Joy Division, New Order og pönksveitina
Buzzcock’s, aUar frá Manchester.
Á síðasta ári, sem eins og komið hefur fram er það
besta í sögu Happy Monday’s, gaf hljómsveitin út Ep
plötvma Madchester Rave on þar sem Steve LUlyw-
hite leggur hönd á plóginn auk endurgerðar Vince
Clark á laginu WFL sem áður hafði komið út á
Bummed.
Þessi verk Happy Monday’s sína hljómsveitina fær-
ast nær dans-og fönktónlist á kostnað rokksins. Þau
styrkja stöðu Happy Monday’s sem helstu Acid House
sveitar Bretlands og hafa fært sexmenningunum lýð-
hylli sem enginn þeirra lét sig dreyma um í íbúðar-
kytrunni fyrir áratug.
Vita ekkert um ísland
í tilefni af hingaðkomu Happy Monday’s sló undir-
ritaður á þráðinn til Manchester. Fyrir svörum varð
trymbilUnn Gaz en honum verður líidega seint brigsl-
að um lausmælgi karUnum þeim.
Hvað um það, hann var fyrst spurður hvort hann
teldi það hafa áhrif á tónlist Happy Monday’s að
hljómsveitin kemur frá Manchester en ekki Leeds eða
Liverpool?
„Þessu er erfitt að svara. Það hefur hugsanlega ein-
hver ómeðvituð áhrif. Hér Uggur okkar bakgrunnur,
allt sem, við þekkjum og það hlýtur að hafa sitt að
segja. Þessiáhrif æskuslóðanna voru líklega merkjan-
legri hér áður fyrr þegar við vorum meira „lókal”
hljómsveit.”
Nú hefur gróska verið mikU í tónUstarlífi Manc-
hesterborgar síðustu misserin. Hljómsveitir eins og
Stone Roses, Inspiral Carpets, The James og auðvitað
Happy Monday’s hafa vakið athygli. Hverju ber að
þakka?
„Stóru fótboltahðunum í borginni hefur gengið Ula
á undanförnum árurn,” segir Gaz og hlær. „Fólk er
hætt að nenna að fylgjast með Uöunum og hlustar
frekar á tónlist. Annars virðist þetta ganga í bylgjum
hvernig ákveðnar borgir eða staðir rísa upp og verða
áberandi í tónlistarheiminum en síðan hægir aftur
á. Núna virðist Manchester vera í uppsveiflu."
Er hljómsveitin sífellt að nálgast danstónUstina á
kostnað rokksins?
„Að vissu leyti. Reyndar hefur danstónhstin alltaf
skipað verðugan sess í okkar tónUst. Við höfum aUtaf
verið hrifnir af henni og þeir sem hafa útsett plötur
okkar upp á síðkastið hafa verið duglegir við að koma
með hugmyndir í þá átt. Þess vegna hefur henni
kannski verið gert hærra undir höfði en rokkinu.”
Þar með barst taUð að íslandsferðinni. Bez sagðist
hlakka tíl fararinnar því hann vissi ekkert á hverju
hann ætti von. Um land og þjóð vissi hann sama og
ekki neitt, nema að hér væri kalt.
Það er því vonandi að Happy Monday’s bregði birtu
og yl inn í íslenskt tónlistarlíf með komu sinni hingað
og að sem flestir verði þeirrar birtu aðnjótandi.