Dagblaðið Vísir - DV - 02.01.1991, Blaðsíða 14

14
MIÐVIKUDAGUR 2. JANÚAR 1991.
Spumingin
Strengirðu
áramótaheit?
Árni ísaksson veiðimálastj.: Nei!
Sigurbjörg Ólafsdóttir, vinnur við
heimilishjálp: Já, að vera góð kona.
Kjartan Benediktsson nemi: Nei, ég
hef aldrei gert það.
Helgi Benediktsson nemi: Nei, ég hef
ekki gert það.
Hilmar Leifsson, stundar eigin at-
vinnurekstur: Já, ég geri það og stend
alltaf við þau.
Lesendur
Losun úrgangs-
efnaísjó
Jóhann Guðjónsson skrifar:
Mikil áhersla hefur verið lögö á
fyrirbygjandi mengunarvamir. Með
slíkum aðgerðum er fyrst og fremst
átt við að sá sem vill losna við úr-
gang í sjó geti gert sér grein fyrir því
hvemig þau efni eyöast og hver áhrif
þau hafa á lífríki sjávar í komandi
framtíð. Þetta er nauðsynlegt því
hingað til hefur þurft að sanna að
efnin séu skaðvænleg og geti haft
áhrif á afkomumöguleika þjóða sem
treysta á sjávarafurðir.
Eitt af verkefnum fundar 65 ríkja
sem haldinn er í London um losun
úrgangsefna í sjó er að ræða um
framtíð Lundúnasamþykktarinnar.
Engar alþjóðareglur ná yfir þetta, en
talið er að um 80% af úrgangsefna-
mengun sjávar komi þá leiöina. -
Sameinuðu þjóðimar standa fyrir
ráöstefnu í Brasilíu árið 1992 (UN-
CED) um umhverfi og þróun verald-
arinnar. Nauðsynlegt er að tillögur
frá Lundúnafundinum sem eiga að
fara fyrir þessa ráðstefnu SÞ veröi
ákveðnar nú og lagðar fram á undir-
búningsfundi hennar í apríl 1991.
Á dagskrá Lundúnafundarins er
losun geislavirks úrgangs í sjó. Árið
1983 ákváðu aðilar Lundúnasam-
Margar Evrópuþjóðir telja enn að
förgun úrgangsefna i sjó sé besta
leiðin til að losna við þau.
þykktarinnar að stöðva losun á
geislavirkum úrgangi í sjó þangað til
frekari vitneskja lægi fyrir um áhrif
hans á vistkerfi sjávar. Þessi stöðvun
á losun geislavirks úrgangs í sjó er
af mörgum talin markverðasta nið-
urstaða Lundúnasamþykktarinnar
frá upphafi. - Síðan þá hefur geisla-
virkur úrgangur hlaðist upp víöa og
margir ráöamenn þeirra landa, sem
mynda slíkan úrgang, vonast til að
losun verði aftur leyfð. Margar Evr-
ópuþjóðir eru enn á því að förgun í
sjó sé sú leið sem helst komi til
greina. - Eðlilegt er því aö hindra þá
starfsemi á öllum mögulegum vett-
vangi, þar á meðal innan Lundúna-
samþykktarinar.
í Svíþjóð er úrgangur grafinn í
sjávarbotn út af strönd landsins og
sömuleiðis áætlað í Bretlandi, t.d. viö
Sellafield og viö Dounreay í Skot-
landi, Þetta eru leiðir til að komast
hjá reglunum um losun hættulegs
úrgangs. íslendingar hafa mótmælt
stöðinni í Dounreay eins og kunnugt
er. Oft horfa menn á á bönn sem eitt-
hvað sem takmarki starfsemi manna
og dragi úr hagvexti. Slíkt er þó yfir-
leitt ekki raunin. Nú tækni hefur leitt
til hreinni framleiðslu og hættu-
minni eyðingu úrgangs. - Bannið
hefur þannig dregið úr úrganginum
og leitt til betri nýtingar hráefna. ís-
lensk stjórnvöld hafa staöiö sig vel á
þessum vettvangi enda er það mikið
hagsmunamál þjóöarinnar að sjór-
inn sé hreinn og ómengaður.
Þingmenn þrengja
að frelsinu
Friðrik Guðmundsson skrifar:
Að undanfómu hafa alþingismenn
reynt að ná kverkatökum á því frelsi
sem æ meir ryður sér til rúms í fjöl-
miðlum. Ríkisútvarpið hefur reynt
að fylgja þróuninni þrátt fyrir að það
sé bundið á klafa forræðis svokallaðs
útvarpsráðs, sem svo fær tilskipanir
frá þjóðkjörnum fulltrúum á Al-
þingi. - Þetta hefur reynst vera þung-
ur kross fyrir svo mikilvæga stofnun
sem Ríkisútvarpið á að vera í lýðræð-
isríki.
Nú síðast hafa þingmenn verið að
elta ólar við fréttamann sem fenginn
var til að hafa umsjón með þáttagerö
um efnið „ísland í Evrópu", þar sem
fjallað er um evrópska samvinnu í
nútíð og framtíð vegna hugsanlegrar
inngöngu okkar i Evrópubandalagið.
- Mér hefur fundist þessir þættir
vera afar fróðlegir og hvergi gæta
neinnar tilhneigingar til áróðurs fyr-
ir inngöngu okkar og þá ekki heldur
gegn inngöngu. Hins vegar hefur
mikið af upplýsingum áður ókunn-
um okkur hér verið borið á borð í
þessum þáttum og þaö er kannski
það sem þingmönnum okkar líkar
miður. Vilja líklega halda upplýs-
ingastreyminu stífluðu þar til þeim
þóknast að opna fyrir flóðölduna, svo
að enginn átti sig á neinu og við verö-
um að láta okkur lynda endanlega
afstöðu sem verður ofan á hjá ís-
lenskum stjórnvöldum.
En það er svo sem ekki í fyrsta
skipti sem þingmenn hafa sitthvað
aö athuga við úrvinnslu fréttamanns
þess sem semur þættina „ísland í
Evrópu". Þeir hömuðust svo á hinum
sama fréttamanni þegar hann var
þingfréttaritari Sjónvarpsins á Al-
þingi að honum var nauðugur einn
kostur að yfirgefa stöðu sína. - Segið
svo að hér ríki frelsi til orðs og æðis
í frásögnum sem beinast að íslensk-
um stjórnmálum! Ástandið líkist í
engu meir en því sem ríkir í banana-
lýðveldum Suður-Ameríku.
Bannfæring
í bensín-
viðskiptum
Ómar hringdi:
Þegar nú hefur verið tekinn frá
okkur sá beiski kaleikur sem olíu-
samningur okkar við Sovétmenn
var virðist ekki ætla að taka miklu
betra við. Samkvæmt fréttum verð-
ur haldið áfram að hafa samráð um
útsöluverð á bensíni þrátt fyrir þá
staðreynd að olíufélögin segist ætla
að kaupa inn bensín hvert fyrir
sig. Einn forsvarsmaður olíufélag-
anna (minnir að sá sé hjá Esso)
segir hreint út að hér á landi verði
bensínverð aldrei mismunandi til
langframa! - Hvað skyldi maðurinn
meina? Er þetta þá öll viðleitnin til
að gera verslun og viðskipti með
bensín frjáls? Eða vilja menn þá
ekki frelsi í bensínviðskiptum,
bara bannfæringu?
Getur enginn mannlegur máttur
komið því til leiðar að hér á landi
verðistunduð viðskipti með bensín
með þeim hætti sem annars staöar
gerist? Hvers vegna má t.d. ekki
koma á greiðslukortaviðskiptum
hér eins og víða tíðkast? Eða að
olíufélögin séu með tilboðsverð á
bensíni einhvern ákveðinn tíma?
Allt þetta myndi létta viðskiptavin-
um þá þungu byrði sem þeir hafa
af bensínkaupum á farartæki sín.
- Einnig gæti ríkið gengið á undan
með því að lækka hluta sinn, hin
opinberu gjöld sem eru orðin
ískyggilega mikill hluti bensín-
verðsins.
ill hluti bensínsverðs hér á landi.
DV
Ómakleg bók-
menntagagnrýni
Sigurður Arnarson skrifar:
Eftir að hafa lesið ritdóm
Nönnu Sigurðardóttur í DV 18.
des. sl. um unglingabókina Haltu
mér - slepptu mér get ég vart
orða bundist. Ég las bókina og get
alls ekki sætt mig við hvernig rit-
dómarinn tekur á henni. - Satt
að segja efast ég um að hann hafi
lesið hana; vitnað er í setningar
og atburði sem slitið er úr sam-
hengi við heildarmynd bókarinn-
ar.
Mér flnnst ritdómarinn sýna
heldur mikinn hroka þegar hann
bendir Eðvarði á að kynna sér
málfar og hugsanir unglinga áður
en hann skrifar næstu bók. Eð-
varð þarf þess ekki með. Vin-
sældir sýna ótvírætt að hann
veldur vel sínu hlutverki. Hins
vegar held ég að full ástæða sé til
aö Nanna kynni sér tungutak og
hugarheim unglinga áður en hún
skrifar um fleiri unglingabækur.
Slök þjónusta
Unnur hringdi:
Hún er ekki í hámarki, þjónust-
an hjá eigendum minni veitinga-
húsanna að mínu mati, hér í
Reykjavík a.m.k. - Ég varð uppis-
kroppa með mat annan í jólum,
og þurfti ég því að nálgast eitt-
hvað matarkyns fyrir mig og
börnin. - Ég hugði því gott til
glóðarinnar að skreppa bara nið-
ur í miðbæ og nálgast svo sem tvo
kjúklinga og fara með heim.
í miðbænum var allt lokað,
Svarta pannan, Jarlinn, Sout-
hern fried, og allir þeir staðir sem
selja kjúklinga undir þessu merki
líka lokaðir! - Eftir að ég kom
heim tókst mér að fá kjúkling og
pitsu í Pizzusmiðjunni í Kópavogi
óg var þar frábær þjónusta og lip-
urð. - Verðið þar var einnig miklu
lægra en á öllum ofangreindu
skyndibitastöðunum.
Betri veðurfréttir
Kjartan Jónsson skrifar:
Mig langar til að hrósa Stöð 2
fyrir líflegar veðurfréttir og mun
skilmerkilegri en hjá Ríkisút-
varpinu. - Það skiptir máli
hvernig veðurfréttir eru „settar
upp“, ef ég má orða það svo, eink-
um í sjónvarpi.
Á Stöð 2 eru kortin mun betri
og miklu meira sýnt þar, meira
spjallað um veðrið og líkurnar á
hugsanlegum breytingum - og
það sem meira er. Þulirnir standa
við kortið og hafa þar með meira
svigrúm til útskýringa og ná bet-
,ur til fólks en þeir sem sitja í fóst-
um stellingum og eru þvingaðir.
Þannig verða þeir alltaf nánast
óvirkir til að ná til fólks á sama
hátt og þeir sem standa og hafa
yfirsýn yfir stærri og aðgengi-
legri flöt með veðurkortum sem
hægt er að færa og jafnvel breyta
að vild.
Hverseigabörnin
aðgjalda?
Svanhildur hringdi:
í lesendabréfi í blaðinu 19. des.
sl. um gæsluvöll í Árbæ var ekki
nógu vel skýrt um hvað var að
ræða þegar talað var um að Ár-
bæjarvöllur yröi ekki starfrækt-
ur áfram. Staðreyndin er sú að
þegar SelásvöOurinn þjónaði
ekki Árbæjarhlutanum, til dæm-
is vegna fjarlægðar, var hafin
undirskriftasöfnun þar sem ósk-
að var eftir því að Árbæjarvöllur
yrði starfræktur, enda er þar öll
tiltæk aðstaöa.
Nú hefur hins vegar heyrst að
svæðið eigi að nota undir bíla-
stæði fyrir nærliggjandi verslun.
Það hefði því verið óþarft að loka
gæsluveOinum, enda hægur
vandi að færa völlinn aðeins tO
hhðar á ónotað svæði. - Með því
hefði mátt leysa bílastæðavand-
ann án þess að skerða þjón-
ustuna.