Dagblaðið Vísir - DV - 02.01.1991, Blaðsíða 20

14
MIÐVIKUDAGUR 2. JANÚAR 1991.
Merming
Hótel Landnáma er gullnáma
Þaö hefur löngum loðaö við landann að
byggja fyrst og borga svo (eftir að hann upp-
götvaði að leiðin til lífshamingju er að koma
upp húsi og hafa það stórt).
í söngleiknum Á köldum klaka segir frá
framkvæmdamanninum Manfreð Jónssyni,
sem kallaður er Manni, og er reyndar algjör
græningi í viðskiptum og braski þó að hann
beri sig borginmannlega.
Hann hefur efnast á rekstri sumarhótels
og pylsuvagns, og nú skal byggja stærsta
hótel á íslandi. En Hótel Landnáma verður
ekki gullnáma á einum degi, og það er nú
verkurinn. Áður en varir kemur að skulda-
dögum og á endanum getur jafnvel spillti
fyrirgreiðslupólitíkusinn ekki lengur bjarg-
að málum með því að borga úr hinum ýmsu
sjóðum sem hann veður í aö vild.
Þá birtist hinn dularfulli Snjólfur Shelton,
svæðisstjóri einhvers staðar utan úr heimi
Leiklist
Auður Eydal
með sitt skuggalega lið, fullar hendur fjár
og spillingu og eiturlyf í kjölfarinu. Útsend-
ari hans, Brynja Blyton, leggur fram íjár-
magn til bjargar hótelinu (og Manna), en
tekur um leið yfir reksturinn og innleiðir þar
með margan útlendan ósómann.
Þegar allt virðist komið í óefni hafa þó hin
rammíslensku öfl betur í viðureigninni við
Snjólf og hans lið og er þar beitt hefðbundn-
um vopnum, ferskeytlum og rímum, há-
karli, hrútspungum og neftóbaki, uns hinn
útlendi draugur er aö fullu kveðinn í kútinn.
Þeir Gunnar Þórðarson og Ólafur Haukur
Símonarson eru höfundar þessa nýja söng-
leiks og þarf varla aö taka fram hver á hvað
í verkinu. Það er mikið í sýninguna borið,
viðamikil sviösmynd eftir Jón Þórisson gefur
margvislega möguleika, sem leikstjórinn,
Pétur Einarsson, og dansahöfundurinn, Lára
Stefánsdóttir, nýta mjög vel, lýsingin gegnir
miklu hlutverki (Lárus Björnsson) og bún-
ingar Helgu Stefánsdóttur eru sumir hverjir
óvenjulega tilkomumiklir.
Úrvinnslan er sem sé mjög fagmannleg og
margt sem gleöur augað, en hinu er ekki að
leyna að efniviðurinn og viðfangsefni verks-
ins eru gamalkunn og fátt sem kemur á óvart
þar sem þema verksins hefur æði oft verið
notað í margvíslegum myndum.
Framvindan er ekki margbrotin þannig að
framan af var lopinn teygður ískyggilega
girni landans. Allt stefnir norður og niður,
þar til einhver hulinn verndarkraftur snýr
taflinu við, bara si svona, og jafnvel Manni,
sem er orðinn forfallinn kókaínneytandi,
réttir sig upp úr dufthrúgunni eins og ekkert
sé og mun greinilega aldrei svo mikið sem
þefa af slíku framar.
Guömundur Ólafsson leikur Manna og er
bæði léttur og fimur og vinnur úr hlutverk-
inu eins og efni standa til. Persónan er ekki
ýkja margbrotin og gefur þess vegna ekki
tilefni til stórra átaka. Guðmundur ræður
ágætlega viö sönginn og þau Bára Lyngdal
Magnúsdóttir, sem leikur norðanstúlkuna,
eiga einhver bestu söngatriðin í verkinu.
Norðanstúlkan, sem heitir reyndar lika
Bára eins og leikkonan, er óspillt, fulltrúi
sakleysis og skynsemi. Bára leikur hlutverk-
ið fallega og syngur ljómandi vel. Þá átti Sig-
urður Karlsson vísar vinsældir í hlutverki
barþjónsins sem hefur alltaf góða stöku á
reiðum höndum, neftóbak í pontunni og býð-
ur útlendingum upp á hákarl og landa þegar
mest liggur við.
Hanna María Karlsdóttir var örugg sem
Brynja Blyton. Hún er hættuleg og viðkvæm
í senn og þó að hlutverkið væri ekkert sér-
lega sannfærandi vann Hanna María mjög
vel úr því.
Gísli Rúnar Jónsson lék Valþjóf Hrútfjörð
alþingismann með miklum tilburðum, sem
voru úr stíl við túlkun hinna og hefði mátt
draga til muna úr þeim. Eggert Þorleifsson
var eins og klipptur út úr mafiumynd í hlut-
verki Skugga Brixton og þeir Áðalsteinn
Bergdal og Theodór Júlíusson voru ágætlega
kómískir, í hefðbundnum hlutverkum sem
klaufalegar og seinheppnar löggur.
Margir fleiri leikarar koma fram og sumir
í fleiri hlutverkum en einu. Þarna má líka
sjá Björgvin Halldórsson taka lagiö í mikil-
úðlegu gervi Snjólfs Shelton, sem er sjálfur
höfuðpaurinn í plottinu.
Það er sannarlega mikið lagt í sýninguna
á söngleiknum „Á köldum klaka“ og aðstaða
og tækni í Borgarleikhúsinu nýtt út í hörgul
bæði- fyrir augu og eyru, þó að sjálft innihald-
ið sé bláþráðótt.
Leikmynd Jóns Þórissonar er vel hönnuð
og stílhrein um leið og hún gefur fjölbreytta
möguleika eins og áður var sagt. Hún er gerö
af misháum pöllum, sem taka ýmsum breyt-
ingum með mismunandi lýsingu og smá til-
færingum. Hún getur táknað landið allt, en
líka breyst í flugstöð, skrautlýstan skemmti-
stað eða klakahöll, allt eftir hentugleikum.
Dansatriðin voru skemmtilega og líflega
samin og í þeim nýttist leikmyndin vel.
Leikfélag Reykjavíkur sýnir á Stóra sviöi Borgar-
leikhússins:
Á köldum klaka
Söngleikur eftir Gunnar Þóröarson og Ólaf Hauk
Símonarson
Leikstjóri: Pétur Einarsson
Dansahöfundur: Lára Stefánsdóttir
Leikmynd: Jón Þórisson
Búningar: Helga Stefánsdóttir
Lýsing: Lárus Björnsson
Atriði úr leikritinu A köldum klaka.
mikið og innihaldið var heldur rýrt þegar
upp var staðið.
Tónlistin er skemmtilega útsett og vel flutt.
Hún ber merki höfundar síns, en ég hefði
þó viljaö heyra ákveðnari einkenni Gunnars
Þórðarsonar og minna af alþjóðlegri söng-
leikjahefð í lögunum.
Erlendri spillingu og fjárplógsstarfsemi,
þar sem gírugir útlendingar vilja kaup land
og gleypa allt íslenskt með húð og hári, er
stillt upp gagnvart einfeldingshætti og trú-
Smáauglýsingar
Chevrolet Blazer 1987. Stórglæsilegur
nýyfirfarinn Blazer ’87, sjálfskiptur,
nýtt lakk, ný dekk og fl. Vel með far-
inn, í toppstandi. Greiðslukjör. Vs.
91-43911 og hs. 72087.
■ Þjónusta
Leigjum út gólfslípivélar f/parket-,
stein- og marmaragólf og dúka. Tii-
boðsv. A & B, Bæjarhr. 14, s. 651550.
Tek að mér snjómokstur á daginn og á
nóttunni. Upplýsingar í símum
91-40579 og 985-28345,
Sigurður Ingólfsson-.
Vortár-
lega skaup
Áramótaskaup Ríkissjónvarpsins er fyrir löngu
oröið ómissandi hluti af dagskrá gamlárskvölds
rétt eins og raketturnar og blysin. Allir setjast
saman og horfa á Skaupið, og svo er skeggrætt
langt fram á nótt um þaö hvernig til hafi tekist.
í Skaupinu í ár var minna um beina upprifjun
atburða ársins en oft áður, kannske vegna þess
aö ágætir „frétta“þættir Spaugstofumanna
byggjast að miklu leyti upp á slíku efni þegar
þeir eru á dagskrá.
Engu aö síður var það einmitt eitt slíkt atriði
sem var með því fyndnasta sem bar fyrir augu
í Skaupinu í ár, en þaö var flutningur þeirra
Guðrúnar Stephensen og Erlings Gíslasonar á
Evróvisjónlaginu „Þreytt lag enn“, þar sem þau
fóru bókstaflega á kostum bæði tvö. Satt best
að segja hefðu mátt vera fleiri slík í Skaupinu
sem var 1 heild fremur dauflegt og langdregið
og fátt um verulega fína drætti þó að öll úr-
vinnsla væri fagmannleg og leikurinn oftast
góður.
Millikaflar og uppfyllingarefni tóku upp stór-
an hluta af tíma Skaupsins. Miðilsstúss og ný-
aldarhyggja, opinská fjölmiðlaumræða um kyn-
líf og svo auðvitað minnisleysi ráðherra voru
atriði sem voru notuð aftur og aftur en fram-
Leiklist
Auður Eydal
setningin var einhæf og lítið reynt að vinna út
frá þessum efnisþáttum. Hugdettur á borð við
úrvinnsluna í þætti sem sýndi bráðfyndið
barnaafmæli framarlega í Skaupinu létu því
miður á sér standa.
Krakkarnir, sem léku ráðherrana og borgar-
stjórann í afmælinu, voru áreiðanlega stjörnur
kvöldsins í margra augum og atriðið bráð-
skemmtilega unnið. Þetta barnaboö verður sjálf-
sagt lengi í minnum haft, líkt og útfærslan á
Skattmann í Skaupinu í fyrra, en hún hitti beint
í mark.
Það var hins vegar minna gaman að sjá al-
kunnar grettur og brettur sem beitt var til að
bæta upp textann þar sem hann var í rýrara
lagi og kominn tími til að leggja slíkt á hilluna.
Og höfuðtflgangur Skaupsins finnst mér að
hljóti að vera sá að fá okkur áhorfendur til að
brosa, jafnvel hlæja að sjálfum okkur og þessu
daglega bardúsi okkar. Það er sem sagt létt grín
og glens sem tilheyrir gamlárskvöldi, matreitt
þannig að allir geti hlegið með, en ófyndnar
langlokur og föst skot sjónvarpsmanna á keppi-
nautana eru óþörf og eiga ekki heima á þessum
vettvangi.
En hvað um það. Ævinlega fylgir því einhver
sérstök stemning að setjast niður og horfa á
Skaupið og væntingarnar eru alltaf miklar. Úr-
vinnslan að þessu sinni var lýtalaus og nokkur
atriði bráðfyndin. Þau hefðu bara mátt vera
fleiri.
Áramótaskaup RÚV - sjónvarps:
Höfundar: Gísli Rúnar Jonsson og Randver Þorláksson
Söngtextar: Gísli Rúnar Jónsson
Tónlist: Vilhjálmur Guöjónsson
Danshöfundur: Sóley Jóhannsdóttir
Leikmynd: Snorri Freyr Hilmarsson
Leikstjóri: Andrés Sigurvinsson
Lýsing: Árni Baldvinsson
Myndataka: Einar Páll Einarsson, Einar Rafnsson o.fl.
Hljóö: Vilmundur Þór Gíslason, Steingrímur F Guð-
mundsson
Dagskrárgerð og stjórn upptöku: Björn Emilsson