Dagblaðið Vísir - DV - 19.02.1991, Blaðsíða 15

ÞRIÐJUDAGUR 19. FEBRÚAR 1991.
15
Endurgreiðsla
vegna tannréttinga
Endurgreiösla Tryggingastofn-
unar ríkisins vegna útlagðs kostn-
aðar við tannréttingar hefur nokk-
uð verið rædd undanfarið. Ástæð-
an er sú að nú um mánaðamótin
voru settar nýjar reglur um endur-
greiðslur sjúkratrygginga á tann-
réttingakostnaði samkvæmt lögum
um almannatryggingar.
Breytingar frá fyrri reglum eru
þær að í stað endurgreiðslu helm-
ings útlagðs kostnaðar flokkast
endurgreiðslur nú í þrjá megin-
flokka eftir eðli og tegund tann-
skekkjunnar. Þátttaka sjúkra-
trygginga í kostnaði getur þá verið
frá 35% upp í 100%. Ef tannskekkja
nær ekki að lenda í flokkunum
þremur er þátttaka í kostnaði eng-
in.
Eldri reikningar fyrir 1. mars
Tryggingastofnun hóf endur-
greiðslur um sl. áramót vegna
tannréttinga á tímabilinu 1. nóv-
emher 1989 til 31. desember 1990.
Þessar endurgreiðslur eru sam-
kvæmt reglunum sem giltu fram
tíl 1. nóvember 1989, þannig að
greiddur er helmingur kostnaðar.
Utan Reykjavíkur annast um-
boðsmenn Tryggingastofmmar
endurgreiðslumar en þeir eru bæj-
arfógetar og sýslumenn. í Reykja-
vík skulu menn snúa sér tU af-
greiðslu Tryggingastofnunar ríkis-
ins að Tryggvagötu 28.
Allir reikningar vegna útlagðs
tannréttingakostnaðar á fyrr-
nefndu tímabili skulu hafa borist
fyrir 1. mars nk.
KjaUarinn
Asta R. Jóhannesdóttir
deildarstjóri félagsmála-
og upplýsingadeildar
Tryggingastofnunar ríkisins
Flokkun tannréttinga
Nú þarf að flokka þær tannrétt-
ingar, sem hófust eftir 1. nóvember
1989, og verða endurgreiðslur
kostnaðar eftir sl. áramót sam-
kvæmt nýju reglunum sem byggj-
ast á mati á þörf fyrir tannréttingar
hverju sinni.
Ekki þarf að flokka tannréttingar
sem hófust fyrir 1. nóvember 1989,
kostnaður vegna þeirra verður
áfram endurgreiddur samkvæmt
reglum sem þá giltu (þ.e. 50% af
útlögöum kostnaði).
Nýju reglurnar
Um síðustu mánaðamót kynnti
heilbrigðis- og tryggingaráðherra
nýjar reglur um endurgreiðslur
sjúkratrygginga af tannréttinga-
kostnaði.
Reglurnar gilda um þann tann-
réttingakostnað sem til fellur frá
1. janúar síðastbðnum vegna tann-
réttinga sem hófust 1. nóvember
1989 eða síðar.
Ekki verður endurgreitt fyrr en
tryggingatannlæknir hefur úr-
skurðað um þátttöku sjúkratrygg-
inganna. Til þess að það sé unnt
þarf umsókn sjúklings að berast
Tryggingastofnun ásamt vottorði
tannréttingasérfræðings þar sem
tilgreind skulu ákveðin atriði varð-
andi meðferðina.
Þrírflokkar
Endurgreiðslur á tannréttinga-
kostnaði flokkast í þrjá megin-
flokka eftir eðli og tegund tann-
skekkjunnar.
Þátttaka Tryggingastofnunar í
kostnaði vegna tannréttinga í 1.
flokki er 65-100%, í 2. flokki 50%
og í 3. flokkki er hlutur hennar
35%.
Tryggingaráð getur heimilaö að
þeir sem lenda í 3. flokki fái engu
að síður endurgreiddan helming
kostnaðar fram til 1. septemher
1991 ef þeir hafa frestað tannrétt-
ingu vegna óvissu er ríkti fyrir út-
gáfu reglugerðarinnar.
Tryggingastofhun endurgreiðir
ekki ef tannskekkjan er ekki metin
í einhvem af ofannefndum flokkum.
Greiðslustaðir í Reykjavík
Til að byria með verða reikning-
arnir skv. nýju reglunum aðeins
greiddir á þremur stöðum. í
Reykjavík á aðalskrifstofu Trygg-
ingastofnunar ríkisins, Laugavegi
114, og skrifstofunni, Tryggvagötu
28, og á Akureyri í umboði sjúkra-
trygginganna, Gránuféla'gsgötu 4.
Þetta ætti ekki að valda óþægind-
um þar sem tannréttingasérfræð-
ingarnir eru allir í Reykjavík eða á
Akureyri svo að menn ættu að geta
sótt endurgreiðsluna um leið og
þeir fara til sérfræðingsins.
Búist er við að endurgreiðslur
samkvæmt nýju reglunum hefjist í
mars næstkomandi.
Ásta R. Jóhannesdóttir
,,Ekki verður endurgreitt fyrr en trygg-
ingatannlæknir hefur úrskurðað um
þátttöku sjúkratrygginganna. Til þess
að það sé unnt þarf umsókn sjúklings
að berast Tryggingastofnun...“
Þjóðarflokkurinn
Fiskistofnar íslendinga eru ekki til skiptanna, segir greinarhöfundur
meðal annars.
Þjóðarflokkurinn! Enn eitt dæm-
ið um flokksbrot sem aðeins er til
að sundra í stað þess að sameina.
Þetta kunna menn að segja er
nafn flokksins ber á góma í um-
ræðu mánna á meðal er íslensk
stjórnmál eru rædd í dag. En svo
er reyndar ekki. Þjóðarflokkurinn
býður upp á heilsteypta stefnu í
þeim málaflokkum sem íslenskt
þjóðfélag varðar.
Það kemur líka berlega í ljós eftir
þeim viðtökum, sem flokkurinn
hefur fengið víða um land að und-
anfomu, að fólk hefur mikinn
áhuga á þeirri jafnréttisstefnu sem
flokkurinn boðar. Telur fólk hann
geta breytt þeirri neikvæðu stefnu
sem rekin hefur verið í landsmál-
um undanfarin ár ef hann fær til
þess brautargengi í komandi kosn-
ingum.
Jafnrétti landshlutanna
Sú miðstýring í stjórnkerfmu,
sem nú er við lýði og hefur verið
allt of lengi, er mikill dragbítur á
landsbyggðinni. Fjármagni alls
landsins er safnað saman til mið-
stýringarinnar og þaðan er því út-
hlutað til ýmissa verkefna eftir
geðþótta alþingismanna og stjórn-
málaflokka en þar hafa landshlut-
arnir borið verulega skarðan hlut
frá borði.
Á mörgum stöðum á landinu
hrannast upp verkefni sem ekki er
hægt að sinna vegna fjárskorts.
Má þar sérstaklega tilnefna hafnir
og hafnarmannvirki á smærri og
stærri útgerðarstöðum. Þar eru
fjöregg þjóðarinnar við öflun gjald-
eyristekna. Það er því grátlegt til
-nýjarleiðir
Kjallarinn
Karl Steingrímsson
sjómaður
þess að vita hversu skilningsleysi
ráðamanna hefur verið mikið
gagnvart þessum stöðum.
Þjóðarflokkurinn vill jafnrétti
með stofnun fylkja þannig að það
fjármagn, sem þar myndast, verði
að stærstum hluta eftir í viðkom-
andi fylki. Síðan úthluta stjóm-
sýslueiningar þess fylkis fram-
kvæmdafé til uppbyggingar at-
vinnuvega og fleiri greina til sjávar
og sveita.
Eins og allir vita hefur mjög skort
á að landsbyggðin hafi setið við
sama borð og Reykjavíkursvæðið
og því víða skapast stórfellt at-
vinnuleysi, samfara miklum fólks-
flótta af landsbyggðinni. Þessari
miðstýringu getum við aðeins svar-
að með því að losa okkur undan
klafa þessara flokka og skoða nýja
kosti.
Það er vitað mál að fjöldi manns
er mjög óánægður með það fjár-
magn sem kemur í hlut lands-
byggðarinnar þegar fjárveitinga-
valdið úthlutar því. Við vitum að
mjög víða um land þarf stóraukið
fjármagn til hafnagerðar, vega-
gerðar, flugvalla og ýmissa ann-
arra verkefna, svo búsetuskilyrði
séu sem skyldi. Við landsbyggðar-
fólk, sem öflum stærsta hluta þjóð-
arkökunnar, getum ekki endalaust
látið bjóða okkur að vera annars
flokks borgarar.
í stefnumótun hvað varðar sjáv-
arútvegsmál leggur Þjóðarflokkur-
inn áherslu á að beita sér fyrir al-
mennri löggjöf um nýtingu auð-
linda hafsins. Landshlutarnir hafi
samráð um og annist sljómun á
aflamagni og kvóta. Stefnt skuh
einnig að fullvinnslu sjávarafla
innanlands eins og kostur er á og
með því móti sköpuð aukin at-
vinnutækifæri. Mjög æskilegt er
einnig að hafa góða samvinnu við
aðrar þjóðir í Norður-Atlantshafi
við hafrannsóknir og vemdum
fiskistofna.
Eins og fyrr er getið er gífurlega
mikilvægt að áhersla sé lögð á full-
vinnslu sjávarfangs innanlands en
með því má margfalda verðmæti
þess afla sem leyfilegt er að veiða.
Eins og allir vita hefur sífellt
minnkað það magn fisks sem leyft
er að veiða árlega. Við verðum því
að vera mjög á varðbergi gagnvart
Evrópubandalagsríkjunum og öðr-
um þeim ríkjum sem gjarnan
renna nú hýru auga til auðlinda
okkar. Þar er ekkert til skiptanna.
Við höfum bæði skip og mannafla
til þess að nýta auðlindir okkar
sjálf.
Eg vara því við tvístígandi stjórn-
málamönnum í þessum málum.
Þeir verða að ná áttum og sjá að
þær fáu auðlindir, sem við höfum,
eru aðeins fyrir okkur íslendinga.
Það vantar hins vegar ekki að
svokallaðir „Fjórflokkar" hafi
nefnda byggðastefnu á stefnuskrá
sinni, Sérstaklega fyrir kosningar.
En hver er raunin? Látum dæmin
tala, þá sést stefna þeirra í fram-
kvæmd.
Skoðum þess vegna vandlega
kosti þá sem Þjóðarflokkurinn býð-
ur okkur. Þá kosti munu margir
telja einu vænlegu leiðina til þess
að snúa frá þeirri miðstýringu sem
átt hefur sér stað á undanfórnum
árum og áratugum, leið til aukinn-
ar framfarasóknar á landinu öllu.
Landsbyggðarfólk, hristum því
duglega upp í úreltu og óréttlátu
kerfi. Verum virk í að snúa vöm í
sókn.
Karl Steingrímsson
„Fjármagni alls landsins er safnað
saman til miðstýringarinnar og þaðan
er því úthlutað til ýmissa verkefna eft-
ir geðþótta alþingismanna og stjórn-
málaflokka..