Dagblaðið Vísir - DV - 20.04.1991, Blaðsíða 31

Dagblaðið Vísir - DV - 20.04.1991, Blaðsíða 31
1 'íW<>AG,UR )20, MWk mA 47,, Wfójk FRJÁLSLYNDIR fyrir folk Símar: 91-82115, 98-22219, 91-45878, 92-13871,96-27787 Franski Gerard Depardieu: villimaðurinn 80 kvikmyndir á 20 árum Depardieu hefur um árabil verið einn afkastamesti leikari Frakka og hefur þótt sýna htla gagnrýni í hlut- verkavali. Hann hefur kastað sér út í hvert ævintýrið af öðru og getur státað af einkennilegustu hlutverk- um. Alls mun hann hafa leikið í 80 kvikmyndum á 20 árum. „Mér líkar vel við erfið hlutverk og óvenjuleg. Mér finnst gaman að roðna yfir minni eigin fífldirfsku," segir hann sjálfur og ypptir breiðum öxlunum. Depardieu er stór, þrekinn og há- vær og þykir takast á við hlutverk sín af mikilli áfergju og taumleysi. Sama taumleysis gætir stundum í hans persónulega lífi en hann býr á litlum vínbúgarði á frönsku Miðjarð- arhafsströndinni og þar heldur hann stórkostlegar veislur og sleppir fram af sér beislinu í mat og drykk. Hann hefur stundum þurft að létta sig um 20-30 kíló eftir frí og nýlega missti hann ökuleyfið fyrir að vera drukk- inn undir stýri. En hann er þjóðhetja, í Frakklandi og samlandar hans og aðdáendur fyrirgefa honum hiksta- laust öll afglöp af þessu tagi. Ævintýraleg æska Æska Depardieu er hkust ævintýri fyrir fuhorðna og þykir með miklum óhkindum. Hann hefur verið óspar á að segja miklar tröhasögur af ein- kennilegum uppvexti sínum en hefur í seinni tíð dregið úr því vegna uppá- komunnar í Ameríku. „Ég hef ahtaf verið frjáls andi. Enginn getur sagt mér hvað ég á að gera, hugsa eða segja. Á götunni þarft þú að berjast til að komast af og þá orku hef ég varðveitt og nota hana í leikhstinni. Ég lék Cyrano eins og vilhdýr.“ Hvað sem því hður átti Depardieu fátæka og erfiða æsku. Hann fór að heiman 15 ára gamah og þvældist um í undirheimum Frakklands. Hann bjó um tíma með vændiskonum og fylgdist með lífi þeirra og starfi. Hann lét örlögin bera sig þangað sem þau vildu og tók þátt í mörgum ævin- týrum, var t.d. ákafur múshmi um hríð. Orlögin skoluðu honum síðan til Parísar og þar fór hann að sækja leikhstartíma. Þar kynntist hann og giftist eiginkonu sinni, Ehsabeth Guignot, og þau giftu sig 1960 og eiga tvö böm. 1965 lék Depardieu í fyrstu kvikmyndinni hefur ekki stoppað síðan. Hjónabandið hefur haldist þrátt fyrir orðspor um villtar veislur og Depardieu segist hta á heimih sitt sem griðland og vera hlédrægur að eðhsfari. Guðrún Jónsdóttir. arkitekt, skipar 1. sæti F-listans í Reykjavík. Risinn í hópi franskra leikara um þessar mundir er tvímælalaust Ger- ard Depardieu. Nýjasta mynd hans, Cyrano de Bergerec, hefur notið gíf- urlegra vinsæida í Evrópu og fastlega var reiknað með því að hún fengi óskarsverðlaun sem besta erlenda myndin þó ekki yrði af því. Sumir kenna um afar neikvæðu umtah um Depardieu í bandarísku pressunni en þar birtist viðtal við hann þar sem hann sagðist hafa tekið þátt í nauðg- un 9 ára gamall. Það gekk gjörsam- lega fram af siðavöndum Ameríkön- um og menn vilja halda því fram að þetta hafa orðið til þess að akademí- an skipti um skoðun. Depardieu brást ævareiður viö að hóta banda- rískiun blöðum málsókn en þau veija sig með því að veifa segui- bandsspólum með umræddu viðtali. Nú á hann kost á því að verða fræg- ur í föðurlandi kvikmyndanna, Am- eríku, eftir að hafa leikið í gaman- myndinni Green Card sem Peter Weir leikstýrði og hefur getið sér gott orð vestra. En frægð á heima- velli kvikmyndanna vekur ekki áhuga hans. „Ég er Evrópumaður og það er minn heimavöllur. Víst eiga Amerík- anar góða kvikmyndagerðarmenn, s.s. Scorcese, Coppola og fleiri. En tungumáhð er fyrirstaða og fleira kemur til. Það versta við Hollywood er siðavendni þeirra og ritskoðunar- tilhneiging. Slíkt er eitur í beinum sannra hstamanna. Almennt eru amerískar kvikmyndir andlausar og fátæklegar hið innra, þó ytra borðið sésléttogfeht." -Pá I einkaþotunni ásamt eiginkonu og dóttur á leið heim af kvikmyndahátíð í Cannes.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.