Dagblaðið Vísir - DV - 28.09.1991, Page 22
22
LAUGARDAGUR 28. SEPTEMBER 1991.
Sérstæð sakamál
Charles Burford útfararstjóri.
Er sönnunin
í krukku á
arinhillunni?
Enska lögreglan telur víst aö Ren-
ata Lester hafi ekki sagt sannleik-
ann. Lögreglan telur sig líka vita
hvernig í öllu liggur. En gallinn er
sá aö engin gögn eru fyrir hendi.
Því bendir allt til aö máiið veröi
aldrei til lykta leitt.
Dauðsjúkur
Þegar Neal Lester varð ljóst aö
hann gekk meö krabbamein og átti
ekki langt ólifað baö hann um aö
mega ljúka ævinni í húsi sínu viö
Beshings Way í Halstead í Essex.
Næsta mánuðinn hjúkraöi Ren-
ata, kona hans, honum og heimilis-
læknirinn, Sidney Stringer, kom
reglulega í heimsókn. En þann 10.
nóvember lést Neal Lester. Föstu-
daginn 13. var lík hans flutt í Col-
chester-brennslustofuna og eftir
stutta athöfn var það sett í
brennsluofn.
Þar með hefði þessari sögu getað
veriö lokið en um þaö bil tíu dögum
eftir útforina var leitað til lögregl-
unnar vegna hvarfs Emmets Lest-
errbróður látna mannsins. Emmet
var 45 ára og það var fyrrum eigin-
kona hans sem baö um aö hans
yrði leitað. Hún lýsti yfir því aö 21.
nóvember hefði hún árangurslaust
reynt aö ná til hans því hann hefði
ekki komið til aö sækja tvö böm
sem þau ættu en eftir skilnaöinn
haföi hann fengið leyfi til aö vera
meö þeim um helgar.
Eiginkonan fyrrverandi hafði
meðal annars spurst fyrir um hann
á vinnustað hans en þar hafði
henni verið sagt aö hann hefði beð-
iö um nokkurra daga frí til að geta
verið viö útfór bróður síns. Síðan
hefði hann ekki sést. Þetta kom
bæði konunni og yfirmanni Em-
mets á óvart þvi hann var ekki
þekktur fyrir vanrækslu, hvorki
þegar böm hans né starfið voru
annars vegar.
Eftirgrennslan
hefst
Lögreglan í Norwich, en til henn-
ar var leitað vegna hvarfsins, hafði
samband við lögregluna í Essex og
bað um aðstoð. Rannsóknarlög-
reglumenn þar höfðu því samband
við Renötu, ekkju Neals Lester.
Renata sagði lögreglunni að Em-
met hefði komið í heimsókn að
kvöldi dagsins sem maður hennar
hefði látist. Þá hefði hann verið
talsvert ölvaöur. Til rifrildis hefði
komiö vegna útfararinnar. Emmet
hefði viljað að bróðir hans yrði
grafinn í fjölskyldugrafreitnum og
hún hefði í raun verið honum sam-
mála en bent honum á að þaö hefði
verið síðasta ósk Neals að verða
brenndur. Og hún vildi ekki undir
neinum kringumstæöum ganga
gegn ósk hans.
Við þessa yfirlýsingu sagði Ren-
ata að Emmet hefði reiðst og farið.
Hann hefði svo ekki veriö við útfór-
ina og hefði hún htið svo á að hann
hefði með þeim hætti viljað lýsa
yfir andúð.
Spurst var fyrir um Emmet Lest-
er í mörgum gistihúsum og mótel-
um við veginn milli Norwich og
Halstead en hann hafði ekki komið
í neitt þeirra. Það leit því út fyrir
að hann hefði horfið sporlaust.
Líkið
í skóginum
Þann 30. nóvember fékk lögregl-
an hins vegar vísbendingu sem gaf
til kynna að máhð væri allt dular-
fyllra en ætla hefði mátt. Bíll Em-
mets Lester fannst á bílastæði við
verslunarmiðstöö í Sudbury, 18
kílómetra sunnan Halstead.
Bílnum hafði verið lagt þar þann
11. nóvember. Bílastæðinu var lok-
að klukkan hálfsjö á kvöldin og því
vaknaði sú spurning hvar Emmet
Lester hefði verið nóttina fyrir
þann dag, það er nóttina eftir lát
bróður hans og heimsókn hans til
Renötu.
Tæknimenn lögreglunnar grand-
skoðuðu bíhnn en fundu ekkert
sem skýrt gat máhð. Þá bar áköf
eftirgrennslan rannsóknarlög-
reglumanna í héraðinu engan ár-
angur.
Þann 9. desember var lögreglunni
tilkynnt um líkfund í skógi nærri
Colne, sem er í nokkurra kílómetra
fjarlægð frá Halstead þar sem Em-
met Lester hafði síðast sést. Taliö
var að sá látni væri mhli fertugs
og fimmtugs og réttarlæknir taldi
hklegt að hann hefði látist 10. eða
11. nóvember.
Var líkið af manninum sem leitað
var? Svo reyndist ekki geta veriö.
Þaö var af manni sem gat vart hafa
vegið meira en tuttugu og fimm
kílógrömm, eða mun minna en
Emmet Lester. Þá leiddi krufning
í ljós að maðurinn haföi dáið af
krabbameini.
Hvernig stóð á því að líki manns,
sem hafði ekki orðið fómardýr
morðingja, hafði verið kastað í
skóg? Því var ekki auðsvarað en th
að reyna að komast að þvi af hveij-
um líkið var var leitað th lækna í
nágrenninu th að ganga úr skugga
um hvort þeir hefðu haft sjúkhng
sem líklegt var að hefði látist rétt
fyrir miðjan nóvember.
Renata Lester
yfirheyrð
Sidney Stringer læknir gat svar-
að spumingunni játandi. Þegar lög-
reglan heyrði nafnið Neal Lester
vakti það mikla athygh rannsókn-
arlögreglumannanna. Var nú leitaö
til tannlæknis hans og þegar kort
Neals hafði veri borið saman við
tennurnar í líkinu kom í ljós að það
var af honum.
Anthony Locke lögreglufuhtrúi,
sem stjómaði rannsókninni, hélt
nú heim th Renötu Lester en þegar
hún hafði heyrt sögu hans hristi
hún bara undrandi höfuðið.
„Maðurinn minn var brenndur,"
sagði hún og benti á krukku á arin-
hhlunni.
Næst heimsótti Locke brennslu-
stofuna í Colchester. Þar var stað-
fest að Neal Lester hefði verið
kistulagður á heimih sínu en síðan
fluttur í stofuna þar sem líkið hefði
verið brennt 13. nóvember. Ekki
gæti komið th greina að skipt hefði
verð um lík meðan kistan var í
brennslustofunni og sömuleiðis
kæmi ekki th greina að tóm kista
hefði verið brennd.
Samt fór svo að lögreglan fékk
vísbendingu. Útfararstjórinn,
Charles Burford, gat skýrt frá því
að Renata Lester hefði leitað til
hans og beðið hann um að sjá th
þess að líkið yrði flutt af heimilinu
og í brennslustofuna. Hefði kistu-
lagningin farið fram í gestaher-
bergi á heimilinu en Stringer lækn-
ir hafði sagt lögreglunni frá því að
hann hefði skoðað líkið og staðfest
dánarorsökina í svefnherbergi
Lestershjónanna.
Nýjar vísbendingar
En hver gat tilgangur Renötu
Lester hafa verið meö því að bera
lík manns síns úr svefnherberginu
í gestaherbergið? Var ekki líkleg-
asta skýringin sú að hún hefði, af
einhverri ástæðu, myrt mág sinn í
gestaherberginu og síðan fengið
útfararstjórann og aðstoðarmann
hans th að legga lík Emmets Lester
í kistuna og láta brenna þaö í nafni
Neals Lester. En hafi það gerst,
hver var þá ástæðan?
Hún kann að hafa komið í ljós
hjá lögfræðingi Neals Lester og
trúnaðarvini hans, Nigel Corry.
Þeir gátu skýrt frá því að upphaf-
lega hefði Neal Lester ætlað konu
sinni að erfa allar eigur hans. Hún
hefði átt að fá einbýlishúsið, inn-
búið og bílinn ásamt póstsöluversl-
un hans sem gekk vel.
Renata hefði hins vegar gerst
manni sínum ótrú og hann komist
að því. Þess vegna hefði hann
ákveðið að taka erfðaskrána th
endurskoðunar. Nýja erfðaskráin
hefði verið á þá leið að Renata
skyldi fá húsið, innbúið og bíhnn
en bróðir hans, Emmet, póstsölu-
verslunina.
Lögreglan þóttist nú vera komin
með ástæðu th morðs á Emmet og
því mætti telja hklegt að skipt hefði
veriö á líkum. Lagalega séð leit
máhð þannig að að dæi Emmet
áður en bú bróðurins, Neals, yrði
gert upp erfði Renata allar eigur
manns síns, eins og ákveðið hafði
verið í upphaflegu erfðaskránni.
Brennda
sönnunargagnið
Renata var nú tekin th yfir-
heyrslu á ný. Fyrir hana voru lagð-
ar harðar spurningar en hún gaf
sig ekki og hélt því fram að það
væri heilaspuni einn að hún hefði
ráðið mági sínum bana. Hún hefði
þegar skýrt máhð á þann hátt sem
hún gæti og væri jafnundrandi yfir
því og sjálf lögreglan að hk manns
hennar skyldi hafa hafnað á af-
skekktum stað úti í skógi.
Þótt lögreglan tryði Renötu ekki
og gengi á hana hvað eftir annað
lét hún engan bilbug á sér finna
og þar kom að rannsóknarlögreglu-
mennirnir urðu að viðurkenna að
þeir kæmust ekki lengra í rann-
sókn málsins. Þeim þótti hins vegar
víst að Renata hefði myrt mág sinn,
Emmet, th þess aö erfa póstsölu-
verslu'nina og tryggja sér þannig
tekjurnar af henni.
En það er ein hhð þessa máls sem
sveipar það meiri óhugnaðarblæ
en oft er yfir slíkum málum. Rann-
sóknarlögreglumennimir þykjast
vissir um aö krukkan með ösk-
unni, sem stendur á arinhillunni í
stofu Renötu Lester, hafi aö geyma
líkið af máginum sem hún hafi
myrt.
Þá þykir hklegast að Renata hafi
fiutt lhdð af Neal út í skóginn við
Colne. Það tókst þó ekki að sanna
og jafnvel þótt það tækist er ljóst
að það leiddi ekki th sakfelhngar
yfir Renötu fyrir morð því Neal var
ekki myrtur, heldur dó á sóttar-
sæng.
Niðurstaðan í máhnu er þvi sú
að flest bendi th aö Renata Lester
hafi snúið á réttvísina. Hún sé nú
efnuð ekkja sem hendur réttvísinn-
ar nái ekki th.