Dagblaðið Vísir - DV - 24.01.1992, Blaðsíða 24

32
FÖSTUDAGUR 24. JANÚAR 1992.
Merming
Fortíðarnæm nýlist
- sex Ustamenn frá Venesúela í Hafnarborg

Sýningargestur virðir fyrir sér listaverk frá Venesúela
Það er sjaldan sem okkur gefst færi á
að kynnast menningu Mið- og Suður-
Ameríkuþjóða og því er sýning Hafnar-
borgar á verkum listamanna frá Venesú-
ela sannarlega kærkomin. Venesúela hef-
ur jafnan haft orð á sér sem hið gullna
land alisnægta og ævintýra. Þetta er land
byltingarmannsins Bóhvars, sem hratt
veldi Spánverja á fyrrihluta síðustu cddar.
Nándin við Karíbahafið og fjölbreytt nátt-
úra gerir landið kjörið til búsetu og í myr-
kviðum frumskóganna hefur lífið lítið sem
ekkert breyst síðasta árþúsundið.
En Venesúela byggir líka nútímaþjóð
sem nýtir af kappi auðlindir landsins; olíu
og fallvötn þar á meðal. Á meðan Evrópa
var í sprengjuregni seinni heimsstyijaldar
var Venesúela, ásamt Brasilíu, lífsgæða-
spútnik Vesturálfu og átti hinn þekkti
arkitekt Carlos Villanueva þar stóran þátt.
Þegar að því kom aö hanna skreytingar í
hin miklu mannvirki háskólans í Caracas
réðst Villanueva ekki á garðinn þar sem
Myndlist
Ólafur Engilbertsson
hann var lægstur heldur bauð hópi heims-
þekktra listamanna að hanna þar verk,
þ.á m. Léger, Arp, Laurens, Calder og
Vasarely. Asamt þeim lögðu venesúelskir
listcunenn þar hönd á plóg, þekktastir
þeirra eru Álejandro Otero og Jesús Rafa-
el Soto. Arkitektinn hstelski, Villanueva,
stofnaði síðan og byggði upp eitt merkasta
safn tilraunalistar og frumstæðrar ab-
straksjónar í Caracas.
Venesuela er því ekki óskráö blað í sögu
nútímahsta þegar þessi sýning sex þar-
lendra hstamanna drepur niður fæti í
Hafnaríirðinum. Gestir sýningarinnar fá
þó ekki mikla innsýn í þá sögu en í hhðar-
sal er sýnt kynningarmyndband um land
og þjóð. Hér er um farandsýningu aö ræöa
sem er hingað komin frá Júgóslavíu en
þar mun hún hafa lent í ýmsum hrakning-
um. Annars er sýningin ekki yfirgrips-
mikil, verk þriggja grafíklistamanna og
þriggja skúlptúrista sem hver um sig sýn-
ir þrjú verk.
Brotakennd náttúra
og einangrað næmi
Skúlptúristamir eru alhr á besta aldri
og greinilega ekki rótfastir í venesúelsk-
um jarðvegi. Þó má sjá vissa skírskotun í
hefðir indíánasamfélaga fyrri tíma í verk-
um þeirra, sérstaklega þó hjá Carlos
Mendoza (1963) og að nokkru leyti einnig
hjá Jorge Salas (1954). Efniviðurinn er
ýmsar sjaldséðar viðar- og steintegundir
hjá þeim fyrrnefnda, tilhöggnar og raðað
inn í sterkbyggða viðarramma. Þetta eru
eins konar tvíhliða lágmyndir og bera
mikinn keim af fomum náttúrutrúartákn-
um og öörum brotakenndum leifum hor-
finna menningarþjóða. Verk Jorge Salas
eru ekki eins brotakennd en tilvísanir eru
þó skýrar, jafnt til náttúrudýrkunar og
mannvirkja fortíöar. Efniviður hans er að
hluta til málmur og hjá þriðja skúlptúrist-
anum, Luis Lartitegm (1962) er málmur
einnig áberandi. Annars greinir hann sig
að því leyti mjög frá félögum sínum að
verk hans eru byggð á módernískum for-
sendum og fjaha fyrst og fremst um
spennu, einangrun og næmi; glerkassinn
er hans rammi í rýmislistinni.
Lipur lína
og Ijósmyndarifrildi
Grafíklistamennimir eru flestir á enn
betri aldri og eiga það sameiginlegt með
skúlptúristunum að nostra við smáatriði
og fínar línur. Gladys Menesis (1938)
stundar reyndar línuteikningu öðru frem-
ur af mikilli lipurð og líkist tækni hennar
helst ætingu, mun enda vera japanskt af-
brigði sem nefndist dremel. Luisa Richter
(1928) notar geróhka tækni, seríógrafíu og
litógrafíu, og byggir myndir sínar upp eins
og tirage, þ.e. rifrildi. Lihie Talmor (1944)
stendur fóstustum fótum í tækninni og
ljósmyndaúrvinnsla í bland við ætingu er
hennar framlag til sýningarinnar.
Ég verð að segja aö mér finnst sýningin
í heild ekki gefa nógu fulla mynd af ve-
nesúelskri samtímalist. Listamennirnir
hefðu mátt vera fleiri og þá sérstaklega
einhverjir rótgrónari í hland og hér hahar
óneitanlega á málverkiö. Einnig heíði ver-
ið akkur í ítarlegri upplýsingum, t.a.m.
um stöðu samtímahsta í landinu. En fram-
takið er þarft og mætti vera meira af shku.
Þessar upplýsingar verða birtar í DV á fimmtudegi fyrir
brúðkaupið og þurfa að berast í síðasta lagi á þriðjudegi.
NAFN BRÚÐHJÓNA: __________________________________________________________
KENNITALA: HÚN 1 1_1 1 1_!_ 1 1_!_!__L HANN 1 1 1 1 1 1 ' 1 1 1 1 '
HEIMIDSFANG/ SÍMI_________________________________________________________
BRUÐAR
gjofin
VÍGSLUSTAÐUR_____________
DAGUR/TÍMI______________
BORGARALEG VÍGSLA/PRESTUR
NÖFN FORELDRA____________
SENDIST TIL
ÞVERHOLTI 11, 105 REYKJAVÍK.
SEKTIR
fyrir nokkur
umferöarlagabrot:
Umferöarráð
vekur athygli á nokkrum
neðangreindum sektarfjárhæðum,
sem eru samkvæmt leiöbeiningum
rikissaksóknara til lögreglustjóra
frá 22. febrúar 1991.
-alltafi 7000 kr.
“ 7000 kr.
Akstur gegn raufiu Ijósi
Bifiskylda ekki virt
Ekifi gegn einstefnu “ 7000 kr.
Ekifi hrafiar en leyfilegt er “ 9000 kr.
Framúrakstur vifi gangbraut “ 5000 kr.
Framúrakstur þar sem bannafi er “ 7000 kr.
„Hægri reglan" ekki virt “ 7000 kr.
Lögbofiin ökuljós ekki kveikt 1500 kr
Stöfivunarskyldubrot - allt afi 7000 kr.
Vanrækt afi fara mefi ökutæki
4500 kr.
3000 kr.
til skofiunar
Öryggisbelti ekki notufi
MJÖG ALVARLEG OG ITREKUÐ BROT
SÆTA DOMSMEÐFERÐ.
FYLGJUM REGLUM -
FORÐUMST SLYS!
;||ráo
IFEROAR