Dagblaðið Vísir - DV - 05.02.1992, Blaðsíða 12

12
MIÐVIKUDAGUR 5. FEBRÚAR 1992.
Spumingin
Ertu búin(n)
að fá flensu?
Garðar Arnarson neœi: Nei, og eng-
inn í kringum mig.
Nína Sveinsdóttir húsm.: Nei, og eng-
inn sem ég veit um.
Jóna Þ. Vernharðsdóttir gjaldk.: Nei,
ég slepp nú yfirleitt en hellingur af
fólki, sem ég þekki, er búinn að fá
hana.
Hrafnhildur Þorsteinsdóttir af-
greiðslud.: Nei, en ég hef orðiö mjög
vör við faraldurinn.
Þórir Hersveinsson, fyrrum lög-
regluþj.: Nei, ég hef ekki fengið
flensu í vetur og enginn á mínu heim-
ili.
Þyrí Konráðsdóttir nemi: Nei, og
enginn heima hjá mér.
Lesendur
Þjóðviljinn á likbörunum:
Eftirminnileg-
ustu eftirmælin
Kristinn Einarsson skrifar:
Þjóðviljinn, þessi vesalingur í dag-
blaðsmynd, hefur nú lagt upp laup-
ana. Hann hefur ekki verið jarðsett-
ur en stendur uppi. Einhverjir ofur-
hugar, sem stunduðu vesalinginn
síöustu dagana, ætla nú að taka úr
líkinu það heillegasta og reyna að
blása í þaö lifi til viðhalds „menn-
ingu“ og pólitík á vinstri kantinum.
Almælt er aö rekstur Þjóðviljans
hafi verið kominn í þrot. Einn að-
standenda blaðsins fullyrðir að Þjóð-
viljinn hafi verið málsvari þeirra
sem hafa staöið lengst til vinstri og
styrkur blaðsins hafi skapað nauö-
sjmlegt jafnvægi í almennri þjóð-
málaumræðu. - Það virðast þá ekki
vera margir eftir í landinu sem telja
að styrkur Þjóöviljans nái að fram-
kalla slíkt jafnvægi núna.
Þjóðviljinn virðist ekki einu sinrn
hafa höfðað til þeirra sem honum var
áskapað að styðja; htla mannsins og
hinna sem standa höllum fæti. Þeir
snúa sér nú í átt til ríkisins, þessarar
„skilyrðaskapandi" Mekku fyrir at-
vinnuvegina og fiárstreymi fyrir þá
sem vilja hvergi Úfa og deyja annars
staðar en í faðmi hins opinbera.
En svo ég snúi mér nú aftur beint
að Þjóðviljanum látnum er áreiðan-
lega ekki um mikinn söknuð að ræða
meðal þjóðarinnar. í kveðjublaði
Þjóðviljans n mátti þó lesa uppk-
reisting saknaðar nokkurra ör-
þreyttra málpípna í dægurþrasinu. -
„Verðugur andstæðingur" — „Hann
skilur eftir sig tómarúm“ - „Ég sakna
Þjóðviljans". - Hvíb'k hræsni!
Sannleikurinn um Þjóðviljann er
einfaldur. Hann var engum til gleði
en flestum til armæðu. Hann boðaði
bölmóð og baráttu án afláts. Ef ekki
nú síðast gegn Sameinuðum verktök-
um þá áður gegn kaupmönnum. Ef
ekki kaupmönnum þá gegn þeim sem
nenntu að stofna fyrirtæki og skapa
atvinnu. Og enn og aftur gegn fiár-
magni, þessu sem Þjóðviljinn sóttist
svo fast eftir í lokin.
Eftirminnilegustu eftirmælin flutti
Guðmundur Einarsson lífræðingur í
Vikulokaþætti í Ríkisútvarpinu sl.
laugardag. Þau eftirmæh ætti að
birta í öllum íslenskum fiölmiðlum
til aðvörunar þeim sem trúa því að
einhver Þjóðvilji „rísi upp í nýjum
klæðum og boði nýja trú“ eins og
einn fyrrv. þingmaður hélt að lesend-
um í Þjóðvújanum á andlátsdaginn.
- Vonandi rís hann ekki upp í lík-
klæðunum.
Niðurskurður frá mannlegu sjónarhorni
Guðný María skrífar:
Hversu langt á þetta að ganga?
Þessa dagana er skerðing ríkissfióm-
arinnar að birtast landsmönnum. -
Gamalt fólk, veikt fólk, alhr sem búa
á stofnunum, bamafólk, bömin okk-
ar; þetta em þeir sem eiga að taka á
sig byröar fiárlagahahans vegna
spamaðaraðgeröa ríkissfiómarinn-
ar. Var ekki nóg komið?
Laun hafa ekkert hækkað síðustu
misseri, ekki persónuafsláttur eða
nokkrar aðrar bætur á vegum ríkis-
ins. Reyndar hefur verðbólgan verið
í lágmarki undanfarið, og er þannig
kominn meiri stöðugleiki, en í stað-
inn fyrir að maður hélt að nú væri
kominn tími til að sjá árangur erfið-
isins þá er enn farið í vasa okkar.
Þetta er orðið svívirðilegt. Ég skil
ekki hvemig okkar háu herrar hugsa
þetta siöferðilega. Hvert er viðhorf
þeirra frá mannlegu sjónarhomi?
Hafa þeir enga samvisku gagnvart
gömlu fólki, bömum, einstæðum for-
eldrum eða sjúkhngum? Eða em þeir
gjörsamlega komnir úr sambandi við
þessa þjóðfélagshópa? Hafa þeir enga
reynslu af lífsviðhorfi þessa fólks? -
Ykkur sfiómarherrum til fróðleiks
em t.d. minar aðstæður þessar; Ég
hef fengið rúmar 43 þúsund krónur
í bamabætur með bömum mínum á
3 mánaða fresti. Núna fæ ég 34 þús-
und kr. og bamabótaauka 7 þús. sem
er samtals 41 þúsund krónur. Ég
lækka þrátt fyrir að mánaðarlaun
min séu ekki hærri en 80 þúsund
krónur á mánuði. - Mér finnst sjálf-
sagt og réttlátt að láta þá sem hafa
háar tekjur taka á sig meiri byrðar.
Tvöfaldar bamabætur em eina
kjarabót einstæös foreldris í skatta-
uppgjöri. Áður en staðgreiðsla skatta
kom til vom ýmsir frádráttarhðir í
skattauppgjöri eingöngu th ein-
stæðra foreldra. Þessu var breytt vð
staðgreiðslu skatta, og það er enginn
munur á mínu skattauppgjöri og
næsta manns, nema hvað ég fæ tvö-
faldar bamabætur og hann annað
hvort einfaldar eða engar.
Sjálfsagt eigum við að vera búin
að gleyma hvemig þetta var áður,
svo að þið, ráðherrar, getið fram-
kvæmt þetta þegjandi og hljóðalaust.
Þið emð sífeht að sehast lengra og
dýpra í vasa þar sem einhverjar
krónur em í. Af hveiju takið þið
ekki úr vösum sem em fulhr af seðl-
um? Gerið ykkur grein fyrir því að
þið tapið áhti og trausti almennings.
Fundahöldin snúa að
almenningsálitinu
Snúast fundahöldin í stuðning viö
ríkisstjórnina?
t Hringið í síma
63 27 00
milli kl. 14 og 16
-eðaskrifið
Na(n i>íi tímanr. vrrAur aft fylgja hré'fum
Ingólfur Jónsson skrifar:
Fundir þeir sem ýmsar starfsstéttir
í hehbrigðis- og skólakerfinu hafa
gengist fyrir að undanfómu era á
einn veg. Þar er mótmælt spamað-
aráformum ríkissfiómarinnar og
hvatt th aö draga þau th baka. - Þetta
er einfaldlega ekki mögulegt. Fjárlög
hafa verið samþykkt af meirihluta
Alþingis. Auk þess sem nánast allir
em sammála um að nú verði ekki
lengur komist hjá að draga saman
seglin í útgjöldum hins opinbera.
Fundarmenn em líka sammála
þessum spamaðaráformum að sögn.
Þeir vhja bara ekki að þau lendi á
útgjaldastærstu þáttum opinberrar
þjónustu, hehbrigðis- og skólamál-
um! Þeir benda á að draga megi sam-
an einhvers staðar annars staðar, en
benda ekki á hvar.
En hvaö sem svona hártogunum
hður og tilraunum ýmissa „ábyrgra"
aðha th aö gera spamaðartihraunir
ríkissfiómarinnar að engu, má
treysta því að þessir sífehdu raðfund-
ir opinberra starfsmanna undanfarið
verði th þess að snúa almenningsáht-
inu gegn þessum stéttum sjálfum og
styðja ríkissfiómina, þá fyrstu eftir
lýðveldistöku sem reynir að spoma
gegn útgjöldum í staö þess að auka
þau með undanlátssemi við þrýsti-
hópa og erlendum lántökum í slíkum
mæh að við hggur þjóðargjaldþrot.
R.P. skrifar:
Það er eftirtektarvert hversu
ísraelsmenn sýnast óbilgjamir
þegar verið er aö ræða friðarhorf-
ur og fýrirkomulag yfirráöa fyrir
botni Miöjaöarhafsins, einkum
hjá þeim sjálfum og Palestínu-
aröbum. - En hvernig eiga ísra-
elsmenn að snúa sér eftir stöðug-
ar hótanir araba og annarra nær-
liggjandi rflfia?
ísraelsmenn eiga ítök í flestum
viðskiptum í hinum vestræna
heimi og þau eru þeirra vopn
gegn ásókn í þetta litla landsvæði
sem þeim var úthlutað á sínum
tíma og kallað var ísrael. - ísra-
elsmenn vita sem er að gefi þeir
þumlung eftir af iandsvæðum
sínum verða þeir hraktir th hafs
og verða þar með aftur þjóð á
flótta.
vegs
Pétur Ólafsson skrifar:
Ég heyrði í fréttum útvarps fyr-
ir nokkm að staöa sjávarútvegs-
ins væri ekkert síður hörrauleg
en landbúnaðarins. Hafi ég heyrt
rétt nema skuldir sjávarútvegs-
ins um 100 milljörðum króna og
eignir á móti næmu hvergi nærri
th að greiöa þær skuldir.
Einhveijir fleiri en ég hafa
heyrt þessa frétt því ég las í les-
endadálki DV að einhver var að
vitna í fréttina. Ég hef hvergi síð-
ar séð staf um þetta, hvorki í blöð-
um né útvarpi eða sjónvarpi.
Þetta er máske ein þeirra felu-
frétta sem era kveönar niður þar
sem þær myndu valda meiri hátt-
ar óróa ef þeim yrði haldið á lofti.
Lrfeyrismál inn í
kjarasamninga
Kqibeinn skrífar:
Ég tek undir lesendabréf Magn-
úsar Ólafssonar í DV 31. jan. sl.
undir fyrirsögninni „Umráða-
réttur eigin lífeyrisgreiðslna".
Þaö fer að verða mannréttinda-
mál hvernig menn eiga að snúa
sér í þvi aö ná rétti sínum gagn-
vart lífeyrissjóöum hér á landi.
Einn angi þess hefur nú verið
sendur th Mannréttindadómstóls
Evrópu tíl umfjöllunar.
Þaö að menn skuli skyldir th
að greiða 4% af launum sinum i
lífeyrissjóð og vera aðnjótandi
6% th viðbótar frá vinnuveitanda
án þess aö viökomandi launþegi
hafi nokkur umráð yfir þessu fé
er auðvitað hiö mesta siöleysi. -
Og fa svo aðeins yfirráö yfir hluta
þess þegar ævistarfi lýkur! Líf-
eyrismálin verða að koma inn í
komandi kjarasamninga. Það er
brýnt að leysa úr þessari flælfiu.
Hvíminnistengimi
álandbúnaðinn?
Oddgeir hrmgdi:
í spamaðarumræðum þessa
dagana heyri ég engan mótmæla
eyöslunni í landbúnaðarkerfinu.
Veit fólk ekki aö þar er um fjársó-
un aö ræða sem nemur miýjörð-
um króna árlega? Með spamaöi
þar mætti e.t.v. komast hjá að
draga nokkuö saman í hehbrigði-
skerfinu og menntakerfinu.
NiAiirclriirAiiru á
Halia hringdi:
Mér sem sjúklingi, sem faíð eftir
sjúkrahúsplássi, finnst það óvið-
kunnanlegt oröaiag hjá fjölmiöl-
um að tala sífeht um þennan
„niðurskurð". „Niðurskurö"
sjúkrahúsa og „niöurskurð" á
starfsfólki. -Maður gæti búist við
að koma út af sjúkrahúsi í kvart-
éli þá maður kemst loks inn til
aðgerðar! Eða hvað á maður aö
segja?