Dagblaðið Vísir - DV - 28.02.1992, Blaðsíða 19

FÖSTUDAGUR-28. FEBRÚAR -1992,-
27
Kristinn G. Harðarson er staddur í Bandaríkjunum svo systir hans, Ragn-
hildur, tók við myndlistarverölaununum úr hendi Aðalsteins Ingólfssonar.
Kristmn G. Harðarson - myndlist:
Þvert á stefnur
og stílbrigði
„Það fór ekki á milli mála hvaða
myndlistarviðburðir voru fyrirferð-
armestir eða fengu mesta athygli á
árinu 1991, nefnilega „Hafnarfjarðar-
undrin“, starfræksla listamiðstöðva
og alþjóðlegrar vinnustofu mynd-
höggvara hér í næsta nágrenni og
hins vegar miklar sýningar á verk-
um Sigurðar Guðmundssonar í
Reykjavík. í flestum tilfellum var þó
fremur um að ræða yfirlit á erlendri
og innlendri list en nýsköpun á árinu
1991. Við vorum á höttunum á eftir
Sigurðum Guðmundssonum fram-
tíðar, íslenskum listamanni sem færi
ótroðnar slóðir í nútíð. Varð nefndin
því sammáia um að viðurkenning
DV skyldi falla í skaut Kristni G.
Harðarsyni, 37 ára gömium mynd-
listarmanni, sem hélt eftirminnilega
sýningu í Nýlistasafninu fyrir tæpu
ári,“ sagði Aðalsteinn Ingólfsson er
hann afhenti Menningarverðlaun
DV fyrir myndlist.
„Meðal listamanna af eigin kynslóð
hefur Kristinn lengi gegnt lykilhlut-
verki sem fijór listmálari, þrívíddar-
listamaður, grafíker, textahöfundur
og gemingasmiður. Ekkert efni er
of lítilmótlegt eða „ólistrænt" fyrir
listamanninn. Hann gerir verk úr
steinsteypu, gleri og sandi, en einnig
úr límbandi, ló og blómafræjum, tefl-
ir þessum samsetningum síðan gegn
rituðum texta. í verkum sínum geng-
ur Kristinn þvert á allar stefnur og
stílbrigði. Hann leggur rækt við til-
finningar og hughrif, fylgir þeim eft-
ir allt að endimörkum sköpunarinn-
ar og stundum út fyrir mörkin. í
heildina má segja að í myndlist sinni
sameini Kristinn G. Harðarson
markverðustu viðhorf alþjóðlegrar
framúrstefnu og sérkenni íslenskrar
alþýðu- og frásagnarlistar."
Með Aðalsteini í dómnefnd um
myndlist voni Elísabet Gunnarsdótt-
irogAuðurÓlafsdóttir. -hlh
Hafsteinn Guðmundsson fagottleikari var fulltrúi Blásarakvintetts Reykjavík-
ur við verðlaunaafhendinguna. Hér tekur hann við Menningarverðlaunum
DV úr hendi Finns Torfa Stefánssonar.
Blásarakvintett Reykjavíkur - tónlist:
í fremstu röð
„Blásarakvintettinn er skipaður
einstaklingum sem náð hafa frábær-
um árangri á hljóðfæri sín. Og það
sem meira er um vert: þeir hafa þró-
að með sér samleik sem skipar þeim
í fremstu röð hópa sem fást við kam-
mertónlist, hvort sem er á íslenskan
eða erlendan mælikvarða,“ sagði
Finnur Torfi Stefánsson meðal ann-
ars þegar hann afhenti Menningar-
verðlaun DV fyrir tónlist.
Blásarakvintett Reykjavíkur, sem
fagnar 10 ára afmæli um þessar
mundir, skipa Einar Jóhannesson,
klarínett, Hafsteinn Guðmundsson,
fagott, Jóseph Ognibene, horn, Daði
Kolbeinsson, óbó, og Bemharður
Wilkinsson, flauta. Meðlimir kvint-
ettsins leika jafnframt allir með Sin-
fóníuhljómsveit íslands.
Finnur Torfi sagði listræna alúð
og nákvæmni einkenna Blásarak-
vintettinn. Kæmu þeir eiginleikar
vel fram í fleygri sögu um viðureign
hans við hið fræga verk Danans
Carls Nielsens fyrir blásarakvintett.
„Verk þetta hafði verið flutt við
miklar vinsældir og aðdáun um
nokkurra áratuga skeið. Þrátt fyrir
fegurð verksins töldu margir sig
skynja þar galla, eins og truflun eða
annað sem enginn gat þó fest hendur
á fyrr en Blásarakvintett Reykjavík-
ur kom til sögunnar. Kvintettinn
fann við sína nákvæmu yfirferð aö
höfundur hafði á einum stað ritað
vitlausa nótu og dró nú hina réttu
fram í dagsljósið og setti á sinn stað.
Hefur enginn fundið neitt annað en
yndi og fegurð í verkinu síðan,“ sagði
Finnur Torfi.
Auk Finns Torfa voru þeir Baldur
Símonarson og Sigurður Ingvi
Snorrason í úthlutunarnefnd um
tónlist.
-hlh
Mermirig
Ingimundur Sveinsson - byggingarlist:
Opnun Periunnar bar hæst
„Það var samdóma álit nefndar-
manna að opnun útsýnishússins á
Öksjuhlíð bæri hæst af viðburðum
liðins árs á sviði íslenskrar bygging-
arlistar. í faglegu tilliti voru þaö
einkum tvö atriði sem vógu þungt í
niðurstöðu dómnefndar: sérstaöa
mannvirkisins og sá metnaður sem
lagður var í hönnun þess,“ sagði Pét-
ur H. Ármannsson meðal annars en
hann hafði orð fyrir dómnefnd um
byggingarlist.
„Sú hugmynd að tengja útsýnisstað
bæjarins mannvirkjum Hitaveitunn-
ar á Öksjuhlíð bauð upp á heillandi
möguleika sem arkitektinn hefur
nýtt sér í útfærslu sinni. Byggingin
er í raun yfirbyggður almennings-
garður, táknrænn minnisvarði um
heita vatnið og beislun þess. Jafn-
framt er Perlan áberandi kennileiti í
borginni, tilkomumikil að sjá að nóttu
sem degi. Ef nefna á eitt atriði öðru
fremur sem einkennandi er fyrir hús-
ið, þá er það áhrif ljóss á ásýnd þess
og upplifun. Efnisnotkunin gerir það
að verkum að byggingin er stöðugt
að taka á sig nýja mynd í takt við
margbreytileik íslenskrar birtu.
Pétur H. Armannsson afhendir Ingimundi Sveinssyni Menningarverðlaun
DV fyrir byggingarlist. Með Pétri í dómnefndinni voru Pétrún Pétursdóttir
og Guðfinna Thordarson.
Perlan mun í framtíðinni vera til
marks um þær framfarir sem orðið
hafa í verkkunnáttu, hönnun og
tækni á þessari öld. Það ber að þakka
það tækifæri sem hér gefst til aö rétta
nokkuð hlut Perlunnar og beina
sjónum aö ágæti hennar frá sjónar-
hóli byggingarlistar. Það er ekki
hvað síst að þakka góðri hönnun að
svo vel hefur tekist til með þetta
mikilvæga mannvirki," sagði Pétur.
-hlh
Guðmundur Andri Thorsson - bókmenntir:
„Eins og títt er um góð skáldverk
eru ekki allir á eitt sáttir um verð-
leika íslenska draumsins en ég segi
fyrir mína paría að sagan snart
mig einkennilega sterkt, bæði fyrir
myndina sem hún dregur upp af
ungu fólki milli vita og ekki síður
fyrir þá snjöllu úttekt á íslensku
: „þjóðareðli" og lífsháttum sem;
leiddir hafa verið til öndvegis hér-
lendis eftir seinni heimsstyrjöld.
Sagan er tímabær og á brýnt erindi
við íslenska lesendur. Það tel ég
vera höfuökost á hverju ritverki,“
sagöi Sigurður A. Magnússon með-
al annars þegar hann gerðí grein
fyrir Menningarverölaunum DV i
bókmenntum.
„íslenski draumurinn er skáld-
verk samið af ísmeygilegri íþrótt
og umtalsverðum galdri. Það lætur
kannski ekki mikið yfir sér við
íyrstu kynni en vinnur á og þolir
vel að vera lesið í annað og þriðja
sinn. Skáldsaga Guðmundar Andra
líður fram með miklum hraða og
kemur víða við, en fléttast þó sam-
an í einkennilega þéttan vefitað og
dregur upp bæði eftirminnilega og
nærgöngula mynd af nýliðnum
Guðmundur Andri Thorsson tekur við Menningarverðiaunum DV úr
hendi Sigurðar A. Magnússonar.
áraíugum, hugblænum sem ein-
kenndi þessi ár, pólitiska glundroð
anum og hentistefnunni, leit sumra
ungra manna að traustum lífsgild-
um og hugsjónura til að lifa fyrir,
leit annarra á vit auðveldra lausna
og siðblindrar hentisemi. Á sinn
kankvísa og einatt hnyttilega hátt
dregur höfundur upp ákaflega fjöl-
breytilega mynd af óreiöunni sem
einatt er því samfara að reyna að
ná áttum í tilverutuú og fóta sig á
lííshrautinni."
Með Ságurði í bókmenntanefnd-
inni voru Gísli Sigurðsson og Frið-
rik Rafnsson. -hlh
Guöjón Petersen, Hafliöi Amgrímsson og Grétar Reynisson - leiklist:
Trúnaður við kjarna verksins
Auður Eydal afhendir Hafliða Arngrímssyni Menningarverðlaun DV fyrir
„Við uppsetningu og leiksljóm á
leikriti Þjóðleikhússins, Rómeó og
Júlíu, unnu þeir Guðjón Petersen
leikstjóri og Hafliði Amgrímsson
leiklistarráðunautur eftir ákveðinni
grunnhugmynd sem fylgt er eftir allt
til enda. Yfirbragð sýningarinnar er
stílhreint og sérstaklega ber að róma
leikstjómina, sem er styrk og vönd-
uð, og raunar algjör forsenda þess
hversu vel tekst til,“ sagði Auður
Eydal meðal annars er hún afhenti
Menningarverðlaun DV fyrir leiklist.
Þriðji aðilinn í þessum hópi er
Grétar Reynisson leikmyndahöfund-
ur en hann hefur unnið náið með
Guðjóni og Hafliða að mörgum helstu
verkefnum frá upphafi.
„Samstarf þeirra Guðjóns og Hafl-
iða hefur veriö einstaldega heilla-
dijúgt fyrir íslenskt leikhús. Það sem
einkum vakti athygli í sýningunni á
Rómeó og Júlíu var trúnaður við
kjama verksins, sem ekki var kæfð-
ur pijáli eða ytri umbúnaði, heldur
fékk að blómstra í sýningu s.em var
ung og frísk.
Þaö em alltaf skiptar skoðanir á
því, hvemig „á að setja upp“, klass-
ísk verk, sem hafa unnið sér ákveðna
hefð, hvað varðar leikmynd, búninga
leiklist.
og jafnvel útfærslu einstakra atriða.
Margir leikhúsmenn víðs vegar um
heiminn hafa fengið köllun til að
bijóta upp slíka hefð en þar veldur
hver á heldur og margar slíkar atlög-
ur hafa misheppnast herfilega.
Gmndvallaratriði hlýtur alltaf að
vera trúnaður við grunnhugsun og
texta verksins, innsæi til að höndla
kjamann og listrænn metnaður til
að sigra hveija þraut og fylgja þess-
um markmiðum út í hörgul af full-
komnum trúnaði við verkefnið. Þetta
voru einmitt þau atriði sem bám
sýninguna á Rómeó og Júlíu fram til
sigurs,“ sagði Auður.
Með Auði í dómnefnd um leiklist
voru Steinunn Jóhannesdóttir og
Þorgeir Ólafsson.
-hlh