Dagblaðið Vísir - DV - 05.03.1992, Blaðsíða 14

Dagblaðið Vísir - DV - 05.03.1992, Blaðsíða 14
14 FIMMTUDAGUR 5. MARS 1992. Útgáfufélag: FRJÁLS FJÖLMIÐLUN HF. Stjórnarformaður og útgáfustjóri: SVEINN R. EYJÓLFSSON Framkvæmdastjóri og útgáfustjóri: HÖRÐUR EINARSSON Ritstjórar: JÓNAS KRISTJANSSON og ELLERT B. SCHRAM Aðstoðarritstjórar: HAUKUR HELGASON og ELlAS SNÆLAND JÓNSSON Fréttastjóri: JÖNAS HARALDSSON Auglýsingastjórar: PALL STEFANSSON og INGOLFUR P. STEINSSON Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaðaafgreiðsla, áskrift, ÞVERHOLTI 11, 105 RVlK, SlMI (91)63 27 00 SlMBRÉF: Auglýsingar: (91 )63 27 27 - aðrar deildir: (91)63 29 99 GRÆN NÚMER: Auglýsingar: 99-6272 Áskrift: 99-6270 AKUREYRI: STRANDGÖTU 25. SlMI: (96)25013. Blaðamaður: (96)26613. SlMBRÉF: (96)11605 Setning, umbrot, mynda- og plötugerð: PRENTSMIÐJA FRJÁLSRAR FJÖLMIÐLUNAR HF„ ÞVERHOLTI 11 Prentun: ÁRVAKUR HF. - Askriftarverð á mánuði 1200 kr. Verð I lausasölu virka daga 115 kr. - Helgarblað 150 kr. E vrópuþrýstingur Norrænt samstarf með hefðbundnu sniði hefur geng- ið sér til húðar. Við blasir norrænt samstarf innan Evr- ópubandalagsins og sérstakt samstarf við löndin sunnan og austan Eystrasalts, Þýzkaland, Pólland og baltnesku ríkin, hvort tveggja án beinnar aðildar íslands. Á þingi Norðurlandaráðs kom skýrt fram, að þeir, sem eru á leið inn í Evrópubandalagið, telja, að verk- efni muni flytjast frá Norðurlandaráði til bandalagsins. Má ráðið þó ekki við mikilli fækkun raunverulegra verkefna, því að mest stundar það atvinnubótavinnu. Ár og dagur er síðan eitthvað kom af viti úr sam- ' starfi 23 norrænna embættismannanefnda, 74 norrænna stofnana, 152 norrænna nefnda og úr 2000 norrænum verkefnum. Það er því ekki mikið misst, þótt Norður- landaráð og fylgifiskar þess fái hægt andlát. Áhugi norrænna stjórnmálaforingja beinist hreint og beint að Evrópubandalaginu og að nokkru leyti að Eystrasaltsráðinu, sem hefur verið stofnað án beinnar aðildar íslands. Við erum að eingangrast í tilgangslitlu Norðurlandaráði ogfáliðuðum Fríverzlunarsamtökum. Mjög er þrýst af norrænni hálfu á íslenzka stjórn- málamenn að draga íslendinga inn í Evrópubandalagið. Því er haldið fram, að norrænt samstarf muni rísa að nýju á iðavöjlum bandalagsins, en að öðrum kosti blasi við hnignun í einangrun utan fyrirheitna landsins. Sterk bein þarf til að þola þennan þrýsting, jafnvel þótt ekki séu ljósir hinir beinu viðskiptahagsmunir okk- ar af aðildinni umfram það, sem fæst af þátttöku okkar í Evrópska efnahagssvæðinu. Okkur hefur ekki tekizt að koma upp iðnaði til að ráðast á Evrópumarkaðinn. Enn eru í fullu gildi flestar efasemdir, sem áður hafa verið notaðar gegn bandalagsaðild. Landbúnaðarstefna bandalagsins er óhugnanlega dýr í rekstri og fjandsam- leg neytendum. Hún mun á næstunni leiða til alvar- legra viðskiptaátaka í vestrænu samstarfi. Evrópubandalagið er alls ekki lýðræðisleg stofnun. Þing þess er valdalítil og fremur ábyrgðarlítil ráðgjafar- samkoma. Það fær btlu ráðið gegn ofurveldi stjórn- lyndra embættismanna, sem eru í nánu samstarfi við þrýstihópa stórfyrirtækja og samtaka stórfyrirtækja. Embættismenn og þrýstihópar Evrópubandalagsins eru að reisa tollvirki, sem stefnt er gegn Bandaríkjunum og Japan ög mun leiða til vandræða í alþjóðaviðskiptum á næstu árum. Bandalagið er árásargjarnt og þverlynt í viðskiptum, svo sem við höfum fengið að reyna. Efnislega á fiskveiðiríki á borð við ísland lítið erindi í ólýðræðislegt og verndarsinnað tollvirki, sem starfar eins og risavaxið landbúnaðarráðuneyti. En viðskipta- hagsmunir kunna fyrr eða síðar að þvinga okkur til að sækja um aðild, þótt það sé okkur þvert um geð. Þegar íslenzkur landbúnaður uppgötvar, að Evrópu- bandalagið er himnaríki fyrir úrelta atvinnuvegi, og þegar íslendmgar uppgötva um leið, að þeir hafi ekki lengur ráð á hefðbundnum landbúnaði, er hætt við, að við finnum ómótstæðilega þörf á að ganga inn í virkið. Þegar það hefur gerzt, mun koma í ljós, að embættis- menn Evrópubandalagsins bta á íslenzka hagsmuni eins og hverja aðra skiptimynt í víðara samhengi. Við mun- um missa yfirráð yfir auðhndum okkar, fiski og orku, ef við verðum ekki þeim mun betur á varðbergi. Það verður upphafið að endalokunum, þegar við erum orðnir feitir bandalagsþrælar. Affarasæba er, að ísland sé sín eigin þungamiðja og miðpunktur heimsins. Jónas Kristjánsson Hvað verður um barnadeild Landakotsspítala? AUir eru sammála um nauðsyn þess að koma böndum um ríkisút- gjöld en menn greinir mjög á um hvar, hvernig og hversu ört skyn- samlegt sé að ýta sparnaðaraðgerð- um úr vör. Mál Landakotsspítala er gott dæmi um slíkan ágreining. Þessi hth spítali var byggður af hugsjón. Starfsemin tók á sig brag sem sam- einaði mennsku hugsjónafólksins og hið besta í nútíma læknisfræði. Landakot stóð vel undir nafni og afsannaði þau heilaköst nútímans að stórar stofnanir séu ætíö bestar, marksæknastar og hagkvæmastar. Á undir högg að sækja Ég mun hér gera bamadeild spít- alans að sérstöku umræðuefni. Bamadehd Landakots tók við 1500 bömum á síðasta ári og veitti öðmm 3000 þjónustu á skyndivakt. Dehdin er önnur tveggja barna- dehda á höfuðborgarsvæðinu og þjóna báðar öhu landinu þegar því er að skipta. Bamadehdin á nú undir högg að sækja, því um leið og hróflað verð- ur viö skipulagi Landakotsspítala er hætta á að nauðsynlegt stoð- kerfi deildarinnar hverfi. Við sonur minn höfum undanfar- in ehefu ár öðlast víðtæka reynslu af barnadeUdum hér og erlendis í þremur heimsálfum. Sonur minn er fatlaður en fótlun hans getur kahað á talsverða læknisþjónustu. Við höfum viðast notiö velvhja lækna og hjúkrunarfólks og á ég líf drengsins þessum starfsstéttum að þakka. Hins vegar ber ekki að leyna því að það er misauðvelt að vera for- eldri bams á sjúkrahúsi og sjúkra- hús nálgast veik böm á ólíka vegu. Að öðrum sjúkrahúsum ólöstuðum ber sú þjónusta sem við höfum fengið á Landakoti af sambærilegri þjónustu, hér og erlendis, eins og guU af eiri. Réttur allra þegna Hér á landi hefur góð hehbrigðis- þjónusta verið talin réttur aUra þegna. Þetta er eitt af því sem ís- lendingar hafa verið hvað stoltastir af í skipan samfélagsins. Þessi rétt- ur er ómetanlegur ef um sjúkt bam er að ræða. Þá ríður á að þjónustan berist fljótt og sé sniðin að aðstæð- um bams og foreldra. Eftirfarandi atriði í starfsemi bamadeUdar Landakots stuðla að því að foreldr- ar og veik böm fá aðstoð sem hæf- KjáUariim Dóra S. Bjarnason dósent við Kennaraháskóla íslands ir hveijum og einum: Aðeins einn læknir hefur umsjón með veiku bami. SUkt tryggir ör- yggi bams og foreldris, sparar tíma og greiðir fyrir samskiptum hlut- aðeigandi. Vissulega krefst slík þjónusta mikUlar viðvem lækna en skhar sér margfalt, ekki síst ef barn er óttaslegið, fársjúkt, fatlaö eða hvítvoðungur. DeUdinni hefur haldist vel á starfsUði. Böm og foreldrar, sem koma oft á deUdina, hitta sömu hjúkmnarfræðingana og sömu gangastúlkumar hvað eftir annað. Þetta tryggir samhengi þjónustu og ómetanleg persónuleg tengsl. StarfsfóUdð á bamadeUdinni er samhæfður hópur sem vinnur af kunnáttu, öryggi og oftast með bros á vör. Börn á sjúkrahúsi þurfa að geta leikið sér. Starfsfólk bamadeUdar- innar er sér vel meðvitað um þetta. Á undanfomum áram hefur þama oftast verið sérlega vel búið að þörfum ungra sjúkUnga fyrir leik og skapandi starf. Fóstrur, þroska- þjálfar og kennarar hafa verið þama meðal starfsfólks. Listþerap- isti hefur starfað þama viö og við undanfarin ár. Aðstaðan tekur mið af bömum en ekki eingöngu sjúk- dómum þeirra. Aðbúnaður fyrir foreldra er til fyrirmyndar. Fyrst þegar við kynntumst Landakoti var aðbún- aður UtUl fyrir foreldra, ekki síst um nætur. Þetta hefur breyst. For- eldraherbergi, dýnur, teppi og kafflbolU eru tU reiðu ef foreldrar óska. Þeir foreldrar, sem ekki geta verið með börnum sínum, geta með góðri samvisku skiUð þau eftir, þótt næturvaktin sé stundum held- ur fáUðuð. Tryggiðöryggi AUir sem hafa komið með börn sín veik á sjúkrahús vita hversu óttaslegnir og vanmáttugir foreldr- ar geta verið við þær aðstæður. Foreldrar fatlaöra bama vita einn- ig að það heyrir til undantekninga að þjónusta ætluð almenningi taki við fótluðum bömum á sama hátt og öðrum bömum. BarnadeUd Landakots er ein örfárra stofnana sem tekur fötluðu barni fyrst og síðast sem barni og fotlun þess sem sérkenni sem þarf aö taka tilUt til. BarnadeUdin á Landakoti hefur á að skipa einhverjum reyndustu bamalæknum landsins. DeUdin tryggir öryggi foreldra og barna og rennir stoðum undir þá trú að við lifum í siðuðu þjóðfélagi. Vafalaust má hagræða en það er óskynsam- legt að hrófla við undirstöðum hennar. Vonandi fer hér líkt og hjá góða garðyrkjumanninum sem heggur feyskin tré og reytir arfa en hlúir að fógram og nytsömum gróðri. Það tekur mörg ár, mikla þekkingu og þrotlausa vinnu aö rækta svo góða þjónustu, en hana má líka uppræta nánast með einu penna- striki. Verði sUkt slys má spyrja: Geta aðrir spítalar og heUsugæslu- stöðvar umsvifalaust tekið við á fimmta þúsund veikum bömiun og foreldrum þeirra auk þeirra sjúkl- inga sem þar era fyrir? Dóra S. Bjarnason „Geta aðrir spítalar og heilsugæslu- stöðvar umsvifalaust tekið við á fimmta þúsund veikum börnum og for- eldrum þeirra auk þeirra sjúklinga sem þar eru fyrir?“

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.