Dagblaðið Vísir - DV - 20.06.1992, Blaðsíða 22

Dagblaðið Vísir - DV - 20.06.1992, Blaðsíða 22
22 LAUGARDAGUR 20. JÚNÍ 1992. Sérstæö sakamál Þegar Cormac Galligan, sem var þá sextíu og tveggja ára, kom heim til konu sinnar, Mabel sem var fjörutíu og íjögurra ára, og dóttur- innar, Ursulu sem var átta ára, á Þorláksmessu 1983 beið hans ekki beinlínis sú hlýja sem einkennir flest heimili fyrir jólin. Hins vegar kom til atburðar sem varð ekki að fullu skýrður fyrr en þremur árum eftir réttarhöldin sem fylgdu í kjöl- farið. Við yfirheyrslu hjá lögreglu skýrði Mabel svo frá að þegar kom- ið var fram á kvöld á Þorláksmessu hefði maður hennar komið drukk- inn heim. Það hefði hins vegar ekki verið neitt nýtt að hann gerði það þá daga sem hann fékk útborgað. Venjulega hefði hún farið snemma að hátta að kvöldi þeirra daga til þess að komast hjá því að rífast við hann og sæta þeirri grimmilegu meðferð sem því hefði oft fylgt. En þetta kvöld hefði hún enn verið á fótum. Hún sagðist hafa ætlað aö bíða hans til þess að láta hann standa reikningsskil fyrir að hafa ekki staðið við það loforð sitt að koma beint heim til hennar með launin svo þau gætu gert síðustu jólainn- kaupin saman, en þau hefðu þá átt eftir að kaupa gjöf handa dóttur- inni, Ursulu. Átökin Cormac Galligan hafði komið heim þegar klukkan var tuttugu mínútur gengin í tólf um kvöldið og Mabel sagöist strax hafa séð að hann var drukkinn, enda hefði hann farið úr vinnunni klukkan hálfsex. Hún hefði beðið hann um að láta sig fá það sem eftir væri af laununum og jólakaupbótinni en hann hefði neitað því og hefði hún þá litið svo á að hann hefði verið búinn aö drekka út féð. Til rifrildis hefði komið og hefði Cormac slegið sig. Hefði það verið dropinn sem fyllti mælinn. En Mabel, sem var sterkleg kona, sagðist hafa tekist að hrinda manni sínum í gólfið áður en hann fengi tækifæri til að slá hana aftur. Síðan hefði hún sest ofan á brjóstiö á honum. Meðan þau hefðu verið í þessum stellingum á gólfinu hefði Cormac komið auga á hamar sem hefði legið þar skammt frá. Fyrr um daginn hefði hún verið að hengja upp jólaskraut og þá hefði hún skilið hamarinn eftir þama. Nú hefði Cormac reynt að seilast í hann en Mabel sagðist hafa gert sér Ijóst hver hætta væri á feröum tækist honum að ná í hann. Því hefði hún tekið um háls hans og hert nokkuð að. Þegar Cormac hefði hætt að streitast á móti hefði hún losaö tak- ið í þeirri trú að hann hefði fallið í yfirlið. Hún hefði hins vegar ótt- ast reiði hans þegar hann rankaöi við sér og þess vegna hefði hún hringt á lögregluna svo hún fengi vemd. Mildur dómur Tíu mínútum síðar komu lög- regluþjónamir og varð þeim strax Ijóst aö Cormac Galligan var ekki lengur á lífi. Dánarorsökin var Ijós því á hálsinum mátti sjá greinileg merki þess að hann hafði verið kyrktur. Því var farið með Mabel Galligan á lögreglustöðina til yfir- heyrslu. í fyrstu neitaði hún að trúa því að hún hefði orðið honum aö bana. Hún hélt því fram að dánarorsökin hlyti aö hafa veriö hjartabilun sem Hávaði og... Næstu nágrannar þeirra Mabel og Ursulu, Dan og Una Fowler, heyrðu skömmu síðar aö þær - mæðgumar rifust heiftarlega. Var ljóst að Ursula hafði vakað eftir móður sinni en þegar þær höfðu skipst á skammaryrðum í um tutt- ugu mínútur varð skyndilega þögn í húsinu. En Fowler-hjónin höfðu áður heyrt þær mæðgur rífast og töldu ekki að neitt óeðlilegt væri á ferðinni. Mabel Galligan sagði lögreglu svo frá aö næsta morgun, þegar hún hefði ætlað að koma dóttur sinni í skólann hefði hún fundið hana dána í rúminu, í skólabúningnum. Þá hefði hún flýtt sér að kalla til lækni en hann hafði aðeins skoðað líkið í stutta stund þegar hann gerði lögreglunni aðvart. Ummerk' á hálsi Ursulu sögðu honum hvað gerst hafði. Mabel viðurkenndi að hafa orðið Ursulu að bana og sú skýring á atburðinum sem hún gaf var á margan hátt lík þeirri sögu sem hún hafði sagt fjórum árum áður þegar hún skýrði frá því hvemig maður hennar, Cormac, hefði dáið. Skýringin Mabel sagði svo frá að hún hefði lent í rifrildi við. dótturina þegar hún hefði komið heim af kránni. Samband þeirra Ursulu hefði þá verið slæmt um tíma ög hefði dótt- ir hennar stundum kallað hana „ljótum nöfnum". Það hefði hún líka gert í þetta sinn og hefði hún þá tekið um háls hennar til að stöðva skammaryrðaflóðið. Þegar hún hefði svo sleppt takinu hefði Ursula verið meðvitundralaus en hún hefði reiknað með að einungis hefði liðið yfir dótturina og því hefði hún lagt hana á rúmið. Um morguninn, þegar hún hefði svo ætlað að vekja hana og senda í skól- ann hefði henni orðið ljóst að hún var dáin. Eins og þegar hún hafði kyrkt mann sinn reyndi Mabel nú með lygum að koma því þannig fyrir að hún yrði ekki ákærð fyrir morð en í þetta sinn fór á annan veg en þeg- ar hún var dæmd fyrir að hafa orö- ið manni sínum, Cormac, að bana. Þegar lögreglurannsókn hafði farið fram og skýrsla um hana lá fyrir var hún send saksóknaraembætt- inu. Það komst svo að þeirri niöur- stöðu að um morð hefði verið að ræða og var það á engan hátt tahð Mabel til málsbóta að hún hafði verið ölvuð þegar atburðurinn átti sér stað. Seinni dómurinn Enn á ný hófu vinir og kunningj- ar Cormacs Galligan máls á því hver mistök hefðu verið gerð þegar Mabel var dæmd fyrir að hafa orð- ið honum að bana. Nú gætu allir séð að Mabel væri versta morð- kvendi og hefði hún fengið þann dóm sem hún hefði átt skilið árið 1984 væri Ursula enn á lífi. Annar dómari kvað upp dóminn en í fyrra sinnið. Hann lét ekki blekkjast til að sýna mildi þegar hann tilkynnti hvaö biði Mabel Galhgan í þetta sinn. Hann sagði ekkert tekið til greina af því sem hún hefði haldið fram sér til máls- bóta og lýsti andúð sinni á þessari konu sem hafði kyrkt bæði mann sinn og dóttur. Dómurinn var lengsta fangelsisvist, sem lögin leyfa, án möguleika á reynslu- lausn. rekja mætti til þess ástands sem hann hefði komist í þegar þau fóru að rífast og síðar aö takast á. Lík- skoðun leiddi hins vegar í ljós að Cormac hafði verið við bestu heilsu. En framburður Mabel varð aftur til þess að hún var ekki ákærð fyrir morð heldur „ofbeldi sem leitt hafði til dauða". Þegar máhð kom fyrir rétt í júlí 1984 lýsti hún sig seka en skýrði síðan frá þvi hve ömurlegt hjóna- band hennar hefði veriö vegna drykkjuskapar manns síns sem hefði ætíð sest að drykkju með fé- lögum sínum á útborgunardögum og látið sig engu skipta hvemig fjárhagur heimilisins var. Dómarinn tók mark á þessum yfiriýsingum Mabel Galligan og hún fékk mildan dóm, þriggja ára fangelsisvist. Reiði vina og kunningja Cormacs Galhgan fylgdi í kjölfar dómsuppkvaðningarinnar. Þeir héldu því margir fram að dómarinn hefði látið blekkjast eins og reynd- ar fleiri. Sannleikurinn væri sá að Cormac Galhgan hefði verið dauð- hræddur við konu sína. Reyndar sýndi það sem gerst hefði kvöldið sem hann týndi lífinu hvort þeirra hefði veriö sterki aðilinn á heimil- inu. Cormac hefði nær undantekn- ingarlaust farið beint heim til sín þá daga sem hann hefði fengið út- borgað og afhent konu sinni launa- umslagið og þaö hefði nær aldrei komið fyrir að hann hefði farið út með félögum sínum. Þorláks- messukvöld hefði hann þó gert undantekningu en þeir sem þá höfðu setið á kránni með honum sögðu að því hefði farið viðs fjarri að hann hefði verið mikið ölvaður. Væri greinilegt að framburður Mabel væri argasta lygi. En þessar yfirlýsingar komu of seint. Mabel var búin að fá sinn dóm og yrði ekki dregin aftur fyrir rétt til að svara til sömu saka. Ursula. Frjáls á ný Mabel hafði setið í varðhaldi í sjö mánuði þegar dómurinn féh og var hún látin laus í október 1985, en þá hafði hún afþlánað tuttugu og tvo mánuði af dóminum. Það leið hins vegar ekki langur tími þar til aftur var farið að ræða hver mistkök það hefðu verið aö dæma Mabel Galhgan svo mildi- lega. Meðan hún hafði setið inni hafði dóttirin, Ursula, búið hjá frænku sinni en eftir að Mabel var orðin frjáls fluttist dóttirin heim til móð- ur sinnar. En þeim kom ekki vel saman. Ef til vih gat Ursula ekki gleymt því að móðir hennar hafði orðiö foður hennar að bana. Mabel f jtarf sem aðstoðar- kona viC^mgemingar en mikinn hluta af frístundum sínum sat hún að sumbh á „The Shepherd", krá í nágrenni heimihs þeirra mæðgn- anna. Margir undruðust hve góð ráð hún hafði því oft eyddi hún talsverðum peningum í. áfengi, að minnsta kosti miðaö við það sem tahö var að hún hefði í laun. Skýringin á því var líklega sú að af og til veitti hún karlmönnum vissa persónulega þjónustu gegn greiðslu. Og miðvikudaginn 11. febrúar 1987 hafði hún sést með tveimur mönnum sem höfðu verið afar örlátir viö hana svo hún var talsvert mikið undir áhrifum áfengis þegar hún kom heim um miðnætti. Mabel Galligan. Cormac Galligan.

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.