Dagblaðið Vísir - DV - 18.01.1993, Blaðsíða 12

12
Spumingin
MÁNUDAGUR 18. JANÚAR 1993.
Ert þú orðin(n) þreytt(ur)
á vetrarríkinu
það sem af er vetri?
Siggeir Magnússon iþróttakennarí:
Já, ég er hundleiður á þessu helvíti.
Hilmar Hjaltason verslunarmaður:
Nei, þetta er yndislegt líf.
Fanney Jónsdóttir skrifstofumaður:
Nei, ég er ekkert orðin þreytt á vetr-
inum enn.
Sigurbjörn Ármannsson: Já, alveg
dauðþreyttur.
Ómar Rafn Valdimarsson nemi: Já,
ég vil fá sumarið.
Þorsteinn Jónsson nemi: Já, mér er
illa við veturinn.
Lesendur
Skólabörn er-
lendis yf ir hátíðar
Margrét Sigurðardóttir skrifar:
Það er ekki að sjá að lítið sé um
fjárráð hjá fólki hér á landi þótt
menn kvarti hver sem betur getur
um peningaleysi. Hvemig má þetta
fara saman? Ég er þeirrar skoðunar,
að þetta landlæga kvein um naum
fjárráð sé bara eðlislægt í fari okkar
og hve vel sem þjóðin annars stæði,
bæri fólk engu að síður vandræði sín
á torg. Þetta kemur þó aðallega fram
þegar inna á af hendi lögboðnar
greiðslur til hins opinbera, fjármuni
sem fara til að greiða þá þjónustu
sem við viljum ekki án vera, og mót-
mælum þegar hana á að skerða.
Það sem kom mér til að senda þess-
ar línur er sú staðreynd að á meðan
fólk barmar sér yfir peningaleysi
leyfir þetta sama fólk sér að eyða í
utaniandsferðir, heimboð og veislu-
höld og dregur sjálft hvergi í vírmn.
Þannig þekki ég til fólks sem ekki
hefur látið sitt eftir Uggja að kvarta
yfir dýrtíðinni og óáraninni sem
sendi bam 'sitt í hópferð til útlanda
yfir hátíðamar í skíöaferðalag. Heyrt
hef ég einnig að úr byggðarlagi úti á
landi hafi böm farið í heimsókn til
vinabæjar erlendis til dvalar yfir
hátíðarnar.
Þar sem hér er um að ræða böm
innan lögaldurs finnst mér þetta fár-
ánlegt. Jafn fáránlegt fmnst mér þeg-
ar foreldrar eru að fara af landinu
„Á skíðum skemmti ég mér, tra, la, la, la ... “
um hátíðar með bömin með sér og
dvelja á einhveijum sólarstaðnum.
Sakna þessi börn ekki einhvers að
vera ekki í sínu eiginlega umhverfi
á jólunum? Að ekki sé nú einfaldlega
spurt um það uppeldisatriði sem felst
í því að vera með foreldrum í heima-
húsum um jól og áramót. Auðvitað
ráða uppalendur hvaða hátt þeir hafa
á og svo er margt sinnið sem skinnið.
En hvaða foreldrar em svo barna-
legir að sjá ekki aö slík uppeldisað-
ferð leiðir ekki nema til þess að gera
bami sínu illt eitt? - Vita íslenskir
foreldrar ekki að því meira aðhald
sem börnum er sýnt í æsku því meiri
líkur em til þess að þau nái sæmileg-
um en ekki síst æskilegum þroska?
Hvemig verða þessi böm þegar þau
stálpast? Æth þau telji þá ekki sjálf-
sagt að halda uppteknum hætti og
veita sér það sem hugurinn stendur
til án tiilits til fjárráða?
Og hvar endar slík eyðslusemi
nema í upplausn og gjaldþroti? Oftar
en ekki bæði fjármunalegu og and-
legu. En hvers eiga bömin að gjalda
þótt foreldrarnir hafi naum fjárráð,
spyrja ef tii vill einhveijir. - Já, verð-
ur ekki bara að fylgja öðrum eftir?
Opið bréf til Ríkissjónvarpsins:
Endurskoðið afstöðu
til heymarskertra
Elsa G. Bjömsdóttir, starfar í tákn-
málsfréttum, skrifar:
Á liðnum ámm hefur Ríkisútvarp-
ið ár hvert sýnt svokallað áramóta-
skaup rétt fyrir miðnætti á gamlárs-
kvöld. AUtaf hef ég eins og aörir úr
fjölskyldunni setið spennt fyrir
framan skjáinn í von um að nú hefði
Ríkisútvarpið tekið tillit til mín eins
og 250 annarra íslendinga sem em
heymarlausir og sett texta við
skaupið en ailtf orðið fyrir sámm
vonbrigðum. Það á að heita svo aö
ég sé íslenskur ríkisborgari, fædd og
uppalin á íslandi, en nú er svo kom-
ið, að mér finnst ég vera annars
flokks manneskja í þessu þjóöfélagi.
Á meðan aðrir fjölsk'yldumeðlimir
skemmta sér fyrir framan skjáinn
finnst mér ég vera stödd í öðru landi
með framandi tungumál sem ég
hamast við að reyna að skilja. Mér
hefur skilist að skaupið sé búið til
löngu áður en það er sýnt, því skil
ég ekki af hveiju er svona erfitt að
sefja texta inn á áður en það er sýnt.
- Ríkissjónvarpinu virðist ekki erfitt
að setja texta við allt erlent efni.
í hvert skipti sem beiðni hefur bor-
ist til ykkar um að texta áramóta-
skaupið hefur svarið alltaf verið „það
er of dýrt“, og það þrátt fyrir að Fé-
lag heymarlausra hafi boðist til að
greiða alian kostnað. Því legg ég til
að erlent efni verði skorið niður og
í staðinn verði íslenska efnið textað
svo að við heymarskertir getum not-
ið þess að vera íslendingar og fylgst
með íslenskri menningu.
í Félagi heymarlausra em skráðir
u.þ.b. 250 félagsmenn sem eru heym-
arlausir og nota táknmál. En þar fyr-
ir utan em rúmlega 12.000 manns
víöa um land með alvarlega skerta
heyrn og er þaö mest aldrað fólk. Ég
bið ykkur hjá Ríkissjónvarpinu að
endurskoða afstöðu ykkar til heym-
arskertra.
Málþóf og verkþóf í þyrlukaupum
Bréfritari segir eindreginn vilja þings og þjóðar standa til kaupa á nýrri,
öflugri björgunarþyrlu.
Ó.J. skrifar:
Á sama tíma og ráðherramir kepp-
ast við að skattyrðast við þá þing-
menn sem telja sig þurfa að ræða
EES-málið lengur en aðrir em þeir
sjáifir með málþóf og verkþóf í þyrlu-
kaupamálinu. Þar kasta þeir svo
sannarlega steinum úr glerhúsi.
Allt frá því að ríkisstjómin var
mynduð hefur hún reynt allt sem hún
getur til að koma í veg fyrir aö ný
þyrla verði keypt þrátt fyrir eindreg-
inn vilja þings og þjóðar um að kaupa
nýja og öfluga björgunarþyrlu.
Nú síðast er reynt að telja fólki trú
um að málið sé „í réttum farvegi"
hjá ríkisstjóminni! eins og það er
orðað. Þessi farvegur verður að telj-
ast undarlega bugðóttur og torfarinn
því að eftir að þær luku störfum, all-
ar nefndimar sem ríkisstjómin hef-
Hringid í síma
632700
millikl. 14 og 16-eóa skrifiö
Nafn og tiraanr. vvrður aö fyÍRÍo brf-fum
ur vísað málinu til, kom heimild til
handa íjármálaráðherra og dóms-
málaráðherra að ganga frá samning-
um um kaup á nýrri þyrlu. Síðan líð-
ur og bíður þar til dómsmálaráð-
herra tjáir sig í blaðaviðtali við DV
um að þyrlukaup séu ekki inni í
myndinni hjá ríkisstjóminni.
Og þessu fer fram þrátt fyrir aö
kjósendur ráðherrans í Suðurlands-
kjördæmi gætu nauðsynlega þurft á
þjónustu afkastamikillar þyrlu að
halda til að koma í veg fyrir eða
draga úr manntjóni sem hlotist gæti,
t.d. við náttúruhamfarir Suðurlands-
skjálfta sem sífellt vofir yfir þeim.
Maður hlýtur að vona aö ríkis-
stjómin taki sönsum og gangi nú
þegar frá kaupsamningi á nýrri og
öflugri björgunarþyrlu ellegar dæm-
ir hún sig sjálf til að standa reikn-
ingsskil gjörða sinna þegar hamfarir
eða slys hafa orðið og jafnvel mann-
tjón Motist af.
AðstoðáKefla-
víkurvegi
Ásdis Snorradóttir hringdi:
Um hádegisbilið sunnud. 10.
jan. var ég á leið í bíl mínum til
Keflavikm*. Á milli Innri-Njarð-
víkur og Voga skall skyndilega
vindhviða á bílnum qg feykti hon-
um út af veginum. Eg var þarna
einsömul í kafaldsbyi og fátt til
bjargar. Bíll ók fram hjá mér án
þess að stansa. Þá kom bíll frá
Pósti og síma og ungur ökumaöur
hans reyndi án árangurs að að-
: stoða og kann ég honum þakkir
fyrir. Þá bar að hjón úr Keflavík
á leið til Reykjavíkur. Þau brugð-
ust við á fádæma elskulegan hátt,
sneru við og óku með raig alla
leið til Kefiavikhr og á lögreglu-
stöðina þar. Síðan tók lögreglan
aö sér að bjarga bílnum og öðru
því sem bjargað varð. Ég kann
lögreglumönnunum, Helga og
Val, bestu þakkir fyrir aöstoðina.
En ekki siður þessum elskulegu
hjónum sem lögöu lykkju á leiö
sína og óku raeð mig til Keflavík-
ur. Ég vildi mælast til að þessi
hjón heföu samband við mig svo
ég gæti þakkað þeim persónu-
lega. Sími minner 641691 (heima)
en á vinnustað: 5-7491 eða 7528
(hringt frá Keflavík).
EES-leikurinn
Þorsteinn Sigurðsson hringdi:
Það er kannski ekki seinna
vænna að almenningur hér á
landi geri sér grein fyrfr þeirri
staðreimd að allt málþófið á Al-
þingi gegn EES-samningnura var
einfaldlega leikaraskapur og
sýndarmennska. Ekkert er lík-
legra en aö allir þingmenn, hvar
í flokki sem þefr standa, hafi ver-
ið samningnurn samþykkir en
málþófið notað sem beita fyrir
kjósendur sem sjá jú um með at-
kvæðum sínura að halda viðkom-
andi þingmönnum mni á þingi. -
Því má búast við snörpu spennu-
falli fjölmiðla vegna þessa máls
og mál til komið.
Stöd2smnir
heyrnarskertum
Þ.K. skrifar:
Fólk hlýtur almennt að standa
með heyrnarskertum í þvi að fá
nokkra leiðréttingu í baráttunni
fyrir textun efnis í sjónvarpi. Ég
tók eftir því í gærkvöldi (13. jan.)
að Stöð 2 stóð sig betur en ríkis-
sjónvarpið þegarStöðin birti yfir-
lýsingu forseta fslands í heild á
skernúnum en Sjónvarpiö ekki.
Formaðurinn vit-
irmómælin
Stefán hringdi:
Það sýnir best hve mikið mark
þingmenn taka á mótmælum og
orðsendingum ýmissa aðila gegn
EES-saraningnum að meira aö
segja formaður Alþýðubanda-
lagsins vitir mótmæh ungliða úr
sínum eigin flokki og segir þau
vera barnaskap og einfeldni.
Svona mótmæli segir formað-
urinn vera mistök og ungæðis-
hátt og ætlar að koma þeim sjón-
armiðum á framfæri innan síns
flokks, að þetta sé ekki í anda
viðhorfa innan Alþýöubanda-
lagsins. - Gott hjá Ólafi.
Lttiðrættviðand-
Jón Magnússon hringdi:
Furðulegt að ekki skyldi rætt
við hina ýmsu andstæðinga EES-
samkomulagsins eftir undirskrift
forseta undir samkomulagiö. Að-
eins var rætt viö eina þingkonu
Kvennalistans í útvarpi, en eng-
inn tekinn tali í sjónvarpsfréttum
um kvöldið. - Nema andstæðing-
ar samkoraulagsins hafi ekki
fengist til að tjá sig. Það væri þá
frétt í sjálfu sér.