Dagblaðið Vísir - DV - 26.04.1994, Blaðsíða 12

12
ÞRIÐJUDAGUR 26. APRÍL 1994
Spumingin
Borðarðu mikið sælgæti?
Vilborg Daviðsdóttir: Nei, ekki nema
þegar það er videokvöld hjá fjöl-
skyldunni.
Erla Ósk Arnardóttir: Nei, ég borða
bara nammi.
Sigurlaug Kristjánsdóttir: Já, ég
belgj mig út af sælgæti á hveijum
einasta degi.
Kjartan Þórðarson: Já, ég borða mik-
ið nammi.
Anna María Jónsdóttir: Já, en þó
ekki á hveijum degi.
Valgerður Arnardóttir: Já, á hverj-
um degi. Ég er algjör nammigrís.
Lesendur
Sigrún Magnúsdóttir efsti maður R-listans:
Hef ur ekki áttað
sig á nútímanum
Ólafur Pálsson skrifar:
Efsti maður á sameiginiegum lista
Framsóknarflokksins, Alþýðu-
bandalagsins, Alþýðuflokksins og
Kvennalistans í Reykjavík, Sigrún
Magnúsdóttir, er búin að gefa okkur
Reykvíkingum dáhtla innsýn í þær
fomaldarlegu stjómunaraðferðir
sem við megum vænta af hennar
hálfú ef hsti hennar fær meirihluta.
Sigrún hneykslast yfir því að Inga
Jóna Þórðardóttir viðskiptafræðing-
ur hafi ekki skilaö þykkri skýrslu
um ráðgjafarstörf sín fyrir Reykja-
víkurborg árið 1992. Sigrún hefur
augljóslega gamaldags hugmyndir
um ráögjafarstörf. Hana dreymir um
ráðgjafa sem vinna 1 kyrrþey og
skrifa síðan doðranta sem fæstir
nenna að lesa.
Sigrún hefur ekki áttað sig á nútím-
anum. Rekstrar- og stjómunarráð-
gjafar vinna náið með stjómendum,
afla gagna og gera tfllögur um úrbæt-
ur. Þessi vinna fer fram í hinu raun-
verulega stjómunarumhverfi þar
„Vandlæting Sigrúnar Magnúsdóttur
er dæmigert pólitiskt nöldur þar sem
reynt er að sá fræjum tortryggninn-
sem hugmyndir em þróaðar og próf-
aðar jafnóðum. Sumt gengur eftir á
meðan öðru er hafnað.
Markús Öm Antonsson, fyrrver-
andi borgarstjóri, sýndi okkur Reyk-
víkingum þá kurteisi að kaupa ráð-
gjöf Ingu Jónu Þórðardóttur til að
hagræða í rekstri borgarinnar og
spara þannig skattfé. Þetta var fagleg
vinna og ljóst af yfirhti Markúsar um
störf Ingu Jónu að ráðgjöf hennar
hefur skilað miklum árangri.
Störf Ingu Jónu höfðu ekkert með
vem hennar á framboðslista Sjálf-
stæðisflokksins aö gera enda fór hún
í framboð löngu eftir að störfum
hennar lauk í þágu borgarinnar.
Vandlæting Sigrúnar Magnúsdótt-
ur er dæmigert póhtískt nöldur þar
sem reynt er að sá fræjum tortryggn-
innar. En Sigrún gerði okkur Reyk-
víkingum greiða í leiðinni. Hún af-
hjúpaði forneskjulegar hugmyndir
sínar um stjómunaraðferðir. Höfum
það í huga að Sigrún er efsti maður
á hsta stjómmálaafla sem vilja taka
að sér stjóm borgarinnar.
Hávaði á handboltaleikjum
Kristján skrifar:
Eitt skyggir á annars stórskemmti-
lega úrshtakeppni íslandsmótsins í
handknattleik sem nú stendur yfir.
Þaö em þessar trommar sem stuðn-
ingsmenn ahra hðanna virðast vera
komnir með. Hávaðinn frá þeim er
slíkur að hann ætlar aha að æra.
Ég er búinn að fara á tvo leiki í
þessari úrshtakeppni en ætla ekki
að fara á fleiri. Hér efhr ætla ég að
láta mér nægja aö fylgjast með átök-
unum í beinum sjónvarpsútsending-
um. Mér þykir vitaskuld leitt aö geta
ekki horft á uppáhaldshðið mitt etja
kappi við andstæðingana en ég tek
heym mína einfaldlega fram yfir
það.
Hávaðinn á þessum tveimur leikj-
um sem ég fór á var shkur að ég er
sannfæröur um að hann getur valdið
stórskaða á heym fólks. Ég tel að
ástandið sé raunar orðið svo slæmt
að grípa þurfi í taumana. Annað
hvort verða samtök 1. deildar hð-
anna að komast að samkomulagi í
þessu máli eða þá að Handknattleiks-
samband íslands setji hreinlega ein-
hveijar skýrar og afmarkaðar reglur
í þessu máli. T.d. að stuðningsmenn
hvors hðs megi ekki nota meira en
þijár trommur.
Sjálfsagt kann einhveijum að
finnast hart að banna eða takmarka
trommuslátt á kappleikjum en sá
hinn sami ætti aö prófa að vera í troð-
fullu íþróttahúsi þar sem ekki heyr-
ist mannsins mál fyrir þessum „tól-
um“. Það er líka umhugsunarvert að
hávaðinn er hvorugu hðinu til góðs
og af hverju þá að vera með þennan
trommuslátt? Er ekki kominn tími
til að við forum aftur að nota gömlu
góðu raddböndin?
„Mér verður líka á að spyrja hvers konar mannskapur það sé sem Glitnir hf. og Islandsbanki einkum lána.“
íslandsbanki og Glitnir
Gunnar Gunnarsson skrifar:
Eins og alkunna er hefur rekstur
íslandsbanka hf. gengið heldur
skrykkjótt. Þegar útkoma ársins 1992
Hringið í síma
milli kl. 14 og 16
-eóaskrifið
Nafn og símanr. veróur aÓ fylg|a bréfum
lá fyrir komu einhveijir með þá skýr-
ingu að bankastjórar væru þar of
margir og var raunar enginn vafi á
því.
íslandsbankamenn brugðu þá á
það ráð að breyta starfsheiti nokk-
urra bankastjóranna og kaha þá
framkvæmdastjóra! Ekki voru þeir
þó lækkaðir í launum og sínum veg-
legu bifreiðum (í eigu bankans) óku
þeir sem ekkert hefði ískorist.
Nú hefur komið í Ijós að ekki batn-
ar útkoman enn hjá íslandsbanka.
En þrátt fyrir 600-700 mihjóna króna
tap á síöasta ári segjast þeir hjá bank-
anum ætla að greiða hluthöfum arð.
Sömu sögu er að segja um eitt af
dótturfyrirtækjum íslandsbanka,
eignaleiguna Ghtni hf. Þrátt fyrir
samdrátt í tekjum og rúmlega 19,5
mihjóna króna tap kveðst Ragnar
Önundarson framkvæmdastjóri ætla
að greiða 10% arð af hlutafé fyrir-
tækisins.
Það er spuming hvort þetta sé ekki
brandari ársins. Mér verður líka á
að spyija hvers konar mannskapur
það sé sem Ghtnir hf. og íslands-
banki einkum lána.'
Sigurður P. skrifar:
:g var að lesa í DV að kaup-
menn hefðu sparað um 300 miftj-
ónir króna með því að hafa
spymt við fótum þegar skeha átti
debetkortum á þjóðina. Það er
auövitað gott og blessað og sýnir
kannski betur en margt annað
hvað hægt er að gera þegar menn
standa saman og gefa sig hvergi.
Þó að vitað væri að debetkortin
hæfu innreið sína fyrr en seinna
var orðiö löngu tímabært að taka
ekki aht sem sjálfsagðan hlut
þegar bankamir era annars veg-
ar. Það er reyndar með ólíkindum
hvað þeir hafa komist upp með í
gegnum árin og nýjasta dæmið
um það em svoköhuðu útskrift-
argjöld. Þau er nákvæmlega þau
sömu hjá öllum bönkum en samt
segja þeir að ekkert samráð sé
þama á mihi. Bágt á ég þó með
að trú því.
Gottfyrirkomu-
lagveðurfrétta
Tómas hringdi:
Aht annað er nú að horfa á veð-
urfréttimar í Ríkissjónvarpinu
eftir aö forráöamenn þess féhu
frá þeim breytingum sem gerðar
höfðu verið á uppsetningu þeirra.
Það er greinilegt aö veðurfræö-
ingar era mun afslappaðri eflir
þessa nýjustu breytingu og von-
andi er hún komin th að vera.
Það var reyndar mesta fúrða aö
veðurfréttiraar, þar sem veður-
fræðingamir sáu ekki koröð og
vom aö benda út og suöur, skyldi
fá að vera í þvi formi jafh lengi
og raun bar vitni.
Aöalatriðið með veðurfregnir
er að þær komist til skila enda
geta þær skipt sköpum fyrir
marga. Aht tal um að „poppa“
þær upp er út í bláinn og á ekk-
ert skylt við raunveruleikann.
Mín vegna mega þær vera leiöin-
legar svo framarlega sem þær era
áreiðanlegar og settar fram skil-
merkilega.
HemmaGunn
líkanæstavetur
Jóhanna, Dóra og Sigga hringdu:
Við vfijum lýsa yfir ánægju
okkur með þættina Á tali hjá
Hemm Gunn, ba>ði f veturog eins
á undanfomum árum. Við viljum
líka mótmæla þeirra gagnrýni
sem hefur komið fram á þáttinn
aö undanfömu. Að okkar mati er
þetta besta skemmtiefhi sem
Sjónvarpiö hefur boðiö upp á á
undanfómum árum.
Við skorum á Hemma Gunn að
halda áfram næsta vetur enda er
þetta eitt af því fáa í dagskrá Sjón-
varpsins sera horfandi er á.
Frábærirungling-
arímiðbænum
K.L. hringdi:
Ég átti nýveriö leið um miöbæ-
inn seint á laugardagskvöldi og
það sem kom mér mest á óvart
var hvað unglingarair, sera þar
höföu safnast saman, vora prúð-
ir. Ég hef séð í fréttum aö borið
hafi á ölvun ungmenna í miðbæn-
um en þegar ég átti leið þar um
varð ég ekki var við neina útúr-
drakkna unglinga. Ég held aö það
sé blásið alltof mikið upp þótt
einn og einn kunni að vera til
vandræða. Ég er sannfærð um að
unglingarnir eru frábærir.
Stuttur
opnunartimi
Óli hringdi:
Ég er mjög óhress með opnun-
artímann á skíðastöðum höfuð-
borgarbúa. Um helgar er lyftun-
um iðulega lokað á bilinu 17-18.
Af hveiju er ekki hægt aö hafa
opið fram á kvöld?