Dagblaðið Vísir - DV - 26.04.1994, Blaðsíða 15

ÞRIÐJUDAGUR 26. APRÍL 1994
Nývirkjamiðstöð
Eitt allra stærsta vandamálið í
borgiruii, sem borgarstjóm hefur
látið afskiptalaust þangað til nú á
kosningaári, er auðvitað atvinnu-
leysið. Mesta böl, sem getur orðið
á vegi vinnufúsra manna, er að fá
ekki atvinnu.
Við heyrum hér oft um fólk sem
með útsjónarsemi og dugnaði
bjargar sér þrátt fyrir að hafa misst
atvinnuna. Það hefur skapað sér
starfsvettvang í hinum óliklegasta
atvinnurekstri.
En hve margir eru þeir sem hafa
hugmyndir og dugnaö en ekki að-
stæður til að byija með „tvær
hendur tómar“?
Við kaupum ótrúlegustu vörur
erlendis frá og teljum sjálfsagt að
slíkar vörur sé ekki hægt að fram-
leiða hér á landi. Við hreinlega gef-
um okkur að stórfyrirtæki þurfi til
að framleiða alla skapaða híuti „til
að ná hagkvæmni". En þaö er
nefnilega ekki alltaf svq. Mörg
dæmi um slíkt má nefna.
Þróun nýframleiðslu
Til að örva smáiðnað vil ég beita
mér fyrir því að Reykjavíkurborg
komi upp nývirkjamiðstöð, einni
eða fleirum.
í nývirkjamiðstöð fengi fólk að-
stoð við að gera frumeintök og þróa
vinnuferli ýmiss konar nýfram-
leiðslu, til dæmis úr málmi, tré,
matvælum og textíl.
Athuga má samstarf við verk-
námsskóla borgarinnar um þessa
þætti.
í nývirkjamiðstöð á einnig að
aðstoða fóík við kostnaðaráætlan-
ir, markaðskannanir, gerð greinar-
gerða og áætlana vegna umsókna
alls konar. Einnig á að veita lög-
fræðilegar leiðbeiningar, leiðbein-
ingar um erlend samskipti, upplýs-
ingaöflun o.fl. þess háttar.
Nývirkjamiðstöð á einnig að hafa
ffumkvæði. Það á að vera með
þeim hætti að aflað er upplýsinga
um vitneskju um vöru og þjónustu
og þeim komið á framfæri. Til
dæmis: úr hveiju eru tilteknar vör-
ur unnar, hvað þarf til að vinna
þær, hver er líklegur kostnaður við
vinnsluna og hver er líkleg mark-
Kjallaiinn
Pétur Jónsson
Höfundur er 4. maður
á Reykjavíkurlistanum
aðshlutdeild í samkeppni við sam-
bærilega vöru?
Nývirkjamiðstöð eins og hér er
lýst verður kynnt vel og rækilega
fyrir borgarbúum svo hún skih til-
ætluðum árangri.
A refilstigum kerfisins
Tilgangurinn er að örva smáiðn-
að í borginni sem mikilvægan val-
kost gegn atvinnuleysi og einnig til
aukningar þjóðartekna.
Nú þegar eru starfandi nokkrir
aðilar sem geta lagt sitt til þessarar
nýju miðstöðvar. Þar má t.d. nefna
Upplýsingamiðstöð Háskólans og
Iðntæknistofnun íslands, auk
ýmissa skóla. Bankakerflð er auð-
vitað fyrir hendi, auk ýmissa sjóða
og stofnana.
Það sem vantar aðallega er að
leiðbeina áhugasömu fólki um ref-
ilstigu núverandi kerfis og sam-
hæfa starfsemi þessara aðila.
Þetta kostar vinnu og fjármuni
sem skilar betri arði en stælbygg-
ingar og hroðvirknisleg fjármála-
stjóm núverandi meirihluta í borg-
arstjóm.
Við verðum að líta á svona stofn-
un sem fjárfestingu og við megum
búast við margfoldum hagnaði síð-
ar.
Atvinna í borginni eykur reisn
og sjálfstraust borgarbúa til allra
góðra verka. Fjárfesting í slíkum
mannlegum verðmætum er besta
fjárfesting sem til er.
Núverandi borgarstjóri heftir set-
ið í borgarstjóm og borgarráði síð-
astliðin 8 ár.
Hvar má finna tillögur hans frá
öllum þeim tíma í þeim mannlegu
verðmætum sem hér er lýst?
Það em bara loforð sem koma
núna, rétt fyrir kosningar.
„Tilgangurinn er aö örva smáiðnað í
borginni sem mikilvægan valkost gegn
atvinnuleysi og einnig til aukningar
þjóðartekna.“
Áfram uppbygging í Reykjavík
Eitt helsta einkenni Reykjavíkur-
borgar undir forystu sjálfstæðis-
manna er mikil uppbygging og
ffamtakssemi á mörgum sviðum.
Stærsta sjáanlega framtakið er 9000
manna byggð í Grafarvogi en hún
hefur risið eftir að sjálfstæðismenn
tóku við stjóm borgarinnar á ný
árið 1982.
Ýmis önnur stórvirki Reykjavík-
urborgar em síður sjáanleg í dag-
legu lífi borgarbúa. Þau em engu
að síður grundvöllur góðs mannlífs
og hreins umhverfis í borginni. Þar
má neftia stórframkvæmdir Hita-
veitu Reykjavíkur á Nesjavöllum,
sem hafa tryggt borgarbúum nægi-
legt heitt vatn, og hreinsun strand-
lengjunnar í Reykjavík sem er eitt
stærsta umhveiÍBsátak síðari tíma
á íslandi.
Vinstri stjórn felld árið 1982
Ljóst er, að ef vinstri menn hefðu
stjómað borginni sl. 12 ár væri
mörgu öðmvísi farið en nú er.
Byggðin hefði færst til austurs
meðfram Rauðavatni í stað þess að
færast til norðurs meðfram strand-
lengjunni. Um þetta snemst m.a.
borgarstjómarkosningamar 1982,
þegar duglítill vinstri meirihluti
hrökklaðist frá völdum.
Ótrúlega litlu hafði verið áorkað
í borginni á vinstra tímabilinu
1978-1982, þrátt fyrir fogur fyrir-
heit. Enn í dag er spurt hvað vinstri
menn gerðu við skattfé Reykvík-
inga á þessum árum en jafnan er
fátt um svör.
Kjállariiin
Ólafur F. Magnússon
læknir og 9. maður á lista Sjálf-
stæðisflokksins í Reykjavík
Kosningarnar 1986
Fyrir borgarstjómarkosningam-
ar 1986 voru áætlanir sjálfstæðis-
manna um Nesjavallavirkjun eitt
helsta kosningamálið. Full þörf er
á að minna á andstöðu vinstri
manna við þessar áætlanir, nú þeg-
ar þeir beija sér á brjóst og krefj-
ast lægra orkuverðs fýrir Reykvík-
inga! Vinstri menn virtust ekki sjá
eða skilja nauðsyn þess að tryggt
yrði nægilegt framboð af heitu
vatni í ört vaxandi borg. Borgarbú-
um hefur fjölgað um tæp 16.000
manns á sl. 11 árum, sem er bæði
langt umfram það sem vinstri
menn gerðu ráð fyrir og umfram
landsmeðaltal. Reykvíkingar vom
86.092 þann 1. des. árið 1982 eða
36,56% landsmanna. Þann 1. des.
árið 1993 vora þeir orðnir 101.855
talsins eða nálægt 39% lands-
manna.
Kosningarnar1990
Eitt helsta kosningamál sjálf-
stæðismanna fyrir fjórum árum
var hreinsun strandlengjunnar í
höfuðborginni. Þessu viðamikla
verkefni er nú nærri lokið. Með
þessu átaki og framfórum í flokkun
sorps og úrgangs hefur Reykjavík
tekið afgerandi forystu í umhverf-
ismálum meðal sveitarfélaga hér-
lendis. Fegrun borgarinnar og upp-
bygging útivistarsvæða ætti heldur
ekki að hafa farið fram hjá borg-
arbúum. Því má það teljast með
ólíkindum að í nýútkomnum kosn-
ingabæklingi „Reykjavíkurlistans"
er krafist breyttrar stefhu í um-
hverfis- og útivistarmálum. í þess-
um dæmalausa bæklingi segir m.a.:
„Það er einnig verkefni Reykjavík-
urhstans að bæta úr mistökum og
trassaskap i umhverfismálum
borgarinnar, svo sem í umferðar-
málum og frárennshsmálum." Að
mínu mati felur þessi málflutning-
ur í sér htilsvirðingu við kjósendur
í Reykjavík sem vita hve mikið
hefur áunnist í útivistar- og um-
hverfismálum á sl. fjórum ámm.
Kosningarnar í vor
Bæði sjálfstæðismenn og vinstri
menn leggja áherslu á atvinnu- og
fjölskyldumál í þessari kosninga-
baráttu. Kjósendur í Reykjavík
þurfa því að meta hvorum aðilan-
um þeir treysta betur til að koma
hlutum í verk og standa við orð
sín. Sjálfstæðismenn í borgarstjóm
Reykjavíkur hafa sýnt það að þeir
hafa kraft og vfija til að ná árangri
og láta verkin tala. Sú varð ekki
raunin þegar vinstri menn réðu
borginni á árunum 1978-1982. Þess
vegna ættu Reykvíkingar að velja
sjálfstæðismenn til áframhaldandi
forystu og uppbyggingar 1 borginni.
Ólafur F. Magnússon
„Ótrúlega litlu hafði verið áorkað í
borginni á vinstra tímabilinu 1978-
1982, þrátt fyrir fögur fyrirheit.“
15
„Þaðerauö- |
vitað alveg
bráönauðsyn-
legt fýrir ís-
lenska karl-
menn aö eiga
þjóðbúning.
Mikil um-
ræöa þessa J*n
fau daga sem formaður Þjúð-
liðnir em frá r*knisfél89s l*-
þvi sam- lendinga.
keppnin um hönnun þjóðhátíðar-
búnings fyrir karlmenn var aug-
lýst, hefrn- tneðal amtars leitt í
ljós, að afar skiptar skoðanir eru
um það. í fyrsta lagi hvort ís-
lenskur þjóðbúningur fyrir karla
sé til og í öðm lagi hvemig hann
skuli vera ef hann er ekki þegar
Viljum við, íslenskur karlpen-
ingur, halda í gamlar hefðir og
ganga um 1 sauðskinnsskóm og
vaðmálsbuxum með topphúfú á
höfðinu, eða viljum við klæðnað
sero er meira í takt við nýja tíma
og í samræmi við smekk sam-
tímans? Og hvernig viija hinar
glæsilegu íslensku konur hafa
okkur sér við hhð á tyhidögum,
þegar þær klæðast sínu finasta
pussi? Það er komhm tími iil að
þær fái að ráða einhverju um það
og það geta þær gert með því að
taka þátt í samkeppninni Við
segjurn: Horfum fram á veginn -
áfram ísland."
til
nýjan
búning fyrir
íslenska icarl-
menn. Við
höfum nú ■■■■■■|
þegar ágætan Þráinn Skarphéð-
þjóðbuning. insson' tormaður
Aðvísumætti Þfóðdansafélagsins
endurskoða Fiðrildanna.
hann og fara betur ofan í saum-
ana varöandi efnisval, auðvelda
fólki aögang aö réttum efnum og
betra skótaui til notkunar úti en
sauðskinnsskórnir eru sjálfsagð-
ir sem inniskór. Að öðm leyti er
búningutinn mjög góður. Hann
er alislenskur og frá svipuðum
tíma og eldri upphluturinn, eða
frá því um 1800, og tíðkaðist fram
á 19. öld. Hann er mjög skyldur
Norðurlandabúningunum, sér-
staklega karlbúningunum í Fær-
eyjum og mörgum norsku bún-
ingunum.
Meginuppistaðan í íslenska
þjóðbúningnuin fyrir karlmenn
er skyrta, hnébuxur (lokubuxur),
boðungar, sem annaðhvort era
prjónaðir eða að notað er þunnt
vaðmál, axlabönd og fleira sem
tilheyrir. Húfan er prjónuð en
líka til úr ofnu efni.
Ég vildi fá silfúrtölur í stað ál-
talna, sem notaðar hafa verið.
Það má endurskoða þennan bún-
ing í samræmi við það sem til er
áÞjóðminjasafninu; En viðhönn-
um ekki nýjan þjóöbúning.
Hverjum dytti í hug að setjast
niður í dag og hanna nýjan Ford
Fairline módel 1956. Menn semja
semja
Þetta
a gömlum
eru tfi á Þjóð-
—„----------- I „ðer alger i
aö finna hjólið upp aftur"