Dagur - 19.12.1951, Blaðsíða 5

JOLABLAÐDAGS
5
arnir í loft upp. Þetta eíni þolil'
ekki heldur snertingu við fitu. —
Flestir efnafræðingar vildu heldur
sitja á púðurtunnu reykjandi pípu
sína, en að starfa að þessum efnunl,
En samt er það liægt.
LosnaÖ við aukaþunga.
Geim-llugan verður marg sánl.
sett. Rakettuvél í stélinu á að gefa
flugunni nægilégan liraða í uþþ-
hafi. Þegar geymar hennar erti
tæmdir, eftir fárra mínútna flug, ef
þessi vél og tilheyrandi geymar,
losað frá flugunni og látið falla til
jarðar. Ný vél og nýir geymar er
sett í samband. Þetta endurtekur
sig sex til átta sinnum. Geim-flugan
hefur að þessu loknu minnkað
stórlega og hún.er nú miklu léttari
en þegar hún lagði upp. Allt gerizt
þetta með sjálfvirkum tækjum eða
með fjarstýrðum áhöldum. Ef
menn eru í ílugunni, þarf áð leysa
mörg önnur vandamál.
Maðurinn svifur i lausu lofti.
Alagið á líkama mannsins í slíkri
geim-flugvél mundi, vegna hrað-
ans, verða enn meira, en þrýstilofs-
flugmenn verða að þola, er vélar
þeirra fljúga í þröngum sveig.
Hættan er í því fólgin, að blóðið
verði þungt eins og bráðið blý og
‘hjártað mégni ekki áð dæla því út
í aéðarnár.
Loftsteínar þeir, sem eru á fltigi
í geimnum, boða líka hættur fyrir
geim-fluguna. Flestir vega að vísu
hiinna en' eltt grannn, eh samt er
sú hætta til, að géim-skipið rækist
á stærri stein, en slíkir ferðast með
G km, hraða á sek. í athuguniun á
þessum málum er gert ráð fyrir
þessari hættu og styrkleiki geim-
skipsins ákvarðaður í samræmi við
það. Þá er sú hætta, að áhöfnin taki
kafarasýki vegna hinna snöggu og
miklu þrýstingsbreytinga. En hún
verður til af því, að köfnunarefni,
sem er í blóðinu, losnar allt í einu
og kémur .fram sem loftbólur'í æð-
um. Þessa hættu er hægt að fjar-
lægja með því að setja heliuln í
andrúmsloftið í staðinn fyrir köfn-
unarefni þess.. Maðurinn verður
naumast var breytingarinnar, nema
þcgar þrýstingurinn breytist. At
helfum skapást ekki lóftbölúr í
blóðinu.
Eftir því, sem geim-flugan fjar-
lægðist jörðina, mundu skipsmenn
verða vafir við minnkandi verkanir
þyngdarlögmálsins. Þegar geim-
fhigan væri Iaus úr greipuin að-
dráttarafls jarðarinnar, mundu þeir
svífa í lausu'.lofti, eins og dúnfjöð-
ur. Stæði fer.ðin lengi yfir, yrði
nauðsynlegt að taka með íþrötta-
tæki, eins og róðrárvélar, setn ekki
eru háð þyngdinni. Vöntun þyngd-
arkraftsins mundi mjög fljótt verka
til visnunar á vöðvakraftimannsins.
Ekki er heldur ólíklegt að uþphafn-
irig þyngdarlögmálsins mundi hafa
Óheillayænleg, sálarleg álnif á
skipsménn.
Fjórar könnuriarferðir.'
Vísindamenn hafa gert mismun-
andi áafetlanir um tímalengd köhn-
unarferða út í geiminn. Eerðalagið
til tunglsins ætti að taka 30—100
klsti, til Marz og Venusar þrjá til
átta mánuði. í þeirri framtíð, sem
nú verður séð, virðazt fjögur tak-
mörk líkleg til þess að komast á:
Tunglið, stjarnan Eros, stærst
Asteroid-stjarna, en braut hennar
liggur nærri jörðu, Marz, með hið
þunna loft og hinn strjála gróður,
liarða veðráttu og stórar eyðimerk-
ur. Gróðurríki þar má kalla að sé
sannað. Og loks hinn dularfulla ná-
granna vorn, Venus, nær sólu en
við, en ‘ósýnilegur sjálfur vegna
þéttra skýja.
Tilbúin tungl!
Umræðurnar um geimkönnun
fengu mikla hvatningu, þegar land-
varnaráðuntyti Rahdaríkjanna upp-
lýsti í des. 1948, að rannsóknir
,fFramhald á bls. 28).