Dagur - 19.12.1951, Blaðsíða 28

28
JOLABLAÐ DAGS
hætti lijalið auk heldur nær alveg.
Þar skildi fyrst í milli í þroskanum.
Eigi að síður hefur Viki lært ofur-
lítið að tala. Með því að fikta við
varir hennar með fingrunum, þeg-
ar lnin gaf írá sér rödduð hljóð, var
hægt að kenna henni að segja
„mamma". Þegar Viki var 214 árs,
gat hún líka sagt „pop“ fpabbi) og
„cup“ þbolli), en aðeins Jregar hún
hvíslaði. En liún ruglast enn í rím-
inu og veit þá ekki livað er hvað.
Af þessari tilraun virðizt mega
ráða, að sálarlíf mannsins og Sjim-
pansans sé skyldara en rnenn höfðu
til þessa álitið. Eini stóri munur-
inn virðizt vera á sviði erfðahæfi-
leika mannsins að tala, hefur það
vissulega úrslitaþýðingu. Málið
opnar möguleika til þess að safna
saman og deila öðrum reynslu og
kunnáttu margra kynslóða. Ef mað-
ur væri uppalinn í algerri einangT-
un og lærði aldrei neitt nema Jrað,
sem reynsla hans sjálfs kenndi hon-
um, er líklegast að þroskaskeið hans
yrði ekki óáþekkt ævi apans í skóg-
inum.
Hayes-hjónin álíta, að Sjimpans-
inn þeirra líkist forfeðrum okkar,
liinum ménningarsnauða fornald-
armanni, sem hljóti að hafa haft
svipaða hæfileika, fyrir utan tal-
liæfileikann.
Þessi tilraun hinna amerísku sál-
fræðinga, lilýtur að vera mjög
skemmtilegt viðfangsefni og þó ber
stóran skugga á: Hvað verður síðar
um Viki litlu, sem er uppalin eins
og manns-barn? Hafa menn sig til
])ess að senda hana aftur í apahúnð?
Ef ekki, hvað verður J?á um þetta
barn, sem hefur lært að treysta
manninum og reynir að líkjast
lionum í öllu? Aðeins húðliturinn
og hárvöxturinn verður ærið vanda-
mál í umgengni við fólk. Málleysið
gerir e. t. v. minna til. Kannske
gætu stöðuvalssérfræðingar fundið
starf handa henni, Jrar sem málleysi
væri talið til gildis, t. d. sem yes-
manneskja eða ritari hjá stjórn-
málaforingja eða kvikmyndamógúl.
En hvort svoleiðis „job“ gleddi við-
kvæmt lijarta Viki litlu er óvíst. —
Líklegt er, að Viki eigi eftir að
verða „problem-child“ fyrir foreldr-
ana.
fÞýtt).
— Það er hægt að smíða
geimflugu
(Framhald af 5. síðu.)
færu fram á ]>css vegum í smíði
geim-skip, sem skotið yrði úr færi
við aðdráttarafl jarðar og ættu að
snúast umhverfis jörðina — nokk-
urs konar tilbúið tungl! Það hefur
verið reiknað út, að slík „eyja“ í
geimnum, mundi þurfa að vera í
557 knr. hæð, og mundi þá ganga
15 sinnum umhverfis jörðina á sól-
arhring hverjum. Slíkt mannvirki
gæti orðið hernaðarlega þýðingar-
mikið, og að auki ómetanleg rann-
sóknarstöð fyrir stjarnfræðinga.
Þó gæti slíkt „tilbúið tungl“ varla
talizt hernaðarmannvirki í sjálfu
sér og þess vegna finnst ekki Jrað
ríki’í dag, sem vill taka að sér að
kosta slíkt fyrirtæki, því að þar er
ekki um smáupphæðir að ræða. En
tilraunirnar með geim-rakettur
lialda stöðugt: áfram. Það hvín og
syngur í útblásturstrektinni meðan
rakettunni er beint til himins í stál-
turni þeim, sem hún livílir í. Orfá-
um sekúnclum síðar er hún horfin í
himiriblámann og ekkert sést leng-
ur til hennar, en hvít rák nær eins
langt upp og augað eygir. Slík sjón
vekur þá hugsun, að mennirnir
standi enn á ný á þröskuldi könn-
unarleiðangri og mikilla landa-
funda.
Togararnir og jólin
Allir dagar eru jafnir hjá togur-
um, þegar skipin eru úti að veið-
um, jafnt hátíðisdagar sem aðrir.
Iíemur það til af því, að þeir þykj-
ast þurfa að bæta sér upp frátökin,
en j)að eru margif dagar, sem ekki
er hægt að vera að veiðum sökum
veðúrs.
Það eina, sem jóladagarnir eru
frábrugðnir öðrum dögum, er það,
að þá er breytt til um mat. Helgi-
hald er J)ar lítið, mótsett Jjví sem
var á skútunum, sem togararnir
leystu af hólmi. Þar var ekki aðeins
lesinn húslestur á helgidögum,
heldur alla sunnudaga á flestum
þeirra.
Fyrst eftir umskiptin liélzt Jressi
siðtir hjá nokkrum skipstjórum,
sem verið höfðu áður á skútunum,
eins og Hjalta Jónssyni, en smátt og
smátt lagðist hann alveg niður, og
það fljótt.
Nú fá sjómenn kveðjui'; írá ást-
vinum sínum í landi, og svo geta
þeir einnig sjálfir sérit >kvéðjur og
talað við sína nánustiL á 'jóhmum
og aðra títria. Er þetta eittliVáð ann-
að en á skútuöldinni og framan af
lijá togurunum, meðan Jæir ekki
liöfðu loftskeytatæki.. -au <■< tr_,
Róðu meira, kœr minn kall,
kenndu ekki i brjósli um sjóinn.
Harðara iaktu herðafall,
hann er á morgim gróinn.
(Víðir).