Dagur - 17.02.1990, Blaðsíða 7

Laugardagur 17. febrúar 1990 - DAGUR - 7
carmina
„Okkur fannst
Steingrímur J.
svolítið afalegur
44
Árið er 1979 og dagurinn 17.
júní. Fæðingardagur Jóns
forseta Sigurðssonar, en jafn-
framt útskriftardagur í Mennta-
skólanum á Akureyri. Tugir
hvítra kolla á götum bæjarins.
Þetta er þeirra dagur, síðasta
blaðsíða lokakafla sögu fjög-
urra gáskafullra ára í MA.
Einn af hvítu kollunum á þess-
um 99. útskriftardegi Mennta-
skólans á Akureyri er mála-
deildarkona, söngkona, hlát-
urgefin og ærslafengin Akur-
eyrarmær, Erna Hildur Gunn-
arsdóttir.
„Jú, auðvitað voru þetta
skemmtileg ár og eftirminnileg.
Ég held ég megi segja að þau hafi
verið góð blanda af leik og
námi,“ segir Erna þegar hún er
beðin að rifja upp menntaskóla-
Sjokk að koma í MA
„Pað kom aldrei neitt annað til
greina hjá mér en að fara í MA.
Ég var ákveðin í að fara í
háskólanám og menntaskólinn
var jú lykillinn að því. Ég
neita því ekki að það var út af
fyrir sig mikið sjokk að koma
þarna inn. Þarna var margt fram-
andi og allt í föstum skorðum.
Mér til mikillar hrellingar lentum
við vinkonurnar ekki í sama bekk
á fyrsta ári en fljótlega fékk ég
mig flutta yfir í þriðja bekk eff,
sem var hreinn stelpubekkur.
Þetta var stórskemmtilegur
bekkur og er margs að minnast
frá þessum fyrsta vetri í skólan-
um. Ég get t.d. nefnt að bekkur-
inn hélt dagbók yfir hvernig einn
kennarinn klæddi sig. Við veitt-
um því nefnilega fljótt athygli að
samsetning klæðnaðar umrædds
kennara, sem ég sleppi því að
nefna hér, var það skrautleg að
við sáum ástæðu til að halda dag-
bók yfir hana. Því miður er þessi
ágæta dagbók líklega glötuð.“
Sérstakt samband
3.F og 6.U
„Þá er vert að geta þess að 3.F
átti í sérstæðu sambandi við
hreinan strákabekk, 6U. Ég man
einu sinni eftir því að við brutum
skólareglur og færðum þeim
kampavínsflösku inn í tíma.
Þetta má auðvitað alls ekki því
að bannað er með öllu að hafa
með höndum áfengi innan veggja
skólans. Það var þó bót í máli að
flöskunni voru gerð skil utan
skólans.
Ef ég man rétt vorum við að
kaupa okkur frið með kampa-
vínsflöskunni. Þannig var að einn
góðviðrisdag sátu þeir ásam.t
Aðalsteini sögukennara undir
vegg og létu fara vel um sig. Við
stelpurnar sáum okkur leik á
borði og helltum úr fullum rusla-
dalli af vatni út um gluggann og
yfir þá. Okkur þótti verst að
taska Aðalsteins varð fyrir
stærstu gusunni.
Annars litum við mikið upp til
strákanna í 6U. Þarna voru for-
kólfar í félagslífi í skólanum og
þóttu miklir andans menn. Fremst-
ur í flokki var Steingrímur J.
Sigfússon, núverandi ráðherra,
sem við kölluðum afa. Hann var
þá þegar orðinn þunnhærður og
óneitanlega fannst okkur hann
svolítið afalegur. En það var hins
vegar engin meinfýsni í því.“
Rafn og Stebbi
eftirminnilegir
Erna valdi máladeild og lenti í B-
bekknum, miklum og annáluðum
ærslabekk. Uppátækin á þeim bæ
þóttu með eindæmum og mörg-
um fannst nóg um. Auk Ernu
Gunnars. voru m.a. í B-inu hinir
tveir angar „E-tríósins“, Erna
Þórarinsdóttir og Eva Ásrún
Albertsdóttir, Arnar Björnsson,
íþróttafréttamaður, Friðrik
Rafnsson, útvarpsmaður, Einar
Kristjánsson, málarameistari, og
Gunnar Jóhannsson, rannsókn-
arlögreglumaður.
„Við höfðum marga eftir-
minnilega kennara en af öðrum
ólöstuðum vil ég nefna hér tvo,
Rafn Kjartansson, enskukennara
og Stefán Þorláksson, þýsku- og
stærðfræðikennara. Mér fannst
Rafn afburða góður kennari og
hann varð þess valdandi öðrum
fremur að ég kaus enskuna í
Háskólanum. Stebbi Þorláks. er
ógleymanlegur, ekki síst fyrir all-
ar drápurnar sem hann flutti í
kennslustundum."
Á toppinn með 12-6-12
Flestir sem voru í MA á þessum
árum muna eftir Ernu Gunnars.
sem einni af þremur söngkonum í
hljómsveitinni Hver. Hinar voru
áðurnefndar Erna Þórarins. og
Eva Ásrún.
„Við byrjuðum í Hver í fjórða
bekk. Strákarnir í hljómsveitinni
höfðu starfað eitthvað saman áður
en við duttum inn í hljómsveit-
ina.
Segja má að boltinn hafi farið
að rúlla eftir að við frumfluttum
lagið 12-6-12 eftir Bjarna Hafþór
Helgason á 1. des. Síðar um
veturinn fór fram spurninga-
keppnin „Menntaskólarnir
mætast“ í sjónvarpinu og það var
til siðs að hver skóli sendi
skemmtiatriði með sínu liði.“
I gallabuxum, vestum og
með karlmannabindi
„Tryggvi skólameistari fór þess á
leit við okkur að hljómsveitin
kæmi fram í sjónvarpssal. Þetta
var rnikil upplifun, en ég viður-
kenni að við vorum nær dauða en
lífi af stressi. Við minnumst þess
ennþá að einn sviðsstjórinn gekk
fvvEM
Svona sá teiknarinn Einar Kristjánsson Ernu fyrir sér í Carmínu ’79, að
sjálfsögðu með hljóðnemann á lofti og tilbúna í létta sveiflu!!
Nafn: Erna Hildur Gunnarsdóttir
Aldur: 30 ára, fædd 24. maí 1959.
Stúdent: MA árið 1979
Heimili: Steinahlíð 6b Akureyri
Starf: Enskukennari við VMA
Maki: Gunnar M. Guðmundsson, framkvæmdastjóri
Barn: Guðmundur Egill Gunnarsson, fæddur 1. janúar
1989
Foreldrar: Lilja Guðmundsdóttir og Gunnar Árnason
um í sjónvarpssal með stórt
karton sem á stóð „Brosa,
brosa", til þess að freista þess að
fá okkur að minnsta kosti til að
brosa út í annað.
Við stöllurnar vorum í þröng-
um gallabuxuni, vestum og með
karlmannabindi utan yfir vestin.
Bindin voru svo breið að það
hefði með góðu móti mátt sauma
kjól úr þeim.“
Erna Hildur Gunnarsdóttir ásamt syni sínum, Guðmundi Agli Gunnarssyni, sem fæddist á nýársdag 1989, fyrsta barn síðasta árs á Norðurlandi.
Mynd: óþh
Hver spilaði fyrir dansi á
menntaskólaböllunum og á sveita-
böllunum á sumrum. Hljómsveit-
in var áberandi og hljómsveit-
armeðlimir í sviðsljósinu. „Ég
skal fúslega viðurkenna að okkur
stelpunum og raunar öllum í
hljómsveitinni, fannst hreint ekki
leiðinlegt að eftir okkur væri
tekið," segir Erna og skellihlær.
„Árin með Hver voru meiriháttar
skemmtilegur tími og óneitan-
lega standa þau upp úr í endur-
minningunni."
Og leiðin lá til Grikklands
Margt kemur upp í huga Ernu
þegar MA-árin cru rifjuð upp.
Vert er að geta hér ferðar fimmta
bekkjar til Grikklands haustið
1978.
íslenskukennurunum Böðvari
Guömundssyni og Sverri Páli
Erlendssyni var ætlað það
ábyrgðarfulla hlutverk að vera
einskonar siðgæðisverðir í ferð-
inni en Erna segir að þeir hafi
fljótlega uppgötvað að það væri
með öllu vonlaust verkefni.
„Það skeði margt spaugilegt í
Grikklandi. Ég get nefnt að vel
metinn tannlæknir hér í bæ gerði
sér lítið fyrir og labbaði í gegnum
glerhurð og annar núverandi
tannlæknir afrekaði ásamt félaga
sínum að fara með kodda upp á
Akropoiis og gista þar yfir nótt.
Þá minnist ég þess að nú vel met-
inn lögfræðingur týndi gleraug-
unum þegar hann ældi út um
glugga á leigubíl!
Þetta var engu líkt. Við spiluð-
um fótbolia á göngunum á hótel-
inu og fyrir vikið var margsinnis
hótaó að henda okkur út. Satt
best að segja hugsa ég að hafi
verið óþolandi fyrir aðra gesti að
búa þarna." óþh