Dagur - 19.12.1990, Síða 21

Miðvikudagur 19. desember 1990 - DAGUR - B 21
Hvað segja bömin
ttm jólahátíðina?
í ræðu sem riti er því oftlega haldið fram að
jólin séu hátíð bamanna og víst er það rétt-
nefni. Flest rnunum við eftir hinni bamslegu
eftirvæntingu og einlægri gleði um jólahátíð-
ina. Börnin bíða spennt eftir jólasveinunum og
jólaskemmtunum, þau em á nálum í lcringum
jólatréð og pakkana og augun lýsa svo undur-
skært í allri dýrðinni á þessari hátíð ljóss og
friðar. Til að forvitnast um viðhorf barna í dag
í garð jólahátíðarinnar og íýlgiíiska hennar
fómm við í heimsókn á eina dagvist og gmnn-
skóla á Akureyri. Par tókurn við nokkur böm
tali og þótt bömin væm allt frá 2ja ára aldri og
upp í 13 ára þá lýstu þau tilhlökkun sinni á
svipaðan hátt. Viðtölin vom öll tekin föstudag-
inn 7. desember og er vert að hafa þá dagsetn-
ingu í huga þegar viðtölin em lesin.
Erla Rut Gunnarsdóttir 2ja ára.
Tilhlökkun
tveggja ára
stutku
Erla Rut Gunnarsdóttir er
ekki nema 2ja ára gömul en
hún var þó alveg til í það að
ræða við blaðamann um þetta
fyrirbæri sem við köllum jól.
- Hlakkarðu til jólanna?
„Já,“ svaraði hún og við
ræddum dálítið um jólagjafir í
því sambandi.
- Manstu eitthvað eftir síð-
ustu jólum?
Erla jánkaði með því að
kinka kolli en skiljanlega
heyrðust efasemdaraddir því
hún var svo ung um síðustu
jól. Næst töluðum við um hinn
þjóðlega sið að setja skóinn í
gluggann.
- Hver kemur með gott í
skóinn?
„Jólasveinninn,“ svaraði
hún eftir dálitlar bollalenging-
ar og létunr við þar með þessu
spjalli lokið. Það var greinilegt
að Erla hlakkaði til jólanna
enda er hún nú komin á þann
aldur að geta farið að njóta
þess að handfjatla pakkana og
opna þá.
Stefán Pedro Cabrera 6 ára.
Bóndl eða
lögga
Stefán Pedro Cabrera er 6 ára
gamall. Hann tók ekkert illa í
það að ræða dálítið við blaða-
menn Dags.
- Liggur ekki vel á þér í
dag?
„Jú, en þér?“
- Að sjálfsögðu. Við eigum
það sameiginlegt, nafnarnir,
en hlakkarðu til jólanna?
„Jaaá.“
- Hvað ætlarðu að gera um
jólin?
„Ekki neitt.“
- Nú? Þú hlýtur að ætla að
gera eitthvað.
„Já, ef ég nenni.“
- Nennirðu kannski ekki að
opna pakkana og borða góðan
mat?
„Jú.“
- Hvað langar þig helst til
að fá í jólagjöf?
„Mig langar í stóran traktor
sem ég get keyrt þegar ég verð
fullorðinn."
- Ætlarðu að verða bóndi?
„Já, eða lögga.“
Harpa Haraldsdóttir 6 ára.
Á kaii í
jólaföndri
Harpa Haraldsdóttir er 6 ára
gömul. Hún var að föndra þeg-
ar blaðamenn bar að garði.
- Hvað ert þú gera?
„Ég er að búa til jóladaga-
tal.“
- Er ekki gaman í skólan-
um?
„Jú, jú.“
- Hlakkarðu til jólanna?
„Já.“
- Hvað langar þig til að fá í
jólagjöf?
„Veit það ekki.“
- Stundar þú þann þjóðlega
sið að setja skó út í glugga?
„Já, þegar jólasveinarnir
koma.“
Harpa kvaðst ætla að hafa
það gott um jólin, borða góðan
mat, fara í heimsóknir og leika
sér. Hún sagðist líka vera að
flytja bráðum.
Hulda Guðmundsdóttir 12 ára.
Förum í alls
konar boð
A gangi innan veggja grunn-
skóla trítlaði 12 ára stúlka,
Hulda Guðmundsdóttir. Við
lögðum sígildar aðventuspurn-
ingar fyrir hana.
- Hlakkarðu til jólanna?
„Jahá!“
- Hvers vegna?
„Bara, það er gaman á jól-
unum. Það er gaman að fá
gjafir og svo er góður matur.“
- Hvað langar þig til að fá í
jólagjöf?
„Gallabuxur eða eitthvað.“
- Já, eitthvað nytsamlegt og
gott. Ekki leikföng?
„Nehei! Ég er löngu hætt að
leika mér.“
- Hvað gerirðu með fjöl-
skyldunni um jólin?
„Við förum í alls konar boð,
borðum góðan mat og höfum
það bara gott.“
Hulda er náttúrlega löngu
hætt að trúa á jólasveina og
ekki setur hún skóinn út í
glugga, en samt leist henni
ekki illa á hugmyndina. Það
væri allt í lagi að prófa og sjá
hvort einhver myndi gefa
henni sælgæti.
Skóriim er
týndur
Fannar Benedikt Guðmunds-
son er fjögurra ára og hæst-
ánægður með hlutskipti sitt.
- Setur þú skóinn út í
glugga?
„Nei, hann er týndur.“
- Æ, hvað gerirðu þá?
„Ég leita bara að honum á
eftir.“
- Hvað langar þig helst í
jólagjöf?
„Bara bíl. Stóran bíl.“
Fannar sagði að það hefði
verið gaman á síðustu jólum
og hann sagðist auðvitað bíða
með eftirvæntingu eftir næstu
jólum. Aðspurður kvaðst hann
vera farinn að föndra svolítið
og mun handverk hans vænt-
anlega prýða heimili hans um
jólin.
Fannar Benedikt Guðmundsson
fjögurra ára.
Guðjón Ingi Magnússon 10 ára.
Langar í
sjónvarp
Guðjón Ingi Magnússon er 10
ára gamall og hann hlakkaði
auðvitað til jólanna. Ástæðan
var sú sama og hjá öðrum, þ.e.
gjafir og góður matur.
- Langar þig í eitthvað sér-
stakt í jólagjöf?
„Já, til dæmis sjónvarp eða
körfubolta eða eitthvað.“
- Sjónvarp? Er skortur á
slíkum tækjum heima hjá þér?
„Nei, við eigum þrjú. Eitt er
inni hjá bróður mfnum, eitt cr
uppi og eitt er á flakki milli
mömmu og pabba herbergis og
eldhússins.“
- En þig langar í sjónvarp í
þitt herbergi.
„Já.“
- Ertu hættur að setja skó-
inn út í glugga?
„Jaa, eiginlega.“
- Þú getur nú alveg prófaö
að setja hann út í gluggann.
„Já, já, ég set hann út í
gluggann en ég fæ ekkcrt í
hann.“
- Þú ert sjálfsagt hættur að
trúa á jólasveina.
„Já, þeir eru bara í þjóðsög-
um.“
- Trúir þú þá ekki heldur á
álfa eða huldufólk?
„Kannski huldufólk.“
- En drauga?
„Nei.“
- Horfirðu ekkert á hryll-
ingsmyndir?
„Jú, stundum.“
- En þú heldur samt ekki að
slíkur óskapnaður fyrirfinnist í
raunveruleikanum.
„Nei,“ sagði Guðjón og það
var nú gott.
Skiptir ekki
niáli ln ort
ég fæ nieira
Gunnar I. Valdimarsson er 5
ára snáði. Hann var ekkert
ýkja feiminn við blaðamann
sem jós yfir hann spurninga-
flóði en voldug myndavél
ljósmyndarans þótti honum þó
meira spennandi. En við
spjölluðum stundarkorn um
jólin.
- Hlakkar þú til jólanna?
„Já.“ (En ekki hvað!)
- Hvað finnst þér mest
spennandi við jólin?
„Gjafirnar og góður matur.
Svo fæ ég stundum súkkulaði.“
- En veistu hvað gerðist á
fyrstu jólunum? Af hverju
höldum við upp á aðfangadag?
„Af því að Jesús á afmæli.“
- Já, hann fæddist þá.
Segðu mér, langar þig í margt í
jólagjöf?
„Já, mig langar mest í fjar-
stýrðan bíl. Það er svo
skemmtilegt að hafa þá fjar-
stýrða.“
- Horfirðu á auglýsingar í
sjónvarpi?
„Já, stundum."
- Og langar þig í leikföngin
sem þar eru sýnd?
„Sum, ekki öll.“
- Nei, það er heldur ekki
hægt að fá allt eða fylla her-
bergið af leikföngum, er það
nokkuð?
„Ég á svo mikið af rusli í
herberginu. Það skiptir ekki
máli hvort ég fæ meira eða
ekki,“ sagði þessi ungi drengur
hinn hógværasti.
Gunnar I. Valdiniarssun 5 ára.
Hallgrímur Jónas 12 ára, Gcirhard Hessler 12 ára og Óskar 13 ára.
Maður íær svo marga pakka
Á frostköldum föstudegi voru
þrír drengir að spóka sig utan
dyra. Einn þeirra kvaðst heita
Hallgrímur Jónas. Hann er 12
ára sem og félagi hans Geir-
hard Hessler Aðalsteinsson.
Sá þriðji, Óskar, er hins vegar
þrettán ára.
- Jæja, drengir, Hlakkið þið
til jólanna?
Állir: „Já.“
- Og hvernig skyldi nú
standa á því?
Hallgrímur: „Af því maður
fær svo marga pakka.“
Geirhard: „Svo fær maður
góðar rjúpur.“
- Ykkur langar ábyggilega í
margar góðar gjafir en hafa
auglýsingar einhver áhrif á
ykkur?
Allir: „Já, okkur langar í
margt sem verið er að auglýsa.
Helst allt.“
- Trúið þið á jólasveina?
„Nei,“ sögðu þeir einum
rómi og virtust hneykslaðir á
þessari spurningu.
Aðspurðir kváðust drengirn-
ir stundum leiða hugann að
hinum eiginlega jólaboðskap
þrátt fyrir hinar litríku umbúð-
ir nútímans. Geirhard sagðist
fara í kirkju um jólin og allir
sögðust þeir fara í heimsóknir
til ættingja og vina.
Texti:
Stefán Sæniundsson
Myndir: Golli