Dagblaðið Vísir - DV - 21.11.1994, Blaðsíða 4

4
MÁNUDAGUR 21. NÓVEMBER 1994
Fréttir
Ólíkar skoðanir íbúa Kjarrhólma um sýningar Film Net Plus:
Klám í stærsta fjöl-
býlishúsi Kópavogs
„böm og unglingar hljóta að fá brenglaða mynd af kynlifi“
„Böm og unglingar hljóta að fá afar
brenglaða mynd af kynlífi ef þeir sjá
þessar myndir og sækja þekkingu
sína frá þeim. Klámið sem er sýnt á
þessari sjónvarpsrás tvisvar í viku
eftir klukkan tólf á kvöldin í fjölbýl-
ishúsunum hér getur ekki verið
heppUegt fyrir unghnga á viðkvæm-
um aldri. Þaö er algengt að krakk-
amir séu skildir eftir heima um helg-
ar. Þeir geta séð ótrúlegan fjölda
samfara á stuttum tíma á þessari
rás. Framleiöendur myndanna virð-
ast gera hvað sem er til að útvíkka
hugtakið samfarir með alls konar
öfuguggahætti," sagði karlmaður
sem býr í stóru fjölbýlishúsi í Kjarr-
hólma í Kópavogi í samtali við DV.
í húsunum nást útsendingar Film
Net Plus sem sendir út klámefni á
miðnætti á miðvikudags- og laugar-
dagskvöldum. Gervihnattadiskur
var keyptur í fjölbýlishúsið á síðasta
ári og nást sendingar frá stöðinni í
Skiptar skoðanir eru um það meðal ibúa í fjölbýlishúsinu við Kjarrhólma
i Kópavogi hvort klámmyndir sem sýndar eru á erlendri sjónvarpsrás eigi
rétt á sér. DV-mynd BG
íbúðunum.
„Ég horfi nú ekkert á þessar mynd-
ir en mér fmnst að foreldrar sem eru
að kvarta ættu að vera heima frekar
en úti á ralli. Foreldrar mega ekki
gleyma því að þeir bera ábyrgð,"
sagði karlmaður sem býr í Kjarr-
hólma.
„Ég hef nú aldrei horft á aðrar
klámmyndir en á Film Net - en er
þetta ekki bara lífið,“ sagði kona sem
býr í húsinu. „Þessar myndir eru
sýndar á þeim tíma sem börn eru
yflrleitt sofnuð. Ef fólk vill ekki hafa
þetta fyrir börn þá er bara hægt að
rugla rásina, þú stillir jú alltaf inn
þær rásir sem þú vilt hafa. Fyrst
fannst mér þessar myndir dálítið
mikið mál og á tímabiú var þetta á
þremur stöðvum en núna er bara
ein. Mér finnst þetta í lagi, þetta er
bara val eins og annað í lífinu. Ef ég
flyt héðan úr Kjarrhólmanum fæ ég
mér örugglega gervihnattadisk. Og
svo er þessi stöð bara best, þama eru
líka bestu bíómyndimar. Auk þess
er þetta fyrirkomulag úti um aílan
bæ,“ sagði konan.
VerkfaUsjúkraliða:
Ráðhenra og
landlæknir
beitisér
Sjúkraliðar hafa ritaö land-
lækni bréf þar sem hann er hvatt-
ur til aö kynna sér málavexti í
yfirstandandi kjaradeilu og
leggja sitt af mörkum til aö launa-
nefnd ríkisins komi til móts við
kröfur sjúkraliða. Ákveðið var
aö senda bréfiö á um 90 manna
fundi sem sjúkraliðar héldu í
gær. Bréfið er sent í kjölfar áskor-
unar til félagsmálaráðherra þar
sem hann er hvattur til að beita
sér tii aö leysa deiluna.
„Fundur sjúkraliða telur víst,
aö til að leysa vanda samninga-
nefndar ríkisins þurfi kvenlega
íhygli og frumleik til að fjármála-
ráðherra átti sig á, aö sjúkraliöar
teiji það ekki hlutverk stéttarinn-
ar að sitja á launakjörum ann-
arra láglaunastétta. Sjúkraliöar
telja að óbærileg kjör launþega
skapi þjóðinni meiri útgjöld og
ohatningju en hún sparar ríkis-
sjóði,“ segir meðal annars í álykt-
un sjúkraliða.
Fundur verður hjá Ríkissátta-
semjara í deilu sjúkraliða og
launanefiidar rfiósins klukkan 10
í dag. Á íjórða tug samningafunda
hafa verið haldnir til þessa án
þess að nokkuð hafi þokast i deil-
unni. Ékki er talið líklegt aö fund-
urinn í dag verði árangusríkur.
Mikll ólga meðal starfsmanna Bifreiðastöðvar Oddeyrar á Akureyri:
Framkvæmdastjórinn greiddi sér milfjón f yrirfram
- þetta er ekki fjárdráttur, segir stjómarformaður bifreiðastöðvarinnar
Gylfi Kristjánsson, DV, Akureyri:
„Það er greinilegt að stjórn fyrir-
tækisins ætlar sér ekki aö aðhafast
neitt í máhnu. Þaö er eins og það
eigi aö nægja að framkvæmdastjór-
inn hafi greitt 700 þúsund krónur af
þeim 1100-1200 þúsundum sem hann
hefur dregið sér frá fyrirtækinu og
ég hef íhugaö aö kæra þetta mál,“
segir einn af bifreiðastjórum hjá Bif-
reiöastöð Oddeyrar hf. á Akureyri,
einu leigubifreiðastöðinni í bænum.
Ekki er ofmælt að mikil ólga sé
meðal bifreiðastjóra fyrirtækisins
sem eru 22 talsins og er ljóst að tvær
fylkingar takast á um flest mál er
varða rekstur stöðvarinnar og þau
átök eru hörð. Upp úr sauð í apríl
sl. þegar reikningar síðasta árs litu
dagsins ljós en þá kom í ljós aö fram-
kvæmdastjórinn hafði greitt sjálfum,
sér fyrirfram um 500 þúsund krónur.
Síðar kom í ljós aö framkvæmda-
stjórinn haíði greitt sér aðrar 500
þúsund krónur fyrirfram á yfir-
standandi ári og fyrir nokkrum dög-
um kom í ljós að hann hafði tekiö til
eigin nota 150-200 þúsund krónur af
peningum stöðvarinnar. Einnig mun
hann hafa skuldaö um hálfa mifijón
króna í stöðvargjöld en hann var og
er enn bifreiöastjóri á BSO. Eftir
mikil átök meðal starfsmanna stöðv-
arinnar, sem allir eru hluthafar í
fyrirtækinu, var framkvæmdastjór-
anum sagt upp störfum.
„Þetta er alls ekki blaðamál að
mínu mati og það er alls ekki um
neinn íjárdrátt aö ræða. Það er rétt
að framkvæmdastjórinn tók sér laun
fyrirfram án þess að hafa til þess leyfi
stjórnarinnar. Hann reyndi hins veg-
ar ekki að fela þetta í reikningum
stöövarinnar og það hefur að fullu
verið samið um hvernig hann greiðir
þessa upphæð. Meö því aö þyrla
þessu upp er einungis veriö að reyna
að koma höggi á manninn," segir Jón
Óli Ólafsson, stjómarformaður BSO.
Annar bifreiðastjóri á stöðinni sem
DV ræddi við sagðist hafa áhuga á-
að krefjast rannsóknar á fjárreiðum
stöðvarinnar því ekki virtist sem öll
kurl væru komin til grafar og .er
m.a. rætt um tap á bensínsölu sem
ekki hefur fengist viðunandi skýring
á. „Ég get hins vegar ekki staðið í
því að kæra þetta einn en ef menn
sameinast um það tveir eða fleiri þá
verður það gert,“ sagði þessi bifreiöa-
stjóri stöðvarinnar.
r
Sparnaður í eldhúsi
Á sama tíma og sjúkraliöar heyja
sitt stríö í verkfalli og höröum
verkfallsaðgerðum berast gleðileg-
ar fréttir innan úr spítölunum. Eld-
hús Ríkisspítalanna hefur náð
miklum sparnaði í hagræðingu í
rekstri. í viðtali DV við Valgerði
Hildibrandsdóttur, forstöðumann
eldhússins, kemur fram aö sparn-
aöurinn geti numið allt að sextíu
milljónum króna á ársgrundvelli.
Þetta er ævintýraleg tala. Kostn-
aöur við rekstur eldhússins hjá
Ríkisspítölunum fór úr þrjú hundr-
uð milljónum króna niður í tvö
hundruð og fjörutíu milljónir.
Þetta eru tölur fyrir áriö 1992 og
sama mun hafa gerst í fyrra.
Reikna má með aö sparnaður veröi
enn meiri á þessu ári þar sem ljóst
er að sjúkraliðum hefur tekist að
fækka sjúklingum verulega þær
vikumar sem verkfalliö stendur.
Vonandi stendur það sem lengst
enda mun eldhúsiö á Ríkisspítölun-
um græöa á tá og fingri á hveijum
verkfallsdegi. Auðvitaö eiga elda-
buskumar og starfsfólkiö í eldhús-
inu aö fá bónus fyrir spamaðinn
og ef sú regla er viðhöfö koma verk-
follin sér vel fyrir eldhúsiö og
starfsfólkið þar því launin hækka
jafnt og þétt á meðan sjúkraliðam-
ir svelta sjálfa sig i verkfallsátök-
unum.
Fyrir utan það að fara í morgun-
leikfimi milli þess sem soöningin
mallar á pönnunni hafa rekstrar-
ráðgjafar og næringarfræöingar
fundiö það út að maturinn á spí-
tölunum var hvorki hollur né
skynsamlegur. Sjúklingamir fengu
alltof mikið að borða og leifarnar
vom rosalegar. Þetta var sóun á
góðum mat ofan í sjúklinga sem
höfðu ekki gott af þessu ofáti. Þess
í stað voru útbúnir matseðlar sem
voru bæði næringarútreiknaðir og
tölvuvæddir og nú spýtir tölvan út
úr sér matnum og skammtar í
sjúklingana samkvæmt læröri
rekstrarráögjöf og bæði er að mat-
urinn verður ódýrari og sjúkhng-
amir heilbrigðari.
Það hefur sem sagt komið í ljós
að sjúklingar sem vom lagðir inn
á Rfidspítalana, nauðugir vfijugir,
átu yfir sig fyrir sextíu milljónir
króna á ári og auk þess fór heilsu
þeirra hrakandi í hvert skipti sem
þeir borðuðu. Maturinn var svo
óhollur að það var undir hælinn
lagt hvort þeir sem einu sinni voru
lagðir inn ættu afturkvæmt, ein-
faldlega vegna þess að spítalavistin
gerði þá ennþá veikari. Hreysti
þeirra fór hrakandi með hveijum
matarbakka!
Þaö var mikil guös mildi aö Val-
gerður Hildibrandsdóttir skyldi
taka viö stjórnartaumunum í
mötuneytinu. Ekki vegna þess að
hún sé læknir eða hjúkmnarfræð-
ingur, heldur til aö uppgötva að á
meöan læknarnir og hjúkmnarlið-
ið var í óöa önn aö reyna að ráða
bót á meinum sjúklinganna starf-
aði innan spítalanna fimmta her-
deild eldhússins sem mokaöi í
sjúklingana fæöi sem dró sífellt úr
heilsu þeirra og vann beinlínis
gegn læknismeðferðinni.
„Nú förum við eftir manneldis-
ráögjöf,“ segir Valgerður hróöug -
sem hún má svo sannarlega vera.
Spumingin er hins vegar: eftir
hveij’u var farið áður en manneld-
isráögjöfin kom til? Var kannski
skammtaöur matur ofan í sjúkl-
inga á Ríkisspítölunum samkvæmt
eldisráðgjöf annarra dýrategunda?
Vissi enginn innan heilbrigðisgeir-
ans að manneldi var til?
Var nokkur furða þótt heilbrigð-
iskerfið væri dýrt? Var nokkur
furöa þótt illa gengi að spara í heil-
sugeiranum þegar sjúklingar voru
látnir éta óhollan mat fyrir sextíu
milljónir umfram þarfir?
Nú er sem sagt skammtað á disk-
ana og enginn fær að leifa og raun-
ar líkar sjúklingum svo vel við
matinn að þeir vfija helst ekki fara
heim aftur. Það er eina vandamálið
á Ríkisspítölunum um þessar
mundir að sjúklingarnir neita að
fara heim þótt þeir séu orönir stáls-
legnir.
Enda þótt það sé gott fyrir rekst-
urinn á eldhúsi spítalanna að
sjúkraliöarnir séu sem lengst í
verkfalli til að eldhúsiö geti haldið
áfram aö spara fylgir auðvitað sá
ókostur þessu verkfalli að sjúkling-
um er mismunað. Sumir njóta þess
áfram að búa viö manneldisráögef-
andi mataræði inni á spítölunum á
meðan hinir, sem eru reknir heim
eöa komast ekki inn, verða að sætta
sig'við þann óholla mat heima hjá
sér sem áöur var fram borinn á
spítölunum.
Dagfari