Dagblaðið Vísir - DV - 11.02.1995, Page 22

22
LAUGARDAGUR 11. FEBRÚAR 1995
Sérstæð sakamál
Þaö var komið sunnudagskvöld og
klukkan aö verða ellefu. Lawrence
Hedley rafvirki gekk upp á efri
hæöina í húsi sínu við Everdon-
stræti í Leamington, nokkru fyrir
utan Liverpool á Englandi. Hann
háttaöi sig og stillti vekjaraklukk-
an á sex. Hann þurfti aö fara
snemma á fætur næsta morgun því
hann færi með áttalestinni til
vinnu í Birmingham. Nokkrum
mínútum síðar lagðist kona hans,
Wendy, í rúmiö við hliðina á hon-
um. Hún bauð honum góða nótt
með kossi en síðan fóru þau hjón
að sofa.
Hedley-hjónin voru barnlaus en
bæði unnu þau með bömum, þó
hvort á sinn hátt. Lawrence var
skáti og í frístundum var hann
mikið með ylfingum og skátum en
Wendy var forstöðukona á barna-
leikvelli. Hún þurfti ekki að fara á
fætur fyrr en klukkan rúmlega átta
á morgnana en klukkan sex á
mánudagsmorgninum vaknaði
hún við vekjaraklukku manns síns.
Dáinn í rúminu
Klukkan hringdi og hringdi en
Lawrence hreyfði sig ekki. Wendy
stjakaði því við honum en það hafði
engin áhrif. Hún stjakaði nú fastar
við honum en það bar heldur engan
árangur. Hún stöövaði því hringj-
arann í klukkunni og sagði manni
sínum hárri röddu að vakna. En
hann vaknaði ekki. Hún kveikti þá
ljósið og sá sér til skelfingar að
hann var dáinn. Blóð var á líkinu
og rúmfótunum.
Wendy virti hinn látna mann
sinn fyrir sér með hrylhngi um
stund en svo staulaðist hún fram
úr rúminu og hringdi á sjúkrabíl.
Síöan gerði hún lögreglunni að-
vart. Nokkrum mínútum síðar
endurómaði hávaöinn frá sírenum
um Everdon-stræti, götu sem var
þekkt fyrir að vera kyrrlát.
Lögregluþjónarnir, sem Wendy
vísaði inn i svefnherbergið, höfðu
aðeins horft á líkið af Lawrence í
nokkur augnablik þegar þeir
hringdu á rannsóknarlögregluna.
John Spelling fulltrúi kom fljótlega
á vettvang ásamt aðstoðarmönn-
um. Gátu þeir brátt greint frá því
að Lawrence Hedley hefði verið
skotinn tveimur skotum í brjóstið.
Skyndirannsókn í húsinu leiddi
ekki í ljós innbrot.
Grunurinn beinist
aö Wendy
Wendy Hedley var nú sagt aö hún
yrði að koma niður á lögreglustöð.
Þar hófust síöan yfir henni yfir-
heyrslur sem stóöu samfellt í fjórar
stundir. Var henni borið á brýn að
hafa myrt mann sinn en hún neit-
aði því staðfastlega og iauk yfir-
heyrslunni meö því að hún brast í
grát. í þann mund bárust fyrstu
boðin frá tæknimönnum, sem
rannsakað höfðu svefnherbergið
gaumgæfilega, og réttarlækni.
í ljós hafði komið að kúlurnar
tvær, sem orðið höfðu Lawrence
að bana, voru 9 mm kúlur af sér-
stakri gerð. Varð þeim aöeins skot-
ið úr frekar fágætum byssum sem
telja varö heldur ólíklegt að kona
hefði aðgang að. Þá var orðið ljóst
að skotið hafði verið af þriggja til
fiögurra metra færi, frá glugganum
á svefnherberginu.
Tæknimennirnir höfðu séð að
svefnherbergisglugginn, tvískiptur
með neðri hluta sem renna mátti
upp, hafði verið opnaður utan frá
með afli. Þá fundust leifar af
brunnu púðri á gluggatjöldunum.
Sömuleiðis fundust fór eftir stiga
sem reistur hafði verið upp að hús-
inu.
Morð um miðja nótt
Þessar niðurstöður sýndu að ein-
hver eða einhveijir höfðu komiö
að húsi Hedleys-hjóna um miðja
nótt í þeim tilgangi að myrða Lawr-
ence. Og skýringin á því hvers
vegna Wendy hafði ekki vaknað við
skothvellina gat ekki verið önnur
Lawrence Hedley. Freddy Muffet.
Aftakan
Sumarferðin
Það var Wendy sem kom með
fyrstu ábendinguna um hugsan-
lega skýringu. Hún sagði Spelling
að um hálfum mánuði fyrir morðið
hefði maður hennar farið í sumar-
ferð með hóp skáta. Um útilegu
hafði verið að ræða og hafði hópur-
inn slegið upp fiöldum í Rawing-
ton-skógi. Um miðnættið hafði einn
skátanna, Jonathan Lyons, vaknað
við hávaða sem líkst hefði þvi að
einhver væri aö grafa 1 grennd-
inni. Hann hafði gægst út úr tjald-
inu og séð tvo menn með skóflu.
Wendy Hedley.
Húsið við Everdon-stræti.
Frásögn Wendyjar var svo á þá
leiö að Jonathan hafði vakið mann
hennar og sagt honum frá því sem
hann hafði séð. Lawrence fór með
vasaljós til að kanna hvaö væri á
ferðinni. En þegar hann kom að
mönnunum höfðu þeir sagt honum
að skipta sér ekki afþví sem honum
kæmi ekki við. Hann sneri því til
baka til tjaldanna. Næsta dag gerði
hann hins vegar lögreglu á staðn-
um aðvart um það sem gerst hafði
um nóttina en lögregluþjónninn,
sem hlustaði á frásögnina, skrifaði
enga skýrslu um atvikið, líklega af
því hann taldi ekki að um ólöglegt
athæfi hefði verið að ræöa.
Kenningin
Spelling fufltrúi ræddi nú við
Jonathan Lyons og nokkra af skát-
unum sem farið höfðu í sumarferð-
ina. Allir staðfestu frásögnina.
Spelling tók nú að hallast að þeirri
Jonathan Lyons.
en sú að skotið hafði verið af byssu
með hljóðdeyfi.
Enn á ný var farið yfir allt sem
tæknimennimir höfðu fundið og
niðurstöður réttarlæknisins. Þá
fannst Spelling fulltrúa og mönn-
um háns Ijóst að atvinnumorðingi
hefði veriö á ferðinni, En þeirri
spurningu var ósvaraö hvers vegna
atvinnuglæpamenn höfðu viljað
Lawrence-’Hedley feigan.
Viðræðui við nágranna, félaga
og kunningja hjónanna báru engan
árangur. Lawrence var ekki á
sakaskrá og enginn vissi til þess
að hann hefði nokkru sinni verið í
tengslum við glæpamenn. Þaö eina
sem honum hafði orðið á um ævina
og komist hafði á skrá yfirvalda
voru þrjár stöðumælasektir á sex
árum.
kenningu að Lawrence hefði komið
að glæpamönnum sem hefðu ætlað
að grafa eitthvað, ef til vill lík, og
þeir hefðu tahð að hann gæti orðið
þeim hættulegur. Þeir hefðu því
ákveðið að láta „fagmenn" þagga
niður í honum fyrir fullt og allt.
Það gat ekki hafa verið erfitt fyr-
ir þá sem vildu Lawrence feigan
að komast að þvi hvar hann bjó.
Hann átti sendibíl með nafni skáta-
félagsins og hafði hann staðið við
tjaldbúðina í Rawington-skógi. Ein
fyrirspum hefði því verið nóg til
að vísa leigumorðingjanum á heim-
ih Hedleys-hjónanna.
Spelhng fór nú með nokkrum úr
hópi skátanna út í skóginn í þeim
tilgangi að kanna hvað mennirnir
tveir hefðu verið að grafa þar um
nóttina. Brátt fannst staður þar
sem ljóst var að grafið hafði verið
en gröfin var grunn og bersýnilegt
að mennirnir tveir höfðu horfiö frá
eftir að Lawrence hafði komið að
þeim. Spelling komst ekki lengra í
bih.
Líkfundurinn
í byrjun unnu alls tuttugu og þrír
menn við rannsókn málsins. Smám
saman varð þó að fækka í hópnum
því upp komu önnur aðkahandi
mál. En um níu mánuðum eftir
morðið var aftur farið að sinna
rannsókn málsins af krafti.
Aðdragandi þess var sá að þrír
menn, Stephen Alsop, Geoffrey
Pond og Mervyn Slater, fóru á refa-
veiðar í Rawington-skógi og nær-
liggjandi skógum. Slater sá þá eitt-
hvað sem honum fannst líkjast
gröf. Vinir hans töldu það hugaróra
í honum en hann lét sér ekki segj-
ast og tók að róta í jarðveginum.
Og skyndilega kom lík í ljós.
Þremenningar flýttu sér á næstu
lögreglustöð en fóru síðan með
rannsóknarlögreglumönnunum á
staðinn. Líkið reyndist vera af hálf- _
sextugum manni og var ljóst að
hann hafði verið grafinn mörgum
mánuðum áður, Uklega sumarið
áður.
Líkskoðun leiddi í Ijós að maður-
inn hafði verið skotinn tveim skot-
um. Höfðu kúlurnar lent í hnakk-
anum og voru þær af sömu gerð
og þær sem orðið höfðu Lawrence
Hedley að bana.
Kominn á sporið
Spelhng fulltrúa og mönnum
hans varð nú ljóst að dauða Lawr-
ences hafði borið að með þeim
hætti sem þeir höfðu áöur talið.
Hann hafði komið að mönnum sem
hefðu verið í þann veginn að grafa
mann sem þeir höfðu myrt og af
ótta við að hann gæti komið upp
um þá höfðu þeir látið ráða hann
af dögum.
Líkið, sem refaveiðimenninrir
fundu, reyndist vera af Freddy
Muffet, fimmtiu og sex ára gömlum
manni. Hann hafði búið í Birming-
ham og reyndist lögreglan þar
þekkja til hans. Hann hafði verið
einn af uppljóstrurum lögreglunn-
ar en um hríð hafði hann unnið
fyrir nokkra af kunnustu glæpa-
mönnum borgarinnar. Síðasta
uppljóstrun hans hafði hins vegar
greinilega reynst honum dýrkeypt.
Sögusagnir hermdu að þá hefði
hann gengið á hlut einhverra
áhrifamanna í undirheimunum
sem hefðu ákveðið að refsa honum
á viðeigandi hátt. Muffet haföi svo
horfið og ekkert verið vitað um
örlög hans fyrr en lík hans fannst.
Þetta var ekki í fyrsta sinn sem
Spelling haföi orðið vitni að því að
uppljóstrari var tekinn af lífi. Og
skot í hnakkann var greinilegt
merki um aftöku. Þá var Spelling
Ijóst að uppgjör milli afbrotamanna
voru venjulega af því tagi að
skýrslur um þau mál enduðu uppi
á hillu með skjölum um óupplýst
mál.
Rannsókn á því hvort hægt væri
að tengja uppljóstranir Muffets
morðingjum hans reyndust árang-
urslausar. Þeir fundust aldrei og
morðingjar Lawrences Hedley því
ekki heldur.