Dagblaðið Vísir - DV - 09.03.1995, Blaðsíða 10

10
FIMMTUDAGUR 9. MARS 1995
Spumingin
Borðar þú mikið sælgæti?
Karl Kári Másson: Já, ég myndi segja
það.
Lilja Vignisdóttir: Nei, ég borða bara
sælgæti á laugardögum.
Harpa Rún Ólafsdóttir: Já, ég borða
örugglega tvö eða þrjú súkkulaði-
stykki á viku.
Anna Kristín Óskarsdóttir: Ég borða
ekkert voðalega mikið sælgæti,
kannski tvö til þrjú súkkulaðistykki
á viku.
Auður Leifsdóttir kennari: Nei, helst
ekki.
Húnbogi Þorkelsson ellilífeyrisþegi:
Nei, ég borða ekki mikið sælgæti en
einstöku sinnum.
Lesendur
Krafan er grunn
kaupshækkun
Baldvin Ringsted framhaldsskóla-
kennari skrifar:
í kennaraverkfalli hafa margir
fundið sig knúna til að tjá sig um
frekju og yfirgang kennara í ræðu
og riti. Vissulega er skiljanlegt að
gremja geri vart við sig hjá fólki þeg-
ar dagleg rútína þess fer úr skorðum
en ekki- hafa allir sett sig inn í þau
mál sem þeir tjá sig um. Mig langar
til að taka nokkur dæmi.
í lesendabréfi í DV í síðustu viku
fer Gunnbjörn nokkur háðulegum
orðum um nemendur, segir þá
heimska að taka afstöðu með kenn-
urum. Það skyldi þó ekki vera að
nemendur væru betur inni í málefn-
um kennara en téður Gunnbjörn og
að heimskan liggi hans megin? Einn-
ig hringdi Sigrún nokkur í DV og
lagði til að aðrir væru fengnir til að
kenna, nóg væri til af fólki. Hún hef-
ur greinilega ekki mikið álit á mennt-
un kennara ef henni finnst að hver
sem er geti gengið í störf þeirra. Hún
biður kannski bifvélavirkjann sinn
að draga úr sér endajaxl þar sem
hann er ódýrari en tannlæknirinn?
Jón Helgason skrifar bréf til DV 2.
mars þar sem hann segir meðal ann-
ars að það sé skoðun þeirra sem til
þekkja að undirbúningsvinna kenn-
ara sé minni en þeir vilja láta vera.
Ég skora hér með á Jón að benda
mér og öðrum kennurum á hveijir
þeir eru sem til þekkja, ég hélt að
það væru kennararnir sjálfir.
Kennari sem kennir 26 tíma á viku.
Greinarhöfundur segir það vera mjög krefjandi starf að vera kennari.
þarf aö undirbúa hvern einasta tíma,
og ef nemendur eru 25 í hverjum
hópi og hver skilar einu blaði á viku
þarf kennarinn að yfirfara u.þ.b. 150
blöð á viku. Jón þessi gæti kannski
í leiðinni bent mér og öðrum ungum
kennurum á hvernig hægt er að
koma sér upp húsnæði, greiða af
námslánum og sjá fyrir fjölskyldu
þegar í boði eru 70 til 80 þúsund á
mánuði.
Eitt af því sem Jón og fleiri taka
fram er að kennarar vinni þægilegt
starf. Ég hef unnið við ýmis störf um
ævina, t.d. vörubílaviðgerðir og full-
yrði að kennslan er það mest krefj-
andi starf sem ég hef tekið mér fyrir
hendur en um leið það sem gefur
mest.
Eitt er það sem ýtir undir slík skrif
en það er fréttaflutningur fjölmiðla.
Þar er víöa verið að tala um að ríkið
bjóði 700 milljónir í launahækkun en
málið er ekki svo einfalt. Fyrir þess-
ar milljónir er ætlast til stóraukins
vinnuframlags en krafa kennara er
grunnkaupshækkun.
Það væri fróðlegt að vita hvað þeir
hafa í laun sem sífellt eru að hnýta
í kennara og hversu núkill hluti
launa þeirra fer í afborganir náms-
lána.
Dómarar verði atvinnumenn
Guðjón Magnússon skrifar:
Um fátt hefur verið meira talað í
íþróttaheiminum að undanfórnu en
úrslitakeppnina í handbolta sem nú
stendur yfir. Mönnum hefur þó ekki
oröið tíðrætt um glæsileg tilþrif, sem
þó vissulega hafa verið til staðar,
heldur eru það þeir svartklæddu,
blessaðir dómararnir, sem hafa verið
til umræðu hjá fólki.
Þetta er vel skiljanlegt enda eiga
félögin mikið undlr því að komast
alla leið í úrslitaleikina. Hafa verður
samt í huga að ekki þýðir að fara
fram með látum. Menn geta ekki
leyft sér að vera ómálefnalegir.
Þannig leysast ekki vandamálin.
Sjálfur hef ég ekki haldbæra lausn
á þessu „vandamáli" en eitt er það
atriði sem vel mætti taka til skoðun-
ar. Það er hreinlega að gera dómar-
ana að atvinnumönnum. Hvemig
slíkt væri hægt að útfæra nákvæm-
lega veit ég ekki.
Þarna þyrftu auðvitað að koma til
auknir peningar og ef félögin eru til-
búin að borga brúsann gæti þetta
orðið að veruleika. Til reynslu mætti
ráða t.d. 2 dómarapör sem gerðu ekk-
ert annað allan veturinn en að
stunda dómgæslu.'" Með þessu móti
ættu þeir svartklæddu að geta veriö
í jafngóðu ef ekki betra formi heldur
en leikmennirnir.
Um hvað skal kjósa?
Jón Helgason skrifar:
Sagt er að íslendinga setji jafnan
hljóða þegar komist er að kjarna
málsins og hætt er að þrasa um auka-
atriði. Þetta má til sanns vegar færa
og er í því sambandi nærtækt að líta
til kosningabaráttunnar sem ágerist
nú með degi hveijum.
Hvemig væri að koma sér aö kjarn-
anum í hvelli og krefja stjórnmála-
menn um svör við grundvallar-
spumingum í stað þess að velta sér
upp úr hisminu? Landbúnaðarmál
beinlínis verða að skipa stóran sess
í kosningunum. Hagkvæmt kerfi í
stað hítar sómdi sér vel sem slagorð
fyrir menn eins og Þorvald Gylfason
sem bera gæfu til að sjá að við óbreytt
kerfi verður ekki búið. Það er sorg-
legt en satt að nátengt vandanum í
landbúnaði er ófremdarástandið í
ríkisíjármálunum. Það er krafa að
lagðar verði fram raunhæfar tillögur
um úrbætur, s.s. með aukinni skatt-
heimtu eða hagræðingu, t.d. í land-
búnaði, m.ö.o. ítarlegra verkáætlana
er þörf. Með því er ekki átt við hina
rýra slagorðabók Alþýðubandalags-
ins sem þó má segja til hróss að kom-
ist næst því að geyma einhveijar til-
lögur, öfugt við það sem segja má um
aðra stjórnmálaflokka.
Afar brýnt er að fjárfestingar hér
á landi margfaldist til að stuðla að
óbreyttu atvinnustigi og hagvexti.
Skemmst er frá því að segja að á
þessu stigi máls hafa engar tillögur
birst frá sexflokkunum í áttina að
þessu. Liður í þessu máli er aðild að
ESB en samkvæmt skýrslum Há-
skólans er margt sem bendir til auk-
inna fjárfestinga í kjölfar aðildar.
Öllum stjórnmálaflokkum ber
hreinlega skylda til að leggja fram
vandaöa og skýra stefnu í þessum
málum, taka afstöðu og reiða til
höggs til lausnar vanda þjóðarinnar.
Hvernig væri að láta kosningarnar
einu sinni snúast um það hvernig
eigi að baka vandaða köku öllum til
góða og sniðganga þá sem hafa enga
uppskrift en þykjast þó vita allra
manna best hvernig á að éta hana.
Bréfritari leggur til að stjórnmálamenn séu krafðir svara við grundvallar-
spurningum.
BJ

i ■■ ■ ■
neytendur allan
vjI^AÖeins 39,90 mínútan
Hverjireiga
Þjóðvaka?
Ámi Jónsson skrifar:
Fyrir fáum áram fór vigdjarfur
stjóramálaforingi um landið til
fundahalda og spurði: Hverjir
eiga ísland?
Nú hefur komist á legg hreyfmg
sem foringinn, Jóhanna Sigurð-
ardóttir, hefur talið sig eiga. Ekki
virðist þó lengur vera þar um
einkaeign að ræða því að þeir
Ágúst Einarsson og Mörður
Árnason telja sig eiga þar ríflegan
„kvóta".
Þetta hefur ra.a. komið fram í
því að annar þeirra hefur þver-
brotið samþykktir um málsmeð-
ferð á fundum en hinn skipað
fólk í stjórnir að því forspurðu.
Þá er einnig farið aö ráðskast með
röðun á framboöslista hér og þar
á landsbyggðinni.
Eigi er aö undra þótt hreyfmg
þessi sé nú þegar á fallanda fæti.
Ánægjulegfrétt
Reykvíkingur skrifar:
Iðulega hefur mér þótt sem
fjölmiðlar þessa lands geri full-
mikið að því að flytja fólkinu
slæmar og neikvæðar fréttir. I
sjálfu sér er ekki hægt við þá að
sakast enda svo margt sem hefur
farið á verri veg að undanfömu.
Hitt ætti stjórnendum fjölmiðla
þó að vera ljóst að nauðsyn þess
að koma jákvæðum hlutum að er
lika mikil.
Þess vegna var ég afskaplega
glaður þegar ég sá fréttina um
manninn sem rétti stúlkunni ut-
an af landi hjálparhönd. Sú hafði
verið rænd aleigunni á göngu hér
í höfuðborginni. Það var ánægju-
legt að heyra að enn er til fólk
sem stendur ekki á sama.
Nýttframboð
Sigurður Guðmundsson skrifar:
Eg fagna að komnir séu fram
menn og konur með nýjar hug-
myndir í stjómmálum. Þaö hefur
sýnt sig aftur og aftur að tillögur
gömlu flokkanna era til litis
gagns. Það sem þarf er fólk með
nýjar hugmyndir, fólk sem þorir
að taka af skarið. Hér er ég auðvit-
að að tala um þetta nýja iramboð
sem, eftir þvi sem ég best veit,
gengur að hluta til út á íhugun.
Þeir hjá Náttúrulagaflokknum
hafa göfug markmið á borð við
þau að lækka skatta en það er
vissulega atriöi sem allir geta
verið sammála. Hvort aðferðir
þeirra að settu marki séu líklegri
til að ná árangri en annarra tel
ég svo vera. Að minnsta kosti er
löngu komínn timi á að prófa eitt-
hvaö nýtt. Ég er einfaldlega orð-
inn þreyttur á að láta þessu
gömlu flokka vera sifellt að svikja
mig.
Enski boltinn
frábær
Kristján Gunnarsson skrifar:
Ég vil mótmæla harölega því
sem Andri hélt fram í DV en þar
sagði hann að knattspyma á
Spáni og í öðrum suðrænum
löndum væri miklu skeramtilegri
heldur en í Englandi. Hann ætti
bara að prófa að horfa á Andy
Cole og Alan Shearer. Þá kæmist
Andri örugglega á aðra skoöun.
Langskemmtilegasti og fjörugasti
boltinn er spilaður í Englandi.
Það er staðreynd.
Sakna Hallgríms
Kristin hringdi:
Mér finnst Bylgjunni hafa farið
mikið aftur nú þegar Hallgrímur
Thorsteinsson er ekki lengur við
hljóðnemann á virkum dögum.
Þáttagerðarmennirnir, sem hafa
komið í staöinn, era sumir hveij-
ir ágætir en það fer nú ekki hver
sem er í skóna hans Hallgríms.
Eiríkur Jónsson og Stefán Jón
Hafstein standa honum t.d. nokk-
uö að baki.