Dagblaðið Vísir - DV - 10.05.1995, Blaðsíða 14
14
MIÐVIKUDAGUR 10. MAÍ 1995
Útgáfufélag: FRJÁLS FJOLMIÐLUN HF.
Stjórnarformaður og útgáfustjóri: SVEINN R, EYJÓLFSSON
Ritstjórar: JÓNAS KRISTJÁNSSON og ELLERT B. SCHRAM
Aðstoðarritstjóri: ELlAS SNÆLAND JONSSON
Fréttastjórar: JÓNAS HARALDSSON og GUÐMUNDUR MAGNUSSON
Auglýsingastjóri: PALL STEFÁNSSON
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáaugiýsingar: ÞVERHOLTI 11,
blaðaafgreiðsla, áskrift: ÞVERHOLTI 14, 105 RVlK, SlMI: (91) 563 2700
FAX: Auglýsingar: (91) 563 2727 - Aðrar deildir: (91) 563 2999
GRÆN númer: Auglýsingar: 99-6272. Askrift: 99-6270
Stafraen útgáfa: Heimasíða: http://www.skyrr.is/dv/
Ritstjórn: dvritstj@ismennt.is - Auglýsingar: dvaugl@ismennt.is. - Dreifing: dvdreif@ismennt.is
AKUREYRI: Strandgata 25, sími: (96)25013, blaðam.: (96)26613, fax: (96)11605
Setning, umbrot, mynda- og plötugerð: ISAFOLDARPRENTSMIÐJA HF.
Prentun: ARVAKUR HF.
Áskriftan/erð á mánuði 1550 kr. m. vsk. Lausasöluverð 150 kr. m. vsk„ helgarblað 200 kr. m. vsk.
Stöðvum þennan ósóma
í miðju þorskleysinu berast þær fréttir af miðunum
að sjómenn fleygi fiski í tonnatali. Þetta er ekki lygasaga
heldur hrollkaldur sannleikur.
Allir geta verið sammála því að einhver stjóm þurfi
að vera á veiði og sókn í takmarkaða fiskstofna. Allir
geta verið sammála um að fara beri eftir vísindalegum
rannsóknum og ábendingum um heildaraflamagn. Um
leið og við erum sammála um þessi grundvallaratriði
hljótum við sömuleiðis að geta orðið sammála um að
stöðva beri það siðleysi sem nú gerist æ vaxandi að sjó-
menn fleygi fiski.
Frá því er skýrt í DV í gær að allt að sextán tonnum
af þorski hafi verið fleygt í einum róðri. Jafnframt er
fullyrt að þúsundum tonna hafi verið kastað fyrir borð
á undanfórnum vikum hjá róðrarbátum sunnan og vest-
an við landið. Fiskistofa hefur gripið til þess ráðs að
leigja sér bát og senda sína menn út á miðin til að fylgj-
ast með þessu athæfi og sjá það með eigin augum.
Já, hér er talað um siðleysi sjómanna. En það siðleysi
er framkallað af lögunum og kvótanum. Sjómenn standa
frarnmi fyrir tveim kostum, báðum slæmum. Annars
vegar að fleygja þeim fiski sem kemur í netin, af því að
kvótakerfið bannar þeim að veiða hann. Hins vegar að
koma með fiskinn í höfn, þar sem hann er gerður upptæk-
ur og útgerðin dæmd í sekt.
Hér er þá ekki minnst á þann ósóma sem viðgengst
hjá togurunum og er á allra vitorði að þar er smáfiskin-
um kastað fyrir borð í stórum stíl, eftir að trollin hafa
spænt upp og sópað í sig öllu kviku í hafinu. Aftur hér
neyðir kvótakerfið sjósóknara til að viðhafa þessa veiði-
mennsku. Kvótanum skal náð og kvótinn skal ekki eyði-
lagður með undirmálsfiski. Það er enginn afgangur fyrir
smáfisk.
Þetta viðgengst á sama .tíma og við teljum okkur trú
um að nauðsyn sé að byggja upp stofnana á ný. Þetta
athæfi er framið undir þeim formerkjum að íslendingar
reki ábyrga fiskveiðistefnu!
Kvótinn kann að vera illskásti kosturinn í þeirri nauð-
vöm sem menn em í gagnvart minnkandi þorskstofni.
Að minnsta kosti meðan menn finna ekki betri lausnir
og deilt er um sóknarmörk og aflamörk. En kvótakerfið
er afskræmingin uppmáluð, þegar sjómenn em gerðir
að sakamönnum, hvort heldur þeir veiða fiskinn eða
fleygja honum. Og kvótakerfið er í æpandi mótsögn við
tilgang sinn, meðan það framkallar þá veiðimennsku,
sem felst í því að smáfiski og umframfiski er kastað á glæ.
Þessa ósvinnu verður að stöðva. Sjómenn segja að það
sé vaðandi þorskur á grunnmiðum sunnanlands og vest-
an. Þeir geta þess vegna dregið árskvóta í einum eða
tveim túrum. Grásleppukarlar sitja uppi með þorska í
netum sínum og það ríkir ófremdarástand á miðunum.
Það fær enginn við neitt ráðið og Fiskistofan heldur uppi
njósnum úti á sjó! Sjómannastéttin er öll að verða að
eftirlýstum sakamönnum. Hvers konar ástand er þetta
eiginlega?
Þorsteinn Pálsson sjáyarútvegsráðherra er kvótamað-
ur og það er Halldór Ásgrímsson einnig. Þessir tveir
menn fara með völdin í fiskveiðimálum þjóðarinnar. Það
er í þeirra valdi og á þeirra ábyrgð að láta nú hendur
standa fram úr ermum og binda enda á þann ósóma að
veiddur fiskur sé ekki færður á land, án þess að menn
séu gerðir að lögbrjótum. Sjómenn eru hnepptir í gildru,
kerfið vinnur gegn sjálfu sér. Þetta er himinhrópandi
siðleysi og verðmætasóun, sem enginn getur verið þekkt-
ur fyrir að láta viðgangast. Efiert B. Schram
Þau tíðindi gerðust um daginn aö
Davíð Oddsson var fenginn í afar
opinskátt viðtal í útvarpsþátt, sem
kerlingin segir að sé stjómað af
dæmigerðum meisturum í að
hnoða samræðudeigið eftir kokka-
bókum menningarástandsins í
Reykjavik, þannig að út úr hálf-
volgum ofni munnsins komi smjör-
kökur með örlítið súru en léttpopp-
uðu ívafi.
í þættinum sýndi Davíð á sér
nýja hhð. Hann lét sára tóninn í
sálinni hljóma og kvartaði undan
Morgunblaðinu og DV og samstöðu
þessara blaða meö Jóni Baldvini
fyrmm utanríkisráðherra en ekki
með sér.
Grálúðuástand
Körlum varð ljóst að loknu við-
tah að á næsta kjörtímabih, þegar
Jón Baldvin vantar með greind
sína og hið daglega show í fjölmiöl-
um, geti þjóöin átt von á eins konar
grálúðuástandi við Nýfundnaland
á Alþingi, því nýi utanríkisráð-
herrann virðist ekki opna munn-
inn af andagift eða vegna hugljóm-
unar, heldur til þess að geispa
næstum lúðulegri golu í litlum
skömmtum.
Maður gæti haldið að hann tæki
inn sama skammt af svefnlyfinu
Mogadon þegar hann vaknar á
morgnana og við kerlingarnar
gleypum á kvöldin th að festa svefn
á elliheimilinu, sagði kerlingin.
Listin að kjökra
Ýmsir eru þess vegna þegar farn-
ir að sakna eða meta Jón Baldvin
og óþarfi að segja, að enginn veit
hvað hann átti góðan grip fyrr en
misst hefur. Það hefur verið eitt af
Davíð Oddsson. - Sýndi á sér nýja hliö, lét sára tóninn í sálinni hljóma
og kvartaði undan Morgunblaðinu - segir m.a. í grein Guðbergs.
Davíð Oddsson og
smjörkökurnar
einkennum þjóðarinnar að vhja
glata kjörgripum th þess eins að
viðhalda sífelldu kjökri sínu, eins
og viötalið við Davið sannaði, enda
Kjallarinn
Guðbergur Bergsson
rithöfundur
hefur maöurinn ekki kjökrað fyrr
opinberlega. Kannski er listin að
kjökra honum ekki leiö, heldur hef
ég séð, þótt enginn stjórnmálafræð-
ingur sé á borð viö Svan og Jón
Orm, aö á síðasta kjörtímabih var
stöðug samkeppni milh forsætis-
ráðherra og utanríkisráðherra um
þaö hvor héldi uppi í fjölmiðlum
betri sýningu í leikfiminni sem
tungan ein getur stundað á sviði
stjómmálanna með krafti vitsins.
Á fiskmarkaöi Framsóknar
Hvor hafi farið með sigur af
hólmi á stjórnmálaslánni, það skal
ósagt látið, því sigur í kosningum
er ekki ahur sigurinn. Það að
Mogginn sé ekki málgagn heldur
ógagn Sjálfstæðisflokknum er ekki
ný niðurstaða, sjálfur skrifaði ég í
DV grein um það fyrir löngu. Við
þurfum hvorki Davíð né smjör-
kökubakara th að sjá það. Hins
vegar hefði Davíð mátt vita fyrir
stjómarmyndunina að án Jóns eða
álíka manns væri tunga hans að-
eins hálf, það vantar á hana brodd-
inn. Aðrir gætu hugleitt þá furðu
að Alþýðuflokkurinn skuh hafa
getað haldið uppi fjörugustu póli-
tisku sýningu landsins í áratugi og
klofnað eins oft og raun ber vitni
án þess að geispa golunni.
Það ætti nýja stjórnin aftur á
móti að gera sem fyrst, annars
verður Davíð án samkeppni á dauf-
legum fiskmarkaði Framsóknar.
Guðbergur Bergsson
„Það hefur verið eitt af einkennum
þjóðarinnar að vilja glata kjörgripum
til þess eins að viðhalda sífelldu kjökri
sínu, eins og viðtalið við Davíð sann-
aði, enda hefur maðurinn ekki kjökrað
fyrr opinberlega.“
Skoðanir annarra
Stytting vinnutímans
„Vinnuveitendur um allan heim eru að hagræða
með því að segja upp fólki í stað þess að svara auk-
inni framleiðslugetu með styttingu vinnutím-
ans... Digurbarkalegar yfirlýsingar um að skapa
störf og útrýma atvinnuleysi gera litla stoð... Aöilar
vinnumarkaöar og samfélagið í hehd ættu að fara
að gefa breyttum viðhorfum í atvinnumálum betri
gaum en gert er. Stytting vinnutíma, dreifing starfa
og viðunandi félagslegt réttlæti er ekki óraunhæf
framtíöarsýn heldur nauðsyn hér og nú.
Oddur Ólafsson í Tímanum 6. maí.
Húsbréfakerffið
„Burtséð frá þeim vandamálum er upp kunna að
koma á veröbréfamarkaði ef lánstími eldri fasteigna-
verðbréfa verður lengdur er ljóst aö breytingin gæti
orðið stórlega varasöm... Þá mun lenging fast-
eignaverðbréfa án efa ekki hafa í for með sér þann
ávinning í formi minni greiðslubyrðar fyrir hús-
næðiskaupendur sem stefnt er að. Hin nýja ríkis-
stjórn ætti því að skoða aðra kosti vandlega áður en
farið verður út í lengingu lánstíma tíl húsnæðis-
kaupa.“
Sigurður P. Snorrason hagfr. í Vísbendingu 4. maí sl.
Læknarnir og þjóðfélagið
„Þjóðfélagið eyðir miklum peningum í að mennta
lækna sem síðan eyöa miklu af tíma sínum í að keyra
um götur Reykjavíkur £ milli starfa... Hvaða vit er
í þessu kerfi á sama tíma og viðurkennt er atvinnu-
leysi meðal lækna og tugir ef ekki hundruð ungra
lækna bíða eftir að losni stöður th að þeir geti kom-
iö heim. Þegar skýrsla hehbrigðisráðherra um sér-
fræðinga var birt fyrir tveimur árum kom í ljós að
th voru læknar sem þágu laun á ellefu stöðum...
Fólk hlýtur að spyija sig hvort þessi orka komi
læknaeiðnum nokkuð við.“
Úr forystugreinum Mánudagspóstsins 8. maí