Þjóðviljinn - 19.12.1972, Blaðsíða 21

Þriðjudagur 19. descmber 1972 ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 21
Alistair Mair:
Það
var sumar í
guði en ást, þótt ég viti ekki mikið
um guð. En það er ekki hægt að
afneita þvi. Það verðurðu að
skilja. Þú getur ekki afneitað þvi.
Hann þurrkaði svitaperlurnar
varlega af enni hennar.
— Allt i lagi, sagði hann. — Ég
skal ekki reyna að afneita þvi.
— Og þú ætlar að annast mig?
— Auðvitað, sagði hann. — Til
þess er ég hér.
Augu hennar sem höfðu verið
orðin eirðarlaus og vansæl,
beindust nú að honum á ný.
— Já, sagði hún tviráð. —
Þannig er það kannski.
— Auðvitað. Hann hagræddi
ábreiöunni ofaná henni. — Og nú
ættirðu að fá þér dálitinn blund.
— Ég skal reyna.
— Og ég lit til þin á morgun.
— Þú sjálfur?
— Ég sjálfur.
— Þú sendir ekki hann félaga
þinn?
Peter reyndi að brosa.
— Samband okkar er dálitið
sérstakt, sagði hann. — Ég kem
sjálfur.
— Alltaf?
— Já, sagði Peter. — Alltaf.
— Fint er.
Það var eins og brosið væri
frosið á andliti hans. Úti var gul-
leitt sólskin og kalt og tært
vetrarloft. Nakin trén voru brún
og glansandi. Hann þráði að kom-
ast út. En augu hennar fjötruðu
hann við rúmstokkinn.
— Þú ættir að fara að sofa, sagði
hann blíðlega. — Fá þér hænu-
blund fyrir hádegisverðinn.
Hún hristi höfuðið með hægð.
Ég vil ekki sofa, sagði hún. —
Mig langar til að vita hvers vegna
mér finnst ég hafa þekkt þig alla
mina ævi.
— Þetta gerist stundum.
— Ekki hjá mér. Aldrei á
þennan hátt.
Hann'yppti öxlum.
— Ég veit ekki.
— Og þér er eins innanbrjósts,
sagði hún. — Af hverju viltu ekki
viðurkenna það'.’
Hann lét vindast ofanaf hlust-
pipunni, vatt siðan gúmmislöng-
urnar upp á aftur.
— Já, sagði hann. — Ég játa
það.
— Og þú fannst þetta strax i
upphafi, strax fyrsta kvöldið á
Kastalahótelinu. Er það ekki
satt?
— Jú, sagði Peter.
— Af hverju vildirðu þá ekki
viðurkenna það?
Hann tyllti sér á rúmstokkinn.
— Vegna þess að ég er lækn-
irinn þinn, sagði hann. — Vegna
þess að ég get hjálpað þér meira,
ef engar tilfinningar koma til.
Þá brosti hún.
— Ef þú hefur tilfinningar,
sagði hún bliðlega. — Þú hefur
haft þær frá þvi fyrsta kvöldið.
Hann leit undan.
— Já, sagði hann. — Ég geri
ráð fyrir þvi.
— En þú vilt helzt afneita þvi,
sagði hún. — Það skil ég ekki.
— Nei, sagði hann meö hægð. —
Ég vil ekki afneita þvi. Ég verð að
afneita þvi. Það eru nú þegar sér-
stök tengsl okkar i milli. Þú ert
veik og ég verð að reyna að láta
þér batna, og það er dálitið sér-
stakt. Það hefur verið dálitið sér-
stakt allt frá dögum Hippokrat-
esar. Annars konar tengsl eru
ekki heppileg, fyrir hvorugt
okkar. Og þvi verð ég að afneita
þvi. Ég á ekki um neitt að velja.
— En þú getur það ekki fremur
en ég, sagði Jacky. — Þegar ég sá
þig fyrst, vissi ég að ég hafði
beðið eftir þvi árum saman að
hitta þig. Og það breytti engu um
það að ég er gift og elska Róbin.
Þú varst þarna eins og sending af
himnum ofan, og það var eins og
ég hefði átt von á þér alla tið. Og
ég vissi ekki hvað i þvi fólst. Og
ég vissi það ekki enn. Ég vissi
aðeins það, að það var eins og ég
fyndi aftur eitthvað sem eg hafði
einu sinni glatað. Og það var frá-
leitt að afneita þessum tilfinn-
ingum. Þær voru of raunveru-
legar, of sannar —
—. Jacky. Hún var orðin and-
stutt. Sólskinið lýsti upp nýju
svitaperlurnar á enni hennar.
Hann rétti út höndina. — Hafðu
ekki áhyggjur af þessu —
— Ég hef ekki áhyggjur. En
mér gremst að þú skulir ekki vilja
viðurkenna það. Þú talar um
þessi sérstöku tengsl eins og þú
værir hræddur um eitthvert
daður milli sjúklings og læknis.
En þannig er það alls ekki. Það er
ekki likt neinu sem ég hef áður
kynnzt. Mér finnst það skyldara
— Bob? Peter bar simann að
borðinu og settist niður. —
Heyrðu, Bob, mig langar til að
biðja þig um greiða.
— Hvað sem er, sagði Barrie,
— nema það bitni á föstudeginum.
— Það gerir það ekki, sagði
Peter. — Ef ég vinn fyrir þig það
sem eftir er dagsins i dag, viltu þá
sleppa mér burt svo sem tvo tima
annað kvöld?
— Þó það nú væri. Barrie var
furðurólegur, með hliðsjón af þvi
að hann var i þann veginn að
ganga i hjónaband. — En það
getur þó varla talizt sanngjarnt.
Ég á ennþá eftir tiu vitjanir sam-
kvæmt bókinni. Það og kvöld-
heimsóknin útheimtir meira en
tveggja tima fri.
— Ég fer ekki fram á meira,
sagði Peter. — Og i dag er ég i
vinnuskapi, svo að þú skalt engar
áhyggjur hafa. Skrepptu til Glas-
gow eða þangað sem þessi kær-
asta þin er niðurkomin og skildu
vitjanabókina þina eftir. Og ég
fer ekki fram á annað en þú takir
vaktina annað kvöld frá átta og til
klukkan tiu eða ellefu.
— Allt i lagi, sagði Barrie. —
Ég skaðast ekki á skiptunum.
Við sjáumst i kaffisopanum i
fyrramálið.
— Samþykkt, sagði Peter.
Hann lagði á og kveikti sér i
sigarettu. Vinna var svarið eins
og ævinlega. 1 sautján ár hafði
vinnan gert honum kleift að
gleyma megnið af timanum fá-
tækt og basli og minnkandi metn-
aði og hverfandi æsku. Nú gæti
vinnan látið hann gleyma um
stundarsakir högum Jacqueline
Carstairs. Hann kastaði sér
næstum feginsamlega út i verk
GLENS
ÞRIÐJUDAGUR
7.00 Morgunútvarp-Veður-
fregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10.
Fréttir kl. 7.30, 8.15 (og
forustugr. dagbl.), 9.00 og
10.00 . Morgunbæn kl. 7.45.
Morgunleikfimi kl. 7.50.
Morgunstund barnanna kl.
8.45: Olga Guðrún Árna-
dóttir les annan hluta nýrra
sagna um Grýlu gömlu,
Leppalúða og jólasveinana
eftir Guðrúnu Sveinsdóttur
Tilkynningar kl. 9.30. Þing-
fréttir kl. 9.45. Létt lög á
milli liða. Við sjóinn kl.
10.25: Ingólfur Stefánsson
ræðir við nema i Fiskiðn-
skólanum. Morgunpopp kl.
10.40: Julie Driscoll syngur.
Fréttir kl. ll.OO.HIjómplötu-
rabb (endurt. þáttur Þ.H.)
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 Kftir hádegið.Jón B.
Gunnlaugsson leikur létt lög
og spjallar við hlustendur.
14.15 Fræðsluþáttur um al-
mannatryggingar. Fjallað
um örorkulifeyri.
Umsjónarmaður: örn Eiðs-
son (endurt.)
14.30 Siðdcgissagan: ..Siðasta
skip suður" eftir Jökul
.lakobsson.Höfundur les (2)
15.00 Miðdegistónleikar:
Claude Helfer leikur á pianó
Fimm prelúdiur op. 74 eftir
Skrjabin og Fimm pianólög
op. 23 eftir Schönberg.
Michael Béroff leikur á
pianó „Visions fugitives”
eftir Prokofjeff og Sónötu
op. 2 nr. 45 eftir Kabalewski.
16.00 Fréttir
16.15 Veðurfregnir. Tilkynn-
ingar.
16.25 Popphornið
17.20 Útvarpssaga barnanna:
„Egill á Bakka” eftir John
Lié.Bjarni Jónsson isl.
Gunnar Valdimarsson les
(1)
17.45 Létt lög. Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Tilkynningar.
19.35 Umbverfismál.Haraldur
Ólafsson lektor flytur
19.50 Karnið og samfélagið
Margrét Margeirsdóttir tal-
ar um fjölskylduheimili við
Kristján Friðbertsson i
Kumbaravogi.
20.00 I.ögunga fólksins. Ragn-
heiður Drifa Steinþórsdóttir
kynnir.
20.50 iþróttir Jón Asgeirsson
sér um þáttinn.
21.10 A bókamarkaðinum
Andrés Björnsson útvarps-
stjóri sér um kynningu á
nýjum bókum.
22.00 Fréttir
22.15 Veðurfregnir. Tækni og
visindi: Uppruni lifs á
jörðu, llI.Páll Theódórsson
eðlisfræöingur og Guð-
mundur Eggertsson pró-
fessor sjá um þáttinn.
23.00 A hljóðbergi.Leikkonan
Claire Bloom les söguna um
Dick Whittington og köttinn
hans" og ævintýrið um
„Drottninguna sem ekki
kunni að spinna.”
23.35 Fréttir stuttu máli. Dag-
skrárlok.
Þriðjudagur
20.00 Fréttir,
20.25 Vcður og auglýsingar.
20.35. Kókakynning. Eirikur
Hreinn Finnbogason,
borgarbókavörður, getur
nokkurra nýrra bóka.
20.45 Vinnan. Þáttur um
ákvæðisvinnu og bónus-
skipulag. Rætt er við starfs-
fólk á vinnustöðum, þar sem
slikt fyrirkomulag tiðkast,
og forystum. i samtökum
iðnaðarmanna. Einnig ræða
fulltrúar verkakvenna i
liskiðnaði kosti og galla
bónusskipulagsins.
Umsjónarmaðiir: Baldur
Óskarsson.
21.45 Frá Listahátiö 1972
Fiðlukonsert i D-dúr, op. 61,
eftir Beethoven. Yehúdi
Menúhin og Sinfóniuhljóm-
sveit Islands leika.
Stjórnandi Kersten
Andersen.
22.40. Dagskrárlok,
PIERPONT-ÚRIN
handa þeim sem
gera kröfur um
endingu, nákvæmni
og fallegt
útlit.
Kven- og
karl-
manns
úr af
mörgum
gerðum
og verð-
um.
Garðar Ólafsson úrsmiður
Lœkjartorgi Sími 10081
Auglýsingasíminn er 17500

4,